สัปดาห์ที่ 14 เทศกาลธรรมดา
7 กรกฎาคม 2013
บทอ่าน อสย. 66:10-14ค ; กท. 6:14-18 ; ลก. 10:1-12, 17-20
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 765, 787, 2611, 2122
ประมวลคำสอนด้านสังคมของพระศาสนจักร (CSDC) 259 , 492
จุดเน้น จงเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทาง พระเจ้าจะทรงทรงจัดหาทุกสิ่งที่เราต้องการ
ถ้าพี่น้องกำลังเตรียมตัวเดินทาง แต่สามารถเอาสิ่งเดียวติดตัวไป สิ่งนั้นควรเป็นอะไร บางทีท่านอาจเอา GPS (แผนที่) จะได้มั่นใจว่าไม่หลงทาง แต่GPS จะมีประโยชน์อะไรถ้าท่านไม่มีรถยนต์จะใช้ GPS บางทีท่านจะเอาโทรศัพท์ (smartphone) เพื่อจะติดต่อกับคนอื่นได้ แต่โทรศัพท์จะมีประโยชน์อะไรถ้าไม่มีที่ชาร์จแบตเตอรี่ บางทีท่านอาจเอาไฟฉายจะได้เห็นเวลากลางคืน แต่ไฟฉายจะมีประโยชน์อะไร ถ้าท่านไม่มีถ่านไฟฉายสำรอง เวลาถ่านหมด
ถึงตอนนี้ เกือบเป็นไปไม่ได้ที่ท่านคิดจะเดินทาง และต้องเลือกเอาสิ่งเดียวติดตัวไป นี่คือสิ่งที่พระเยซูเจ้าทรงบอกบรรดาศิษย์ทั้ง 72 ในพระวรสารวันนี้ ที่ทรงแต่งตั้งและส่งพวกเขาเป็นคู่ ไปทุกเมืองและทุกสถานที่ที่ทรงตั้งใจไปเยี่ยม พระเยซูเจ้าทรงบอกศิษย์ 72 คนชัดเจนว่าอย่านำกระเป๋าเงิน ย่าม หรือรองเท้า แต่พระองค์ทรงบอกพวกเขาให้นำสิ่งเดียวเท่านั้นไปคือ สันติสุข “ท่านเข้าไปในบ้านใด ก่อนอื่นจงกล่าวว่า สันติสุขจงอยู่กับบ้านนี้”
คำสอนของพระวรสารวันนี้มีหลายประการให้พิจารณา
ประการแรก พระวาจาเชิญเราให้คิดถึงกระเป๋า ที่เรานำติดตัวเวลาเดินทาง มีสิ่งครอบครองหลายสิ่ง ความผิดทางอารมณ์และที่ทำให้เรารู้สึกตกต่ำ และป้องกันเราจากการสื่อสารสันติสุขของพระคริสตเจ้าต่อคนอื่น
ประเด็นคือ การครอบครองหลายสิ่งมิใช่ไม่ดีในตัวเอง เราเพียงต้องระวังอย่าให้สิ่งของครอบครองเรา เพื่อเราจะได้มีประสบการณ์แรกในใจ สามารถสัมผัสสันติภาพที่พระคริสตเจ้าปรารถนาให้เราแบ่งปันกับผู้อื่น
เราจะใช้สิ่งของต่างๆ ในชีวิตได้อย่างไร
เราต้องปล่อยวางอะไรเพื่อลดภาระให้เบาและก้าวหน้าต่อไปได้
ประการที่ 2 พระวรสารวันนี้เชิญให้เรามองดูว่า เราจะไว้วางใจพระเจ้าและคนอื่นได้อย่างไร เราประกาศด้วยคำพูดว่า พระเจ้าจะทรงจัดหา แต่ในสังคมปัจจุบัน เราเผชิญอำนาจยิ่งใหญ่ของวัฒนธรรมเน้นการบริโภคที่พยายามล้างสมองเราว่ายิ่งมากยิ่งดี เราจึงมีข้าวของมากมายและยังต้องการมากขึ้นอีก ในเวลาเดียวกัน เ ราอยู่ในสังคมที่สนับสนุนให้เป็นอิสระไม่ต้องขึ้นกับใคร นอกจากมั่นใจในตัวเองเพื่อก้าวหน้าในโลกนี้
ตรงข้าม พระเยซูเจ้าทรงสอนศิษย์ทั้ง 72 คนให้เดินทางไปด้วยมือเปล่า เพราะทรงมั่นใจว่าพระเจ้าพระบิดาทรงจัดหาทุกสิ่งที่จำเป็นดังที่พระองค์ทรงทำงานที่พระบิดาทรงส่งพระองค์ให้มาทำจนสำเร็จ ดังที่พระบิดาทรงทำแบบเดียวกันกับลูกๆ ของพระองค์ แต่พระเยซูเจ้าทรงรู้ว่าพระเจ้าทรงจัดหาให้ด้วยความใจดีของผู้อื่น คำถามคือ ฉันไว้วางใจว่าพระเจ้ากำลังจัดทุกสิ่งให้ ฉันยอมรับว่าบางครั้งพระเจ้าทรงใช้ความใจกว้างของคนอื่น เพื่อเอาใจใส่ดูแลฉัน ฉันยอมให้พระเจ้าทรงใช้ ฉันเอาใจใส่ และจัดหาสิ่งที่ผู้อื่นต้องการหรือไม่
ในที่สุด พระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้ามิได้ทรงแต่งตั้งศิษย์ทั้ง 72 ไปยังดินแดนห่างไกล เมื่อนานมาแล้ว พระเยซูเจ้ากำลังสอนเราด้วย เราทุกคนได้รับศีลล้างบาป ต้องดำเนินชีวิตและรักเหมือนพระเยซูเจ้า ทำงานประกาศสันติสุขที่พระเจ้าเท่านั้นสามารถให้ได้ เพื่อพระอาณาจักรจะเติบโตในโลกดังในสวรรค์ “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย ฉะนั้น จงอ้อนวอนเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยว”
ฉันจะตอบเสียงเรียกของพระเจ้า เพื่อประกาศข่าวดีแก่ผู้อื่นอย่างไร
ฉันจะช่วยสร้างอาณาจักรพระเจ้าบนโลกนี้อย่างไร
คนงานมีน้อยจริงๆ หรือฉันไม่ยอมให้เวลา พรสวรรค์และปัจจัยเพื่อรับใช้พระเจ้า และผู้อื่น
อีกสักครู่หนึ่ง ของถวายแห่งปังและเหล้าองุ่นจะกลายเป็นพระกายและพระโลหิตของพระคริสตเจ้า พระเจ้าทรงช่วยจัดหาอะไรได้มากกว่านี้ที่ช่วยหล่อเลี้ยงร่างกายด้วยอาหารและเครื่องดื่มฝ่ายจิตวิญญาณ และในเวลาเดียวกันก็ช่วยเยียวยารักษาและช่วยชีวิตจิตให้รอดพ้นด้วยพระหรรษทาน ชีวิตคือการเดินทาง ไม่ว่าพี่น้องมาจากไหนจุดมุ่งหมายเหมือนกัน ขณะที่เรากำลังมุ่งสู่สวรรค์ โปรดจำไว้ว่า จงเตรียมพร้อมให้มีกำลังพอ เพราะว่าพระเจ้าทรงอยู่ที่นั่นเพื่อจัดหาทุกสิ่งที่เราต้องการ
พระสังฆราชวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(กรกฎาคม – กันยายน 2013), หน้า 258-260.