IV. ประวัติศาสตร์ของสองอาณาจักรจนถึงสมัยประกาศกเอลียาห์
รัชสมัยกษัตริย์เยโรโบอัมที่หนึ่ง (931-910 ก่อน ค.ศ.)
14 1ในเวลานั้น อาบียาห์พระโอรสของกษัตริย์เยโรโบอัมประชวร 2กษัตริย์เยโรโบอัมตรัสกับมเหสีว่า “จงปลอมตัวอย่าให้ใครจำได้ว่าเป็นมเหสีของเยโรโบอัม และไปที่เมืองชิโลห์ ประกาศกอาคิยาห์อยู่ที่นั่น เขาเคยทำนายไว้ว่าเราจะได้เป็นกษัตริย์ปกครองประชากรนี้ 3จงนำขนมปังสิบก้อน ขนมหวาน และน้ำผึ้งไหหนึ่งไปพบเขา เขาจะบอกเธอว่าเด็กจะเป็นอย่างไร” 4มเหสีของกษัตริย์เยโรโบอัมก็ทรงทำเช่นนี้ พระนางเสด็จไปถึงเมืองชิโลห์ เข้าไปในบ้านของอาคิยาห์ ซึ่งมองไม่เห็นเพราะตาฝ้าฟางด้วยวัยชรา 5พระยาห์เวห์ตรัสแก่อาคิยาห์ว่า “มเหสีของกษัตริย์เยโรโบอัมกำลังเสด็จมาถามท่านเรื่องพระโอรสซึ่งป่วยอยู่ พระนางจะทรงปลอมพระองค์มา และท่านจะต้องทูลพระนางอย่างนี้” 6เมื่ออาคิยาห์ได้ยินเสียงพระบาทของพระนางที่ประตู เขาก็ทูลเชิญว่า “เชิญเสด็จเข้ามาเถิด มเหสีของกษัตริย์เยโรโบอัม ทำไมพระนางต้องปลอมพระองค์เช่นนี้ ข้าพเจ้ามีข่าวร้ายจะทูล 7จงไปทูลกษัตริย์เยโรโบอัมว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ เรายกท่านขึ้นจากหมู่ประชากร แต่งตั้งท่านเป็นผู้นำประชากรอิสราเอลของเรา 8เราได้แยกอาณาจักรจากราชวงศ์ดาวิดมามอบให้ท่าน แต่ท่านก็ไม่ได้เป็นเหมือนกับดาวิดผู้รับใช้ของเรา เขาปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา เชื่อฟังเราสุดจิตสุดใจ กระทำแต่สิ่งที่เราเห็นว่าถูกต้อง 9ท่านประพฤติชั่วร้ายยิ่งกว่าผู้ที่มาก่อนท่าน ท่านสร้างรูปเทพเจ้า หล่อรูปเคารพ ยั่วยุให้เราโกรธa และหันหลังให้เรา 10เพราะเหตุนี้ เราจะนำความพินาศมาสู่ราชวงศ์เยโรโบอัม จะประหารชีวิตผู้ชายทุกคนbในบ้านของเยโรโบอัม ไม่ว่าจะเป็นทาสหรือคนอิสระในอิสราเอลc เราจะกำจัดราชวงศ์เยโรโบอัมให้สิ้นไปเหมือนกวาดล้างมูลสัตว์ 11คนในครอบครัวของเยโรโบอัมที่ตายในเมือง สุนัขจะมากิน และคนที่ตายในทุ่งนา นกในอากาศจะมากินd เพราะพระยาห์เวห์ตรัสไว้’ 12บัดนี้ จงเสด็จกลับเถิด เมื่อย่างพระบาทเข้าเมือง พระโอรสก็จะสิ้นพระชนม์
13ชาวอิสราเอลทั้งหลายจะไว้ทุกข์ให้และฝังพระศพ พระองค์จะเป็นพระโอรสองค์เดียวในราชวงศ์เยโรโบอัมที่จะได้รับการฝังพระศพอย่างสมพระเกียรติ พระองค์ทรงเป็นเพียงองค์เดียวในราชวงศ์เยโรโบอัมที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลยังพอพระทัยบ้าง 14พระยาห์เวห์จะทรงแต่งตั้งกษัตริย์องค์หนึ่งขึ้นปกครองอิสราเอล กษัตริย์องค์นั้นจะทำลายล้างราชวงศ์เยโรโบอัมให้สิ้นไปe 15พระยาห์เวห์จะทรงทำให้อิสราเอลสั่นคลอนf เหมือนต้นอ้อสั่นไหวอยู่ในน้ำ พระองค์จะทรงถอนรากอิสราเอลไปจากแผ่นดินอุดมสมบูรณ์นี้ที่ทรงมอบให้บรรพบุรุษ และจะทรงบันดาลให้เขาต้องกระจัดกระจายไปอยู่เลยแม่น้ำยูเฟรติส เพราะเขาได้ยั่วยุพระยาห์เวห์ให้ทรงพระพิโรธด้วยการสร้างเสาศักดิ์สิทธิ์ของเทพีอาเชราห์ 16พระองค์จะทรงทอดทิ้งอิสราเอลเพราะบาปซึ่งกษัตริย์เยโรโบอัมทรงกระทำ และทรงนำให้อิสราเอลทำด้วย’” 17มเหสีของกษัตริย์เยโรโบอัมเสด็จกลับไปถึงเมืองทีรซาห์g ขณะที่ทรงข้ามธรณีประตู พระโอรสก็สิ้นพระชนม์ 18ชาวอิสราเอลทั้งหลายจัดงานฝังพระศพและไว้ทุกข์ให้ตามพระวาจาที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้โดยทางอาคิยาห์ประกาศกผู้รับใช้ของพระองค์
19เหตุการณ์ในรัชสมัยกษัตริย์เยโรโบอัม สงครามที่ทรงกระทำ และการปกครองของพระองค์ มีบันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารของกษัตริย์แห่งอิสราเอล 20กษัตริย์เยโรโบอัมทรงครองราชย์เป็นเวลายี่สิบสองปีจึงสิ้นพระชนม์ นาดับพระโอรสทรงครองราชย์สืบต่อมา
รัชสมัยกษัตริย์เรโหโบอัม (931-913 ก่อน ค.ศ.)
21เรโหโบอัมพระโอรสของกษัตริย์ซาโลมอนทรงครองราชย์ในอาณาจักรยูดาห์ พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์เมื่อพระชนมายุสี่สิบเอ็ดพรรษา และทรงครองราชย์เป็นเวลาสิบเจ็ดปีที่กรุงเยรูซาเล็ม เมืองที่พระยาห์เวห์ทรงเลือกไว้จากเผ่าต่างๆ ของอิสราเอลให้เป็นที่ประทับแห่งพระนามของพระองค์ พระมารดาของกษัตริย์เรโหโบอัมทรงพระนามว่านาอามาห์ เป็นชาวอัมโมน 22ชาวยูดาห์ทำhความชั่วเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ บาปที่เขาทำยั่วยุให้ทรงพระพิโรธมากกว่าที่บรรพบุรุษเคยทำ 23เขาสร้างสักการสถานบนที่สูง ตั้งเสาหินและเสาศักดิ์สิทธิ์ของเทพีอาเชราห์ไว้บนยอดเนินและใต้ร่มไม้ทุกแห่ง 24ในแผ่นดินยังมีโสเภณีชายประจำสักการสถาน ซึ่งเป็นการปฏิบัติตามความประพฤติน่าสะอิดสะเอียนของชนชาติต่างๆ ที่พระยาห์เวห์ทรงขับไล่ออกไปจากแผ่นดินที่ชาวอิสราเอลเข้ามายึดครอง
25ปีที่ห้าในรัชกาลกษัตริย์เรโหโบอัม ชิชักiกษัตริย์แห่งอียิปต์ทรงขึ้นมาโจมตีกรุงเยรูซาเล็ม 26ชิชักทรงยึดสมบัติในพระวิหารของพระยาห์เวห์และสมบัติในพระราชวังไปทั้งหมด และยังทรงยึดโล่ทองคำทุกโล่ที่กษัตริย์ซาโลมอนทรงสร้างไว้ไปด้วย 27กษัตริย์เรโหโบอัมทรงสั่งให้ทำโล่ทองสัมฤทธิ์ขึ้นแทน และทรงมอบให้ผู้บัญชาการทหารองครักษ์j ซึ่งคอยเฝ้ารักษาการณ์อยู่ที่ประตูพระราชวังดูแล 28ทุกครั้งที่กษัตริย์เสด็จไปยังพระวิหารของพระยาห์เวห์ ทหารองครักษ์จะถือโล่ และนำกลับไปเก็บในห้องของทหารองครักษ์
29เหตุการณ์ในรัชสมัยกษัตริย์เรโหโบอัม และสิ่งอื่นๆ ที่ทรงกระทำ มีบันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารของกษัตริย์แห่งยูดาห์ 30กษัตริย์เรโหโบอัมและกษัตริย์เยโรโบอัมทรงทำสงครามกันตลอดรัชสมัยของทั้งสองพระองค์ 31กษัตริย์เรโหโบอัมสิ้นพระชนม์ ทรงถูกฝังไว้ในนครของกษัตริย์ดาวิดk อาบียัมพระโอรสทรงครองราชย์สืบต่อมา
14 a “สร้างพระอื่น...ยั่วยุให้เราโกรธ” ข้อความนี้สะท้อนปฏิกิริยาของผู้ศรัทธาต่อพระยาห์เวห์อย่างแท้จริง แม้กษัตริย์เยโรโบอัมมีพระประสงค์ให้รูปโคทองคำเป็นเพียงอุปกรณ์ในการนมัสการพระยาห์เวห์ (12:28 เชิงอรรถ d) แต่รูปโคไม่เหมาะที่จะเป็นสัญลักษณ์ของพระยาห์เวห์ จึงมองได้เป็นเพียง “พระเท็จเทียม” เท่านั้น
b “ผู้ชายทุกคน” แปลตามตัวอักษรว่า “ผู้ที่ปัสสาวะรดกำแพง”
c “ทาสหรือคนอิสระ” แปลโดยคาดคะเน หมายถึง “ทุกคน”
d หมายความว่าผู้ที่ตายทั้งในเมืองหรือในชนบท จะไม่ได้รับการฝังศพตามธรรมเนียม
e ต้นฉบับภาษาฮีบรูเสริมว่า “วันนี้ ยิ่งกว่านั้น เวลานี้” น่าจะเป็นคำอธิบายเพิ่มเติมหลังสมัยเนรเทศ
f “จะทรงทำให้อิสราเอลสั่นคลอน” แปลโดยคาดคะเนตามบริบท แปลตามตัวอักษรว่า “จะทรงตีอิสราเอล”
g “ทีรซาห์” เป็นราชธานีของอาณาจักรอิสราเอลก่อนจะสร้างกรุงสะมาเรีย (16:24) น่าจะอยู่ที่ Tell el-Farah เหนือเมืองนาบลุสในปัจจุบัน
h “ชาวยูดาห์ทำ...” ต้นฉบับภาษาฮีบรูมีแต่กริยาเอกพจน์ที่นี่ สำนวนแปลโบราณภาษากรีกบางฉบับจึงเข้าใจว่า ประธานคือ “กษัตริย์เรโหโบอัม ไม่ใช่ “ยูดาห์” ซึ่งเป็นประธานของกริยาคำต่อไป (ในพหูพจน์)
i “ชิชัก” คือกษัตริย์ฟาโรห์องค์แรกของราชวงศ์ที่ยี่สิบสอง ดูเหมือนว่าพระองค์ทรงรุกรานปาเลสไตน์ แต่มิได้ทรงโจมตีอาณาจักรยูดาห์ อาจเป็นเพราะกษัตริย์เรโหโบอัมทรงยอมถวายบรรณาการ
j “ทหารองครักษ์” (เทียบ 1 พกษ 1:5) คอยคุ้มกันราชรถของกษัตริย์
k ต้นฉบับภาษาฮีบรูเสริมว่า “พระมารดาของพระองค์ทรงพระนามว่ามาอาคาห์ เป็นชาวอัมโมน” ซึ่งเป็นข้อความในข้อ 21 จึงควรตัดออกให้สอดคล้องกับ 2 พศด 12:16
