Download

(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)

เถาองุ่นแท้

15 ¹“เราเป็นเถาองุ่น^aแท้

และพระบิดาของเราทรงเป็นชาวสวน

²กิ่งก้านใดในเราที่ไม่เกิดผล^b

พระองค์จะทรงตัดทิ้ง

กิ่งก้านใดที่เกิดผล พระองค์จะทรงลิด

เพื่อให้เกิดผลมากขึ้น

³ท่านทั้งหลายก็สะอาด^cอยู่แล้ว

เพราะวาจาที่เรากล่าวกับท่าน

⁴ท่านทั้งหลายจงดำรงอยู่ในเราเถิด ดังที่เราดำรงอยู่ในท่าน

กิ่งองุ่นเกิดผลด้วยตนเองไม่ได้

ถ้าไม่ติดอยู่กับเถาองุ่นฉันใด

ท่านทั้งหลายก็จะเกิดผลไม่ได้ ถ้าไม่ดำรงอยู่ในเราฉันนั้น

⁵เราเป็นเถาองุ่น

ท่านทั้งหลายเป็นกิ่งก้าน

ผู้ที่ดำรงอยู่ในเรา และเราดำรงอยู่ในเขา

ก็ย่อมเกิดผลมาก

เพราะถ้าไม่มีเรา ท่านก็ทำอะไรไม่ได้เลย

⁶ถ้าผู้ใดไม่ดำรงอยู่ในเรา

ก็จะถูกโยนทิ้งไปข้างนอกเหมือนกิ่งก้าน

และจะเหี่ยวแห้งไป

กิ่งก้านเหล่านั้นจะถูกเก็บไปทิ้งในไฟและถูกเผา

⁷ถ้าท่านทั้งหลายดำรงอยู่ในเรา

และวาจาของเราดำรงอยู่ในท่าน

ท่านอยากได้สิ่งใด ก็จงขอเถิด

และท่านจะได้รับ

⁸พระบิดาของเราจะทรงรับพระสิริรุ่งโรจน์

เมื่อท่านเกิดผลมาก และกลายเป็นศิษย์ของเรา^d

⁹พระบิดาของเราทรงรักเราอย่างไร

เราก็รักท่านทั้งหลายอย่างนั้น

จงดำรงอยู่ในความรักของเราเถิด

¹⁰ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา

ท่านก็จะดำรงอยู่ในความรักของเรา

เหมือนกับที่เราปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระบิดาของเรา

และดำรงอยู่ในความรักของพระองค์

¹¹เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว

เพื่อให้ความยินดี^eของเราอยู่กับท่าน

และความยินดีของท่านจะสมบูรณ์

¹²นี่คือบทบัญญัติของเรา

ให้ท่านทั้งหลายรักกัน

เหมือนดังที่เรารักท่าน

¹³ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่

กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย

¹⁴ท่านทั้งหลายเป็นมิตรสหายของเรา

ถ้าท่านทำตามที่เราสั่งท่าน

¹⁵เราไม่เรียกท่านว่าเป็นผู้รับใช้อีกต่อไป

เพราะผู้รับใช้ไม่รู้ว่านายของตนทำอะไร

เราเรียกท่านเป็นมิตรสหาย

เพราะเราแจ้งให้ท่านรู้ทุกสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระบิดาของเรา

¹⁶มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา

แต่เราได้เลือกท่าน

มอบภารกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล

และผลของท่านจะคงอยู่

เพื่อว่าท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา

พระบิดาจะประทานแก่ท่าน

¹⁷เราสั่งท่านทั้งหลายดังนี้ว่า

ท่านทั้งหลายจงรักกัน”

บรรดาศิษย์และโลก^f

¹⁸“ถ้าโลกเกลียดชังท่านทั้งหลาย

ก็จงรู้ไว้เถิดว่า โลกเกลียดชังเราก่อนแล้ว

¹⁹ถ้าท่านทั้งหลายเป็นฝ่ายโลก

โลกก็คงรักสิ่งที่เป็นของตน

แต่เพราะท่านมิได้เป็นฝ่ายโลก

และเราเลือกท่านออกมาจากโลก

โลกจึงเกลียดชังท่าน

²⁰จงจำวาจาที่เราบอกแล้วเถิดว่า

ผู้รับใช้ย่อมไม่เป็นใหญ่กว่านายของตน

ถ้าเขาเบียดเบียนข่มเหงเรา

เขาก็จะเบียดเบียนข่มเหงท่านทั้งหลายด้วย

ถ้าเขาปฏิบัติตามวาจาของเรา

เขาก็จะปฏิบัติตามวาจาของท่านด้วย

²¹แต่เขาจะทำทุกอย่างเช่นนี้แก่ท่าน ก็เพราะนามของเรา

เพราะเขาไม่รู้จักพระองค์ผู้ทรงส่งเรามา

²²ถ้าเราไม่ได้มาสั่งสอนเขา

เขาจะไม่มีบาป

แต่บัดนี้ เขาไม่มีข้อแก้ตัวสำหรับบาปของตน

²³ผู้ใดเกลียดชังเรา ผู้นั้นเกลียดชังพระบิดาของเราด้วย

²⁴ถ้าในหมู่พวกเขา เรามิได้กระทำกิจการที่ไม่เคยมีผู้อื่นทำเลย

เขาจะไม่มีบาป

แต่บัดนี้เขาเห็นกิจการเหล่านี้แล้ว

เขายังเกลียดชังทั้งเรา และพระบิดาของเรา

²⁵ดังนี้พระวาจาที่เขียนไว้ในธรรมบัญญัติของเขาก็เป็นความจริงที่ว่า

เขาทั้งหลายเกลียดชังเราโดยไม่มีเหตุผล

²⁶เมื่อพระผู้ช่วยเหลือซึ่งเราจะส่งมาจาก^gพระบิดาจะเสด็จมา

คือพระจิตแห่งความจริง ผู้ทรงเนื่องมาจากพระบิดา

พระองค์จะทรงเป็นพยานให้เรา

²⁷ท่านทั้งหลายก็จะเป็นพยานให้เราด้วย

เพราะท่านอยู่กับเรามาตั้งแต่แรกแล้ว

เรียนพระคัมภีร์กับคุณพ่อสมเกียรติ ตรีนิกร
พระวรสารนักบุญยอห์น บทที่ 15

15 a พันธสัญญาเดิมใช้เถาองุ่นเป็นสัญลักษณ์หมายถึงอิสราเอล (ดู อสย 5:1 เชิงอรรถ a; ยรม 2:21) ในพระวรสารสหทรรศน์ พระเยซูเจ้าทรงใช้เถาองุ่นเป็นสัญลักษณ์ของพระอาณาจักรของพระเจ้า (มธ 20:1-8; 21:28-31, 33-41//) “ผลของเถาองุ่น” หมายถึงศีลมหาสนิทแห่งพันธสัญญาใหม่ (มธ 26:29//) ในที่นี้ พระเยซูเจ้าทรงเรียกพระองค์เองเป็น “เถาองุ่นแท้” คืออิสราเอลแท้ ซึ่งจะเกิดผลดีไม่ทำให้พระเจ้าต้องผิดหวังอีก

^b “ผล” หมายถึง การดำเนินชีวิตโดยนอบน้อมเชื่อฟังบทบัญญัติ โดยเฉพาะบทบัญญัติแห่งความรัก (ข้อ 12-17; เทียบ อสย 5:7; ยรม 2:21)

^c แปลได้อีกว่า “ท่านถูกลิดแล้ว” เป็นการเล่นคำเพราะคำเดียวกันในภาษากรีกมีความหมายสองอย่าง หมายถึง “การลิด” และ “การทำให้สะอาด” (เทียบ 13:10)

^d สำเนาโบราณบางฉบับว่า “และพิสูจน์ว่าเป็นศิษย์ของเรา” ดังนั้น พระบิดา “จะได้รับพระสิริรุ่งโรจน์ในพระบุตร” (14:13; เทียบ 21:19)

^e หมายถึง ความสุขสมบูรณ์ของยุคพระเมสสิยาห์ ซึ่งพระบุตรของพระเจ้าทรงถ่ายทอดให้

^f พระเยซูเจ้าทรงชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างความรักซึ่งกันและกันของบรรดาศิษย์ กับความเกลียดชังของโลกต่อพวกเขา โลกจะทำต่อบรรดาศิษย์เช่นเดียวกับที่ได้ทำต่อพระอาจารย์ และเมื่อโลกเบียดเบียนข่มเหงบรรดาศิษย์ก็เท่ากับเบียดเบียนข่มเหงพระเยซูเจ้าเอง (เทียบ กจ 9:5; คส 1:24)

^g หมายถึง การส่งพระจิตเจ้ามาในโลกมากกว่าจะหมายถึง “การเนื่องมาจากพระบิดาภายในพระตรีเอกภาพ”