วันพฤหัสที่ 17 สิงหาคม 2023     
น.สเตเฟน แห่งประเทศฮังการี
บทอ่านจากหนังสือโยชูวา (ยชว 3:7-10ก, 11, 13-17)         

         ในเวลานั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่โยชูวาว่า “วันนี้เอง เราจะทำให้ท่านยิ่งใหญ่ในสายตาของอิสราเอล เพื่อพวกเขาจะรู้ว่า เหมือนกับที่เราได้อยู่กับโมเสส เราจะอยู่กับท่าน เวลานี้ จงสั่งพวกสมณะที่แบกหีบพันธสัญญาว่า ‘เมื่อพวกท่านถึงริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดน พวกท่านจะต้องหยุดอยู่ในแม่น้ำ’ ” แล้วโยชูวากล่าวกับชาวอิสราเอลว่า “จงเข้ามาใกล้ และฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกท่าน” โยชูวากล่าวว่า “ด้วยสิ่งนี้ พวกท่านจะรู้ว่าพระเจ้าผู้ทรงชีวิตสถิตอยู่กับพวกท่านและโดยไม่มีข้อสงสัย พระองค์จะทรงขับไล่ชาวคานาอัน ชาวฮิตไทต์ ชาวฮีไวต์ ชาวเปริสซี ชาวเกอร์กาซี ชาวอาโมไรต์ และคนเยบุสออกไปต่อหน้าพวกท่าน ดูเถิด หีบพันธสัญญาของพระเจ้าแห่งสากลพิภพกำลังจะเคลื่อนนำหน้าพวกท่านลงไปในแม่น้ำจอร์แดน

         ทันทีที่พวกสมณะผู้แบกหีบพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าแห่งสากลพิภพ ก้าวเหยียบลงในแม่น้ำจอร์แดน น้ำในแม่น้ำจอร์แดนจะแยกออก น้ำที่ไหลลงมาจากตอนบนจะหยุดไหลเหมือนกับเป็นมวลใหญ่เดียวกัน”

          เหตุการณ์ได้เป็นไปตามนั้น เมื่อประชาชนออกจากค่ายเพื่อข้ามแม่น้ำจอร์แดน พวกสมณะได้แบกหีบพันธสัญญาขึ้นนำหน้าประชาชน ทันทีที่ผู้แบกหีบพันธสัญญาถึงแม่น้ำจอร์แดน และเท้าของพวกสมณะที่แบกหีบพันธสัญญาแตะน้ำ แม่น้ำจอร์แดนจะเต็มฝั่งตลอดฤดูเก็บเกี่ยว น้ำตอนบนก็หยุดนิ่ง และรวมตัวขึ้นเป็นมวลเดียว เป็นระยะทางไกลตรงที่เรียกว่าอาดัม ใกล้เมืองศาเรธาน ในขณะที่น้ำส่วนที่ไหลลงสู่ทะเลอาราบาห์ ทะเลเกลือได้ถูกแยกออกอย่างสิ้นเชิง ประชาชนได้ข้ามแม่น้ำที่บริเวณตรงข้ามกับเยริโค พวกสมณะที่แบกหีบพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้หยุดยืนบนพื้นดินแห้งกลางแม่น้ำจอร์แดน ขณะที่ชาวอิสราเอลได้ข้ามแม่น้ำบนแผ่นดินแห้ง จนกระทั่งชนทั้งชาติได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนจนครบทุกคน

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 18:21-19:1)

           เวลานั้น เปโตรเข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “พระเจ้าข้า ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราไม่ได้บอกท่านว่าต้องยกโทษให้เจ็ดครั้ง แต่ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง”

           “อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับกษัตริย์พระองค์หนึ่ง ทรงประสงค์จะตรวจบัญชีหนี้สินของผู้รับใช้ ขณะที่ทรงเริ่มตรวจบัญชีนั้น มีผู้นำชายผู้หนึ่งเข้ามา ชายผู้นี้เป็นหนี้อยู่เป็นพันล้านบาท เขาไม่มีสิ่งใดจะชำระหนี้ได้ กษัตริย์จึงตรัสสั่งให้ขายทั้งตัวเขา บุตรภรรยาและทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ ผู้รับใช้กราบพระบาท ทูลอ้อนวอนว่า ‘ขอทรงพระกรุณาผลัดหนี้ไว้ก่อนเถิด แล้วข้าพเจ้าจะชำระหนี้ให้ทั้งหมด’ กษัตริย์ทรงสงสารจึงทรงปล่อยเขาไปและทรงยกหนี้ให้ ขณะที่ผู้รับใช้ออกไป ก็พบเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกันซึ่งเป็นหนี้เขาอยู่ไม่กี่พันบาท เขาเข้าไปคว้าคอบีบไว้แน่น พูดว่า ‘เจ้าเป็นหนี้ข้าอยู่เท่าไร จงจ่ายให้หมด’

          เพื่อนคนนั้นคุกเข่าลงอ้อนวอนว่า ‘กรุณาผลัดหนี้ไว้ก่อนเถิด แล้วข้าพเจ้าจะชำระหนี้ให้’ แต่เขาไม่ยอมฟัง นำลูกหนี้ไปขังไว้จนกว่าจะชำระหนี้ให้หมด เพื่อนผู้รับใช้อื่นๆ เห็นดังนั้นต่างสลดใจมาก จึงนำความทั้งหมดไปทูลกษัตริย์ พระองค์จึงทรงเรียกชายผู้นั้นมา ตรัสว่า ‘เจ้าคนสารเลว ข้ายกหนี้สินของเจ้าทั้งหมด เพราะเจ้าขอร้อง เจ้าต้องเมตตาเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกันเหมือนกับที่ข้าได้เมตตาเจ้ามิใช่หรือ’ กษัตริย์กริ้วมาก ตรัสสั่งให้นำผู้รับใช้นั้นไปทรมานจนกว่าจะชำระหนี้หมดสิ้น พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์จะทรงกระทำต่อท่านทำนองเดียวกัน ถ้าท่านแต่ละคนไม่ยอมยกโทษให้พี่น้องจากใจจริง”

         เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสเรื่องนี้จบแล้ว จึงเสด็จออกจากแคว้นกาลิลีเข้าไปในแคว้นยูเดีย อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำจอร์แดน