วันพฤหัสบดีที่ 31 สิงหาคม 2017
สัปดาห์ที่ 21 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน 1ธส 3:7-13 / มธ 24:42-51
       จากจดหมายถึงชาวเธสะโลนิกาฉบับที่ 1 ในวันนี้ เปาโลได้รับข่าวดีจากบรรดาคริสตชนที่เมืองเธสะโลนิกา ภายหลังจากที่ท่านได้สอนคำสอนพวกเขาแล้ว ท่านต้องหลบหนี และต้องเดินทางต่อไปยังกรุงเอเธนส์ และเมืองโครินทร์ เพราะได้เกิดการเบียดเบียน ท่านได้มีความวิตกกังวลว่า เมื่อเกิดการเบียดเบียน ความเชื่อของพวกเขาจะสั่นคลอน ท่านจึงได้ส่งทิโมธีไปหาพวกเขา และได้บอกกับพวกเขาให้มีความมั่นคงในความเชื่อ เมื่อทิโมธีได้เดินทางกลับมา ได้แจ้งข่าวดี ว่าพวกเขายังมีความกล้าหาญ และยึดมั่นอยู่ในความเชื่ออย่างไม่เปลี่ยนแปลง ทำให้เปาโลชื่นชมและยกย่องพวกเขาในวันนี้

        นิทานเปรียบเทียบเรื่องคนใช้ที่ไม่ซื่อสัตย์นั้น เป็นการเตือน หัวผู้นำทางศาสนาชาวอิสราเอล และเป็นการเตือน บรรดาสานุศิษย์ของพระองค์ด้วย ในฐานะจะเป็นผู้นำพระศาสนจักร ซึ่งรับผิดชอบของกลุ่มคริสตชน และพวกท่านได้รับการเตือน เพื่อให้เตรียมตัวให้พร้อม เพื่อต้อนรับ การเสด็จกลับมาครั้งที่สองของพระองค์ คนใช้ที่ซื่อสัตย์จะต้องทำงานด้วยความซื่อสัตย์ เพื่อรับใช้สมาชิกของพระศาสนจักร ตรงกันข้าม คนใช้ที่ไม่ซื่อสัตย์ จะหาประโยชน์ใส่ตัว ขณะที่พระองค์มิได้ประทับอยู่ และประพฤติตัวแบบไม่มีความละอายใจ ต่อเพื่อนคนใช้ด้วยกัน พวกคนใช้ที่เกียจคร้านและไม่ซื่อสัตย์ จะถูกลงโทษอย่างรุนแรง เพราะความไม่ซื่อสัตย์ของพวกเขา ส่วนคนใช้ที่ซื่อสัตย์ก็จะได้รับรางวัล..

       ฉันสามารถเป็นที่พึ่งของคนอื่น ในการทำพันธกิจเพื่อพระราชัยสวรรค์หรือไม่?....ข้าแต่พระเยซูเจ้า โปรดให้ลูกเป็นคนใช้ที่ดี ในการทำกิจการทุกอย่าง…มีบางคนไม่เข้าใจว่า คำสัญญาหมายความว่าอะไร เมื่อตอนที่เขาตกลงใจทำสัญญานั้น แต่ฉันขอตอบว่า เขาจะต้องรักษาคำสัญญา เพราะนั้นเป็นการแสดงความรัก เพราะคนที่ความรักที่แท้จริงนั้น จะต้องรักษาคำสัญญาด้วย…ไม่มีอะไรมีศักดิ์ศรีและน่าเคารพมากกว่าความซื่อสัตย์ เพราะความซื่อสัตย์และความจริง เป็นความศักดิ์สิทธิ์ที่ประเสริฐสุด และเป็นพลังของจิตใจมนุษย์