วันเสาร์ที่ 9 เมษายน 2016

สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลปัสกา 

กจ 6:1-7…
1เวลานั้น ศิษย์มีจำนวนมากขึ้น บรรดาศิษย์ที่พูดภาษากรีกไม่พอใจศิษย์ที่พูดภาษาฮีบรู เพราะในการแจกทานประจำวัน บรรดาแม่ม่ายของตนถูกละเลยมิได้รับแจก 2อัครสาวกสิบสองคนจึงเรียกบรรดาศิษย์มาประชุม กล่าวว่า “ไม่สมควรที่เราจะละทิ้งการประกาศพระวาจาของพระเจ้าเพื่อไปแจกอาหาร 3พี่น้องทั้งหลาย จงเลือก บุรุษเจ็ดคน จากกลุ่มของท่านทั้งหลาย เป็นคนที่มีชื่อเสียงดี เปี่ยมด้วยพระจิตเจ้าและปรีชาญาณ แล้วเราจะแต่งตั้งเขาให้ทำหน้าที่นี้

4ส่วนเราจะอุทิศตนอธิษฐานภาวนาและประกาศพระวาจา 5ทุกคนในที่ประชุมต่างเห็นชอบกับข้อเสนอนี้ จึงเลือกสเทเฟนบุรุษผู้เปี่ยมด้วยความเชื่อและพระจิตเจ้า,ฟิลิป,โปรโครัส,นิคาโนร์,ทิโมน,ปาร์เมนัส และนิโคลัสชาวอันทิโอกผู้กลับใจมานับถือศาสนายิว 6เขานำคนทั้งเจ็ดคนมาอยู่ต่อหน้าบรรดาอัครสาวกซึ่งอธิษฐานภาวนาและปกมือเหนือเขา
7พระวาจาของพระเจ้าแพร่หลายยิ่งขึ้น ศิษย์มีจำนวนมากขึ้นในกรุงเยรูซาเล็ม บรรดาสมณะหลายคนยอมรับความเชื่อด้วย

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พี่น้องที่รัก พ่อชอบพระวาจาของบทอ่านแรกวันนี้ครับ กิจการอัครสาวก ทำให้เห็นเลยว่า
o หน้าที่สำคัญ จำเป็นอันดับแรกของอัครสาวก หรือหน้าที่ของศิษย์ของพระเยซูเจ้านั่นหมายถึงพระสังฆราช พระสงฆ์ หน้าที่สำคัญที่สุดในพระศาสนจักรคือ “การประกาศพระวาจา” ชัดมากครับ “ไม่เป็นการสมควรที่เราจะละทิ้งการประกาศพระวาจาของพระเจ้าเพื่อไปแจกอาหาร..”
o จริงครับที่ว่ามีความจำเป็นต้องดูแลคนยากจน มีความจำเป็นต้องให้ความช่วยเหลือและให้การแจกอาหารแก่คนยากจนเป็นหน้าที่เป็นงานจำเป็น
o มีคนยากจนมากมายที่ต้องการอาหาร และสิ่งต่างๆที่จำเป็น และเป็นหน้าที่ของบรรดาศิษย์พระเยซูเจ้าแน่นอนครับ
o พระคัมภีร์หนังสือกิจการอัครสาวกที่เราอ่านวันนี้ ทำให้พ่อเห็นว่าไม่เป็นการสมควรที่พวกเราจะละทิ้งการประกาศพระวาจาไปแจกอาหาร...
o ดังนั้น อัครสาวกของพระคริสตเจ้าจึงเลือกชายหนุ่มอีกเจ็ดคน (สังฆานุกร) คือบุคคลที่มีชื่อเสียงดีเปี่ยมด้วยพระจิตเจ้าและปรีชาญาณ แต่งตั้งให้ทำหน้าที่นี้....

• เป็นความจริงครับพี่น้องที่รัก หน้าที่แจกจ่ายอาหารจำเป็นมาก เห็นด้วยที่เราต้องทำให้ความหิวโหยของประชาชนต้องอิ่มแน่นอน เราต้องเลี้ยงพวกเขา
o แต่งานแบบนี้เราสามารถมอบให้กับพี่น้องที่มีความเชื่ออีกมากมาย มีปรีชาญาณ และชื่อเสียงดีๆมากมายช่วยได้แน่นอน
o ส่วนอัครสาวก คือ พวกเรา พระสังฆราช พระสงฆ์.... เทศน์ประกาศพระวาจาด้วยความเชื่อสุดกำลัง ด้วยความรู้ที่ลึกซึ้งและความเชื่อที่เต็มเปี่ยมจะดีกว่ามาก เพราะจะทำให้ประชาชนมีพลังที่จะรับใช้ ช่วยเหลือ แบ่งปัน เพราะได้รับพลังจากพระวาจาของพระเจ้านี่แหละครับ

• อ่านพระวาจาตอนนี้แล้ว ทำให้คิดถึงการจัดลำดับความสำคัญของตนเอง และของพวกเราพี่น้องพระสงฆ์มากเป็นพิเศษ พ่อเห็นชัดว่า
o สัตบุรุษทำหลายอย่างแทนเราได้มากมาย และทำได้ดีกว่าด้วยจริงๆ ถ้าเขาศรัทธา เป็นคนดี เปี่ยมด้วยปรีชาญาณ เปี่ยมด้วยพระจิตเจ้า....
o พวกเขาจะเป็นพลังสำคัญที่สุดเพื่อการเป็นประจักษ์พยานชีวิต ด้วยความรัก ด้วยการแบ่งปัน และแจกจ่ายอาหารและสิ่งจำเป็นเพื่อเพื่อนพี่น้อง....
o ถ้าพวกเขาได้รับฟังพระวาจาที่พวกเราพระสงฆ์ได้สอนด้วยความเชื่อศรัทธา และประกาศด้วยความรักไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...

• ฟังพระวาจาวันนี้แล้ว.... เห็นชัดครับ
o หน้าที่ของพระสงฆ์แบบพ่อ และแม้แต่ท่านพระสังฆราชโดยเฉพาะเจาะจง คือ การประกาศพระวาจา งานนี้เป็นพระพรของกระแสเรียกครับ
o พระสงฆ์เป็นสงฆ์ทำหน้าที่สงฆ์เต็มที่ คือ การประกาศพระวาจาและประกอบพิธีศีลศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะศีลมหาสนิทในบูชามิสซา.....
o งานอื่นๆ พ่อมั่นใจว่า พี่น้องสัตบุรุษมากมายแน่ๆ ที่เขาเก่งกว่าพ่อ และเก่งหรือชำนาญกว่าพ่อเยอะมากจริงๆครับ และเขาต้องการให้เราหล่อเลี้ยงเขาด้วยสิ่งนี้ และอันที่จริง นี่คือเหตุผลที่พระสงฆ์บวชเป็นพระสงฆ์อย่างแท้จริงครับ....

• พี่น้องครับ อ่านพระวาจาวันนี้ในหนังสือกิจการอัครสาวกตอนสั้นๆนี้ พ่อได้เห็นชัดว่ามีความจำเป็นต้องเน้นให้เราเห็นความสำคัญของการประกาศพระวาจาของพระเจ้า ต้องให้ความสำคัญกับงานประกาศพระวาจาของพระเจ้าจริงๆนะครับ

• พ่อเห็นความจำเป็นที่พวกเราทุกคนต้องร่วมกันภาวนาเพื่อสังฆานุกร เพื่อพระสงฆ์ เพื่อพระสังฆราช เพื่อบรรดาศาสนบริกรทั้งหลาย คือ บรรดาพระสงฆ์ของพระคริสตเจ้า และครอบครัวพระสงฆ์ผู้นำโดยพระสังฆราชจะได้ทำหน้าที่แท้จริงที่สำคัญที่สุด คือ
o คือการรับใช้พระวาจาและให้บริการศีลศักดิ์สิทธิ์ และภาวนา เพื่อประชากรของพระเจ้าให้มากที่สุดนะครับ.....
o ส่วนพี่น้องทุกท่าน พ่อคิดว่าจำเป็นต้องภาวนาให้ชีวิตคริสตชนให้มากด้วยเช่นกันพ่อเชื่อมั่นว่า พวกเราคริสตชนทุกคนด้วย โดยอาศัยพลังแห่งพระวาจาและศีลมหาสนิทและชีวิตการอธิษฐานภาวนาแล้ว...
o พวกเราทุกคน พี่น้องที่รักทุกคนครับ พวกเราทุกคนต้องช่วยกันแจกจ่ายความรักของพระให้เป็นรูปธรรมให้มากที่สุดด้วยกันนะครับ

• บรรดาอัครสาวกเน้นว่า “ส่วนเราจะอุทิศตนอธิษฐานภาวนาและประกาศพระวาจา” พระวาจานี้ชัดเจนจริงๆ ที่บรรดาอัครสาวกต้องมุ่งที่จะอุทิศตนเองเพื่อการอธิษฐานภาวนา พ่ออยากจะเน้นประเด็นนี้ ประเด็นที่บรรดาอัครสาวกจะเน้นการอธิษฐานภาวนา พี่น้องที่รักครับ “การอธิษฐานภาวนา” เป็นหน้าที่สำคัญของบรรดาพระสงฆ์ หรือศาสนบริกรของพระศาสนจักรครับ

• พ่อคิดว่า เรื่องนี้พ่อจำเป็นต้องประกาศให้เป็นความรู้ความเข้าใจกับพี่น้องให้มากๆครับ บรรดาสังฆานุกร พระสงฆ์ พระสังฆราช มีหน้าที่สำคัญมากจริงๆ ในการ “อธิษฐานภาวนา” โอ พ่อชอบเรื่องนี้จริงๆ พ่อจำได้ว่า พ่อมีประสบการณ์ที่ดีมากๆในสมัยที่พ่อเป็นเด็กครับ พ่ออยากเล่าให้ฟังครับ

• พ่อจำได้ว่า...
o ที่วัดเจ้าเจ็ดที่พ่อเกิดและเติบโตมา วัดของเราเป็นวัดที่อยู่โดดเด่นในคุ้งน้ำ วัดแบบโบราณมากๆ เป็นไม้สักทั้งหลังกระมัง พ่อจำได้ว่าเรามีหน้าต่างรอบด้านครับ
o พ่อจำได้ว่า บ้านพักพระสงฆ์ กับวัดอยู่ติดๆกันเดินนิดเดียวเท่านั้น เรียกว่าอยู่ระเบียงบ้านพ่อเราก็ชะเง้อแลเห็นที่วัดได้ และหน้าต่างบานสุดท้ายของวัดฝั่งที่ติดกับบ้านพ่อนั้นเราเห็นเสมอว่า หน้าต่างนั้นเปิดอยู่เสมอ และพ่อจะเห็น... ผมบนศีรษะของคุณพ่อเจ้าอาวาสชาวฝรั่งเศส ท่านจะนั่งสวดอยู่วันละหลายเวลา พ่อจำได้ว่า ถ้าเราไปวิ่งเล่นอยู่ที่บ้านพ่อเจ้าวัดตรงระเบียงบ้าน... เราเห็นพ่อเจ้าวัดนั่งสวดภาวนาอยู่เสมอๆครับ
o นี่เป็นภาพประทับใจพ่อมาจากวัยเด็กจริงๆ พ่อเห็นพ่อเจ้าอาวาสนั่งสวดภาวนาเป็นประจำ ไม่เคยขาดเลย พ่อเห็นแล้วพ่อยังสามารถเล่าต่อ ขณะนี้เล่าเรื่องอยู่นี้ภาพของคุณพ่อเจ้าอาวาสที่นั่งสวดภาวนาในวัดยังติดตา ติดใจและติดในความทรงจำของผมอยู่จริงๆเลยครับ
o ภาพประทับใจของพ่อคือ... หน้าที่จริงจังและเคร่งครัดในการภาวนาตามหน้าที่ของพระศาสนจักรนั้นคือความน่าประทับใจจริงๆ

• วันนี้พ่อเขียนถึงถ้อยคำจากคำยืนยันของคณะอัครสาวก “ส่วนเราจะอุทิศตนอธิษฐานภาวนาและประกาศพระวาจา”
o พ่อเห็นสองอย่างนี้ที่ไปด้วยกันและเห็นว่างดงามมากๆครับ พ่อเองและบรรดาพระสงฆ์มีหน้าที่สำคัญมาก คือ “อุทิศตนอธิษฐานภาวนา และประกาศพระวาจา”
o เรื่องนี้ วันนี้ สอนพ่อ และตักเตือนตัวพ่อเองว่าพ่อมีหน้าที่สำคัญคือ “การสวดภาวนา” พ่อรู้แล้วว่าพ่อต้องให้เวลากับหน้าที่พระสงฆ์ของตัวพ่อเอง คือ ภาวนาให้มากขึ้นจริงๆ และให้ความสำคัญกับการประกาศข่าวดีมากๆเสมอต่อไปนะครับ และพ่ออยากให้บรรดาสัตบุรุษทั้งหลายได้เรียนรู้ความจริงของหน้าที่พระสงฆ์ของเราจริงๆ การภาวนาและการประกาศข่าวดี
o พี่น้องทีรัก... นี่คือความงดงามของ “ชีวิต” และ “หน้าที่” ของพระสงฆ์และของพี่น้องสัตบุรุษที่เราควรเรียนรู้และพัฒนาให้เติบโตไปด้วยกันมากๆนะครับ