จ. บทสรุปการสนทนาโต้ตอบ
โยบยืนยันความบริสุทธิ์a
ก. ความสุขของโยบในอดีต
29 1โยบพูดต่อไปว่า
2“ข้าพเจ้าปรารถนาอย่างยิ่งที่จะย้อนกลับไปอยู่อย่างเดิม
อย่างเมื่อพระเจ้าทรงพิทักษ์รักษาข้าพเจ้า
3เมื่อตะเกียงของพระองค์ส่องแสงเหนือศีรษะข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าเดินฝ่าความมืดในแสงสว่างของพระองค์
4เหมือนเมื่อข้าพเจ้ายังอยู่ในวัยฉกรรจ์
และพระเจ้าทรงปกป้องกระโจมbของข้าพเจ้า
5เมื่อพระผู้ทรงสรรพานุภาพยังสถิตกับข้าพเจ้า
และลูกหลานอยู่ห้อมล้อมข้าพเจ้า
6เมื่อข้าพเจ้าล้างเท้าด้วยน้ำนม
และก้อนหินหลั่งน้ำมันมะกอกเทศออกมาเป็นลำธารให้ข้าพเจ้าc
7เมื่อข้าพเจ้าออกไปที่ประตูเมือง
และนั่งลงในลานสาธารณะ
8เมื่อคนหนุ่มเห็นข้าพเจ้า เขาก็หลีกทางให้
คนสูงอายุก็ลุกขึ้นยืนให้เกียรติข้าพเจ้า
9บรรดาเจ้านายหยุดพูด
เอามือปิดปากของตนไว้
10เสียงของบรรดาผู้นำสงบลง
ลิ้นของเขาเกาะติดเพดานปาก
11ทุกคนที่ได้ยินข้าพเจ้าต่างก็พูดว่าข้าพเจ้าเป็นสุข
ทุกคนที่เห็นข้าพเจ้าก็ยกย่องข้าพเจ้า
12เพราะข้าพเจ้าเคยช่วยเหลือคนยากจนที่ร้องขอ
ช่วยเด็กกำพร้าที่ไม่มีใครอุปการะ
13คนที่กำลังจะตายอวยพรข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าทำให้จิตใจของหญิงม่ายชื่นชมยินดี
14ข้าพเจ้ามีความชอบธรรมเป็นอาภรณ์สวมใส่
ความยุติธรรมของข้าพเจ้าเป็นเหมือนเสื้อคลุมและผ้าโพกศีรษะ
15ข้าพเจ้าเป็นดวงตาให้คนตาบอด
เป็นเท้าให้คนง่อย
16ข้าพเจ้าเป็นบิดาให้คนขัดสน
และเป็นทนายแก้ต่างให้ผู้ที่ข้าพเจ้าไม่เคยรู้จัก
17ข้าพเจ้าหักเขี้ยวของคนอธรรม
แย่งเหยื่อออกมาจากฟันของเขา
18ข้าพเจ้าคิดว่า “ฉันจะตายในรังของฉัน
จะทวีจำนวนวันเวลาให้มากเหมือนนกฟีนิกซ์d
19รากของฉันจะแผ่ไปจนถึงน้ำ
น้ำค้างจะจับอยู่บนกิ่งของฉันตลอดคืน
20ความรุ่งเรืองจะสดชื่นอยู่กับฉันเสมอ
คันธนูeจะมีกำลังมากขึ้นในมือของฉัน”
21fคนทั้งหลายฟังข้าพเจ้าอย่างตั้งใจ
เงียบอยู่เพื่อฟังคำแนะนำของข้าพเจ้า
22เมื่อข้าพเจ้าพูดแล้ว เขาก็ไม่พูดอีก
เขาค่อยๆ ซึมซับถ้อยคำของข้าพเจ้าเหมือนหยดน้ำ
23เขารอคอยข้าพเจ้าเหมือนคอยฝน
เขาอ้าปากเหมือนจะรอรับฝนชุกปลายฤดู
24ถ้าข้าพเจ้ายิ้มให้เขา เขาก็แทบจะไม่เชื่อ
ไม่เลิกจ้องดูใบหน้าที่แจ่มใสของข้าพเจ้า
25ข้าพเจ้านั่งเป็นหัวหน้าคอยชี้ทางให้เขา
อยู่กับเขาเหมือนกษัตริย์ในหมู่ทหาร
หรือเหมือนผู้ปลอบโยนคนที่มีความทุกข์”g
29 a เป็นไปได้ที่คำปราศรัยนี้ส่วนหนึ่ง (บทที่ 30-31) แต่เดิมอาจเป็นคำตอบของบิลดัดในบทสนทนาโต้ตอบรอบที่สาม ข้อความนำหน้า “แล้วโยบก็พูดต่อไปอีกว่า” อาจแสดงว่าแต่เดิมคำปราศรัยนี้อยู่ในบริบทอื่น กระนั้นก็ดี ความพยายามที่จะแบ่งคำปราศรัยนี้ออกเป็นส่วนย่อยก็ไม่มีผลน่าพอใจ และดูเหมือนว่าคำปราศรัยนี้มีความต่อเนื่องกันตลอด ซึ่งไม่ควรจะไปรบกวน คำปราศรัยเริ่มต้นกล่าวถึงภาพของชีวิตที่มีความสุข ซึ่งชาวยิวเคยคิดเสมอมาว่าเป็นอุดมการณ์ของชาวอิสราเอล
b “ปกป้องกระโจม” แปลตามต้นฉบับภาษากรีกและซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “อยู่ใกล้ชิด”
c “ให้ข้าพเจ้า” บางคนแปลโดยละคำนี้
d “นกฟีนิกซ์” เป็นนกในนิยายโบราณที่มีอายุยืนนานเพราะเมื่อชราจะบินลงไปในกองไฟ แล้วจะกลับมีชีวิตใหม่จากขี้เถ้า
e “คันธนู” เป็นสัญลักษณ์ของพลังความแข็งแรง (ดู ปฐก 49:24)
f บางคนคิดว่าข้อ 21-25 น่าจะอยู่ระหว่างข้อ 10 กับข้อ 11 เพราะผู้คัดลอกเรียงไว้ผิดที่
g “เหมือนผู้ปลอบโยนคนที่มีความทุกข์” บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “ข้าพเจ้านำเขาไปในที่ใดๆ ที่ข้าพเจ้าเลือก”