วันศุกร์ที่ 9 กันยายน 2016
สัปดาห์ที่ 23 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน 1คร 9:16-19,22-27 / ลก 6:39-42
นักบุญลูกาผู้แต่งพระวรสารเป็นนายแพทย์ ท่านจึงสามารถบรรยายบทบาทของพระเยซูเจ้าในฐานะเป็นนายแพทย์ที่ดี และเป็นผู้เลี้ยงที่ติดตามวิญญาณ เพื่อช่วยบำบัดรักษา ให้อภัย และฟื้นฟูทั้งร่างกาย จิตใจ และวิญญาณ พระองค์ได้เสด็จมา เพื่อช่วยคนบาปที่ถูกบังคับที่เลวร้ายที่สุด ที่ตกเป็นทาสของบาป ของความกลัว และของการถูกตัดสินลงโทษ
พระเยซูเจ้าเป็นนายแพทย์ที่อ่อนโยน ที่มีความชำนาญในการรักษาโรค เป็นต้นการรักษามะเร็งร้ายของบาป ความชั่วร้าย และการถูกบีบคั้นในชีวิต เพื่อช่วยให้คนบาปสามารถฟื้นฟูสุขภาพทางฝ่ายวิญญาณให้ดีดังเดิม ในเวลาเดียวกันก็มีเงื่อนใขในการรับการรักษา คือ การมอบความไว้วางใจในการรักษาโรค จนทำให้คนบาปกลับมีชีวิตที่ดีขึ้น นับตั้งแต่บัดนี้และตลอดนิรันดร
เมื่อพระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้ใด พระองค์มิได้รักษาเพื่อประโยชน์ของผู้ป่วยเท่านั้น แต่เพื่อความดีของคนอื่นด้วย พระองค์ทรงต้องการให้คนบาปทุกคน เป็นเครื่องมือของพระองค์ในการบำบัดรักษาคนอื่น พวกรับบีเคยสอนว่า
“ ใครที่ตัดสินคนอื่น จะถูกพระเป็นเจ้าตัดสินเช่นเดียวกัน”
การตัดสินคนอื่นนั้นเป็นเรื่องลำบาก เพราะเรามักตัดสินคนอื่นตามปรากฏการณ์ภายนอก ไม่สามารถมองเข้าไปในจิตใจของคนที่ถูกตัดสิน ทำให้ตัดสินลำเอียงและมีอคติ และทำให้การตัดสินเป็นการทำลายคนบาป มากกว่าการช่วยบำบัดรักษา ที่จริงการตัดสินเป็นหน้าที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่ต้องทำเพื่อความดีของวิญญาณคนบาป...
ข้อคิดในวันนี้
ฉันจะบังคับความโกรธของฉัน ฉันจะบังคับลิ้นของฉัน ฉันจะระงับอารมณ์ของฉัน ฉันจะไม่มีอคติต่อใคร ฉันจะไม่ตัดสินคนอื่นด้วยเบาความ ฉันจะไม่ทำตัวเป็นผู้พิพากษาคนอื่น เพราะฉันยังเป็นคนบาปเหมือนคนอื่น มีแต่พระเป็นเจ้าแต่ผู้เดียวเท่านั้น ที่จะสามารถพิพากษาเราด้วยความยุติธรรม ด้วยความรัก และด้วยความเมตตากรุณา