“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

ความศักดิ์สิทธิ์เพื่อร่วมงานเลี้ยงกับพระเจ้า

ก. สมณะ

22 1พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส

          2“จงบอกอาโรนและบรรดาบุตรให้เคารพaของถวายศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวอิสราเอลนำมาถวายแก่เรา มิฉะนั้น เขาจะลบหลู่นามศักดิ์สิทธิ์ของเรา เราคือพระยาห์เวห์” 3จงบอกเขาทั้งหลายว่า

          “ถ้าลูกหลานคนใดจากเชื้อสายของท่านในอนาคต มีมลทินและเข้าใกล้ของถวายศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวอิสราเอลนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ เขาจะเข้ามาประกอบศาสนพิธีต่อหน้าเราไม่ได้อีกต่อไป เราคือพระยาห์เวห์”

          4“คนใดที่เป็นเชื้อสายอาโรนเป็นโรคผิวหนังติดต่อได้หรือเป็นกามโรค จะต้องไม่กินของถวายศักดิ์สิทธิ์จนกว่าเขาจะพ้นมลทิน เช่นเดียวกัน สมณะคนใดที่สัมผัสสิ่งที่มีมลทินเพราะสัมผัสศพ หรือหลั่งน้ำอสุจิ 5หรือมีมลทินเพราะได้สัมผัสสัตว์เลื้อยคลาน หรือสัมผัสคนที่มีมลทิน ไม่ว่าชนิดใด 6สรุปก็คือ ผู้ที่มีมลทินจนถึงเวลาเย็นเพราะสัมผัสกับสิ่งเหล่านี้ จะต้องไม่กินของถวายศักดิ์สิทธิ์จนกว่าจะได้อาบน้ำชำระร่างกายเสียก่อน 7เมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้ว เขาจะพ้นมลทิน จึงจะกินของถวายศักดิ์สิทธิ์ได้ เพราะเป็นอาหารของเขา”

          8“เขาจะต้องไม่กินเนื้อสัตว์ที่ตายเองโดยธรรมชาติ หรือถูกสัตว์ป่ากัดตาย มิฉะนั้น เขาจะมีมลทิน เราคือพระยาห์เวห์”

          9“บรรดาสมณะจะต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดที่เราให้ไว้ มิฉะนั้นจะต้องรับผิดชอบต่อบาปของตน เขาจะต้องตายเพราะได้ลบหลู่ข้อกำหนดของเรา เราคือพระยาห์เวห์ ได้ทำให้เขาทั้งหลายศักดิ์สิทธิ์”

 

ข. ชายที่ไม่เป็นสมณะb

          10ชายใดที่ไม่เป็นสมณะจะต้องไม่กินของถวายศักดิ์สิทธิ์ แขกหรือลูกจ้างของสมณะก็จะต้องไม่กินของถวายศักดิ์สิทธิ์ด้วย 11แต่ทาสที่สมณะใช้เงินของตนซื้อมาจะกินได้ ทาสที่เกิดในบ้านของสมณะจะกินของถวายศักดิ์สิทธิ์ได้เช่นเดียวกัน”

          12“บุตรหญิงของสมณะที่แต่งงานกับชายที่ไม่เป็นสมณะ จะต้องไม่กินของศักดิ์สิทธิ์ที่ยื่นถวายตามพิธีแล้ว 13แต่บุตรหญิงของสมณะที่เป็นม่ายหรือหย่าร้างแล้ว และไม่มีบุตร กลับมาอาศัยในบ้านของบิดาตามเดิมเหมือนก่อนแต่งงาน จะกินอาหารของบิดาได้ นอกจากในกรณีเช่นนี้ ชายใดที่ไม่เป็นสมณะจะต้องไม่กินของถวายศักดิ์สิทธิ์ 14ผู้ใดกินอาหารศักดิ์สิทธิ์โดยไม่เจตนา เขาจะต้องนำอาหารมาชดใช้แก่สมณะเท่าปริมาณอาหารทั้งหมด และเพิ่มอีกหนึ่งในห้า”

          15“สมณะจะต้องไม่ทำให้ของศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวอิสราเอลยื่นถวายแด่พระยาห์เวห์ตามพิธีแล้วมีมลทิน 16โดยอนุญาตให้ผู้ไม่มีสิทธิ์กินอาหารนั้นได้ ซึ่งจะทำให้คนเหล่านั้นมีผิด จะต้องถวายเครื่องบูชาชดเชย เพราะเราคือพระยาห์เวห์ บันดาลให้ของถวายเหล่านี้ศักดิ์สิทธิ์”

 

ค. สัตว์ที่ถวายเป็นเครื่องบูชา

          17พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส

          18ให้บอกอาโรน บรรดาบุตร และชาวอิสราเอลทั้งปวงว่า

          “เมื่อชาวอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในอิสราเอลนำของมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชา ไม่ว่าจะเป็นการแก้บน หรือถวายด้วยความสมัครใจก็ตามc 19สัตว์ที่จะนำมาถวายนั้นจะต้องสมประกอบไม่พิการ จะต้องเป็นเพศผู้จากฝูงโคหรือแพะแกะ เพื่อพระเจ้าจะทรงรับและโปรดปรานท่าน 20ท่านทั้งหลายจะต้องไม่ถวายสัตว์ที่พิการ เพราะพระเจ้าจะไม่พอพระทัยรับการถวายนั้น”

          21“ผู้ใดนำโคหรือแพะแกะมาถวายเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ไม่ว่าจะเป็นการแก้บนหรือถวายด้วยความสมัครใจก็ตาม สัตว์นั้นจะต้องสมประกอบไม่พิการ พระเจ้าจึงจะพอพระทัยรับไว้ 22ท่านทั้งหลายจะต้องไม่นำสัตว์ที่ตาบอด ขาเก ไม่สมประกอบ มีบาดแผล มีผื่นแดง หรือเป็นโรคผิวหนังมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ท่านจะต้องไม่นำสัตว์เช่นนี้มาวางบนพระแท่น เพื่อเผาเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ 23ท่านจะถวายโคหรือแกะที่แคระแกร็นหรือไม่สมประกอบเป็นเครื่องบูชาด้วยความสมัครใจได้ แต่ถ้าถวายสัตว์นั้นเพื่อแก้บน พระเจ้าจะไม่พอพระทัยรับไว้ 24ท่านทั้งหลายจะต้องไม่นำสัตว์ที่มีลูกอัณฑะฟกช้ำ ถูกรัด ถูกฉีกขาดหรือถูกตัดมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ท่านจะต้องไม่ทำสิ่งเหล่านี้ในแผ่นดินของท่าน 25และท่านจะต้องไม่นำสัตว์เช่นนี้ที่ได้รับมาจากคนต่างด้าวมาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระเจ้าของท่าน สัตว์ที่ไม่สมประกอบหรือพิการนั้นพระเจ้าจะไม่ทรงรับและจะไม่โปรดปรานท่าน”

          26พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสอีกว่า

          27“เมื่อลูกโค ลูกแกะ หรือลูกแพะเกิดมาจะต้องไม่ถูกพรากจากแม่ของมันเป็นเวลาเจ็ดวัน ตั้งแต่วันที่แปดเป็นต้นไป จึงจะนำมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาที่พอพระทัยแด่พระยาห์เวห์ได้ 28แต่ท่านจะต้องไม่ฆ่าแม่โค แม่แกะ หรือแม่แพะกับลูกของมันในวันเดียวกัน”

          29“เมื่อท่านถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระยาห์เวห์ ท่านจะต้องปฏิบัติตามข้อกำหนด เพื่อพระเจ้าจะทรงรับและโปรดปรานท่าน 30ท่านจะต้องกินเนื้อสัตว์ที่ถวายให้หมดในวันนั้น ท่านจะต้องไม่เหลือเก็บไว้จนถึงวันรุ่งขึ้น เราคือพระยาห์เวห์”

 

ง. คำตักเตือนสุดท้าย

          31“ท่านทั้งหลายจะต้องปฏิบัติตามบทบัญญัติของเราอย่างเคร่งครัด เราคือพระยาห์เวห์ 32ท่านจะต้องไม่ลบหลู่นามศักดิ์สิทธิ์ของเรา เพื่อชาวอิสราเอลจะยอมรับว่าเราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ในหมู่เขาทั้งหลาย เราคือพระยาห์เวห์ ผู้บันดาลให้ท่านศักดิ์สิทธิ์ 33เราได้นำท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อจะได้เป็นพระเจ้าของท่าน เราคือพระยาห์เวห์”

 

22 a “เคารพ” แปลตามตัวอักษรว่า “แยกตนจาก”

b ฆราวาส หมายถึง ผู้ที่ไม่เป็นสมาชิกในครอบครัวของสมณะ ตามธรรมเนียมของคนโบราณ ทาสนับว่าเป็นสมาชิกในครอบครัวด้วย

c ตามประมวลกฎหมายว่าด้วยความศักดิ์สิทธิ์ ทั้งเครื่องเผาบูชาและศานติบูชาอาจถวายเป็นการแก้บนหรือถวายด้วยความสมัครใจก็ได้ (ดู 7:11 เชิงอรรถ a)

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก