เพลงสดุดีที่ 19

พระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระสิริรุ่งโรจน์ในสิ่งสร้างและในธรรมบัญญัติ^a

ผู้มีตาแหลมเมื่อมองดูสิ่งสร้างตามธรรมชาติจะเห็นว่าโลกจักรวาลเปิดเผยความจริงอย่างเงียบๆ ให้เราเห็นพระอานุภาพและพระปรีชาของพระเจ้า และยังเป็นบทเพลงถวายเกียรติแด่พระองค์ด้วย พระองค์ทรงเปิดเผยความจริงเพิ่มเติมเมื่อประทานธรรมบัญญัติแก่ชาวอิสราเอลผ่านทางโมเสส และต่อมาพระองค์ทรงเปิดเผยความจริงให้แก่มวลมนุษย์โดยทางพระเยซูคริสตเจ้า ทำให้การเปิดเผยความจริงในธรรมชาติสำเร็จอย่างสมบูรณ์

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง เพลงสดุดีของกษัตริย์ดาวิด

¹ท้องฟ้าประกาศพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า

        แผ่นฟ้าบอกเล่าผลงานจากพระหัตถ์พระองค์

²วันหนึ่งบอกให้อีกวันหนึ่งรู้

        คืนหนึ่งมอบความรู้นี้แก่อีกคืนหนึ่ง

³ไม่มีคำพูด ไม่มีวาจาใด

        ที่ไม่มีใครไม่ได้ยินเสียง^b

⁴เสียงของเขาเหล่านี้กระจายไปทั่วแผ่นดิน

        และวาจาของเขาแพร่สะพัดไปจนสุดปลายพิภพ

บนท้องฟ้าพระองค์ทรงตั้งกระโจมสำหรับตะวัน

⁵ที่ผายผันออกมาดุจเจ้าบ่าวจากห้องวิวาห์

        เริงร่าราวนักรบผู้แกล้วกล้าวิ่งตามทางของตน^c

⁶ตะวันขึ้นมา ณ ขอบฟ้าด้านหนึ่ง

        แล้วโคจรไปยังขอบฟ้าอีกด้านหนึ่ง

และไม่มีสิ่งใดจะหลบหนีความร้อนของตะวันได้

⁷ธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์สมบูรณ์ทุกประการ

        ให้ความชื่นบานแก่จิตวิญญาณ

กฤษฎีกาของพระยาห์เวห์ก็มั่นคง

        ให้ปรีชาญาณแก่ผู้ด้อยปัญญา

⁸ข้อบังคับของพระยาห์เวห์สุจริต

        ทำให้ดวงจิตปีติยินดี

บทบัญญัติของพระยาห์เวห์ก็ชัดเจน

        ให้แสงสว่างแก่ดวงตา

⁹ความยำเกรงพระยาห์เวห์บริสุทธิ์

        ดำรงอยู่ตลอดไป

กฎเกณฑ์ของพระยาห์เวห์ก็สัตย์จริง

        เที่ยงธรรมทุกประการ

¹⁰เป็นที่พึงปรารถนามากกว่าทองคำ

        ยิ่งกว่าทองคำบริสุทธิ์มากมาย^d

หวานล้ำกว่าน้ำผึ้ง

        ที่หยดลงมาจากรวง

¹¹แม้ผู้รับใช้ของพระองค์ก็ยังยอมรับการอบรมจากกฎเหล่านี้

        และรับบำเหน็จยิ่งใหญ่ในการปฏิบัติตาม

¹²ใครจะรู้ข้อบกพร่องของตน

        ขอพระองค์ทรงอภัยความผิดที่มองไม่เห็นด้วยเถิด

¹³ขอพระองค์ทรงช่วยผู้รับใช้ให้พ้นจากความจองหอง^e

        อย่าให้ความจองหองนี้ครอบงำข้าพเจ้าเลย

เพื่อข้าพเจ้าจะได้ไม่มีที่ตำหนิ

        บริสุทธิ์พ้นจากบาปหนัก

¹⁴ขอให้ถ้อยคำจากปากและความคิดจากใจข้าพเจ้า

        เป็นที่โปรดปราน^fเฉพาะพระพักตร์พระองค์เถิด

ข้าแต่พระยาห์เวห์ ผู้ทรงเป็นหลักศิลาและผู้กอบกู้ข้าพเจ้า^g

19 a เพลงสดุดีบทนี้เป็นบทสรรเสริญพระยาห์เวห์ในฐานะที่ทรงเป็นพระผู้สร้างท้องฟ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตะวัน (ข้อ 4ข-6) และในฐานะทรงเป็นผู้ประทานธรรมบัญญัติ ทั้งธรรมชาติและธรรมบัญญัติสำแดงความดีบริบูรณ์ของพระเจ้าได้เป็นอย่างดี ในอารยธรรมตะวันออกกลางโบราณ ดวงอาทิตย์เป็นสัญลักษณ์ของความยุติธรรม (ดู ปชญ 5:6; มลค 3:20) เพราะฉะนั้น เพลงสดุดีบทนี้จึงพยายามรวมเรื่องธรรมชาติและธรรมบัญญัติเข้าด้วยกัน รม 10:18 ยกข้อ 4 มาประยุกต์ใช้กับบรรดาอัครสาวกผู้ประกาศข่าวดีไปทั่วโลก

^b “ไม่มีใครไม่ได้ยินเสียง” แปลตามสำนวนแปลโบราณส่วนมาก คำภาษาฮีบรูอาจแปลได้ว่า “เส้นเขียนที่ไม่ออกเสียง” ตามความคิดของชาวอัสซีเรียและบาบิโลนในสมัยโบราณที่เชื่อว่าทางโคจรของดวงดาราเป็นข้อเขียนเงียบๆ ของพระเจ้าบนท้องฟ้า

^c ผู้ประพันธ์เพลงสดุดียืมสำนวนจากตำนานเทพโบราณของชาวบาบิโลนที่กล่าวถึงพระอาทิตย์เป็นเทพเจ้า แต่มีความคิดแบบชาวอิสราเอลว่าพระอาทิตย์หรือดวงตะวันเป็นเพียงสิ่งสร้างเท่านั้น

^d ผู้แปลบางคนเสริมประธานว่า “พระวาจา” (ดู 119:103, 127)

^e “ความจองหอง” สำนวนแปลโบราณภาษากรีกว่า “เทพเจ้าอื่นๆ” สดด 119 ย้ำสอนบ่อยๆ ว่า ความจองหองทำให้มนุษย์ไม่ยอมเชื่อฟังปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระเจ้า

^f สำนวนแปลโบราณภาษากรีกเสริมว่า “เสมอ”

^g “ผู้กอบกู้” ภาษาฮีบรูว่า “go‘el” ซึ่งหมายถึงญาติใกล้ชิดที่จะต้องแก้แค้นแทนญาติที่ถูกฆ่า (กดว 35:19) และ “ผู้ไถ่” ทรัพย์สินของญาติคืนมา (ลนต 25:25,47-49) คำนี้ถูกนำมาประยุกต์ใช้กับพระยาห์เวห์ใน โยบ 19:25; สดด 19:14; 78:35; ยรม 50:34 และ อสย 41:14; 43:14; 44:6,24; 49:7; 59:20 เพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นเสมือนญาติใกล้ชิดที่แก้แค้นแทนญาติที่ถูกฆ่า ทรงเป็นพระผู้ไถ่และกอบกู้ประชากรของพระองค์ให้รอดพ้นจากความตาย