ความอยุติธรรมของมนุษย์และความเที่ยงธรรมของพระเจ้า

            16 ¹โยบจึงตอบว่า

²“ข้าพเจ้าเคยได้ยินเรื่องอย่างนี้มามากแล้ว

ท่านทุกคนทรมานใจแทนที่จะให้กำลังใจข้าพเจ้า

³เมื่อใดท่านจะเลิกพูดถ้อยคำลมๆ แล้งๆ สักที

ท่านเป็นอะไรไป จึงตอบเช่นนี้

⁴ถ้าท่านมาอยู่แทนที่ข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าจะพูดอย่างท่านก็ได้

ข้าพเจ้าจะใช้ถ้อยคำมากมายมาต่อปากต่อคำกับท่าน^a

และสั่นศีรษะเยาะเย้ยท่านก็ได้^b

⁵ข้าพเจ้าจะพูดให้กำลังใจท่าน

แล้วก็เงียบเสีย

⁶ถ้าข้าพเจ้าพูด ความเจ็บปวดของข้าพเจ้าก็ไม่หยุด

ถ้าเงียบ ความเจ็บปวดก็ไม่ลดลง^c

⁷แต่บัดนี้ พระเจ้าทรงให้ข้าพเจ้าอ่อนแรง

ทรงทำให้พวกพ้องทุกคนของข้าพเจ้าตีตนห่างจากข้าพเจ้า

⁸พระองค์ทรงลุกขึ้นใส่ความ^d เป็นพยานกล่าวโทษข้าพเจ้า

กล่าวหาใส่หน้าข้าพเจ้า

⁹พระพิโรธฉีกเนื้อและไล่ล่าข้าพเจ้า

พระองค์ทรงแยกเขี้ยวขู่ข้าพเจ้า

ศัตรูของข้าพเจ้าถลึงตาใส่ข้าพเจ้า

¹⁰ทุกคนอ้าปากจะกัดข้าพเจ้า

เขาตบแก้มสบประมาทข้าพเจ้า

เขาร่วมกันกล่าวโทษข้าพเจ้า

¹¹พระเจ้าทรงมอบข้าพเจ้าไว้แก่คนอธรรม

และทรงเหวี่ยงข้าพเจ้าไว้ในมือของคนชั่วร้าย

¹²ข้าพเจ้าเคยอยู่อย่างสงบสุข พระองค์ก็ทรงทำลายข้าพเจ้า

ทรงกระชากคอข้าพเจ้า

และฟาดข้าพเจ้าลงให้แตกเป็นชิ้นๆ

ทรงตั้งข้าพเจ้าไว้ให้เป็นเป้าที่พระองค์จะทรงยิง

¹³ทรงยิงธนูใส่ข้าพเจ้าจากทุกด้าน

ทรงแทงทะลุด้านข้างของข้าพเจ้าอย่างไม่ปรานี

พระองค์ทรงเทน้ำดีของข้าพเจ้าลงบนพื้นดิน

¹⁴ทรงทำให้ข้าพเจ้าเป็นบาดแผลยับเยิน

ทรงวิ่งไล่เข้าโจมตีข้าพเจ้าเหมือนนักรบ

¹⁵ข้าพเจ้าเย็บผ้ากระสอบติดหนังข้าพเจ้า

ซบหน้า^eลงกับฝุ่นดิน

¹⁶ใบหน้าข้าพเจ้าแดงก่ำเพราะการร่ำไห้

เงาแห่งความตายอยู่ที่เปลือกตาข้าพเจ้า

¹⁷ทั้งๆ ที่มือข้าพเจ้าไม่เคยทำความรุนแรงเลย

และคำอธิษฐานของข้าพเจ้าก็บริสุทธิ์

¹⁸แผ่นดินเอ๋ย อย่าปิดบังโลหิตของข้าพเจ้า^f

อย่าให้เสียงร้องของข้าพเจ้ามีที่พักเลย

¹⁹ตั้งแต่บัดนี้พยานของข้าพเจ้าอยู่ในสวรรค์

ผู้ปกป้องข้าพเจ้าก็อยู่บนที่สูง

²⁰บรรดาเพื่อนพ้องเยาะเย้ยข้าพเจ้า

ขณะที่ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาร้องไห้^g

²¹เพื่อเป็นพยานยืนยันความชอบธรรมของมนุษย์คนหนึ่งเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า

ดังที่มนุษย์ย่อมทำเพื่อปกป้องเพื่อนของตน

²²เพราะวันเดือนปีของข้าพเจ้าถูกนับไว้แล้ว

ข้าพเจ้ากำลังจะไปตามทางที่จะไม่มีวันกลับ”^h

16 a “มาต่อปากต่อคำกับท่าน” แปลโดยคาดคะเน แปลตามตัวอักษรว่า “ข้าพเจ้าอาจรวมถ้อยคำต่างๆ มากล่าวโทษท่าน”

^b การสั่นศีรษะอาจหมายความว่า “เห็นพ้องด้วย” หรือ “ดูถูก” หรือ “เยาะเย้ย”

^c “ความเจ็บปวดก็ไม่ลดลง” ไม่ว่าเขาจะพูดหรือเงียบ โยบก็ยังต้องทนทุกข์อยู่ต่อไป ผิดจากเพื่อนของเขาที่สนใจแต่จะพูดเท่านั้น นี่คือเหตุผลที่โยบยืนยันว่าตนพูดถูกต้อง (ดู 6:26) เมื่อโต้ตอบกับเอลีฟัส (ดู 15:5-6)

^d “ใส่ความ” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ความผอมของข้าพเจ้า” ข้อ 7-8 เข้าใจยาก ตัวบทอาจไม่สมบูรณ์

^e “หน้า” แปลตามตัวอักษรว่า “เขา(สัตว์)” ซึ่งหมายถึงอำนาจ “การซบหน้าลงกับฝุ่นดิน” จึงหมายถึงการตกต่ำสิ้นอำนาจ

^f “ปิดบังโลหิต” ถ้าโลหิตไม่ถูกดินกลบไว้ย่อมเรียกร้องให้พระเจ้าทรงแก้แค้นแทนได้ (ปฐก 4:10; 37:26; อสย 26:21; อสค 24:8) โยบซึ่งถูกทำร้ายเป็นแผลฉกรรจ์ (ข้อ 12ฯ) ต้องการทิ้งร่องรอยโลหิตไว้บนพื้นดินให้มีเสียงร้องขอให้พระเจ้าทรงแก้แค้นแทนโลหิตของตน “เสียงร้อง” ของโยบเป็นเสมือนบุคคลหนึ่ง จึงเป็น “พยาน” ปกป้องโยบได้เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า (ข้อ 19) แต่ถ้อยคำเช่นนี้อาจหมายถึงพระเจ้าได้ด้วย พระเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์และทรงพระกรุณาที่โยบอาจมีความหวังเข้าหาได้โดยตรง หรืออาจหมายถึงคนกลางที่คอยช่วยเหลือโยบ ในบริบทนี้ คำอธิบายแรกดูเหมือนจะสมเหตุสมผลที่สุด

^g “บรรดาเพื่อนพี่น้องเยาะเย้ยข้าพเจ้า ขณะที่ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาร้องไห้” ต้นฉบับภาษากรีกว่า “คำอ้อนวอนของข้าพเจ้าขึ้นไปหาพระเจ้า ขณะที่ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาร้องไห้เฉพาะพระพักตร์พระองค์”

^h “ข้าพเจ้ากำลังจะไปตามทางที่จะไม่มีวันกลับ” โยบอาจหวังว่าพระเจ้าจะทรงประกาศก่อนที่เขาจะตายว่าเขาไม่มีผิด เขาจึงอยากให้พระองค์ทรงฟังเขาขณะที่เวลากำลังจะหมดลง หรือเขาอาจจะเลิกหวังอะไรอีกแล้ว เพียงแต่รอคอยความตายเท่านั้น