วันจันทร์ที่ 12 ธันวาคม 2016
สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า
กดว 24:2-7,15-17 / มธ 21:23-27
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว
เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในพระวิหาร ขณะที่ทรงสั่งสอนประชาชนอยู่นั้น บรรดาหัวหน้าสมณะและผู้อาวุโสของประชาชนเข้ามาพบพระองค์แล้วทูลถามว่า “ท่านมีอำนาจใดจึงทำเช่นนี้ ใครมอบอำนาจนี้ให้ท่าน”
พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราขอถามท่านอย่างหนึ่งด้วยเช่นเดียวกัน ถ้าท่านตอบ เราก็จะบอกท่านว่าเราทำเช่นนี้ด้วยอำนาจใด พิธีล้างของยอห์นมาจากไหน จากสวรรค์หรือจากมนุษย์” บรรดาสมณะและผู้อาวุโสของประชาชนจึงปรึกษากันว่า “ถ้าเราตอบว่ามาจากสวรรค์ เขาก็จะถามว่า ‘แล้วทำไมท่านจึงไม่เชื่อยอห์นเล่า’ ถ้าเราตอบว่ามาจากมนุษย์ เราก็เกรงกลัวประชาชน เพราะทุกคนคิดว่ายอห์นเป็นประกาศก”
เขาจึงทูลตอบพระเยซูเจ้าว่า “เราไม่รู้” พระองค์จึงตรัสว่า “เราก็ไม่บอกท่านเช่นเดียวกันว่า เราทำการเหล่านี้โดยอำนาจใด”
(พระวาจาของพระเจ้า)
---------
การกลับไปพิจารณา "สิ่งสร้าง" และมองเป็นความงามเป็น "พระพร" เป็น "พละกำลังฝ่ายจิต" ที่ทำให้เรา "ยกจิตใจขึ้นเบื้องบน" ที่เป็น "พลังทางวิญญาณ" ที่สำคัญที่จะเป็นแรงจูงใจในการใฝ่หารแต่สิ่งอยู่เบื้องบน ที่เราตั้งมั่นว่า "พระเจ้า" ดังนั้นคำเปรียบเทียบของหนังสือกันดารวิถีที่เล่าถึง ความหวังในพระเจ้าเหมือน คนหิวกระหายได้น้ำ
คนแห้งแล้งได้น้ำปริ่มฝั่ง ได้ลำธาร ได้ต้นไม้จากน้ำเลี้ยง จึงตอบความหวังในพระเจ้า ชุ่มชื่นจิตวิญญาณได้ โดยเล่าว่า
"ยาโคบเอ๋ย กระโจมของท่านช่างจริง อิสราเอลเอ๋ย ที่อาศัยของท่านงดงามเหมือนลำธารที่แยกออกเป็นหลายสาย เหมือนสวนที่อยู่ริมฝั่งแม่น้ำ"
ดังนั้น "ความหวัง" ที่ปูทางโดยนักบุญยอห์น ปับติสต์ ใช้ "น้ำ" สร้างความหวัง จึงเป็นการเล่านำทางถึงความหวังสูงสุดคือการบังเกิดของพระผู้ไถ่ ที่ทำให้เราเห็นภาพพจน์ จริงจัง ในพระเยซูคริสตเจ้าได้
"ความหวัง" ทำให้เรา ทะยานต่อไป ไม่หยุดนิ่ง
ความหวัง เติมพลัง มากว่า ตัดกำลัง
และพระเจ้า ให้ความหวัง ให้เรามั่นใจในพระผู้ไถ่ที่เราตระเตรียมสำหรับการบังเกิดมา