วันศุกร์ที่ 14 เมษายน 2017
วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์
ยน 18:1-19:42…
(พระวรสารยาวสองบท ที่เราฟังในวันนี้ ปีนี้ พ่อขอเลือกตอนสั้นๆครับ)
28หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าทรงทราบว่าทุกสิ่งสำเร็จแล้ว จึงตรัสว่า “เรากระหาย” พระคัมภีร์ตอนนี้จึงเป็นจริงด้วย 29ที่นั่นมีภาชนะใบหนึ่งบรรจุน้ำองุ่นเปรี้ยวจนเต็มวางอยู่ ทหารจึงใช้ฟองน้ำชุบน้ำองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายกิ่งหุสบ ยื่นถึงพระโอษฐ์ 30พระเยซูเจ้าทรงจิบน้ำองุ่นเปรี้ยวแล้ว ตรัสว่า “สำเร็จบริบูรณ์แล้ว” พระองค์ทรงเอนพระเศียร สิ้นพระชนม์

31วันนั้นเป็นวันเตรียมฉลอง ชาวยิวไม่ต้องการให้ศพค้างอยู่บนไม้กางเขนในวันสับบาโต เพราะวันสับบาโตวันนั้นเป็นวันฉลองยิ่งใหญ่ เขาจึงขออนุญาตปีลาตให้ทุบขาผู้ที่ถูกตรึง และนำศพไป 32บรรดาทหารทุบขาคนทั้งสองคนซึ่งถูกตรึงพร้อมกับพระองค์ 33เมื่อทหารมาถึงพระเยซูเจ้าและเห็น ว่าพระองค์สิ้นพระชนม์แล้ว จึงมิได้ทุบขาของพระองค์ 34แต่ทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงด้านข้างพระวรกาย โลหิตและน้ำก็ไหลออกมา ทันที 35ผู้ที่ได้เห็น ก็เป็นพยาน คำพยานของเขาน่าเชื่อถือ เขารู้ว่าตนพูดความจริง เพื่อท่านทั้งหลายจะเชื่อด้วย
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• บนกางเขน พระองค์ร้อง “เรากระหาย”
o คำถามสำคัญคือพระองค์กระหายอะไร กระหายน้ำกระนั้นหรือ ทหารเองยืนน้ำส้มให้พระองค์ที่พระโอษฐ์...
o ในพระวรสารเล่มอื่นๆ ไม่มีคำที่ร้องว่า “เรากระหาย” การค้นคว้าพระวรสารนักบุญยอห์น พระวรสารที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ และตลอดพระวรสารนักบุญยอห์นพระเยซูเจ้าเป็นน้ำทรงชีวิต พระองค์คือคำตอบตลอดการของการแสวงหา... หาน้ำทรงชีวิต หาพระเจ้าผู้ทรงชีวิต และพระองค์คือคำตอบที่ยอห์นนำเสนอให้ผู้อ่านพระสาร...

• นักวิชาการลงความเห็นจากการศึกษามากมาย และพ่อเองก็ตัดสินใจลงความเห็นและชี้ประเด็นสำคัญ “เรากระหาย” จริงๆ ภาษาต้นฉบับชัดครับ เป็นเพียงคำร้องว่า “เรากระหาย” ภาษากรีกต้นฉบับใช้คำว่า “διψῶ” อ่านว่า “ดิฟโซ” (I thirst) คำนี้มีความหมายลึกซึ้งและมีพลังมหาศาลในบริบทของพระวรสารนักบุญยอห์นครับ...
o พี่น้องที่รัก พระเยซูบนไม้กางเขน ขณะกำลังจะสิ้นพระชนม์ พระองค์กระหายอะไร
o คำตอบที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมาที่สุด ทรงกระหายที่จะทำให้ความรักของพระเจ้าพระบิดาสำเร็จ กระหายความรอดพ้นของเรามนุษย์ทุกคน กระหายที่จะรักมนุษย์ที่สุด กระหายที่จะมอบชีวิตของพระองค์ และกระหายที่จะมอบพระจิตเจ้าให้กับเราทุกคน

• ความกระหายของพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขน คือ
o ความกระหายที่จะตอบสนองความรักของพระบิดาจนถึงที่สุด กระหายที่จะรักพระบิดาและเราทุกคนจนถึงที่สุด เรามั่นใจได้ในเชิงการศึกษาพระคัมภีร์...
o คำว่า “เรากระหาย” คำกริยาภาษากรีกในรูปนี้ เราพบเพียงสองครั้ง และทั้งสองครั้ง อยู่ในพระวรสารนักบุญยอห์น คือ ที่บนไม้กางเขน และอีกครั้ง ที่หญิงชาวสะมาเรียปรารถนาจะได้ “น้ำทรงชีวิต” เพื่อนางจะได้ไม่ต้องกระหายอีก...

• ดังนั้น “เรากระหาย” ถ้อยคำบนไม้กางเขน.. คือ คำตอบของการสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนของพระเยซูเจ้าคือความรักที่สุดที่ทรงรักเราถึงเพียงนี้.. ความรักที่พระองค์กระหายจะรักมากที่สุดจนถึงกับมอบชีวิตของพระองค์ให้กับเรามนุษย์ที่เรากำลังสัมผัสความรักนี้จริงๆ บนไม้กางเขนเมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์
o ดังนั้น พี่น้องที่รัก... “Sic Nos Amantem” (ซิค นอส อามันแตม) “ทรงรักเราถึงเพียงนี้” วันนี้ วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ (Good Friday) วันที่ดีที่สุดของชีวิตคริสตชน วันที่ระลึกถึงความรักของพระคริสตเจ้าอย่างที่สุด ที่ทรงยอมสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อเราอย่างแท้จริง
o พระคัมภีร์กล่าวว่า “พระเจ้าทรงรักโลกอย่างมากจึงประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระองค์เพื่อทุกคนที่มีความเชื่อในพระบุตรจะไม่พินาศแต่จะมีชีวิตนิรันดร” (ยน 3:16) พระวรสารตอนนี้ทำให้เรามั่นใจว่า ความรักของพระบิดาที่ทรงมีต่อโลกนั้นยิ่งใหญ่ที่สุด ทรงรักเราถึงเพียงนี้ ประทานพระบุตรขอพระองค์เพื่อเป็นค่าไถ่บาปของเรา

• ความตายของพระเยซูเป็นผลของบาปใช่ไหมเจ้าบาปเอ๋ย...
o พระเจ้ายอมลงมาตายเพราะผลของบาปหรือ
o พระเจ้าทรงยอมถึงเพียงนี้ไม่ใช่ความปราชัย ไม่ใช่การพ่ายแพ้ต่อบาป
o แต่ แต่ แต่... เพราะรักของพระบิดาที่ทรงรักเรา และเพราะพระบุตรทรงรักพระบิดาและรักเรา กระหายที่จะรักเราเหลือเกิน

• ดังนั้น พระบิดาทรงปลุกพระเยซูเจ้าให้กับคืนชีพ การกลับคืนชีพคือการเยียบเจ้าความตายนั้นจนจมใต้พระบาทของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงกลับคืนพระชนม์ชีพ ความตายจึงต้องยอมรับความพ่ายแพ้ให้กับความรักของพระเจ้าจริงๆ
o บาป จะชนะพระเจ้าได้อย่างไร
o ผลของบาปจะเหนือกว่าความรักได้อย่างไร...

• พระเจ้าทรงรักมนุษย์ถึงเพียงนี้ ทรงกระหายที่จะรักมนุษย์จนยอมสิ้นพระชนม์เพื่อเรา เพื่อเราทุกคนที่มีความเชื่อ “เชื่อในพระเยซู” เชื่อในความรักของพระเจ้า วางใจในพระเยซู มอบชีวิตไว้กับพระเยซู โดยทางศีลล้างบาป...

• พี่น้องที่รัก.. พ่อยอมรับว่าความตายน่ากลัว แต่พระเยซูรักเรา ทรงกระหายที่จะมอบชีวิตเพื่อไถ่บาปของเรา ยอมตายเพื่อเราและกลับคืนชีพเพื่อเรา เราจึงมี “ความหวัง” เต็มเปี่ยมใน “ความรักของพระองค์ และความกระหายที่จะรักที่สุดของพระองค์” จริงๆ...

• พระเยซูเจ้า ทรงตรัสคำสุดท้าย “สำเร็จบริบูรณ์แล้ว”
o มีแต่พระวรสารนักบุญยอห์นเท่านั้นที่มีวาจาสุดท้าย พระวรสารยืนยันว่า... ความรัก ความกระหายของพระองค์ที่จะรักมนุษย์ ความรักที่จะมอบชีวิตเพื่อเป็นค่าไถ่มนุษย์ทุกคนได้สำเร็จบริบูรณ์แล้วจริงๆ ครบครัน

• พระวาจาตอนสิ้นพระชนม์นี้ต้องเจาะลึกอีกหน่อยครับ...
o ตรัสว่า “สำเร็จบริบูรณ์แล้ว” พระองค์ทรงเอนพระเศียร สิ้นพระชนม์
o ภาษากรีกต้นฉบับล้ำลึกมาก.. “Ἰησοῦς εἶπεν, Τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκεν τὸ πνεῦμα. (Joh 19:30 GNT)” ประโยคนี้พ่อจะอ่านให้ครับ “ เยซูส เอยเปน เตเตเลสไต กัย คลีนาส เตน เคฟาเลน ปาเรโดเคน โต พะเนวมา” แปลตรงๆตัวเลยนะครับ แปลว่า “พระเยซูตรัส “สำเร็จบริบูรณ์แล้ว” และทรงเอนพระเศียร ทรงส่งพระจิตเจ้าออกไป”
o “he said, "It is finished"; and he bowed his head and gave up his spirit.” (Joh 19:30)

• ภาษากรีกต้นฉบับ มีความชัดเจนมาก... พระองค์ไม่เพียงตรัสว่า “จบบริบูรณ์แล้ว” แต่คำกริยาต่อมากคือทรง “ส่งพระจิตออกไป” คือ ลมหายใจสุดท้ายของพระเยซูเจ้าที่ทรงระบายลมหายใจออกมาและนั่นคือ การส่งพระจิตเจ้าออกมาสู่เราทุกคน ณ การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนนี้
o ถ้าเราจำได้ เมื่อทรงกลับคืนพระชนม์ เสด็จมาหาบรรดาศิษย์ พระองค์ก็ได้ทรง “เป่าลมเหนือพวกเขา” และตรัสว่า “จงรับพระจิตเจ้า” (ยน 20:22) เช่นกัน
o “And when he had said this, he breathed on them, and said to them, "Receive the Holy Spirit.” (Joh 20:22 RSV)

• ประโยคที่พ่อจะต้องสรุปจริงๆ คือ “แต่ทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงด้านข้างพระวรกาย โลหิตและน้ำก็ไหลออกมา ทันที”
o พ่อตีความวรรณกรรมยอห์นให้เห็นชัดว่า การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้า พระองค์ทรงเปิดสีข้างของพระองค์ พระโลหิต น้ำไหลออกมา
o พี่น้องจำได้ไหมว่า พระองค์เคยตรัสว่า “ทำลายพระวิหารนี้สิและเราจะสร้างขึ้นใหม่ในสามวัน”
o พี่น้องจำได้ไหมว่า “พระวิหารในหนังสือวิวรณ์ มีน้ำไหลออกจากด้านข้าง (สีข้าง) พระวิหาร และน้ำนี้ไหลไปที่ไหน ที่นั่นก็มีชีวิต”
o สรุปว่า ยอห์นสุดยอดจริงๆในการนำเสนอ ณ การสิ้นพระชนม์ของพระองค์ คือ พระวิหารที่เปิดออกเพื่อน้ำและพระโลหิตไหลออกมาเพื่อความรอดของมนุษย์ทุกคน (อย่าลืมว่า เฉพาะพระวรสารนักบุญยอห์นเท่านั้น ที่มีฉากที่ทหารใช้หองแทง “เปิด” สีข้าง ของพระเยซูเจ้า
o พระโลหิตและน้ำ ยอห์นนำเสนอให้เราเห็นเหมือนกับความกระหายที่จะรักจนถึงที่สุด ดังนั้น เมื่อทหารแทงเปิดสีข้าง ความรักเพื่อความรอดทะลักไหลออกมาทันที.. “ทรงรักเราถึงเพียงนี้จริงๆ” ชัดไหมครับ

• พระวรสารเล่มอื่นๆ บันทึก “ม่านในพระวิหารฉีกขาดจากบนจรดล่าง ณ เวลาที่ทรงสิ้นพระชนม์”
o แต่ยอห์น ไม่มีการบันทึกถึงม่านในพระวิหารที่ฉีกขาดจากบนจรดล่าง
o สำหรับยอห์นบันทึกว่าทหารแทงด้านข้างพระวรกาย... แผลด้านข้างพระวรกายเปิด.. ย้ำๆๆๆ พระวรกายของพระองค์คือพระวิหารแท้จริง
o ข้างพระวรกาย “พระวรกายของพระองค์คือพระวิหารถูกเปิดออก” น้ำทรงชีวิตแห่งความรอ พระโลหิตแห่งความรัก จึงไหลออกมาสู่เรา...สะท้อนหนังสือประกาศกเอเสเคียล น้ำจากด้านขวาของพระวิหาร (พระวรสารตอนนี้สุดยอดจริงๆครับ สูงสุดแห่งการเปิดเผยความรักอย่างที่สุด)

• พี่น้องที่รัก สุดยอดของพระวรสารนักบุญยอห์น... ณ กางเขน เมื่อทรงสิ้นพระชนม์ ภาษากรีกต้นฉบับบันทึกชัดเจน เราได้เห็นสามสิ่ง คือ
1. การส่งพระจิตเจ้า (ลมหายใจ) ออกไป
2. น้ำ ที่ไหลจากสีข้าง
3. พระโลหิต ที่ไหลออกมาเช่นกัน

• พี่น้องที่รัก เราได้เห็น “3 สิ่งนี้ที่เป็นกำเนิดของความเชื่อ และกำเนิดของความรัก” ถ้าเราอ่านจดหมายนักบุญยอห์น เรื่อง “กำเนิดของความเชื่อ” เราจะได้คำตอบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดเลยครับ... “ความเชื่อต้องมีพยาน” ดังนั้น... คำตอบสุดยอดพบได้ที่จดหมายนักบุญยอห์นฉบับที่หนึ่งครับ... อ่านตอนนี้แล้วจะชัดเลยครับ
o “พยานมีสามอย่าง คือพระจิตเจ้า น้ำและพระโลหิต และพยานทั้งสามอย่างก็ตรงกัน” (1ยน 5:7)
o ชัดที่สุด มีแต่ที่บนกางเขน ณ เวลาที่ทรงสิ้นพระชนม์เท่านั้น ที่พยานสามอย่างมาด้วยกัน... พระจิตเจ้า (ลมหายใจที่ส่งออกคือพระจิตเจ้า น้ำ และพระโลหิต)

• พี่น้องที่รักพ่อเขียนไปพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความสุขที่สุด...กับการศึกษาไตร่ตรองพระคัมภีร์และการค้นพบอันยิ่งใหญ่ถึงขุมทรัพย์ของเราครับ...
o ณ การสิ้นพระชนม์บนกางเขน
o ที่นั่นคือกำเนิดของความเชื่อของเรา
o กำเนิดแห่งความรักและ
o กำเนิดแห่งความหวังนิรันดรของเรา

• สุขสันต์วันที่พระเจ้ารักเราที่สุดครับ Happy Good Friday