วันอังคารที่ 21 มีนาคม 2017
สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลมหาพรต
มธ 18:21-35…
21เปโตรเข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “พระเจ้าข้า ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่” 22พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราไม่ได้บอกท่านว่าต้องยกโทษให้เจ็ดครั้ง แต่ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง”
23อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับกษัตริย์พระองค์หนึ่ง ทรงประสงค์จะตรวจบัญชีหนี้สินของผู้รับใช้ 24ขณะที่ทรงเริ่มตรวจบัญชีนั้น มีผู้นำชายผู้หนึ่งเข้ามา ชายผู้นี้เป็นหนี้อยู่หมื่นตาลันต์ป็นพันล้านบาท 25เขาไม่มีสิ่งใดจะชำระหนี้ได้ กษัตริย์จึงตรัสสั่งให้ขายทั้งตัวเขา บุตรภรรยาและทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ 26ผู้รับใช้กราบพระบาททูลอ้อนวอนว่า ‘ขอทรงพระกรุณาผลัดหนี้ไว้ก่อนเถิด แล้วข้าพเจ้าจะชำระหนี้ให้ทั้งหมด’ 27กษัตริย์ทรงสงสารจึงทรงปล่อยเขาไปและทรงยกหนี้ให้ 28ขณะที่ผู้รับใช้ออกไป ก็พบเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกันซึ่งเป็นหนี้เขาอยู่ร้อนตารันต์ เขาเข้าไปคว้าคอบีบไว้แน่น พูดว่า ‘เจ้าเป็นหนี้ข้าอยู่เท่าไร จงจ่ายให้หมด’
29“เพื่อนคนนั้นคุกเข่าลงอ้อนวอนว่า ‘กรุณาผลัดหนี้ไว้ก่อนเถิด แล้วข้าพเจ้าจะชำระหนี้ให้’ 30แต่เขาไม่ยอมฟัง นำลูกหนี้ไปขังไว้จนกว่าจะชำระหนี้ให้หมด 31เพื่อนผู้รับใช้อื่น ๆ เห็นดังนั้นต่างสลดใจมาก จึงนำความทั้งหมดไปทูลกษัตริย์32พระองค์จึงทรงเรียกชายผู้นั้นมา ตรัสว่า ‘เจ้าคนสารเลว ข้ายกหนี้สินของเจ้าทั้งหมดเพราะเจ้าขอร้อง 33เจ้าต้องเมตตาเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกัน เหมือนกับที่ข้าได้เมตตาเจ้ามิใช่หรือ’ 34กษัตริย์กริ้วมาก ตรัสสั่งให้นำผู้รับใช้นั้นไปทรมานจนกว่าจะชำระหนี้หมดสิ้น 35พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์จะทรงกระทำต่อท่านทำนองเดียวกัน ถ้าท่านแต่ละคนไม่ยอมยกโทษให้พี่น้องจากใจจริง”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• ประการแรก “ต้องยกโทษเจ็ดถึงเจ็ดครั้งไหม” เลขเจ็ดคือจำนวนสมบูรณ์ในพระคัมภีร์พันธสัญญาเดิม เปโตรถามพระเยซูเจ้าว่า “ถ้าพี่น้องทำผิดต่อเรา” ไม่ใช่ “เราทำผิดต่อพี่น้อง” แต่พี่น้องทำผิดต่อเรานะครับ” ต้องยกโทษกี่ครั้ง “ถึงเจ็ดครับหรือไม่” เขาผิดนะ เราไม่ได้ผิด ย้ำ เขาผิด เขาเป็นฝ่ายทำผิดต่อเรา เราไม่ได้ทำผิด... พ่อย้ำเช่นนี้เพื่อให้พี่น้องอ่านดีๆ ไตร่ตรองคำสอนของพระเยซูเจ้าดีๆครับ... คำสอนนี้เหมาะกับมหาพรตและเหมาะสำหรับชีวิตเราคริสตชนตลอดไป
o เปโตร เสนอว่า ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่ถ้าต้องยกโทษพี่น้องที่ทำผิดต่อเรา... สำหรับเปโตร เลขจำนวนที่เสนอนั้น เรียกว่ามากที่สุดแล้ว “ถึงเจ็ดครั้งไหม” คือ เต็มที่ maximum เต็มพิกัดยกโทษกันแบบสุดๆ คำเสนอของท่านนักบุญเปโตรน่าจะได้รับคำตอบว่าเยี่ยมยอดมากแล้วพอแล้ว เพราะพี่น้องเป็นฝ่ายผิด... แต่คำตอบของพระเยซูเจ้าคือหลักการใหม่ของเราจริงๆ
o “พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราไม่ได้บอกท่านว่าต้องยกโทษให้เจ็ดครั้ง แต่ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง”” เลข 7 คือ เลขสมบูรณ์ น่าจะพอแล้ว แต่พระเยซูเจ้าตรัส “7 คูณ 70” คูณออกมาได้ 490 หนเลยหรือ
o แปลว่าอะไร แปลว่า ให้อภัยไม่รู้จบเลยนี่คือหลักการของเรา...จบเลย
o พ่อยืนยันครับ เป็นคริสตชนถ้าเชื่อศรัทธาในพระเยซูเจ้าจริงๆก็หมดสิทธิ์เลย หมดสิทธิ์โกรธเกลียดกันไปตลอดกาลเลยจริงๆ
o แม้เขาเป็นฝ่ายผิดเราไม่ผิด แต่ แต่ แต่ เราต้องอภัย...นี่คือเราคริสตชนครับ พ่อไม่บังคับ และไม่มีสิทธิ์บังคับ แม้ตัวพ่อเอง... แต่เราศรัทธาในพระเยซูเจ้า เชื่อในพระองค์ เราก็เรียกว่า “หมดสิทธิ์เกลียดเคียดแค้นใครเลย เพราะเราต้องดีจริงๆเหมือนพระบิดาเจ้าสวรรค์ครับ...
o แต่พ่อมาคิดๆดู ถ้าเราไม่โกรธเกลียด ไม่อาฆาต และให้อภัยได้เสมอจริงๆ พ่อว่า “คริสตชนตัวจริงน่ะน่ารักสุดๆ อ่อนโยนสุดๆ และทำให้สังคมโลกนี้น่าอยู่ที่สุดแล้วครับ” เอาน่า ไม่ต้องถึง 490 ครั้งก็ได้สักสองร้อยก็พอ.. แต่คิดไปคิดมา บางคนโกรธวันหนึ่งเป็นสิบครั้ง ปีละ 356 วัน เกินครับ... ดังนั้น อภัยเรื่อยไป ดี่สุด...น่ารักที่สุดแล้วเอาเถอะเอาแบบนี้แหละครับ....
• วันนี้เรามาเจาะลึกกันเรื่องจำนวนเงินตาลันต์กันหน่อยครับ... พระคัมภีร์คำแปลใหม่ของเรา เขาแปลหมื่นตาลันต์เป็น “พันล้านบาท” และร้อย “ดีนารีอา” เป็น ไม่กี่พันบาท พ่อรู้ว่า นั่นคือการแปลโดยคาดคะเนเพื่อให้เราเข้าใจง่ายๆ แต่พ่ออยากพาไปหนความหมายต้นฉบับกันหน่อยครับ เพราะพระเยซูเจ้าเล่าเรื่องนี้ในพระวรสาร ท่านนักบุญมัทธิวบันทึกอย่างชัดเจน พ่อจึงอยากแนะนำความเข้าใจพิเศษหน่อยครับ
o ชายคนนั้นที่เป็นหนี้กษัตริย์ เขาเป็นหนี้หนึ่งหมื่นตาลันต์ ภาษากรีกต้นฉบับใช้คำชัดเจนมากครับ พ่อยกมาให้ดูและออกเขียนคำอ่านให้ด้วยนะครับ εἷς ὀφειλέτης ταλάντων. (ออกเสียงว่า “เอส โอเฟยเลเตส ตาลันโตน”) (Mat 18:24) แปลตรงๆว่า “หนึ่งหมื่นตาลันต์” ภาษาอังกฤษฉบับ Revised Standard Version แปลว่าภาษากรีกต้นฉบับว่า “ten thousand talents” (Mat 18:24 RSV)
o เพื่อนเขาเป็นหนี้คนที่เป็นหนี้กษัตริย์มากมายมหาศาลและถูกขู่เอาคืน เพื่อนเป็นหนี้เขาเพียงหนึ่งร้อยเดนารีอา ภาษากรีกต้นฉบับเขียนว่า “ἑκατὸν δηνάρια,” (ออกเสียงว่า “เฮคาตอน เดนารีอา”) (Mat 18:28) แปลตรงๆว่า “หนึ่งร้อยเดนารีอา” ภาษาอังกฤษแปลตรงๆเช่นกันว่า a hundred denarii; (Mat 18:28 RSV)
• เอาละครับ ที่นี้พ่อหันมาอธิบายเรื่องอัตราเงินนี้ในประวัติศาสตร์ของพระคัมภีร์จริงๆ กันหน่อยครับ เป็นโอกาสดีจะได้เข้าใจกันครับ...
• “หนึ่งตาลันต์”
o ในภาษากรีกโบราณ (τάλαντον, อ่านว่า “ตาลันตอน” talanton) คือ น้ำหนักชั่งเท่ากับประมาณ 36 กิโลกรัมครับ (หนักไหมครับ)
o และเมื่อใช้กับเงินแร่เงิน หมายถึงน้ำหนัก “เงิน (Silver)” สินแร่เงิน หนึ่งตาลันต์เท่ากับนำหนักเงิน 36 กิโลกรัม... (ชายคนแรกเป็นหนี้กษัตริย์ขนาดไหนไม่ต้องจินตนาการเลย มันหมายถึงเป็นหนี้มหาศาลจริงๆ)
o อาจมีค่าต่างกันบ้างในชาติต่างๆ ในอดีต
1. สำหรับโรมันโบราณ หนึ่งตาลันต์คือ 32.3 กิโลกรัม
2. สำหรับอียิปต์โบราณ หนึ่งลาลันต์เท่ากับ 27 กิโลกรัม
3. และสำหรับชาวบาบิโลน หนึ่งตาลันคือ 30.3 กิโลกรัม...
o นี่พ่อก็ค้นมาให้เยอะนะครับ แต่สรุป ก็ไม่ต่างกันมากนัก และสรุปคือ ชายคนนั้นเป็นหนี้ หนึ่งหมื่นตาลันต์ เท่ากับว่า เยอะมากๆ ครับ
• “หนึ่งเดนารีอา” ที่เพื่อนเขาเป็นหนี้เขา... อัตราคิดแบบง่ายๆ
o หนึ่งตาลันต์แตกเป็นเงินย่อยๆเหรียญเดนารีอาได้ประมาณ 6,000 เดนารีอา (ชายคนสองที่เป็นหนี้ชายคนนั้นที่กษัตริย์ยกหนี้ให้หมดเลย เพื่อนของเขาเป็นหนี้เพียง 100 เดนารีอา เห็นความแตกต่างใช่ไหมครับ) และ
o เราเคยได้ยินถึงเงินที่เรียกว่า “ดรักมา” นั่นคือ “เดนารีอา” นี่เอง การแบ่งตาลันต์ออกเป็น 6,000 เดนารีอา (คล้าย 1 บาท คือ 100 สตางค์)
o แต่ในภาษาซูเมเรียน บาบิโลเนียน และฮีบรู แบ่งเงินหนึ่งตาลันต์ออกเป็น 60 มินา
o หนึ่งมินาแบ่งได้อีกเป็น 50 เชเคล (ดู อสค 45:12; 1พกษ 10:17; อสร 2:69; นหม 7:71-72; 1มคบ 14:42; 15:18) (เราได้อ่านเรื่องเงินมินาในพระวรสารนักบุญลูกา ใน ลก 19:13 พระเยซูเจ้าก็เล่าถึงนายที่เรียกคนใช้สิบคนเข้ามาและมอบเงินให้คนละ 10 มินา)
• พ่อคงทำให้พี่น้องปวดศีรษะมามากแล้วกับการศึกษาอัตราเงินในอดีต ในพระคัมภีร์ แต่ข้อไตร่ตรองคือคำสอนของพระเยซูเจ้า “ให้อภัยและเมตตา” ครับ... แรงมากจริงๆสำหรับคำสอนวันนี้... ฟังบทสรุปของเรื่องเปรียบเทียบวันนี้จากพระเยซูเจ้าเลย พระมหากษัตริย์โกรธเพราะคนที่ได้รับเมตตามากๆแต่ไร้เมตตาจริงๆ... โดนละครับ
o “‘เจ้าคนสารเลว ข้ายกหนี้สินของเจ้าทั้งหมดเพราะเจ้าขอร้อง เจ้าต้องเมตตาเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกัน เหมือนกับที่ข้าได้เมตตาเจ้ามิใช่หรือ’
o พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์จะทรงกระทำต่อท่านทำนองเดียวกัน ถ้าท่านแต่ละคนไม่ยอมยกโทษให้พี่น้องจากใจจริง”
• อ่านแล้ว พ่ออึ้งละครับ...
o ไม่ยกโทษไม่ได้จริงๆ
o ไม่เมตตาไม่ได้จริงๆ เพราะคิดไปคิดมา พ่อก็คนบาปและต้องการความเมตตาจากพระเจ้าครับ...
o ถ้าพระองค์เมตตาเรา เราก็ต้องเมตตา ให้อภัยเพื่อนพี่น้องเช่นกัน...
• พี่น้องที่รักครับ...
o สงสาร เมตตากันเถอะนะครับ..
o ยกโทษให้กันนะครับ
o อย่าโกรธเกลียดกันเลย
o พ่อเห็นว่า สมบัติ เงินทอง ทำให้ครอบครัว พี่น้อง เพื่อน แตกแยกเกลียดกันชั่วลูกชั่วหลานเยอะมาก จะยอมและปล่อยให้เป็นอย่างนั้นไปได้อย่างไร???
• เราคริสตชนครับ ยอมๆกันบ้างเถอะนะครับ อย่าโลภกันให้มากนักเลยถ้าโลภนะครับ เงินทองเพียงน้อยนิด บางทีแม้แต่สตางค์เดียวก็ไม่มีวันยอมกันหรอกครับ... แต่ถ้ารักและไม่โลภ เพราะถ้าโลภก็รักแต่ตัวเอง แล้วเท่าไรถึงจะได้รู้พอกันครับ บ่อยครั้งตีกันชั่วลูกชั่วหลาน พี่น้องคลานตามกันมาจากท้องแม่เดียวกัน อุ้มชูรักกอดกลมกันมา แต่ที่สุดก็เกลียดกันจะฆ่ากันตายก็เพราะทรัพย์สมบัติ... ควรค่าเช่นนั้นหรือครับ...
• ถามตนเองกันจริงๆ... นิดหนึ่งก็โกรธ ด่าทอ ต่อว่า เสียชาติตระกูลคริสตชนกันหมด จบกัน ไม่เหลือความเป็นลูกพระให้เห็นเป็นลูกผีกันทันตา...
o ไม่เอานะครับ เราลูกพระเจ้าครับ... “พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์จะทรงกระทำต่อท่านทำนองเดียวกัน ถ้าท่านแต่ละคนไม่ยอมยกโทษให้พี่น้องจากใจจริง”
