วันเสาร์ที่ 1 ตุลาคม 2016

สัปดาห์ที่ 26 เทศกาลธรรมดา

ฉลองนักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู พรหมจารี และนักปราชญ์แห่งพระศานจักร

บทอ่าน โยบ 42:1-3,5-6,12-117 / ลก 10:17-24 หรือ อสย 66:10-14ค / มธ 18:1-4

             เมื่อเราได้อ่านหนังสือของโยบจบ มักจะมีคำถามตามมาว่า “ทำไมคนดีต้องทนทุกข์ทรมานด้วย?” ในจดหมายของนักบุญยากอบ (ยก 5:11)
ได้กล่าวถึงความมั่นคงของโยบและความเมตตากรุณาของพระเป็นเจ้า จากคำตอบของหนังสือเล่มนี้ ทำให้เราแน่ใจว่าความทุกข์ทรมานไม่ได้เกิดจากการทำบาปส่วนตัว

แม้หนังสือของโยบได้ถูกแต่งขึ้นประมาณ 2600 ปีมาแล้ว แต่หนังสือเล่มนี้ก็ยังให้กำลังใจแก่เราเสมอ เป็นต้นเวลาที่เรามีความทุกข์ มีปัญหาชีวิต มีความล้มเหลว นักบุญเทเรซาที่เราฉลองท่านวันนี้ ก็ต้องเผชิญกับความทุกข์ไม่น้อยกว่าคนอื่น แต่ในความทุกข์นั่นเอง ที่ท่านมีส่วนร่วมในพระมหาทรมานของพระเยซูเจ้า ต่อไปนี้ คือความทุกข์ทรมานบางส่วนของนักบุญเทเรซา ขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ :

1)สูญเสียแม่ตอนอายุได้เพียง 4 ขวบครึ่ง

2)เพื่อนในโรงเรียนอิจฉา เพราะท่านเป็นคนเรียนหนังสือเก่ง

3)ต้องจากพี่สาวโปลีนที่สมัครเข้าในอาราม ท่านถือว่าพี่สาวคนนี้เป็นแม่คนที่สองของท่าน

4)ท่านป่วยเป็นวัณโรค

5)ท่านเคยถูกประจญให้เสียความเชื่อ เป็นต้นเรื่องเมืองสวรรค์ ทำให้ท่านเกิดความรู้สึกว่า ถูกแยกจากพระเป็นเจ้า และขาดความบรรเทาใจ เมื่อมีความทุกข์
นักบุญเทเรซาจะรีบยกใจหาพระเยซูคริสตเจ้า และเชื่อว่าแม้จะมีความทุกข์ที่ยากลำบากอย่างแสนสาหัส ก็จะมีส่วนในแผนการไถ่กู้ของพระเป็นเจ้า ที่ทรงรักเรา ท่านแน่ใจว่าความทุกข์ทรมานของเรา เป็นส่วนหนึ่งของความเป็นอันหนึ่งอันเดียงกับความทุกข์ทรมานของพระเยซูคริสตเจ้า ซึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ ความจริงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
อาจจะไม่ปรากฏชัดเจนต่อสายตาเรา เพราะยังมีปรีชาญาณที่ซ่อนเร้นของพระเป็นเจ้า ที่สามารถที่จะลุกร้อนในหัวใจ
ในเหตุการณ์ และในสถานที่ต่างๆ อยู่นอกเหนือกาลเวลา
จนสามารถทำให้โลกเต็มไปด้วยความรัก