วันอังคารที่ 6 กันยายน 2016
สัปดาห์ที่ 23 เทศกาลธรรมดา
1คร 6:1-11………………..
1คนใดบ้างเมื่อมีข้อพิพาทกับอีกคนหนึ่ง นำคดีไปว่าความกันต่อหน้าคนต่างศาสนา แทนที่จะให้ผู้ศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้ตัดสิน 2ท่านไม่รู้หรือว่า บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์จะตัดสินโลก ถ้าท่านจะเป็นผู้ตัดสินโลกแล้ว ท่านไม่ตัดสินเรื่องเล็กน้อยไม่ได้หรือ 3ท่านไม่รู้หรือว่า พวกเราจะตัดสินแม้กระทั่งทูตสวรรค์ แล้วเราจะตัดสินกันเองเรื่องของชีวิตนี้ไม่ได้หรือ 4เมื่อท่านเป็นความกันเรื่องของชีวิตนี้ ท่านยอมให้ผู้ไม่มีอำนาจในพระศาสนจักรเป็นผู้ตัดสินหรือ
5ข้าพเจ้ากล่าวเช่นนี้เพื่อให้ท่านละอายใจ ในหมู่ท่านไม่มีใครสักคนที่ฉลาดพอจะตัดสินความระหว่างพี่น้องกันเองได้หรือ 6แล้วทำไมพี่น้องต้องเป็นความกัน ยิ่งกว่านั้นยังเป็นความกันต่อหน้าผู้ไม่มีความเชื่อด้วย 7อันที่จริง เมื่อท่านมีคดีพิพาทกัน ก็นับว่าเป็นการพ่ายแพ้อยู่แล้ว ท่านยอมถูกรังแกมิดีกว่าหรือ ท่านยอมถูกโกงมิดีกว่าหรือ 8แต่ท่านกลับไปรังแกและฉ้อโกงกันระหว่างพี่น้องด้วย
9ท่านไม่รู้หรือว่า คนอธรรมจะไม่ได้รับพระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดก จงอย่าหลอกตนเอง คนผิดประเวณี คนกราบไหว้รูปเคารพ คนเป็นชู้ คนลักเพศ คนรักร่วมเพศ 10คนขโมย คนโลภ คนขี้เมา คนปากร้าย คนฉ้อโกง คนเหล่านี้จะไม่ได้รับพระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดก 11บางท่านเคยเป็นเช่นนี้มาก่อน แต่ท่านได้รับการชำระล้างแล้ว ท่านได้รับความศักดิ์สิทธิ์แล้ว ท่านได้รับความชอบธรรมแล้วเดชะพระนามของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า และเดชะพระจิตของพระเจ้าของเรา
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “ชีวิตคริสตชนต้องหยั่งรากลึกในพระคริสตเจ้า หยั่งราลึกในบัญญัติแห่งความรักซึ่งสูงส่งกว่ากฎหมายใดๆทั้งสิ้น”....
• วันนี้พ่ออยากจะกล่าวถึงปัญหาสังคมของเราสักหน่อยครับ
o เพราะเหตุว่าจดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินท์ในช่วงวันเหล่านี้ ท่านนักบุญเปาโลได้เผชิญปัญหาของชาวโครินท์จริงๆ ดังเช่นสังคมของเราในปัจจุบัน สังคมไทยและ สังคมของโลกที่สะท้อนความจริงที่เราต้องเอามาวางต่อหน้าต่อไปอีกครับ
• สมัยนักบุญเปาโล มีปัญหามากมายที่เมืองโครินท์ จนท่านนักบุญเปาโลต้องเขียนจดหมายไปตักเตือนและเรียกร้องให้เปลี่ยนแปลง ปัญหาเบื้องลึกคืออะไรหนอ...
• พ่อคิดว่า สิ่งที่ขาดไป หรือสิ่งที่บกพร่องไปจริงๆ คือ ปัญหาของคริสตชนไม่ได้ดำเนินชีวิตเป็นคริสตชน.. ปัญหาของคนที่มีศาสนาแต่ไม่ได้ดำเนินชีวิตแบบไม่มีศาสนา
o สังคมที่บริโภคนิยม สุขนิยม เอาแต่ได้นิยม นิยมโกง นิยมกิน นิยมคอรัปชั่น นิยมหลายสิ่งหลายอย่างแต่ไม่ได้นิยมพระเจ้า...
o พ่อเชื่อว่าปัญหาเบื้องลึกคือ “การขาดความเชื่อที่หยั่งรากลึกในกิจการ” หรือ กิจการหรือพฤติกรรมความประพฤติชีวิต เป็นการดำเนินชีวิตที่ไม่ได้หยั่งรากลึกอยู่ในความเชื่อในพระเจ้าแท้จริง
• ปัญหาต่างๆ ที่เมืองโครินท์ ปัญหาที่เกิดขึ้นนำไปสู่การเรียกร้องความยุติธรรมต่อกันในสังคม
o การเรียกร้องการตัดสินเพื่อความยุติธรรมด้วยกฎหมายของบ้านเมืองมากกว่ากฎศีลธรรมที่สูงกว่า
o เน้นความถูกต้องทางกฎหมายมากกว่าความถูกต้องทางศีลธรรมและความเชื่อ เรียกว่า ถ้ากฎหมายว่าถูก การตัดสินว่าถูกกฎหมายก็ถือว่าไม่ใช่ปัญหา ไม่ได้สนใจเรื่องศีลธรรมเลย...
o ทุกคนต่างประกาศความชอบธรรมด้วยกฎหมาย และด้วยการตัดสินของคนต่างชาติต่างความเชื่อมากกว่าให้บรรทัดฐานของความเชื่อในพระเจ้าเป็นมาตรฐานของชีวิต
o นอกจากนั้น เมื่อคริสตชนมีปัญหาขัดแย้งกันก็แทนที่จะให้ผู้ใหญ่ หรือใช้บรรทัดฐานของความเป็นคริสตชนด้วยกันช่วยเหลือกันและกันในการตัดสิน ในการแก้ปัญหาต่างๆ แต่กลับหันไปยอมให้ระบบสังคมการเมือง และกฎหมายเข้ามาเป็นสาระและมาตรฐานสำคัญ
o กล่าวโดยสรุปได้ว่า ให้ความรักของคริสตชนและความรักของพระเจ้าเป็นบัญญัติสูงสุดของชีวิต ไม่ควรให้มีกฎใดๆ มาเหนือความกฎของความรักอย่างแน่นอน
• ปัญหาที่เป็น “รากเหง้า” ของปัญหาสังคมคริสตชนและสังคมทั่วไป คือ
o ปัญหาที่ว่า “พระเจ้าเป็นความรัก แต่ผู้ที่ประกาศว่าตนศรัทธาในพระเจ้า แต่ไม่ได้เจริญชีวิตในความรัก” นั่นคือปัญหาที่เป็นรากเหง้าสำคัญที่สุดทีเดียว...
o ถ้าคริสตชนเชื่อมั่นว่า “พระเจ้าเป็นความรัก” และถ้าคริสตชน “รักในความจริง” ปัญหาต่างๆ ที่เปาโลพรั่งพรูออกมาในจดหมายของท่านคงไม่เกิดขึ้นอย่างมากมายเช่นนั้น...
• นักบุญเปาโล ท่านคงจะเหนื่อยและหน่ายกับวิถีชีวิตของคริสตชนที่เมืองโครินท์เหมือนกัน ท่านได้พบกับความเหลวไหล และการไหลไปตามกระแสโลกนิยม โลกีย์นิยมกันสุดๆ ในสมัยนั้น
• ซึ่งอันที่จริง สมัยนี้ของเรา สังคมของเราก็ยิ่งกว่า.. ท่านกล่าวถึงปัญหาตรงของคนในสมัยของท่านที่เมืองโครินท์ คริสตชนแท้ๆ แต่ก็มีปัญหามากมายเหมือนกัน ปัญหาการฟ้องร้องกันและกัน ปัญหาการเอาเปรียบกันและกันและก็ใช้วิธีการทางกระแสโลตัดสินกัน แทนที่จะตัดสินกันด้วยมโนธรรมที่ถูกต้อง มโนธรรมที่เที่ยงตรง....
• ท่านนักบุญเปาโลได้กระหน่ำคำพูดในบทจดหมายของท่าน
o กล่าวถึงปัญหาของคนสมัยนั้นออกมาอย่างพรั่งพรู อ่านดูแล้วก็เห็นปัญหามากมายของสังคม ของคนสมัยนั้น ท่านกล่าวว่า “จงอย่าหลอกตนเอง คนผิดประเวณี คนกราบไหว้รูปเคารพ คนเป็นชู้ คนลักเพศ คนรักร่วมเพศ คนขโมย คนโลภ คนขี้เมา คนปากร้าย คนฉ้อโกง คนเหล่านี้จะไม่ได้รับพระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดก” คำที่ท่านพรั่งพรูออกมาเหล่านี้เป็นเรื่องของพฤติกรรมที่เป็นความยากลำบากของสังคม ปัญหาของความประพฤติผิดทางศีลธรรมมากมายที่ต้องการการเยียวยา...
• สำหรับยุคสมัยของเราไม่ต่างกันมากนัก ต่างกันก็คงตรงที่เป็นเอามากกว่ามากๆ พ่อมองดูสังคม การเมือง ฯลฯ พ่อยิ่งเห็นสิ่งที่นักบุญเปาโลเป็นห่วงและพร่ำสอนคริสตชนที่โครินท์
o พ่อเห็นว่าสังคม การเมือง ของเราก็ไม่ได้ต่างกันแต่ที่พ่อเห็นคือแย่กว่ามากนักด้วยซ้ำ ดังนั้น ปัญหาเรื่องชีวิตแบบ “สัมพัทธ์นิยม” (Relativism) อาจแปลว่า ลัทธิหรือกระแสความคิดและการปฏิบัติที่เรียกว่า “มันก็แล้วแต่” ไม่มีอะไรผิด เพราะมันก็แล้วแต่..
o จากวัตถุนิยม บริโภคนิยม สุขนิยม ปัจเจกนิยม.. ทุกอย่างมาถึงจุดที่เรียกว่า... ที่สุดก็ “ก็แล้วแต่” ไม่มีกฎเกณฑ์อะไรที่เป็นความถูกต้องไม่มีความจริงหรือความดีแท้หรอก.... ทุกๆ อย่าง “มันก็แล้วแต่” ทุกอย่างทำได้ ไม่มีอะไรผิดหรอก... โกงก็ไม่ผิดถ้ามีโอกาส มีตำแหน่ง มีหน้าที่หรือมีอำนาจ... คอรัปชั่นเชิงนโยบายก็ฮิตกันไปหมดในอดีตที่ผ่านมา... มีตำแหน่งก็มีโอกาส เปอร์เซ็นต์ที่รับมาก็ถือว่าเป็นโอกาสและตำแหน่งหน้าที่... แย่จัง!!!!
o นี่คือกระแสที่สะสมในสังคม จนสังคมไม่มีค่อยมีใครแคร์ความหมายของศาสนามากนัก ถือศาสนาก็เป็นเพียงเครื่องประดับตนเท่านั้น มีศาสนาเป็นเครื่องประดับตนให้ดูดีและมีจุดยืนบ้าง... ไม่ค่อยจะมีใครแคร์หรือไม่กล้ายืนยันความเป็นศาสนิกที่แท้จริง...
o กระแสแบบนี้เข้ามาท้าทายชีวิตคริสตชนของเราอย่างรุนแรง และปฏิเสธไม่ได้ว่ามีอยู่จริงๆ และแรงจริง
o แต่ แต่ แต่..... นี่ก็กลับกลายเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะเปิดประตูของปีศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ที่เราจะ “ฟื้นฟูชีวิตของพระศาสนจักร” เราคริสตชนคงต้องสู้กระแสโลกด้วยกระแสธรรมและความเชื่อศรัทธาขอเราอย่างจริงๆจัง
o ถึงเวลาจริงๆ ครับพี่น้องที่รัก ถึงเวลาที่เราจะร่วมกัน “ฟื้นฟูการประกาศพระวรสารและความเชื่อ” อย่างแท้จริง พระศาสนจักรเรียกร้องเราให้มุ่งสู่ “การประกาศพระวรสารใหม่” (New Evangelization) ตามเจตนารมณ์ของพระศาสนจักรอย่างแท้จริง
• อ่านจดหมายนักบุญเปาโลวันนี้แล้ว พ่อมั่นใจว่าพระวาจาของพระเจ้าจะช่วยเราให้กล้าหาญ กล้าหาญจริงๆ ที่จะดำเนินชีวิตประกาศข่าวดี เป็นแสงสว่าง เป็นเกลือดองแผ่นดินจริงๆ ในยุคปัจจุบันของเรา...
o พี่น้องที่รักครับให้เราช่วยกัน “รักในความจริง”
o ให้เราช่วยกันยืนยันความเป็นคริสตชนของเรา
o ให้เราทุกคนมุ่งฟื้นฟูความเชื่อของเราให้ “หยั่งรากลึก” ในพระคริสตเจ้า หยั่งรากลึกในความรักของพระเจ้า และ
o ให้เราเจริญชีวิตเป็นคริสตชนที่ดีแท้จริงเสมอไป อ่านพระวาจาวันนี้และจะรักคำสอนของนักบุญเปาโลครับ...
o เหตุผลสำคัญ จากพระวาจาวันนี้ที่เปาโลยืนยันว่า “แต่ท่านได้รับการชำระล้างแล้ว ท่านได้รับความศักดิ์สิทธิ์แล้ว ท่านได้รับความชอบธรรมแล้วเดชะพระนามของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า และเดชะพระจิตของพระเจ้าของเรา”
o และถ้าเรามีพระเจ้าจริงๆ เราจะอ่อนโยน ถ่อมตน และไม่ก้าวร้าวรุนแรงเลยในชีวิต ชีวิตจะอ่อนโยน และเราจะได้รับการยกย่องจากความอ่อนโยน ชีวิตของเราอย่าตัดสินกันมากนักเลย... อ่อนโยน พูดกันดีๆ มีความอ่อนโยนต่อกันมากๆเถอะ พ่อเองก็ต้องฝึกมากๆเช่นกัน...
o ขอพระเจ้าอวยพรครับ
