วันจันทร์ที่ 14 มีนาคม 2016
สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลมหาพรต 

• “ดาเนียล” Daniel (Hebrew: דָּנִיֵּאל ความหมายในภาษาฮีบรูคือ “พระเจ้าทรงเป็นการตัดสินของข้าพเจ้า” (God is my Judge) ภาษาฮีบรูสมัยใหม่เขียนต้องออกเสียงเป็น Daniyyel
• เรื่องเล่าที่เรารู้จักดาเนียลว่า ดาเนียลเป็นชายหนุ่มที่ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยที่บาบิโลนสมัยถูกเนรเทศ ดังนั้น ดาเนียลได้รับการศึกษาและความคิดแบบชาวเคลเดีย โดยพระปรีชาญาณของพระเจ้าพระยาห์เวห์
o ดาเนียลมีพรสวรรค์ในเรื่องการทำนายความฝันและภาพนิมิตของกษัตริย์ทั้งหลาย จึงได้กลายเป็นบุคคลที่โดดเด่นในศาลของบาบิโลน
o เรื่องราวเกี่ยวกับนางสุสันนาวันนี้ที่เราจะได้อ่านนั้น มาจากส่วนที่เป็นบทที่ 13 ซึ่งเป็นส่วนที่อยู่ในสารบบที่สองของพระคัมภีร์ บทที่ 13 นี้ยอมรับว่าเป็นพระคัมภีร์สารบบที่สองโดยพระศาสนจักรโรมันคาทอลิกและพระศาสนจักรออโธดอกซ์ตะวันออก สำหรับโปรแตสแตนท์ไม่ได้ยอมรับบทนี้ว่าเป็นพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์....

• วันนี้พ่ออยากให้เราได้อ่านเรื่องราวของหนังสือดาเนียล และโดยเฉพาะเรื่อง “การตัดสิน” เรื่องนางสุสันนา
o ดาเนียลได้แสดงออกซึ่งความเป็นดาเนียลจริงๆ คือ พระเจ้าคือผู้ตัดสิน พระเจ้าเท่านั้นคือความเที่ยงธรรมเพื่อการตัดสินอย่างถูกต้อง...
o หนังสือดาเนียลวันนี้พ่อขอไม่อธิบายอะไรมากนะครับ พ่อขอยกมาให้อ่านทั้งบทเลย ซึ่งยาวกว่าที่พระศาสนจักรจัดให้อ่านในมิสซามากหน่อย อ่านเยอะครับมหาพรตเป็นเวลาของพระคัมภีร์ เวลาของการฟังพระวาจาครับ ตั้งแต่เริ่มจนจบเราจะได้เห็นเรื่องของการตัดสิน เรื่องของตัณหาและความอยากได้และการใส่ร้ายให้ถึงตายแก่นางสุสันนาที่เกือบกลายเป็นเหยื่อแม้นางเป็นคนบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้รอยผิด แต่ก็ถูกกระทำ ถูกตัดสินลงโทษ แต่ที่สุด ดาเนียล ก็คือดาเนียล พระเจ้าคือการตัดสิน...
o แม้ดาเนียลเป็นคนหนุ่มมาก คนหนุ่มที่กล้าออกมาถ่วงดุลผู้อาวุโสที่มากด้วยตัณหาและมีอำนาจทางการตัดสินตามประสามนุษย์... เราเห็นในที่สุดว่า... หนุ่มดาเนียลสามารถประกาศปรีชาญาณและศักดาแห่งการตัดสินที่ยุติธรรมของพระเจ้าได้อย่างเด่นชัด... อ่านนะครับ อ่านแล้วสนุกแบบดรามาเลยครับ แต่หัวใจคือ พระเจ้าทรงยุติธรรม และพระองค์คือผู้ปกป้องสุสันนาหญิงบริสุทธิ์ที่ถูกกระทำอย่างอยุติธรรมได้อย่างงดงาม

• ดาเนียลที่เราอ่านในเรื่องนางสุสันนนานี้ แม้เป็นหนังสือสารบบที่สอง แต่แน่นอน สะท้อนความจริงของสังคมเรา สังคมโลกจริงๆ
o เมื่อมนุษย์และโดยเฉพาะผู้เล็กน้อยต้องกลายเป็นเหยื่อของตัณหาและความรุนแรง การปรักปรำและความอยุติธรรม และการใช้อำนาจในทางผิดๆ
o เรื่องของนางสุสันนาเป็นเรื่องที่น่าอ่านและเราจะได้เห็นสิ่งสำคัญคือ “อำนาจแห่งความรักของพระเจ้า ได้เห็นพลังของพระเจ้าในการตัดสิน และประทานความยุติธรรมแก่มนุษย์อย่างแท้จริง”
พี่น้องที่รักครับ วันนี้ ใช้เวลาเงียบๆ อ่านเรื่องนี้สักรอบนะครับ พ่อชอบบริบทของนางสุสันนาเมื่อนางถูกปรักปรำอย่างน่าเกลียดชังเพราะตัณหาของผู้อาวุโสที่ต้องการใช้อาจ อำนาจเพื่อกดขี่ข่มเห่งและกระทำกับนางสุสันนาหญิงสาวแสนดีและงดงาม แต่ที่สุดนางได้รับการกอบกู้เพราะปรีชาญาณและความรักของพรเจ้าผ่านทางดาเนียล... “พระเจ้าคือการตัดสินของข้าพเจ้า”

พี่น้องที่รัก อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้นะครับ จะได้ความเข้าใจความสุขแท้จริง เพราะได้เห็นการช่วยให้รอดและพระยุติธรรมของพระเจ้าครับ อ่านเลยครับยาวมากครับพ่อให้อ่านทั้ง 64 ข้อเลยครับ ไม่บ่อยนักที่เราได้อ่านครับ อ่านอย่างตั้งใจนะครับ

ดนล 13:41ค-62…. พ่อขอให้อ่านทั้งหมดเลยนะครับ 13:1-64
           1ชายผู้หนึ่งชื่อโยอาคิมอยู่ที่กรุงบาบิโลน 2เขาแต่งงานกับหญิงรูปงาม ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคนหนึ่ง นางชื่อสุสันนา เป็นบุตรหญิงของฮิลคียาห์ 3บิดามารดาของนางเป็นผู้ชอบธรรม อบรมบุตรหญิงของตนตามธรรมบัญญัติของโมเสส 4ส่วนโยอาคิมเป็นคนร่ำรวยมาก มีสวนอยู่ใกล้บ้าน ชาวยิวมักมาเยี่ยมเขา เพราะเขาเป็นผู้น่าเคารพนับถือมากกว่าผู้อื่น 5ปีนั้น ผู้อาวุโสสองคนได้รับเลือกเป็นผู้พิพากษา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถึงคนสองคนนี้ว่า “ความชั่วร้ายออกมาจากกรุงบาบิโลนทางผู้อาวุโสผู้พิพากษาซึ่งทำตนเป็นผู้นำประชากร” 6ผู้อาวุโสทั้งสองคนนี้มักไปที่บ้านของโยอาคิม และทุกคนที่มีคดีพิพาทมักนำคดีมาให้เขาชำระความที่นั่น 7เวลาประมาณเที่ยงวัน เมื่อประชาชนกลับไปบ้านแล้ว นางสุสันนามักเข้าไปเดินเล่นในสวนของสามี 8ผู้อาวุโสทั้งสองคนเห็นนางเข้าไปเดินเล่นในสวนทุกวัน ก็เกิดความปฏิพัทธ์ต่อนางอย่างรุนแรง 9เขาสูญเสียสัมปชัญญะ หันสายตาไม่มองดูเบื้องบน ลืมการวินิจฉัยที่ถูกต้อง 10เขาทั้งสองคนหลงรักนาง แต่ไม่ปริปากบอกความทรมานใจแก่กัน 11เพราะรู้สึกละอายที่จะเปิดเผยว่าตนปรารถนาจะมีเพศสัมพันธ์กับนาง 12เขาปรารถนาจะเห็นนางมากขึ้นทุกวัน 13วันหนึ่ง เขาพูดกันว่า “เราจงกลับไปบ้านเถิด ถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว” 14แต่เขาทั้งสองคนต่างก็กลับมาและพบกันอีก จึงถามกันถึงสาเหตุที่กลับมา ต่างคนต่างยอมรับว่าตนมีความปฏิพัทธ์ต่อนางอย่างรุนแรง แล้วตกลงกันจะหาโอกาสพบนางตามลำพัง 15ต่อมาวันหนึ่ง ขณะที่เขาทั้งสองคนคอยหาโอกาส นางสุสันนาก็เข้ามาในสวนตามปรกติ มีสาวใช้เพียงสองคนตามมาด้วย นางคิดจะอาบน้ำในสวน เพราะวันนั้นอากาศร้อน 16ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย นอกจากผู้อาวุโสทั้งสองคนนี้ที่แอบดูนาง 17นางสุสันนาบอกสาวใช้ว่า “จงนำน้ำมันกับเครื่องหอมมาเถิด จงปิดประตูสวนด้วย เพราะฉันต้องการอาบน้ำ” 18สาวใช้ทำตามที่นางสั่ง ปิดประตูสวนแล้วเข้าไปในบ้านทางประตูด้านข้างเพื่อนำสิ่งของที่นางต้องการมาให้ โดยไม่รู้ว่าผู้อาวุโสทั้งสองคนซ่อนตัวอยู่ในสวน

         19เมื่อสาวใช้ออกไป ผู้อาวุโสทั้งสองคนก็ลุกขึ้น วิ่งเข้าไปหานาง กล่าวว่า 20นี่แน่ะ ประตูสวนก็ปิดแล้ว ไม่มีใครเห็นเรา พวกเรามีความปฏิพัทธ์ต่อเธออย่างรุนแรง จงมานอนกับเราเถิด 21ถ้าเธอไม่ยอม เราจะเป็นพยานกล่าวหาเธอ บอกว่าหนุ่มคนหนึ่งอยู่กับเธอ เธอจึงสั่งสาวใช้ให้ออกไป” 22นางสุสันนาถอนใจใหญ่พูดว่า “ฉันเข้าที่อับจนเสียแล้ว ถ้าฉันยอม ฉันก็ต้องตาย ถ้าฉันไม่ยอม ฉันก็หนีไม่พ้นมือของท่าน 23แต่ให้ฉันตกอยู่ในมือของท่านโดยไม่ทำผิดดีกว่าจะทำบาปเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า” 24แล้วนางสุสันนาก็ร้องตะโกนดังสุดเสียง ผู้อาวุโสทั้งสองคนก็ร้องตะโกนปรักปรำนางด้วย 25คนหนึ่งวิ่งไปเปิดประตูสวน 26เมื่อคนในบ้านได้ยินเสียงร้องดังในสวน ก็รีบวิ่งเข้าไปทางประตูด้านข้างเพื่อดูว่าอะไรเกิดขึ้น 27เมื่อผู้อาวุโสเล่าเรื่องของตน บรรดาผู้รับใช้รู้สึกอับอายมาก เพราะไม่เคยมีผู้ใดกล่าวหานางสุสันนาเช่นนั้นมาก่อนเลย

         28วันรุ่งขึ้น เมื่อประชาชนมาชุมนุมกันที่บ้านของโยอาคิมสามีของนาง ผู้อาวุโสทั้งสองคนก็มาด้วย เขามีเจตนาร้ายที่จะกล่าวหานางสุสันนาให้รับโทษถึงตาย 29เขากล่าวต่อหน้าประชาชนว่า “จงส่งคนไปตามนางสุสันนา บุตรหญิงของฮิลคียาห์ ภรรยาของโยอาคิมมาเถิด” เขาส่งคนไปตามหานาง 30นางก็มาพร้อมกับบิดามารดา บรรดาบุตรและญาติพี่น้องทุกคน 31นางสุสันนามีรูปร่างสวยและใบหน้างดงาม 32นางมีผ้าคลุมใบหน้า คนใจชั่วทั้งสองคนจึงสั่งให้เปิดผ้าคลุมหน้าออกเพื่อตนจะได้ชมความงามของนาง 33ญาติพี่น้องและทุกคนที่เห็นนางก็ร้องไห้ 34ผู้อาวุโสทั้งสองคนยืนขึ้นในหมู่ประชาชน เอามือวางบนศีรษะของนาง 35นางสุสันนาร้องไห้ เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยความไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม 36ผู้อาวุโสพูดว่า “ขณะที่พวกเรากำลังเดินอยู่ในสวนตามลำพัง หญิงผู้นี้ก็เข้ามาในสวนพร้อมกับสาวใช้สองคน นางปิดประตูสวน สั่งสาวใช้ให้ออกไป 37แล้วชายหนุ่มคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ก็ออกมาพบและนอนกับนาง 38พวกเราอยู่ที่มุมสวนเห็นการกระทำน่าบัดสีเช่นนี้ จึงวิ่งเข้าไปที่เขาทั้งสองคน 39ก็เห็นเขานอนอยู่ด้วยกัน เราพยายามจับตัวหนุ่มคนนั้น แต่เขาแข็งแรงกว่าเรา เขาเปิดประตูแล้ววิ่งหนีไป 40พวกเราจับหญิงผู้นี้ไว้ ถามว่าหนุ่มคนนั้นเป็นใคร 41แต่นางไม่ยอมบอกเรา เราเป็นพยานยืนยันเรื่องนี้”

           ทุกคนที่มาประชุมกันเชื่อเขา เพราะเขาเป็นผู้อาวุโสผู้พิพากษาประชากร จึงตัดสินลงโทษให้ประหารชีวิตนาง 42นางสุสันนาร้องตะโกนดังสุดเสียงว่า “ข้าแต่พระเจ้านิรันดร พระองค์ทรงทราบความลับทุกประการ และทรงทราบทุกสิ่งก่อนที่จะเกิดขึ้น 43พระองค์ทรงทราบว่าทั้งสองคนนี้กล่าวเท็จปรักปรำข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะต้องตายทั้งๆที่ไม่ได้ทำสิ่งใดผิดดังที่เขาเหล่านี้กล่าวร้ายปรักปรำข้าพเจ้า”

           44องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงฟังเสียงของนาง 45ขณะที่เขากำลังนำนางไปประหารชีวิต พระเจ้าทรงดลใจชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อดาเนียล 46เขาร้องตะโกนเสียงดังว่า “ข้าพเจ้าไม่ยอมมีส่วนร่วมในความตายของหญิงผู้นี้” 47ประชาชนทุกคนหันไปถามเขาว่า “ท่านพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร” 48ดาเนียลยืนอยู่ในหมู่คนทั้งหลาย พูดว่า “ชาวอิสราเอลเอ๋ย ทำไมท่านจึงโง่เขลาเช่นนี้ เหตุใดท่านจึงตัดสินลงโทษหญิงชาวอิสราเอลคนหนึ่งโดยไม่สืบสวนความจริงเสียก่อนเล่า 49จงกลับไปพิจารณาคดีเถิด เพราะคนเหล่านี้เป็นพยานเท็จปรักปรำนาง”
50ประชาชนทุกคนก็รีบกลับไป บรรดาผู้อาวุโสพูดกับดาเนียลว่า “เชิญมานั่งกับพวกเรา จงแสดงความคิดของท่านให้เราฟังเถิด เพราะพระเจ้าประทานความเฉลียวฉลาดเยี่ยงผู้อาวุโสให้แก่ท่าน” 51ดาเนียลตอบเขาว่า “จงแยกสองคนนี้ให้อยู่คนละแห่ง แล้วข้าพเจ้าจะสอบสวนเขา” 52เมื่อแยกทั้งสองคนจากกันแล้ว ดาเนียลก็เรียกคนหนึ่งมาถามว่า “ท่านนี่ ยิ่งแก่ก็ยิ่งชั่ว บัดนี้ บาปที่ท่านเคยทำในอดีตก็ปรากฏให้เห็น 53ท่านเคยตัดสินคดีอย่างอยุติธรรม ลงโทษคนบริสุทธิ์ และยกโทษให้ผู้ทำผิด ทั้งๆที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘อย่าประหารชีวิตผู้ชอบธรรมและบริสุทธิ์’ 54บัดนี้ ถ้าท่านเห็นหญิงคนนี้จริงๆ จงบอกซิว่า ท่านเห็นเขาทั้งสองคนอยู่ด้วยกันใต้ต้นไม้อะไร” เขาตอบว่า “ใต้ต้นยาง” 55ดาเนียลพูดว่า “โดยแท้จริงแล้ว ท่านพูดเท็จกล่าวโทษตนเอง ทูตสวรรค์ของพระเจ้าจะผ่าท่านเป็นสองส่วนตามพระบัญชาของพระองค์” 56ดาเนียลส่งเขากลับไปยังที่ของตน สั่งให้นำอีกคนหนึ่งออกมา พูดว่า “ท่านนี่เป็นเชื้อสายชาวคานาอัน ไม่ใช่ชาวยูดาห์ ความงดงามหลอกลวงท่าน ตัณหาทำให้ใจของท่านหลงผิดไป 57ท่านทั้งสองคนเคยทำเช่นนี้กับบุตรหญิงชาวอิสราเอล และเขาเหล่านั้นยอมทำตามใจท่านเพราะความกลัว แต่บุตรหญิงชาวยูดาห์ผู้นี้ทนความชั่วร้ายของท่านไม่ได้ 58บัดนี้ จงบอกมาซิ ท่านพบเขาทั้งสองคนอยู่ด้วยกันใต้ต้นไม้อะไร” เขาตอบว่า “ใต้ต้นโอ๊ค” 59ดาเนียลจึงพูดว่า “โดยแท้จริงแล้ว ท่านพูดเท็จกล่าวโทษตนเอง ทูตสวรรค์ของพระเจ้าถือดาบคอยฟันท่านเป็นสองท่อน ท่านทั้งสองคนจะต้องตายแน่”

          60คนทั้งหลายที่ชุมนุมกันต่างตะโกนเสียงดังด้วยความยินดี ถวายพระพรแด่พระเจ้าผู้ทรงช่วยผู้วางใจในพระองค์ให้รอดพ้น 61เขาทั้งหลายรุมกล่าวโทษผู้อาวุโสทั้งสองคน เพราะดาเนียลทำให้เขาต้องยอมสารภาพว่าได้เป็นพยานเท็จ ประชาชนจึงลงโทษเขาเช่นเดียวกับที่เขาพยายามทำกับผู้อื่น 62โดยประหารชีวิตคนทั้งสองตามที่ธรรมบัญญัติของโมเสสกำหนดไว้ ในวันนั้นผู้บริสุทธิ์ก็ได้รอดชีวิต 63ฮิลคียาห์และภรรยาสรรเสริญพระเจ้าที่ทรงช่วยนางสุสันนาบุตรหญิงของตน โยอาคิมผู้เป็นสามีและญาติพี่น้องทุกคนก็สรรเสริญพระเจ้าเช่นเดียวกัน เพราะทุกคนเห็นว่านางเป็นผู้บริสุทธิ์ มิได้ทำความผิดน่าละอายประการใดเลย 64ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ประชาชนต่างยกย่องนับถือดาเนียลอย่างยิ่ง

อรรถาธิบายประเด็นสำคัญและไตร่ตรอง
• เรื่องนางสุสันนาวันนี้มีบทสอนหลายประการด้วยครับ

• ตั้งแต่ต้นพระคัมีภีร์เล่าเรื่องบิดา เทือกเถาเหล่ากอของนางสุสันนา บิดาผู้ร่ำรวย ลูกสาวผู้น่ารัก (ในบริบทของเวลาแห่งความยากลำบากและตกต่ำของชาติ แต่ก็มีคนอย่างครอบครัวของสุสันนา) แม้ว่าอยู่ในบาบิโลนก็ตาม แต่ครอบครัวของสุสันนาก็ร่ำรวย เปี่ยมเมตตา และเป็นที่เยี่ยมเยียนของชาวยิว เหตุผลน่าจะมีหลายประการ...
1. ความดีของครอบครัวสุสันนา โยอาคิมบิดาที่แสนดีของนางสุสันนา
2. โยอาคิมร่ำรวยและเป็นที่พึ่งของเพื่อนพี่น้อชาวยิว พระคัมภีร์เล่าว่า ชาวยิวมาเยียมเยียนบ้านเขาเป็นประจำ
3. โยอาคิมเป็นผู้ชอบธรรม อบรมบุตรหญิงของตนตามธรรมบัญญัติของโมเสส
4. โยอาคิมบิดาของสุสันนาเป็นผู้น่าเคารพนับถือมากกว่าผู้อื่น
5. และในใจความลึกๆที่พ่อค้นพบ.. พ่อคิดว่าที่มีคนมาเยี่ยมเยียนมากนอกจากความเคารพต่อโยอาคิมแล้ว สุสันนาห์สาวมากและนางได้รับการอบรมตามบัญญัติของโมเสสให้เป็นดีจริงๆ

• เกร็ดความรู้จากชื่อพ่อลูกในครอบครัวของเรื่องราววันนี้
o โยอาคิม Joachim ภาษาฮีบรู: יְהוֹיָקִים Yəhôyāqîm, ภาษากรีก Ἰωακείμ Iōākeím ชื่อนี้มีความหมายว่า “บุคคลที่พระยาห์เวห์ทรงยกให้สูงขึ้น ทรงเชิดชู” (he whom YHWH has set up)
o สุสันนา Susanna or Shoshana ภาษาฮีบรู שׁוֹשַׁנָּה, ภาษาฮีบรูสมัยใหม่อ่าน Šošana ฮีบรูโบราณทางเหนือ Šôšannâ: ชื่อนี้คือชื่อที่แปลว่า “ดอกลิลลี่” "lily" ความหมาย คือ ความงดงาม ขาวบริสุทธิ์และเปี่ยมด้วยปรีชาญาณและความซื่อสัตย์

• พระคัมภีร์เริ่มเรื่องราวที่จุดประกายปัญหาว่า “ปีนั้น ผู้อาวุโสสองคนได้รับเลือกเป็นผู้พิพากษา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถึงคนสองคนนี้ว่า “ความชั่วร้ายออกมาจากกรุงบาบิโลนทางผู้อาวุโสผู้พิพากษาซึ่งทำตนเป็นผู้นำประชากร”
o ความชั่วร้ายออกมาจากผู้อาวุโส.. นี่คือปัญหาของอำนาจ การมีอำนาจที่ใช้อำนาจเพื่อนำความเลวทรามและทำร้ายผู้บริสุทธิ์ อำนาจที่เขาได้รับจากการเป็นผู้พิพากษา แต่ใช้อำนาจผิดๆ นี่คือสิ่งที่เราเรียนรู้จากเรื่องราวของนางสุสันนาวันนี้
o ผู้อาวุโสต้องการใช้อำนาจการพิพากษาของตน กระทำผิด และมุ่งกระทำและเอาเปรียบนางสุสันนาบริสุทธิ์และได้รับการอบรมมาอย่างดีตามธรรมบัญญัติของพระเจ้า

• เรื่องราวนี้เกิดกับผู้บริสุทธิ์... นางสุสันนา บริสุทธิ์เหมือนดอกลิลลี่ งดงาม แต่นางถูกกระทำ ถูกล่าวหา เพราะนางไม่ได้ให้ความร่วมมือกับความชั่วร้ายของผู้อาวุโสที่กำลังพยายามทำลายความบริสุทธิ์ของนาง... และเมื่อไม่ได้อย่างที่ตัณหาของผู้พิพากษาอยุติธรรมสองคนนี้ เขาทั้งสองจึงร้องอ้างให้นางต้องรับความผิด และต้องถูกประหารชีวิตเพราะการยัดเยียดความผิดนั้น

• ระบบการตัดสินเดินหน้าไปอย่างรวดเร็วและดูเหมือนว่านางสุสันนาหมดหนทาง และถูกกล่าวหาอย่างอยุติธรรม จริงๆ

• ขอบพระคุณพระเจ้าที่มี "ดาเนียล” พระเจ้าคือผู้ตัดสินของข้าพเจ้า... หนุ่มดาเนียลเปี่ยมด้วยปรีชาญาณของพระเจ้า มีความชอบธรรมเหนือผู้อาวุโสที่ควรจะมีปรีชาญาณ แต่ถูกครอบงำด้วยตัณหาและความใคร่ ดาเนียลได้ปกป้องด้วยปรีชาญาณ และรักษาผู้บริสุทธิ์ให้รอดพ้นจากการถูกกระทำ...

• พ่อคงไม่ต้องอธิบายอะไรมาถ้าพี่น้องได้อ่านเรื่องราวอย่างดีๆแล้วเราจะเห็นเรื่องราวชวนอ่าน และได้รับความตระหนักหลายประการ พ่อขอยกข้อความขอนางสุสันนาบางประการครับ

o “นางสุสันนาร้องไห้ เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยความไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม....”
o นางสุสันนาร้องตะโกนดังสุดเสียงว่า “ข้าแต่พระเจ้านิรันดร พระองค์ทรงทราบความลับทุกประการ และทรงทราบทุกสิ่งก่อนที่จะเกิดขึ้น 43พระองค์ทรงทราบว่าทั้งสองคนนี้กล่าวเท็จปรักปรำข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะต้องตายทั้งๆที่ไม่ได้ทำสิ่งใดผิดดังที่เขาเหล่านี้กล่าวร้ายปรักปรำข้าพเจ้า”
o ท่านทั้งสองคนเคยทำเช่นนี้กับบุตรหญิงชาวอิสราเอล และเขาเหล่านั้นยอมทำตามใจท่านเพราะความกลัว แต่บุตรหญิงชาวยูดาห์ผู้นี้ทนความชั่วร้ายของท่านไม่ได้
o คนทั้งหลายที่ชุมนุมกันต่างตะโกนเสียงดังด้วยความยินดี ถวายพระพรแด่พระเจ้าผู้ทรงช่วยผู้วางใจในพระองค์ให้รอดพ้น
o ในวันนั้นผู้บริสุทธิ์ก็ได้รอดชีวิต

• ที่สุด ผู้บริสุทธิ์ได้รอดพ้น และความอาวุโสที่ควรจะได้รับความเคารพในปรีชาญาณแต่ความชั่วร้าย ตัณหาได้ทำให้ความชอบธรรมหายไป กลายเป็นความอยาก ใส่ร้ายและทำลาย... ไตร่ตรองเรื่องนี้ดีๆ โดยเฉพาะพ่อเองและพวกเราที่อาวุโสทางอายุหรืออำนาจหน้าที่ก็ตาม.. น่าคิดจริงๆนะครับ

• นางสุสันนาไม่มีทางสู้ใดๆ ถ้าไม่พระเจ้าผู้ทรงดลใจดาเนียลให้เข้ามาช่วยเหลือด้วยปรีชาญาณของพระเจ้า

• พี่น้องที่รักครับ พ่ออยากจะเสนอคิดสั้นๆจบท้ายว่า...
o ด้วยความเล็กน้อยของนางสุสันนา ผู้บริสุทธิ์ ไร้ทางสู้
o แต่พระเจ้าให้ความสำคัญ และประทานความรอด
o พ่ออยากจะเปรียบกับคำสอนของพระสันตะปาปาที่เน้นให้เราเข้าถึงยากจน หรือผู้ไร้ทางสู้ ผู้บริสุทธิ์ที่ต้องการพลังความรักของพระเจ้าอย่างพิเศษ...
o พ่อเสนอบทลงท้ายด้วยคำสอนของพระสันตะปาปาฟรังซิสที่เราพึงไตร่ตรอง พระสันตะปาปาได้เรียกร้องเราอย่างมากให้ใส่ใจกับคนยากจน คือ ผู้ที่ไม่มีทางต่อสู้ หรือผู้บริสุทธิ์ที่ไม่มีทางสู้กับอำนาจผิดๆในทุกรูปแบบ

• พ่อขอให้เราอ่านเรื่องนางสุสันนา
o พ่อขอให้เราคิดถึงคนยากไร้ ที่อาจถูกเบียดเบียน และบิดเบือนจากความจริงและความยุติธรรมในทุกรูปแบบนะครับ
o พ่อเชิญชวนให้เราเป็นเหมือนดาเนียล ปกป้องสิทธิ์และความอ่อนแอของคนยากจนในสังคมปัจจุบันเป็นพิเศษนะครับ
o และขอให้เราเป็น “โยอาคิม” คือ เป็นพลังของพระเจ้าที่ “ลุกขึ้น” ลุกขึ้นเพื่อกอบกู้ช่วยเหลือเพื่อนพี่น้องผู้ต่ำต้อยของเรานะครับ เพื่อยกพวกเขาขึ้นมาสู่ความดีและความรักของพระเจ้านะครับ