เพลงสดุดีที่ 125

พระเจ้าทรงคุ้มครองผู้จงรักภักดีต่อพระองค์

เราจะเข้าใจ สดด บทนี้ได้เมื่อเปรียบเทียบกับสภาพแวดล้อมทางประวัติศาสตร์ในสมัยหลังกลับจากเนรเทศที่กรุงบาบิโลนแล้วนานใช้ได้ ขณะนั้นศาสนายูดายถูกคุกคามจากอิทธิพลของชนต่างชาติที่เข้ามาปกครอง ประชากรอิสราเอลแสดงความวางใจว่าพระเจ้าพระทรงพิทักษ์รักษาตนไว้ เสมือนเป็นภูเขาที่ล้อมกรุงเยรูซาเล็มอยู่ โดยวิธีนี้เขาจะไม่ได้รับความแปดเปื้อนจากคนชั่ว ในโลกปัจจุบันนี้บรรดาคริสตชนก็ถูกคุกคามจากการผจญต่างๆ โดยรอบ แต่ทว่าคำอธิษฐานภาวนาของพระเยซูเจ้าให้ความหวังแก่เขาอยู่เสมอ “ข้าพเจ้ามิได้วอนขอพระองค์ให้ทรงยกเขาออกจากโลก แต่ขอให้ทรงรักษาเขาให้พ้นจากมารร้าย” (ยน 17:15) ในบทข้าแต่พระบิดา พระเยซูเจ้าทรงสอนให้เราวอนขอให้พ้นจากมารร้ายด้วยเช่นเดียวกัน (มธ 6:13)

บทเพลงของผู้แสวงบุญ

¹ผู้วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมมั่นคงเหมือนภูเขาศิโยน

        ซึ่งไม่หวั่นไหว แต่ตั้งมั่นอยู่เป็นนิตย์

²กรุงเยรูซาเล็มมีภูเขาล้อมรอบ

        พระยาห์เวห์ทรงโอบล้อมประชากรของพระองค์ไว้

บัดนี้และตลอดไป

³คทาของคนชั่วย่อมไม่มีที่พำนักอยู่

        บนแผ่นดินที่พระเจ้าทรงมอบให้เป็นมรดกของผู้ชอบธรรม

เพื่อมิให้ผู้ชอบธรรมลงมือทำความชั่ว

⁴ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอพระองค์ทรงกระทำดีต่อคนดี

        ต่อผู้ที่มีใจซื่อตรง

⁵ส่วนผู้ที่ดำเนินตามทางคดเคี้ยว

        พระยาห์เวห์จะทรงขับไล่ให้อยู่กับผู้ทำชั่ว

สันติสุขจงมีแก่อิสราเอลเถิด