เพลงสดุดีที่ 107
พระเจ้าทรงช่วยเหลือผู้มีความทุกข์a
สดด บทนี้ใช้ขับร้องในพิธีกรรมขอบพระคุณพระเจ้าในนามของบุคคลสี่กลุ่มที่พระเจ้าทรงช่วยเหลือให้พ้นอันตราย ได้แก่ (1) คนเดินทางที่หลงทางไป (ข้อ 4-9) (2) ผู้ถูกจองจำที่ได้รับการปลดปล่อย (ข้อ 10-16) (3) คนเจ็บป่วยที่ได้รับการรักษาจากโรคภัย (ข้อ 17-22) และ (4) ผู้เดินทางในทะเลที่ประสบพายุร้าย (ข้อ 23-32) ผู้ที่ขับร้องเพลงสดุดีบทนี้อาจอยู่ในกลุ่มคนเหล่านี้กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งตามความเป็นจริงหรือโดยอุปมา ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระชนม์อยู่ในโลกนี้ พระองค์ทรงช่วยเหลือคนจำนวนมากให้พ้นจากอันตรายเช่นนี้ ไม่ว่าทางร่างกายหรือทางจิตใจ และขณะนี้ก็ยังทรงกระทำเช่นเดียวกัน
1จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะพระองค์พระทัยดี
ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์
2ผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงไถ่กู้จงกล่าวเช่นนี้
ผู้ที่พระองค์ทรงช่วยให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของศัตรู
3และทรงรวบรวมจากแผ่นดินต่างๆ
จากทิศตะวันออกและตะวันตก จากทิศเหนือและทิศใต้b
จงกล่าวเช่นนี้เถิด
4บางคนเร่ร่อนอยู่ในถิ่นทุรกันดารและในที่เปลี่ยว
ไม่พบทางไปยังเมืองที่มีคนอาศัย
5เขาหิวโหยและกระหายน้ำ
ชีวิตของเขากำลังอ่อนแรงลง
6เมื่อต้องลำบาก เขาร้องหาพระยาห์เวห์
พระองค์ก็ทรงฉุดเขาให้พ้นความคับแค้น
7ทรงบันดาลให้เขาเดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง
ตรงไปถึงเมืองที่มีผู้คนอาศัยอยู่c
8เขาทั้งหลายจงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะพระราชกิจน่าพิศวงที่ทรงกระทำเพื่อมวลมนุษย์
9พระองค์ประทานน้ำให้ผู้กระหายดื่ม
ประทานอาหารดีๆ ให้ผู้หิวโหยกินจนอิ่ม
10บางคนถูกจองจำอยู่ในที่มืดและในเงาแห่งความตาย
มีความทุกข์และถูกล่ามด้วยโซ่ตรวน
11เพราะเขากบฏต่อพระบัญชาของพระเจ้า
และดูหมิ่นแผนการของพระผู้สูงสุด
12 พระองค์ทรงให้เขาต้องเผชิญความทุกข์ยาก เพื่อลดความหยิ่งผยองของจิตใจ
เมื่อเขาล้มลงก็ไม่มีผู้ใดช่วยเหลือ
13เมื่อต้องลำบาก เขาร้องหาพระยาห์เวห์
พระองค์ก็ทรงช่วยเขาให้รอดพ้นจากความคับแค้น
14ทรงนำเขาออกมาจากความมืดและเงาแห่งความตาย
ทรงหักโซ่ตรวนที่ล่ามเขา
15เขาทั้งหลายจงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะพระราชกิจน่าพิศวงที่ทรงกระทำเพื่อมวลมนุษย์
16พระองค์ทรงพังประตูทองสัมฤทธิ์
และทรงหักลูกกรงเหล็ก
17บางคนโง่เขลาเพราะประพฤติชั่วร้าย
ได้รับทุกข์ทรมานเพราะความผิดที่ทำ
18เขาเบื่ออาหารทุกชนิด
เขามาอยู่ที่ธรณีประตูแห่งความตาย
19เมื่อต้องลำบาก เขาร้องหาพระยาห์เวห์
พระองค์ก็ทรงช่วยเขาให้รอดพ้นจากความคับแค้น
20พระองค์ทรงส่งพระวาจามารักษาเขา
พระองค์ทรงช่วยชีวิตของเขาให้พ้นจากเหวลึก
21เขาทั้งหลายจงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะพระราชกิจน่าพิศวงที่ทรงกระทำเพื่อมวลมนุษย์
22เขาทั้งหลายจงถวายเครื่องบูชาเพื่อขอบพระคุณ
จงโห่ร้องยินดีบอกเล่าพระราชกิจของพระองค์
23บางคนลงเรือเดินทางไปในทะเล
ค้าขายอยู่ในท้องทะเล
24เขาเห็นสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงกระทำ
เห็นพระราชกิจน่าพิศวงของพระองค์ในน้ำลึก
25เมื่อพระองค์ตรัส ก็ทรงปลุกลมพายุ
บันดาลให้เกิดคลื่นสูงใหญ่
26คลื่นขึ้นไปจนถึงท้องฟ้า และลงไปลึกจนถึงก้นเหว
เขาตกใจกลัวมากเพราะอันตราย
27เขาเดินโซเซโงนเงนเหมือนคนเมาเหล้า
ความชำนาญทั้งหมดของเขาหายไป
28เมื่อต้องลำบาก เขาร้องหาพระยาห์เวห์
พระองค์ก็ทรงช่วยเขาให้รอดพ้นจากความคับแค้น
29พระองค์ทรงทำให้พายุสงบกลายเป็นลมอ่อน
ทรงทำให้คลื่นเงียบเสียง
30เขาทั้งหลายยินดีเพราะพายุสงบ
พระองค์ทรงนำเขาไปถึงท่าเรือที่เขาต้องการ
31เขาทั้งหลายจงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะพระราชกิจน่าพิศวงที่ทรงกระทำเพื่อมวลมนุษย์
32เขาจงยกย่องพระองค์ในที่ชุมนุมประชากร
และจงสรรเสริญพระองค์ในหมู่ผู้อาวุโส
33พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้เป็นถิ่นทุรกันดาร
ทรงเปลี่ยนพุน้ำให้เป็นดินแห้งผาก
34ทรงเปลี่ยนแผ่นดินอุดมสมบูรณ์ให้เป็นผืนดินเค็ม
เพราะความชั่วร้ายของผู้อาศัยอยู่ที่นั่น
35แต่พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นหนองน้ำ
ทรงเปลี่ยนดินแห้งผากให้เป็นพุน้ำ
36ทรงให้ผู้หิวโหยพำนักอยู่ที่นั่น
เขาก็สร้างเมืองเพื่ออาศัย
37เขาหว่านข้าวในทุ่งนา และเพาะปลูกสวนองุ่น
ซึ่งผลิตผลมากมายให้เก็บเกี่ยว
38พระองค์ทรงอวยพระพร เขาก็ทวีจำนวนขึ้นอย่างมาก
ไม่ทรงปล่อยให้ฝูงสัตว์ของเขาลดจำนวนลง
39แต่แล้วจำนวนของเขาก็ลดลง เขาอ่อนกำลัง
เพราะการเบียดเบียน เคราะห์ร้าย และความทุกข์
40พระองค์ทรงทำให้บรรดาเจ้านายต้องอับอาย
ทรงปล่อยให้เขาเร่ร่อนไปในที่รกร้างไม่มีทางเดิน
41แต่ทรงยกผู้ขัดสนขึ้นมาจากความทุกข์
และทรงบันดาลให้ครอบครัวของเขามีลูกหลานจำนวนมากเหมือนฝูงแพะแกะ
42เมื่อผู้ชอบธรรมเห็นดังนี้ก็จะยินดี
ส่วนคนชั่วร้ายก็จะต้องปิดปากเงียบ
43ผู้ใดฉลาด พึงจดจำเรื่องเหล่านี้และใส่ใจไว้
จะได้เข้าใจความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์
107 a เพลงสดุดีบทนี้เป็นเพลงขอบพระคุณพระเมตตาของพระยาห์เวห์ที่ทรงดูแลประชากรของพระองค์ในอดีต * ข้อ 4-9 เท้าความถึงเหตุการณ์ในหนังสืออพยพ ข้อ 10-16 เท้าความถึงการกลับจากเนรเทศ ข้อ 17-22 กล่าวถึงความช่วยเหลือที่พระเจ้าประทานแก่ผู้ป่วย ข้อ 23-32 กล่าวถึงผู้เดินทางในทะเล ข้อ 33-43 เป็นบทสรุปตามความคิดของวรรณกรรมปรีชาญาณ ซึ่งกล่าวว่าพระเจ้าจะทรงเปลี่ยนสภาพความเป็นอยู่จากหน้ามือเป็นหลังมือ * มีข้อความตอบรับ 2 ข้อซึ่งซ้ำ 4 ครั้ง คือ ข้อ 6 และ 8, ข้อ 13 และ 15, ข้อ 19 และ 21, ข้อ 28 และ 31
b “จากทิศใต้” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จากทะเล”
c “เมืองที่มีผู้คนอาศัยอยู่” คงจะหมายถึงแผ่นดินคานาอัน ภาคที่สองของหนังสืออิสยาห์ (ตั้งแต่บทที่ 40) บรรยายถึงการกลับจากเนรเทศที่กรุงบาบิโลนว่าเป็นเหมือนการอพยพออกจากอียิปต์ไปยังแผ่นดินคานาอัน
