การเลือกปรีชาญาณ

4 1ลูกทั้งหลายเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อ

จงตั้งใจเพื่อจะเรียนรู้ความเข้าใจ

2เพราะพ่อให้คำสอนที่ดีแก่ลูก

อย่าทอดทิ้งคำสอนของพ่อ

3พ่อเคยเป็นลูกของบิดา

เคยเป็นแก้วตาสุดที่รักของมารดามาแล้ว

4บิดาสอนพ่อ พูดว่า “ใจของลูกจงยึดคำสอนของพ่อไว้

จงรักษาบทบัญญัติของพ่อ แล้วลูกจะมีชีวิต

5จงแสวงหาทั้งปรีชาญาณและความเข้าใจให้ได้

อย่าลืมและอย่าหันเหไปจากคำที่พ่อพูด

6อย่าทอดทิ้งปรีชาญาณ แล้วปรีชาญาณจะรักษาลูกไว้

จงรักปรีชาญาณ แล้วปรีชาญาณจะเฝ้าดูแลลูก

7จุดเริ่มของปรีชาญาณคือจงแสวงหาปรีชาญาณaให้ได้

แม้ลูกจะต้องจ่ายทุกสิ่งที่ลูกมี ก็จงแสวงหาความเข้าใจให้ได้

8จงยกย่องbปรีชาญาณ แล้วปรีชาญาณจะยกลูกให้สูงขึ้น

ถ้าลูกสวมกอดปรีชาญาณไว้ ปรีชาญาณจะให้เกียรติแก่ลูก

9ปรีชาญาณจะวางพวงมาลัยบนศีรษะของลูก

จะสวมมงกุฎงดงามให้ลูก”

10ลูกเอ๋ย จงฟังและยอมรับถ้อยคำของพ่อ

เพื่อชีวิตของลูกจะยืนยาว

11พ่อได้สอนลูกให้รู้หนทางของปรีชาญาณ

ได้นำลูกให้เดินในหนทางของความซื่อตรง

12เมื่อลูกเดิน ย่างก้าวของลูกจะไม่ถูกขัดขวาง

ถ้าลูกวิ่ง ลูกจะไม่สะดุด

13จงยึดคำสั่งสอนให้มั่นไว้ และอย่าปล่อยปรีชาญาณ

จงปฏิบัติตาม และปรีชาญาณจะเป็นชีวิตของลูก

14อย่าเข้าไปในวิถีทางของคนชั่วร้าย

อย่าเดินในหนทางของคนอธรรม

15จงหลีกเลี่ยง อย่าเดินตามทางนั้น

จงอยู่ห่างๆ และเดินผ่านไป

16คนชั่วร้ายนอนไม่หลับ ถ้าไม่ได้ทำความผิด

ถ้าเขาไม่ได้ทำให้ผู้ใดสะดุดล้ม เขาก็หลับไม่ได้

17ความชั่วร้ายเป็นอาหารของเขา

การใช้ความรุนแรงเป็นเหล้าองุ่นที่เขาดื่ม

18แต่วิถีทางของผู้ชอบธรรมเป็นเหมือนแสงอรุณ

ซึ่งส่องสว่างสุกใสยิ่งๆ ขึ้นจนถึงเวลาเที่ยงวัน

19หนทางของคนชั่วร้ายเป็นเหมือนความมืดทึบ

เขาไม่รู้ว่าเขาจะสะดุดอะไร

20ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังถ้อยคำของพ่อ

จงเงี่ยหูฟังคำพูดของพ่อ

21อย่าให้ถ้อยคำเหล่านี้คลาดสายตาของลูก

จงรักษาไว้ในใจของลูก

22เพราะถ้อยคำเหล่านี้เป็นชีวิตสำหรับผู้ที่พบ

เป็นยารักษาทุกคนให้มีสุขภาพดี

23จงเอาใจใส่รักษาใจของลูกไว้

เพราะบ่อเกิดของชีวิตอยู่ที่ใจ

24จงขจัดคำพูดที่ไม่ตรงให้ห่างจากลูก

จงละทิ้งวาจาตลบตะแลงให้ไกลจากลูก

25นัยน์ตาของลูกจงมองตรงไป

สายตาของลูกจงจ้องตรงไปข้างหน้า

26จงระวังเท้าของลูกเมื่อก้าวเดิน

แล้วทางทั้งหลายของลูกจะมั่นคง

27อย่าหันเหไปทางขวาหรือทางซ้าย

จงรักษาเท้าของลูกให้อยู่ห่างจากความชั่ว

 

4 a การจะมีปรีชาญาณได้ ก่อนอื่นหมดเราต้องรู้สำนึกว่าปรีชาญาณมีความสำคัญยิ่ง และต้องยอมสละทุกสิ่งเพื่อจะได้ปรีชาญาณมา

b “ยกย่อง” แปลโดยคาดคะเน คำนี้ในภาษากรีกยังอาจแปลได้ว่า “ล้อมรั้ว” “ปกป้อง” อีกด้วย