ผู้มีความทุกข์เท่านั้นรู้จักความทุกข์ของตน
6 1โยบจึงตอบว่า
2“ถ้าท่านจะชั่งน้ำหนักความทุกข์ของข้าพเจ้า
และวางเหตุร้ายของข้าพเจ้ารวมกันไว้บนตาชั่ง
3ทั้งหมดนี้ก็จะหนักกว่าทรายของทะเล
เพราะเหตุนี้คำพูดของข้าพเจ้าจึงหุนหัน
4ลูกธนูของพระผู้ทรงสรรพานุภาพปักอยู่ในตัวข้าพเจ้า
จิตใจของข้าพเจ้าดื่มพิษของมัน
ความตกใจจากพระเจ้าขยายแนวรบโจมตีข้าพเจ้า
5ลาป่าย่อมไม่ร้องเมื่อมีหญ้ากิน
โคเพศผู้ย่อมไม่ร้องที่กองหญ้าของมัน
6อาหารจืดชืดไม่มีรสย่อมกินไม่ได้
ไข่ขาวaย่อมไม่มีรส
7ข้าพเจ้าไม่ยอมแตะต้องสิ่งเหล่านี้
เพราะเป็นอาหารที่ชวนให้ข้าพเจ้าอาเจียนb
8ใครจะได้ยินการวอนขอของข้าพเจ้า
ขอพระเจ้าประทานให้ตามที่ข้าพเจ้าปรารถนา
9ขอพระเจ้าพอพระทัยที่จะบดขยี้ข้าพเจ้า
ขอทรงยื่นพระหัตถ์มาตัดข้าพเจ้าให้สิ้นไป
10การกระทำเช่นนี้ยังจะเป็นความบรรเทาใจข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าคงจะยินดีแม้ในความเจ็บปวดที่สาหัสอยู่ตลอดเวลา
เพราะข้าพเจ้ามิได้ปฏิเสธพระวาจาของพระผู้ศักดิ์สิทธิ์c
11ข้าพเจ้าไม่มีกำลังที่จะรอคอย
ไม่มีความเพียรอดทนจนถึงวาระสุดท้าย
12กำลังของข้าพเจ้าไม่เหมือนก้อนหิน
เนื้อหนังของข้าพเจ้าไม่ใช่เนื้อทองสัมฤทธิ์
13ข้าพเจ้าไม่มีกำลังเหลืออยู่ในตัวเลย
ไม่มีผู้ใดช่วยเหลือdข้าพเจ้าอีกแล้ว
14ผู้ใดปฏิเสธeความรักมั่นคงต่อเพื่อนบ้าน
ผู้นั้นก็สูญเสียความยำเกรงต่อพระผู้ทรงสรรพานุภาพf
15พี่น้องของข้าพเจ้าเหมือนลำห้วย ไว้ใจไม่ได้
เขาปลีกตัวไปเหมือนน้ำที่ไหลเพียงชั่วคราวในลำห้วย
16มีน้ำขุ่นจากน้ำแข็ง
และจากหิมะที่ละลายg
17ในฤดูร้อนน้ำก็แห้งไป
น้ำแห้งไปเพราะความร้อน
18กองคาราวานออกจากทางเดินเพื่อหาน้ำตามแนวลำห้วย
แต่ก็หลงทางไปในถิ่นทุรกันดารและพินาศ
19กองคาราวานจากเมืองเทมาแสวงหาน้ำ
กองคาราวานจากเมืองเชบาหวังจะได้น้ำเช่นเดียวกัน
20ความหวังของเขาต้องล้มเหลว
เขามาถึงที่นั่น แต่ก็ต้องผิดหวังh
21บัดนี้ ท่านทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้นต่อข้าพเจ้าi
ท่านเห็นข้าพเจ้าเป็นทุกข์น่ากลัว ท่านก็กลัวด้วย
22ข้าพเจ้าไม่เคยขอให้ท่านให้สิ่งใดแก่ข้าพเจ้า
ไม่เคยขอของกำนัลจากทรัพย์สินของท่าน
23ข้าพเจ้าไม่เคยขอให้ท่านช่วยปลดปล่อยข้าพเจ้าจากเงื้อมมือศัตรู
ไม่เคยขอให้ช่วยกู้ข้าพเจ้าจากเงื้อมมือของผู้กดขี่ข่มเหง
24จงสอนข้าพเจ้าเถิด แล้วข้าพเจ้าจะเงียบ
จงอธิบายเถิดว่าข้าพเจ้าผิดตรงไหนj
25ข้าพเจ้ายอมรับคำพูดที่มาจากใจจริง
แต่คำตำหนิของท่านไม่มีประโยชน์อะไร
26ท่านคิดว่าต้องตำหนิถ้อยคำของข้าพเจ้า
เมื่อคำพูดของคนสิ้นหวังพัดผ่านไปเหมือนลม
27ถูกแล้ว ท่านทั้งหลายคงจะนำลูกกำพร้ามาเป็นรางวัลการพนัน
ท่านคงจะต่อรองราคาขายเพื่อนของท่านด้วย
28บัดนี้ จงมองหน้าข้าพเจ้าเถิด
ข้าพเจ้าจะไม่พูดเท็จต่อหน้าท่าน
29จงเปลี่ยนความคิดเสียเถิด
อย่าผิดความยุติธรรมเลย
จงคิดดีๆ เถิด ข้าพเจ้ายังเป็นผู้ชอบธรรม
30ข้าพเจ้าพูดสิ่งใดผิดพลาดหรือ
ข้าพเจ้าแยกแยะความดีจากความชั่วไม่ได้หรือ”
6 a “ไข่ขาว” แปลตามสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิก (Targum) บางคนคิดว่าคำนี้หมายถึงพืชผักชนิดหนึ่ง
b “ข้าพเจ้าไม่ยอมแตะต้องสิ่งเหล่านี้ เพราะเป็นอาหารที่ชวนให้ข้าพเจ้าอาเจียน” แปลโดยคาดคะเน สำนวนแปลภาษาละติน (Vg) ว่า “อาหารที่ข้าพเจ้าเคยเบื่อหน่าย บัดนี้เป็นอาหารข้าพเจ้าในยามเจ็บป่วย” โยบเบื่อหน่ายอาหารจืดชืดชวนให้อาเจียน หมายความว่าเขาเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อนของโยบที่มีอาหารดีๆ กินย่อมไม่เข้าใจเรื่องนี้
c “พระผู้ศักดิ์สิทธิ์” คือพระยาห์เวห์ (ดู อสย 6:3 เชิงอรรถ g; ฮบก 3:3) การปฏิเสธพระวาจาหมายถึงการไม่ยอมรับพระญาณเอื้ออาทรของพระเจ้า
d “ไม่มีผู้ใดช่วยเหลือ” แปลตามต้นฉบับภาษากรีกและซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ความเฉลียวฉลาดละจากไป”
e “ปฏิเสธ” แปลตามต้นฉบับคัดลอกภาษาฮีบรูบางฉบับ ต้นฉบับ MT ว่า “ละลาย”
f ความรักมั่นคง ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า ความเมตตากรุณาต่อพี่น้อง เป็นเครื่องหมายแสดงว่าผู้นั้นนับถือพระเจ้าอย่างแท้จริง
g “น้ำขุ่น...น้ำแข็ง...หิมะที่ละลาย” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับเข้าใจยาก แปลตามตัวอักษรว่า “(น้ำ)ดำ(หรือขุ่น)เพราะน้ำแข็ง หิมะกองสุมอยู่ข้างบน”
h ข้อนี้แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับไม่ชัดเจน
i “ท่านทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้นต่อข้าพเจ้า” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับไม่ชัดเจน
j “ข้าพเจ้าผิดตรงไหน” หมายถึงความผิดโดยไม่เจตนาหรือไม่รู้ (ดู ลนต 4; กดว 15:22-29; สดด 19:11)