มีเวลาสำหรับทุกสิ่งa
3 1มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง มีเวลาสำหรับกิจการต่างๆ ภายใต้ท้องฟ้า
2มีเวลาเกิด และเวลาตาย
เวลาปลูก และเวลาถอนสิ่งที่ปลูก
3เวลาฆ่า และเวลารักษาให้หาย
เวลารื้อทำลาย และเวลาก่อสร้าง
4เวลาร้องไห้ และเวลาหัวเราะ
เวลาไว้ทุกข์ และเวลาเต้นรำ
5เวลาโยนก้อนหินทิ้ง และเวลาเก็บรวบรวมก้อนหิน
เวลาสวมกอด และเวลาละเว้นการสวมกอด
6เวลาแสวงหา และเวลาสูญเสีย
เวลาเก็บรักษา และเวลาโยนทิ้ง
7เวลาฉีก และเวลาเย็บ
เวลานิ่งเงียบ และเวลาพูด
8เวลารัก และเวลาเกลียด
เวลาทำสงคราม และเวลาสันติ
9คนทำงานได้ประโยชน์ใดจากงานยากลำบากของตน 10ข้าพเจ้าเห็นงานยากลำบากที่พระเจ้าประทานให้มนุษย์มีงานทำ 11พระองค์ทรงกระทำให้ทุกสิ่งงดงามตามเวลา แต่ทรงใส่ความสำนึกถึงเวลาที่ผ่านไปไว้ในใจของมนุษย์b ถึงกระนั้นมนุษย์ก็ยังไม่เข้าใจจุดเริ่มต้นและการสิ้นสุดของกิจการที่พระเจ้าทรงกระทำ
12ข้าพเจ้ารู้ว่า มนุษย์ไม่มีสิ่งใดดีกว่าcการมีความสุขและความยินดีในชีวิต 13ยิ่งกว่านั้น สำหรับมนุษย์ การกิน การดื่ม และการพบความสุขในความลำบากตรากตรำของตน ก็เป็นของประทานจากพระเจ้าด้วย
14ข้าพเจ้ารู้ว่าทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำนั้นดำรงอยู่ตลอดไปd
จะเพิ่มเติมสิ่งใด หรือจะเอาสิ่งใดออกไปอีกไม่ได้
พระเจ้าทรงกระทำเช่นนี้เพื่อให้มนุษย์ยำเกรงพระองค์
15สิ่งที่เป็นอยู่ก็เคยเป็นอยู่แล้ว
สิ่งที่จะเป็นก็เป็นอยู่แล้ว
พระเจ้าทรงแสวงหาสิ่งที่ผ่านไปแล้วe
ความยุติธรรม
16ข้าพเจ้ายังเห็นว่าภายใต้ดวงอาทิตย์
ในที่ของความยุติธรรมยังมีความชั่วร้ายอยู่
และในที่ของความชอบธรรมf ก็ยังมีความชั่วร้ายอยู่ด้วย
17ข้าพเจ้าคิดในใจว่า พระเจ้าทรงพิพากษาคนชอบธรรมและคนชั่วร้าย เพราะมีเวลากำหนดไว้สำหรับทุกสิ่งและทุกกิจการ
18ข้าพเจ้าคิดในใจเกี่ยวกับมนุษย์ว่า พระเจ้าทรงทดสอบเขาและทรงแสดงว่ามนุษย์โดยธรรมชาติgเป็นเพียงสัตว์ 19เพราะชะตากรรมของมนุษย์และชะตากรรมของสัตว์นั้นเหมือนกัน สัตว์ตายอย่างไร มนุษย์ก็ตายอย่างนั้น ทั้งมนุษย์และสัตว์มีลมปราณอย่างเดียวกัน มนุษย์ไม่มีสิ่งใดเหนือสัตว์ เพราะทุกสิ่งไม่เที่ยงแท้
20ทุกสิ่งมุ่งไปสู่ที่เดียวกัน
ทุกสิ่งมาจากฝุ่นดิน
และทุกสิ่งกลับเป็นฝุ่นดินอีก
21ใครจะรู้ว่าลมปราณของมนุษย์ขึ้นไปสู่เบื้องบน และลมปราณของสัตว์ลงมาสู่แผ่นดินเบื้องล่างh
22ข้าพเจ้าจึงเห็นว่า สำหรับมนุษย์ ไม่มีสิ่งใดดีกว่าการมีความสุขในการงานของตน เพราะนี่เป็นชะตากรรมของเขา ผู้ใดจะทำให้มนุษย์เห็นว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นหลังจากที่เขาจากไปแล้ว
3 a งานอาชีพครึ่งหนึ่งของมนุษย์ต้องล้มเหลว การงานครึ่งหนึ่งของมนุษย์เกี่ยวข้องกับความทุกข์ ความตายทอดเงาของมันเหนือชีวิตซึ่งเป็นขบวนของกิจการที่ขัดแย้งกัน (ข้อ 1-8) โดยไม่มีจุดหมายอะไรอื่น (ข้อ 9-13) นอกจากความตาย ซึ่งก็ไร้ความหมายในตัวเอง (ข้อ 14-22)
b “ทรงใส่ความสำนึกถึงเวลาที่ผ่านไปไว้ในใจของมนุษย์” ยังแปลได้อีกว่า “พระเจ้าทรงใส่นิรันดรภาพไว้ในใจของเขา” แต่เราต้องไม่เข้าใจข้อความนี้ในความหมายของคริสตชน เพราะวลีนี้มีความหมายเพียงว่า พระเจ้าทรงให้ใจมนุษย์สำนึกถึงเวลาที่ผ่านไปเท่านั้น พระองค์ประทานให้มนุษย์มีความสามารถคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านไป และดังนี้มนุษย์จึงจัดการเหตุการณ์ปัจจุบันได้ แต่ปัญญาจารย์ยังบอกอีกว่าความสำนึกเช่นนี้หลอกลวง ไม่เปิดเผยให้มนุษย์รู้ความหมายของชีวิต
c “มนุษย์ไม่มีสิ่งใดดีกว่า...” (เทียบ 2:24) ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “สำหรับเขาทั้งหลายไม่มีสิ่งใดดีกว่า...”
d ตามทฤษฎีเรื่องรางวัลความดี-การลงโทษความชั่ว ตามที่ยอมรับกันนั้น ความตายเป็นการลงโทษบาป สำหรับปัญญาจารย์ ความตายเป็นเพียงชะตากรรมปกติของมนุษย์ทุกคนเท่านั้น ความคิดถึงความดีความชั่วไม่มีความสำคัญแต่ประการใด ชะตากรรมของมนุษย์และของสัตว์ก็เหมือนกัน แม้แต่ในเรื่องความยุติธรรม อำนาจก็เป็นมาตรการของความถูกต้อง (ข้อ 16, 18) แม้ว่าพระเจ้าทรงพระกรุณามากกว่าต่อผู้อ่อนแอ (ข้อ 15ข)
e “พระเจ้าทรงแสวงหาสิ่งที่ผ่านไปแล้ว” บางคนแปลกริยา “(สิ่งที่)ผ่านไปแล้ว” ว่า “(ผู้ที่)ถูกเบียดเบียน” ตามคำอธิบายของพวกรับบี (midrash Qoheleth Rabba)
f “ความชอบธรรม” บางคนแปลตามต้นฉบับภาษากรีกและสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิกว่า “ผู้ชอบธรรม”
g “โดยธรรมชาติ” แปลตามตัวอักษรว่า “ให้เขาเห็นว่า” การเปรียบมนุษย์กับสัตว์ที่นี่ไม่เกี่ยวกับความประพฤติดีหรือชั่ว แต่กล่าวถึงเพียงว่า ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ก็หลีกเลี่ยงความตายไม่พ้น
h ความสงสัยนี้เพียงพอแล้วที่ทำให้มนุษย์เรากลัวความตาย แต่ตอนปลายของหนังสือปัญญาจารย์ไม่มองโลกในแง่ร้ายไปเสียทั้งหมด ชีวิตมนุษย์จะกลับไปหาพระเจ้าผู้ประทานชีวิตนี้แก่เรา (12:7)
