“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

คำประกาศพระวาจากล่าวโทษกรุงบาบิโลนa

50 1พระวาจาที่พระยาห์เวห์ตรัสกล่าวโทษกรุงบาบิโลน กล่าวโทษแผ่นดินของชาวเคลเดียผ่านทางประกาศกเยเรมีย์

 

กรุงบาบิโลนจะถูกทำลายและอิสราเอลจะได้รับอิสรภาพ

            2จงประกาศให้นานาชาติได้ยิน

จงยกสัญญาณขึ้นและป่าวประกาศ

อย่าปิดบังเรื่องนี้เลย จงพูดว่า

“กรุงบาบิโลนถูกยึดแล้ว

เทพเบลต้องอับอาย

รูปของเทพมาร์ดุ๊กแตกสลายb

รูปเคารพต่างๆ ของกรุงบาบิโลนต้องอับอาย

บรรดารูปน่ารังเกียจถูกทำลาย”

3เพราะชนชาติหนึ่งขึ้นมาจากทิศเหนือเพื่อโจมตีเมืองนี้

ทำให้แผ่นดินของเมืองนี้เป็นที่ร้าง

จะไม่มีผู้ใดอาศัยที่นั่นอีก

ทั้งมนุษย์และสัตว์จะหนีไปหมด

4ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น

พระยาห์เวห์ตรัส

ประชากรอิสราเอลและประชากรยูดาห์cจะมาพร้อมกัน

เดินร้องไห้และแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของตน

5เขาจะถามหาทางไปยังศิโยนและหันหน้าไปทางเมืองนั้น

พูดว่า “มาเถิด เราจงรวมเป็นหนึ่งเดียวกับพระยาห์เวห์d

โดยทำพันธสัญญานิรันดร ซึ่งจะไม่ถูกลืมเลย”

6ประชากรของเราเป็นเหมือนฝูงแพะแกะที่หลงทาง

ผู้เลี้ยงของเขาพาเขาให้หลงทางไป

ภูเขาทำให้เขาหลงทาง

เขาเดินจากภูเขาลูกหนึ่งไปถึงเนินเขาอีกลูกหนึ่ง

เขาลืมคอกของตน

7ทุกคนที่พบเขาก็กินเขา

และศัตรูของเขาพูดว่า

“เราไม่มีความผิด

เพราะเขาได้ทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์ที่พำนักแห่งความยุติธรรม

ผิดต่อพระยาห์เวห์ความหวังของบรรพบุรุษ”

8จงหนีจากกรุงบาบิโลน

จงออกไปeจากแผ่นดินของชาวเคลเดีย

และเป็นเหมือนแพะเพศผู้ซึ่งนำหน้าฝูงแพะแกะ

9เพราะดูซิ เราจะปลุกชนชาติใหญ่กลุ่มหนึ่งจากทิศเหนือ

ให้มารวมกันโจมตีกรุงบาบิโลน

เขาทั้งหลายจะตั้งแนวรบเข้ามาโจมตีเมืองนี้ซึ่งจะถูกยึด

ลูกธนูของเขาทั้งหลายเป็นเหมือนลูกธนูของนักรบชำนาญศึก

ที่ไม่เคยพลาดเป้า

10แคว้นเคลเดียจะถูกปล้น

ทุกคนที่ปล้นจะมีความพอใจ

พระยาห์เวห์ตรัส

11ท่านทั้งหลายที่ปล้นมรดกของเราเอ๋ย

จงยินดีและร่าเริงเถิด

จงโลดเต้นเหมือนโคสาวบนทุ่งหญ้าf

จงเปล่งเสียงเหมือนม้าพ่อพันธุ์เถิด

12มารดาของท่านต้องอับอายมาก

หญิงที่ให้กำเนิดท่านได้รับความอดสู

บัดนี้กรุงบาบิโลนจะเป็นชนชาติสุดท้าย

เป็นถิ่นทุรกันดาร เป็นแผ่นดินแห้งแล้ง และเป็นที่ร้าง

13เมืองนั้นจะไม่มีผู้อาศัย

จะเป็นที่ร้างอย่างที่สุด

เพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์

ทุกคนที่ผ่านกรุงบาบิโลนจะประหลาดใจ

และจะผิวปากเยาะเย้ยบาดแผลทั้งหมดของเมืองนี้

ก็จะส่งเสียงแสดงความหวาดกลัว

14ท่านทั้งหลายที่โก่งคันธนู

จงตั้งแถวเข้าโจมตีกรุงบาบิโลนเถิด

จงล้อมเมือง จงยิงธนูใส่เมืองนี้ อย่าเสียดายลูกธนู

เพราะเมืองนี้ได้ทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์

15จงเปล่งเสียงโห่ร้องเข้าโจมตีจากทุกด้าน

กรุงบาบิโลนยอมแพ้แล้ว

ป้อมปราการล้มลง กำแพงเมืองก็ถูกทำลาย

เพราะนี่เป็นการลงโทษของพระยาห์เวห์

จงลงโทษเมืองนี้

จงทำกับกรุงบาบิโลนเหมือนกับที่เมืองนี้เคยทำกับผู้อื่นเถิด

16จงกำจัดผู้หว่านให้หมดสิ้นไปจากกรุงบาบิโลน

จงกำจัดผู้ถือเคียวในฤดูเก็บเกี่ยว

แต่ละคนจงกลับไปยังชนชาติของตน

แต่ละคนจงหนีไปยังแผ่นดินของตน

ให้พ้นจากดาบของผู้เบียดเบียนข่มเหงเถิด

17อิสราเอลเป็นเหมือนแกะพลัดฝูง

ที่ถูกสิงโตตามล่า

แต่เดิมกษัตริย์แห่งอัสซีเรียได้กินเขา ต่อมากษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้เคี้ยวกระดูกของเขา 18ดังนั้น พระยาห์เวห์จอมจักรวาลพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ดูซิ เราจะลงโทษกษัตริย์แห่งบาบิโลนและแผ่นดินของเขา ดังที่เราได้ลงโทษกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย

19เราจะนำอิสราเอลกลับไปยังทุ่งหญ้าของเขา

และเขาจะหากินอยู่บนภูเขาคารเมลและในแคว้นบาชาน

เขาจะกินอิ่มบนเนินเขาเอฟราอิมและในแคว้นกิเลอาดg

20ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น

พระยาห์เวห์ตรัส

ผู้แสวงหาความผิดของอิสราเอลจะหาความผิดไม่ได้เลย

ผู้แสวงหาบาปของยูดาห์ก็จะหาบาปไม่พบ

เพราะเราจะให้อภัยแก่ผู้ที่เราปล่อยให้รอดชีวิต

ประกาศกประกาศให้ชาวกรุงเยรูซาเล็มรู้ว่ากรุงบาบิโลนจะถูกทำลาย

21จงยกทัพขึ้นไปโจมตีแผ่นดินเมราธาอิม

จงโจมตีเมืองนี้และผู้อาศัยในแคว้นเปโขดhเถิด

จงฆ่าและทำลายล้างเขาให้หมดสิ้นi

พระยาห์เวห์ตรัส

จงทำทุกอย่างตามที่เราได้สั่งท่าน

22เสียงสงครามอยู่ในแผ่นดิน

และการทำลายใหญ่หลวงก็อยู่ในนั้น

23เป็นไปได้หรือที่ค้อนทุบแผ่นดินทั้งหมด

ต้องถูกทุบจนแหลกเป็นชิ้นๆ

เป็นไปได้หรือที่กรุงบาบิโลนกลายเป็นที่น่าสยดสยอง

ในบรรดาชนชาติทั้งหลาย

24กรุงบาบิโลนเอ๋ย เราได้วางบ่วงแร้วดักเจ้า

และเจ้าก็ติดบ่วงนั้นโดยไม่รู้ตัว

เจ้าถูกพบและถูกจับ

เพราะเจ้าได้ต่อสู้กับพระยาห์เวห์

25พระยาห์เวห์ทรงเปิดคลังอาวุธของพระองค์

ทรงนำอาวุธแสดงพระพิโรธออกมา

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์จอมจักรวาล

ทรงมีพระราชกิจที่จะต้องทำ

ในแผ่นดินของชาวเคลเดีย

26จงมาโจมตีกรุงบาบิโลนจากทุกทิศj

จงเปิดยุ้งฉางทั้งหลายของเมือง

จงกองทุกสิ่งไว้เหมือนกองข้าว

จงทำลายทุกสิ่งให้หมดสิ้น

อย่าให้มีอะไรเหลืออยู่เลย

27จงฆ่าชายฉกรรจ์ทุกคนเหมือนนำโคเพศผู้ไปยังโรงฆ่าสัตว์

วิบัติจงเกิดแก่เขาทุกคน

เพราะวันเวลามาถึงแล้ว

เวลาที่เขาจะต้องรับโทษ

28ฟังซิ ผู้ที่หนีและรอดชีวิตจากแผ่นดินบาบิโลน

มาประกาศที่ศิโยนว่า

พระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทรงลงโทษกรุงบาบิโลนแล้ว

เป็นการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์

ความหยิ่งผยองkของกรุงบาบิโลน

          29จงเรียกนักธนูมาต่อสู้กับกรุงบาบิโลน

ท่านทั้งหลายที่โก่งธนู จงตั้งค่ายรอบเมืองนี้

อย่าให้ผู้ใดหนีรอดพ้นไปได้

จงตอบสนองตามการกระทำของเมืองนี้

จงทำกับเมืองนี้ตามที่เมืองนี้เคยทำกับผู้อื่น

เพราะเมืองนี้หยิ่งผยองกับพระยาห์เวห์

พระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล

30ดังนั้น บรรดาชายหนุ่มจะล้มลงในลานสาธารณะ นักรบทุกคนจะถูกทำลายในวันนั้น พระยาห์เวห์ตรัส

31บาบิโลนผู้หยิ่งผยองเอ๋ย ดูซิ เราเป็นศัตรูกัน

พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส

เพราะวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้ว

เป็นเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า

32ผู้หยิ่งผยองจะสะดุดและล้มลง

จะไม่มีผู้ใดพยุงเขาให้ลุกขึ้นได้

เราจะจุดไฟเผาเมืองต่างๆ ของบาบิโลน

ไฟจะกินทุกสิ่งที่อยู่โดยรอบ

พระยาห์เวห์ทรงช่วยอิสราเอลให้รอดพ้น

            33พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า

“ประชากรอิสราเอลถูกข่มเหง

ประชากรยูดาห์ก็พลอยถูกข่มเหงพร้อมกันด้วย

ผู้ที่จับเขาไปเป็นเชลยยึดเขาไว้

ไม่ยอมปล่อยให้เป็นอิสระ

34พระผู้ไถ่ของเขาทั้งหลายทรงพลัง

พระนามพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมจักรวาล

พระองค์ทรงสู้คดีแทนเขาจนชนะ

เพื่อประทานความสงบแก่แผ่นดิน

แต่ประทานความวุ่นวายแก่ผู้อาศัยที่กรุงบาบิโลน”

35ดาบอยู่เหนือชาวเคลเดียแล้ว

พระยาห์เวห์ตรัส

เหนือผู้อาศัยที่กรุงบาบิโลน

เหนือบรรดาเจ้านายและผู้มีปรีชา

36ดาบจงอยู่เหนือบรรดาหมอดู

ให้เขาพูดจาไร้เหตุผล

ดาบจงอยู่เหนือบรรดาชายฉกรรจ์

ให้เขาหวาดกลัว

37ดาบจงอยู่เหนือบรรดาม้าและรถศึก

อยู่เหนือชนชาติต่างๆ ที่อยู่ในเมืองนั้น

ให้เขาทั้งหลายเป็นเหมือนผู้หญิง

ดาบจงอยู่เหนือทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเมืองนี้

ให้ทรัพย์สมบัติเหล่านี้ถูกปล้น

38ความแห้งแล้งจงอยู่เหนือห้วงน้ำทุกแห่งของเมืองนี้

ให้น้ำแห้งไป

เพราะบาบิโลนเป็นแผ่นดินแห่งรูปเคารพต่างๆ

รูปน่ากลัวเหล่านี้ทำให้เขาเป็นบ้า

39ดังนั้น สัตว์ป่าและสุนัขจิ้งจอกจะอาศัยอยู่ในกรุงบาบิโลน

นกกระจอกเทศจะมาอยู่ที่นั่น

จะไม่มีผู้คนมาอาศัยอยู่ในเมืองนี้อีก

จะไม่มีผู้อาศัยในเมืองนี้ตลอดไป

40เมื่อพระเจ้าทรงทำลายเมืองโสโดม เมืองโกโมราห์

และเมืองใกล้เคียงอื่นๆ ฉันใด

พระยาห์เวห์ตรัส

ก็จะไม่มีผู้ใดมาอาศัยอยู่ที่นั่น

จะไม่มีมนุษย์คนใดมาพำนักอยู่ที่นั่นอีกฉันนั้น

ศัตรูผู้รุกรานจากทิศเหนือl

          41ดูซิ ชนชาติหนึ่งมาจากทิศเหนือ

ชนชาติใหญ่พร้อมกับกษัตริย์หลายองค์

จะลุกขึ้นมาจากปลายแผ่นดิน

42เขาทั้งหลายจะถือคันธนูและหอก

เขาโหดร้าย ไม่สงสารผู้ใด

เสียงของเขาเหมือนเสียงคำรามของทะเล

เขาขี่ม้า

รวมพลังกันเหมือนคนเดียว

พร้อมจะสู้กับเจ้า ธิดาแห่งบาบิโลน

43กษัตริย์แห่งบาบิโลนทรงได้ยินข่าวนี้

พระหัตถ์ก็อ่อนเปลี้ย

ความกังวลจับพระองค์ไว้

เป็นความเจ็บปวดเหมือนหญิงที่กำลังคลอดบุตร

44ดูซิ สิงโตขึ้นมาจากป่าแห่งแม่น้ำจอร์แดน

เข้าโจมตีฝูงแกะในทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มฉันใด

เราก็จะทำให้ชาวบาบิโลนต้องหนีจากแผ่นดินของตนอย่างฉับพลันฉันนั้น

และจะแต่งตั้งผู้ที่เราเลือกสรรให้ปกครองแผ่นดินนั้น

เพราะใครเป็นเหมือนเรา

ใครจะเรียกเราไปสู้คดี

ผู้เลี้ยงแกะคนใดจะยืนหยัดต่อต้านเราได้

45ดังนั้น จงฟังแผนงาน

ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงกระทำเพื่อกล่าวโทษกรุงบาบิโลน

และจงฟังพระประสงค์ที่ทรงดำริ

กล่าวโทษแผ่นดินของชาวเคลเดีย

แม้แกะตัวเล็กที่สุดก็จะถูกลากไปจากฝูงอย่างแน่นอน

ทุ่งหญ้าจะกลายเป็นที่ร้างเพราะเขาอย่างแน่นอน

46แผ่นดินจะสั่นสะเทือนเพราะเสียงที่กรุงบาบิโลนถูกยึด

และเสียงคร่ำครวญของเมืองนี้จะได้ยินในหมู่ชนชาติต่างๆ

 

50 a คำประกาศพระวาจาต่อไปนี้มีความคิดหลักอยู่ 2 ประการ คือ (1) การล่มสลายของอาณาจักรบาบิโลน และ (2) การที่ชาวยิวจะได้กลับมาจากการถูกเนรเทศ ประกาศกเยเรมีย์มีความหวังเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งสองนี้ แม้ว่าเหตุการณ์เหล่านี้จะยังไม่เกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ (ดู 27:7; 29:10, 28) ที่ตรงนี้ เช่นเดียวกับในภาคสองของหนังสืออิสยาห์ การล่มสลายของกรุงบาบิโลน (ในปี 539 ก่อน ค.ศ.) ถูกกล่าวถึงเหมือนกับว่าจะเกิดขึ้นในไม่ช้า

b “เทพเบล” “เบล” แปลว่า “เจ้านาย” (เทียบคำ “บาอัล”) เป็นนามตามปกติของเทพมาร์ดุ๊ก (หรือ “เมโรดัค”) หัวหน้าเทพของชาวบาบิโลน (ดู 51:44; อสย 46:1; บรค 6:40; ดนล 14)

c ที่นี่ เช่นเดียวกับในข้อ 33 และ 51:5 ผู้คัดลอกคงเป็นผู้เสริมคำว่า “ยูดาห์” เข้ามาควบคู่กับ “อิสราเอล” (เทียบข้อความคล้ายกันใน 31:31) อันที่จริงไม่จำเป็นต้องเสริมวลีนี้เลย เพราะที่ตรงนี้ คำว่า “อิสราเอล” ก็หมายถึงประชากรของพระเจ้าทั้งหมดอยู่แล้ว

d “เราจงรวมเป็นหนึ่งเดียวกับ” ตามต้นฉบับภาษาซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เขาทั้งหลายจะถูกรวมกับ”

e “จงออกไป” ตาม qere และสำนวนแปลโบราณต่างๆ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เขาทั้งหลายจะออกไป”

f “โคสาวบนทุ่งหญ้า” ตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “(โคสาว)เหยียบย่ำ”

g แคว้นกิเลอาดและบาชานทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนมีชื่อเสียง เพราะมีทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์อุดมสมบูรณ์ (ดู กดว 32; อมส 4:1 เชิงอรรถ a; มคา 7:14) “ภูเขาคารเมล” (“คารเมล” แปลว่า “สวนผลไม้”) และ “เนินเขาที่มีป่าปกคลุมของเอฟราอิม” (ดู ยชว 17:18) ก็นับได้ว่าเป็นภาพของพื้นที่อุดมสมบูรณ์น่าอยู่อาศัยสำหรับผู้กลับมาจากแดนเนรเทศเหล่านี้

h พระเจ้าทรงบัญชาให้เข้าโจมตีกรุงบาบิโลน คำว่า “เมราธาอิม” เท่ากับคำภาษาบาบิโลน “maratu” ซึ่งแปลว่า “หนองน้ำ” หมายถึงดินแดนที่แม่น้ำไทกริสและยูเฟรติสไหลลงสู่อ่าวเปอร์เซีย “เปโขด” (อสค 23:23) เป็นชื่อของประชาชนทางทิศตะวันออกของกรุงบาบิโลน

i “ให้หมดสิ้น” ตามตัวอักษรว่า “จนคนสุดท้าย” ตามสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิกหรือ Targum ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ตามหลังพวกเขา”

j “จากทุกทิศ” ความหมายไม่ชัดเจน คำที่ใช้โดยปกติแปลว่า “ปลาย” หรือ “เขตแดน” แต่หลายครั้งยังมีความหมายอีกว่า “ทั้งหมด” (“ไม่มีเว้น” “จากทุกทิศ”)

k “ความหยิ่งผยอง” คือบาปการตีค่าตนเองมากเกินไป (= hybris ในภาษากรีก) (เทียบ ปฐก 3; 11:1-9; อสย 14:12-13; อสค 28; อมส 4)

l คำประกาศพระวาจาตอนนี้ถูกนำมาใช้อีกกับกรุงบาบิโลนว่าจะถูกคุกคามจากศัตรูที่มาจากทิศเหนือ แต่เดิมประกาศกประกาศพระวาจาเหล่านี้เป็นการกล่าวโทษอาณาจักรยูดาห์ (6:22-24) และแคว้นเอโดม (49:19-21)

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก