คำประกาศพระวาจากล่าวโทษชาวอัมโมน^a

49 ¹กล่าวโทษชาวอัมโมน

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า

“อิสราเอลไม่มีบุตร

ไม่มีทายาทหรือ

แล้วทำไมเทพมิลโคมจึงได้รับแคว้นกาดเป็นมรดก

แล้วประชากรของเขาจึงมาอาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ของแคว้นกาด^b

²ดังนั้น ดูซิ วันเวลาจะมาถึง

พระยาห์เวห์ตรัส

เมื่อเราจะทำให้เมืองรับบาห์ของชาวอัมโมน

ได้ยินเสียงอึกทึกของสงคราม

เมืองนี้จะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง

และชนบทโดยรอบจะถูกไฟเผา

แล้วอิสราเอลจะเข้ายึดครองมรดกที่เขาถูกแย่งชิงไป

พระยาห์เวห์ตรัส

³ชาวเมืองเฮชโบนเอ๋ย จงร้องคร่ำครวญเถิด

เพราะเมืองอัยถูกทำลายแล้ว^c

ชาวเมืองรับบาห์เอ๋ย จงร้องโหยหวนเถิด

จงสวมผ้ากระสอบไว้ที่สะเอว

จงร้องคร่ำครวญ จงวิ่งไปมาภายในซากกำแพงเมือง

เพราะเทพมิลโคมจะถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย

พร้อมกับบรรดาสมณะและเจ้านายของเขา

⁴เมืองที่เป็นกบฏเอ๋ย

ทำไมเจ้าจึงโอ้อวดถึงหุบเขาต่างๆ

หุบเขาของเจ้า^dอุดมสมบูรณ์

เจ้าวางใจในทรัพย์สมบัติของตน พูดว่า

‘ใครจะมาสู้กับฉัน’

⁵ดูซิ เราจะส่งความหวาดกลัวมาเหนือเจ้า

ทำให้เจ้ากลัวทุกคนที่อยู่โดยรอบ

พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมจักรวาลตรัส

ท่านทั้งหลายจะถูกขับไล่

แต่ละคนจะหนีไปทุกทิศทุกทาง

จะไม่มีผู้ใดรวบรวมผู้หลบหนีไว้ด้วยกัน

⁶แต่ต่อมาเราจะให้ชาวอัมโมนที่เป็นเชลยกลับคืนมา”

พระยาห์เวห์ตรัส

คำประกาศพระวาจากล่าวโทษชาวเอโดม^e

⁷กล่าวโทษชาวเอโดม

พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า

“ปรีชาญาณไม่มีที่เมืองเทมานอีกแล้วหรือ

คำปรึกษาของผู้มีปรีชา^fสิ้นไปแล้วหรือ

ปรีชาญาณของเขาสูญหายไปแล้วหรือ

⁸ผู้อาศัยที่เมืองเดดานเอ๋ย

จงหนี จงถอยไป จงไปซ่อนตัวในที่ลึก

เพราะเราจะนำหายนะมาสู่เอซาว^g

ในเวลาที่เราลงโทษเขา

⁹ถ้าคนเก็บองุ่นมาพบเจ้า

เขาจะไม่ทิ้งผลองุ่นค้างไว้บ้างหรือ

ถ้าขโมยมาเวลากลางคืน

เขาจะไม่ปล้นตามใจชอบหรือ

¹⁰แต่เราได้ปล้นเอซาวจนหมดสิ้น

เราได้เปิดที่ซ่อนของเขา

เขาไม่มีที่ซ่อนอีกแล้ว

ลูกหลาน พี่น้อง และเพื่อนบ้านของเขาถูกทำลาย

ไม่มีเขาอีกแล้ว

¹¹จงทิ้งลูกกำพร้าของเจ้าไว้เถิด

เราจะให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไป

บรรดาหญิงม่ายของเจ้าจงวางใจในเราเถิด”

¹²เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ดูซิ ผู้ที่ไม่จำเป็นต้องดื่มถ้วยนั้นยังต้องดื่ม แล้วเจ้าจะพ้นโทษไปได้หรือ เจ้าจะพ้นโทษไปไม่ได้ เจ้าจะต้องดื่มอย่างแน่นอน ¹³เพราะเราได้สาบานต่อเราเองแล้วว่า พระยาห์เวห์ตรัส เมืองโบสราห์^hจะต้องเป็นที่น่าสยดสยอง เป็นที่เยาะเย้ย เป็นที่ร้าง และเป็นที่สาปแช่ง เมืองทุกเมืองของเขาจะเป็นสิ่งปรักหักพังตลอดไป”

¹⁴ข้าพเจ้าได้ยินข่าวสารจากพระยาห์เวห์

ผู้ถือสารถูกส่งไปยังนานาชาติ แจ้งว่า

“จงรวมกำลังกันเข้ามาต่อสู้กับเมืองนี้

จงเตรียมพร้อมเพื่อทำสงครามเถิด

¹⁵เพราะว่า ดูซิ เราจะทำให้เจ้าเป็นชนชาติเล็กที่สุดในชนชาติทั้งหลาย

ให้เป็นที่ดูหมิ่นในหมู่มนุษย์

¹⁶เพราะความโหดร้ายและใจหยิ่งผยองของเจ้าได้หลอกลวงเจ้า

เจ้าอาศัยอยู่ในซอกหินⁱ และยึดยอดภูเขาไว้

แม้เจ้าทำรังอยู่สูงเหมือนนกอินทรี

เราก็จะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น”

พระยาห์เวห์ตรัส

¹⁷เอโดมจะเป็นที่น่าสยดสยอง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ และจะผิวปากเยาะเย้ยบาดแผลทั้งหมดของเขา ¹⁸เมืองโสโดม เมืองโกโมราห์ และเมืองใกล้เคียงถูกทำลายฉันใด พระยาห์เวห์ตรัส จะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั่นฉันนั้น จะไม่มีมนุษย์คนใดพำนักอยู่ในเมืองนั้นอีก

¹⁹“ดูซิ สิงโตขึ้นมาจากป่าของแม่น้ำจอร์แดน

มุ่งไปหาทุ่งหญ้าที่เขียวชอุ่มอยู่เสมอฉันใด

เราก็จะขับไล่ชาวเอโดมให้ออกไปจากแผ่นดินโดยฉับพลัน

และจะแต่งตั้งผู้ที่เราเลือกสรรไว้ที่นั่นฉันนั้น

ผู้ใดเป็นเหมือนเรา ผู้ใดจะสู้คดีกับเรา

ใครเป็นผู้เลี้ยงแกะที่จะสู้ความกับเราได้

²⁰ดังนั้น จงฟังแผนการที่พระยาห์เวห์ทรงวางไว้กล่าวโทษเอโดม

จงฟังพระประสงค์ที่ทรงดำริไว้ลงโทษผู้อาศัยที่เมืองเทมานเถิด

แม้แกะตัวเล็กที่สุดก็จะถูกลากไปจากฝูงอย่างแน่นอน

ทุ่งหญ้าจะกลายเป็นที่ร้างเพราะเขาอย่างแน่นอน

²¹เสียงล้มของเอโดมจะทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือน

เสียงร้องขอความช่วยเหลือของเขาจะได้ยินไปถึงทะเลต้นกก^j

²²ดูซิ ศัตรูจะขึ้นไปและบินร่อนเหมือนนกอินทรี

กางปีกเหนือเมืองโบสราห์

วันนั้น ใจของบรรดาชายฉกรรจ์แห่งเอโดม

จะเป็นเหมือนใจของหญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์จะคลอดบุตร”

คำประกาศพระวาจากล่าวโทษหัวเมืองแห่งซีเรีย^k

          ²³กล่าวโทษกรุงดามัสกัส

เมืองคามัทและอารปัดต้องอับอาย

เพราะได้ยินข่าวร้าย

เขาวุ่นวายใจ ทุรนทุรายเหมือนทะเล^lปั่นป่วน

ซึ่งสงบลงไม่ได้

²⁴กรุงดามัสกัสอ่อนกำลังหันหลังหนีไป

รู้สึกกลัวจนตัวสั่น

มีความทุกข์และโศกเศร้า

เหมือนหญิงที่เจ็บครรภ์จะคลอดบุตร

²⁵อนิจจา เมืองที่เคยรุ่งเรือง

เมืองที่เคยรื่นเริง^mถูกทอดทิ้งเสียแล้ว

²⁶ดังนั้น บรรดาชายหนุ่มของเมืองนี้จะล้มลงตามลานสาธารณะ และบรรดานักรบจะถูกทำลายในวันนั้น พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส

²⁷เราจะจุดไฟเผากำแพงเมืองกรุงดามัสกัส

ไฟนั้นจะเผาผลาญพระราชวังของเบนฮาดัดⁿ

คำประกาศพระวาจากล่าวโทษชนอาหรับเผ่าต่างๆ

            ²⁸กล่าวโทษชนเผ่าเคดาร์และอาณาจักรฮาโซร์^o ซึ่งกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงพิชิต พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า

จงลุกขึ้น จงยกทัพขึ้นไปโจมตีชนเผ่าเคดาร์

จงทำลายประชาชนทางทิศตะวันออกเถิด

²⁹กระโจมและฝูงแพะแกะของเขาจะถูกริบไป

รวมทั้งม่านและข้าวของทุกอย่างของเขา

อูฐของเขาจะถูกยึดไปด้วย

ทุกคนจะร้องให้เขาได้ยินว่า “ความหวาดกลัวอยู่ทุกด้าน”

³⁰ผู้อาศัยที่เมืองฮาโซร์เอ๋ย จงหนีไป

จงไปให้ไกล จงไปหลบอยู่ในที่ลึกเถิด

พระยาห์เวห์ตรัส

          เพราะกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน

ทรงวางแผนโจมตีท่านทั้งหลาย

พระองค์ตั้งพระทัยโจมตีท่าน

³¹จงลุกขึ้น จงยกทัพขึ้นไปโจมตีชนชาติหนึ่ง

ที่อยู่อย่างสงบ รู้สึกปลอดภัย

พระยาห์เวห์ตรัส

ชนชาตินี้ไม่มีประตูเมืองและไม่มีดาลประตู

อาศัยอยู่ตามลำพัง

³²อูฐของเขาจะถูกปล้น

ฝูงโคมากมายจะเป็นของเชลย

เราจะทำให้ผู้ที่โกนจอนหูกระจัดกระจายไปตามลม

เราจะนำหายนะจากทุกด้านมาให้เขา

พระยาห์เวห์ตรัส

³³เมืองฮาโซร์จะเป็นที่อาศัยของหมาใน

จะเป็นที่ร้างตลอดไป

ไม่มีผู้ใดจะอาศัยอยู่ที่นั่นอีก

จะไม่มีมนุษย์คนใดพำนักอยู่ในเมืองนั้นอีก

คำประกาศพระวาจากล่าวโทษแคว้นเอลาม^p

³⁴พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเยเรมีย์เกี่ยวกับแคว้นเอลาม ต้นรัชสมัยของกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ³⁵พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า

          “ดูซิ เราจะหักคันธนูของเอลาม

ที่มาแห่งพลังของเขา

³⁶เราจะนำลมจากฟากฟ้าทั้งสี่ทิศ

มาปะทะเอลาม

เราจะทำให้เขากระจัดกระจายไปตามลมเหล่านี้ทั้งหมด

จะไม่มีชนชาติใดที่ผู้ถูกขับไล่ออกจากเอลามไปไม่ถึง

³⁷เราจะทำให้ชาวเอลามกลัวจนตัวสั่นต่อหน้าศัตรู

และต่อหน้าผู้มุ่งจะเอาชีวิตของเขา

เราจะนำหายนะมาสู่เขา

ความโกรธของเราลุกเป็นไฟ

พระยาห์เวห์ตรัส

เราจะส่งดาบไปไล่ตามเขา

จนกว่าเราจะได้ทำลายล้างเขาทุกคน

³⁸เราจะตั้งบัลลังก์ของเราในแคว้นเอลาม

จะทำลายกษัตริย์และเจ้านายของเขา

พระยาห์เวห์ตรัส

³⁹แต่ในอนาคต เราจะนำชาวเอลามที่เป็นเชลยกลับคืนมา พระยาห์เวห์ตรัส

49 a คำประกาศพระวาจาตอนนี้มาจากประกาศกเยเรมีย์จริงๆ นอกจากข้อ 2 ซึ่งเป็นข้อความที่เสริมเข้ามาในภายหลัง

^b ดินแดนของชาวอัมโมนอยู่ทางเหนือของแคว้นโมอับทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน มีราชธานีอยู่ที่เมืองรับบาห์ (ข้อ 2) หรือ “เมืองรับบาห์ของชาวอัมโมน” (รับบัท-อัมโมน) ซึ่งได้แก่กรุงอัมมันในปัจจุบัน เมื่อชาวอิสราเอลทั้ง 12 เผ่าอพยพเข้ามายึดครองแผ่นดินคานาอัน เขตแดนทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนถูกกำหนดให้เป็นกรรมสิทธิ์ของชนเผ่ากาด (ดู กดว 32; ยชว 13:24-28) เมื่อชาวอัมโมนพร้อมกับเทพมิลโคม เทพเจ้าประจำชาติ ได้ยึดดินแดนนี้ไปจากอาณาจักรอิสราเอลภายหลังปี 734 ก่อน ค.ศ. และอีกครั้งหนึ่งในปี 721 ก่อน ค.ศ. ชาวอัมโมนและเทพมิลโคมจึงเป็นเสมือนผู้เข้ามาแย่งชิงดินแดนนี้ไป *** ที่ตรงนี้ และในข้อ 3 เราอ่านว่า “มิลโคม” เหมือนในสำนวนแปลโบราณต่างๆ และ 1 พกษ 11:5, 7, 33 แทนที่จะอ่านว่า “กษัตริย์ของพวกเขา” (malkam) เหมือนในต้นฉบับภาษาฮีบรู

^c “เมืองเฮชโบน” เป็นเมืองของแคว้นโมอับ (ดู 48:1 เชิงอรรถ b) อาจถูกชาวอัมโมนยึดไป “เมืองอัย” (“อัย” แปลว่า “สิ่งปรักหักพัง”) อาจมีหลายเมืองที่มีชื่อนี้ เช่น ยชว 8:28 แต่ที่นี่เป็นเมืองหนึ่งในแคว้นอัมโมน บางคนอ่านว่า “เมืองอาร์” (ดู กดว 21:28)

^d “หุบเขาของเจ้า” หุบเขาสำคัญของแคว้นอัมโมนคือลุ่มแม่น้ำยับบอก

^e ประกาศกเยเรมีย์ประกาศพระวาจาตอนนี้ราวปี 605 ก่อน ค.ศ. ให้สังเกตข้อความคล้ายกันกับใน อบด 1-9

^f “ผู้มีปรีชา” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “บรรดาบุตร” แคว้นเอโดมเป็นที่เลื่องลือว่าเป็นดินแดนของผู้มีปรีชา (ดู 1 พกษ 5:10-11; โยบ 2:11 เชิงอรรถ d; บรค 3:11-23)

^g “เมืองเดดาน” คือโอเอซิส El-Ela ในอาราเบีย ใน อสค 25:13 “เมืองเทมาน” (ในปัจจุบันน่าจะเป็นเมือง Tawilan ใกล้กับเมือง Petra) และ “เมืองเดดาน” ดูเหมือนจะเป็นเมืองชายแดน (ทางทิศเหนือและทิศใต้) ของแคว้นเอโดม *** เกี่ยวกับ “เอซาว” หรือ “เอโดม” ดู ปฐก 36:8

^h “เมืองโบสราห์” เป็นราชธานีของแคว้นเอโดม (คนละเมืองกับเมืองโบสราห์ในแคว้นโมอับ 48:24) ในปัจจุบันคือ El-Buseirah ราว 40 กิโลเมตร ทางใต้ของทะเลตาย

ⁱ “ซอกหิน” ของเอโดม (ดู 2 พกษ 14:7; อสย 16:1) ตั้งแต่นานมาแล้วมักจะเข้าใจว่า “ซอกหิน” นี้หมายถึงเมืองเปตรา (Petra) แต่อาจตั้งอยู่เหนือขึ้นไปในบริเวณใกล้กับเมืองโบสราห์ก็ได้

^j ต้นฉบับภาษาฮีบรูยังเพิ่มคำว่า “เสียงของเขา” ซึ่งไม่มีในต้นฉบับภาษากรีก หลายคนเข้าใจว่า “ทะเลต้นกก” หมายถึง “ทะเลแดง”

^k คำกล่าวโทษกรุงดามัสกัส เมืองนี้ไม่ถูกกล่าวถึงในรายชื่อที่อยู่ใน 25:20-26 อาจกล่าวพาดพิงถึงความตกใจกลัวของประชาชนในแคว้นซีเรีย ซึ่งขณะนั้นเป็นประเทศราชของอียิปต์ เมื่ออียิปต์พ่ายแพ้ต่อกองทัพบาบิโลนของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ในการรบที่เมืองคารเคมิช ในปี 605 ก่อน ค.ศ. (ดู 46:2 เชิงอรรถ b)

^l “เหมือนทะเล” (kayam) แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ในทะเล” (bayam) *** “เมืองคามัท” ดู 39:5 “เมืองอารปัด” ในปัจจุบันคือ Tell Erfad ทางทิศเหนือของเมืองอาเลปโป

^m “เมืองที่เคยรื่นเริง” ตามต้นฉบับภาษาซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เมืองแห่งความยินดีของเรา”

ⁿ “เบนฮาดัด” คือกษัตริย์เบนฮาดัดที่ 3 พระโอรสของกษัตริย์ฮาซาเอล ทรงครองราชย์ที่กรุงดามัสกัสราวปี 840 ก่อน ค.ศ. (ดู 2 พกษ 13:24; อมส 1:4)

^o “ฮาโซร์” เป็นชื่อรวมๆ หมายถึงชนอาหรับกึ่งเร่ร่อนเผ่าต่างๆ ตรงข้ามกับชนเบดูอินเผ่าเร่ร่อนตามทะเลทราย “อาณาจักร” ที่นี่ต้องเข้าใจในความหมายกว้างๆ หมายถึงกลุ่มชนที่มีหัวหน้าเผ่าปกครอง

^p “เอลาม” เป็นชื่อของที่ราบสูงทางตะวันออกของเมโสโปเตเมีย ชาวมีเดียและชาวเปอร์เซียผู้รุกรานในสมัยต่อมา จะออกมาจากแคว้นนี้เพื่อทำลายกรุงบาบิโลน ตั้งแต่ปี 597 ก่อน ค.ศ. มาแล้ว ประกาศกเยเรมีย์อาจเห็นล่วงหน้าว่าชาวเปอร์เซียจะเข้ายึดครองแคว้นเอลามได้