“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

คำประกาศพระวาจากล่าวโทษชาวโมอับa     

48 1กล่าวโทษชาวโมอับb พระยาห์เวห์จอมจักรวาลพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้

“วิบัติจงเกิดแก่เมืองเนโบ เพราะถูกทิ้งร้าง

เมืองคีริยาธาอิมจะต้องอับอายและถูกยึด

ป้อมปราการก็จะอับอายและถูกทำลาย

2ชื่อเสียงของโมอับไม่เหลืออีกแล้ว

ที่เมืองเฮชโบน เขาทั้งหลายวางแผนนำหายนะมาสู่โมอับ พูดว่า

‘มาเถิด เราจงทำลายโมอับ อย่าให้เป็นชนชาติอีก’

เมืองมัดเมนเอ๋ย เจ้าก็จะถูกทำลายด้วย

ดาบจะไล่ตามเจ้าไป

3มีเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเมืองโคโรนาอิมว่า

‘ฉิบหายแล้ว หายนะยิ่งใหญ่

4โมอับถูกทำลายแล้ว’

เสียงร้องขอความช่วยเหลือได้ยินไปจนถึงเมืองโศอาร์

5เขาทั้งหลายร้องไห้ขึ้นไปc

ตามทางขึ้นเมืองลูคิท

มีผู้ได้ยินเสียงคร่ำครวญถึงหายนะ

ที่ทางลงจากเมืองโคโรนาอิมว่า

6‘จงหนีเถิด จงช่วยตนเองให้รอดเถิด

จงเป็นเหมือนลาป่าdในถิ่นทุรกันดาร

7เพราะเจ้าวางใจในการกระทำและทรัพย์สมบัติของเจ้า

เจ้าจะถูกยึดด้วย’

เทพเคโมชeจะต้องถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย

พร้อมกับบรรดาสมณะและเจ้านายของเขา

8ผู้ทำลายจะมาโจมตีทุกเมือง

จะไม่มีเมืองใดรอดพ้นได้

หุบเขาจะถูกทำลาย

ที่ราบจะถูกปล้น

ดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้

9จงให้ปีกfแก่โมอับ

เพื่อจะบินไป

หัวเมืองของโมอับจะเป็นซากปรักหักพัง

ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ที่นั่นเลย”

10ผู้ใดไม่เอาใจใส่ทำงานของพระยาห์เวห์ย่อมถูกสาปแช่ง ผู้ใดยับยั้งดาบไว้ไม่ให้เปื้อนเลือดย่อมถูกสาปแช่ง

11โมอับเคยอยู่อย่างสงบตั้งแต่เยาว์วัย

เหมือนเหล้าองุ่นลอยอยู่เหนือตะกอน

ไม่เคยถูกถ่ายเทออกจากภาชนะนี้สู่ภาชนะนั้น

ไม่เคยถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย

จึงยังรักษารสไว้

กลิ่นหอมก็ไม่เปลี่ยนแปลงg

12ดังนั้น วันเวลาจะมาถึง พระยาห์เวห์ตรัส เมื่อเราจะส่งผู้เปลี่ยนถ่ายมาเปลี่ยนถ่ายเขา ผู้นั้นจะเปลี่ยนถ่ายจากภาชนะของเขาจนเกลี้ยง และจะทุบไหของเขาให้แหลก 13แล้วโมอับจะต้องอับอายเพราะเทพเคโมช ดังที่พงศ์พันธุ์อิสราเอลต้องอับอายเพราะเทพเบธเอลhที่เขาวางใจ

14ท่านทั้งหลายจะพูดได้อย่างไรว่า

‘พวกเราเป็นชายฉกรรจ์และเป็นทหารชำนาญศึก’

15ผู้ทำลายแคว้นโมอับและหัวเมืองต่างๆ มาถึงแล้ว

ชายหนุ่มที่เก่งที่สุดของโมอับก็ลงไปถูกฆ่า

พระมหากษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส

          16ภัยพิบัติของโมอับเกือบจะมาถึงแล้ว

ความทุกข์ของเขาก็เข้ามาเร็วมาก

17ท่านทั้งหลายที่อยู่รอบเขา จงคร่ำครวญสงสารเขาเถิด

ท่านทุกคนที่รู้จักชื่อเขา จงพูดว่า

‘ไม้เท้าทรงพลังหักได้อย่างไร

คทารุ่งโรจน์หักได้อย่างไร’

18ผู้อาศัยในเมืองดีโบนเอ๋ย

จงลงมาจากความรุ่งเรืองของท่าน

มานั่งบนพื้นดินแห้งแล้งi

เพราะผู้ทำลายโมอับได้ขึ้นมาโจมตีท่าน

เขาทำลายป้อมปราการของท่านแล้ว

19ผู้อาศัยในเมืองอาโรเออร์เอ๋ย

จงยืนอยู่ข้างทางและเฝ้าดู จงถามชายที่หนีมาและหญิงที่หนีรอดมาว่า ‘เกิดอะไรขึ้น’j

20โมอับต้องอับอายเพราะถูกทำลาย

จงร้องเสียงดังและคร่ำครวญ

จงประกาศริมแม่น้ำอารโนนว่า

‘โมอับถูกทำลายล้างแล้ว’

21การพิพากษามาถึงแผ่นดินที่ราบ มาเหนือเมืองโคโลน เมืองยาซาห์ เมืองเมฟาอาท 22เมืองดีโบน เมืองเนโบ เมืองเบธดิบลาธาอิม 23เมืองคีริยาธาอิม เมืองเบธกามุล เมืองเบธเมโอน 24เมืองเคริโอท เมืองโบสราห์ และทุกเมืองของแผ่นดินโมอับทั้งใกล้และไกลk

25อำนาจของโมอับถูกตัดแล้ว

แขนของโมอับก็หักด้วย

พระยาห์เวห์ตรัส

26จงทำให้โมอับมึนเมา เพราะเขาหยิ่งผยองต่อสู้กับพระยาห์เวห์ โมอับจึงต้องกลิ้งเกลือกอยู่ในอาเจียนของตน และจะเป็นที่เยาะเย้ยอีกด้วย 27อิสราเอลเคยเป็นที่เยาะเย้ยของเจ้ามิใช่หรือ เจ้าไปพบเขาในหมู่โจรหรือ เจ้าจึงสั่นศีรษะเมื่อพูดถึงเขา

28ผู้อาศัยในแคว้นโมอับเอ๋ย จงออกจากเมือง

ไปอาศัยอยู่ตามซอกหินเถิด

จงเป็นเหมือนนกพิราบ

ซึ่งทำรังอยู่ที่ผนังปากช่องแคบเถิด

29พวกเราเคยได้ยินถึงความเห่อเหิมของโมอับ

เขาเห่อเหิมมาก

ได้ยินถึงความยโส ความเห่อเหิม ความจองหอง

และใจของเขาที่ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น

30เรารู้จักความโอหังของเขา พระยาห์เวห์ตรัส

เขาดีแต่พูด ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ

31เพราะเหตุนี้ เราจึงคร่ำครวญถึงโมอับ

ร้องเสียงดังเพื่อโมอับทั้งหมด

โอดครวญเพื่อชาวคีร์เคเรส

32เถาองุ่นแห่งเมืองสิบมาห์lเอ๋ย

เราร้องไห้เพื่อเจ้ามากกว่าร้องเพื่อเมืองยาเซอร์

กิ่งทั้งหลายของเจ้าแผ่ไปจนถึงทะเล ไปจนถึงเมืองยาเซอร์

ผู้ทำลายมาโจมตีการเก็บผลไม้ฤดูร้อนและผลองุ่นของเจ้า

33ความยินดีและความชื่นบานสูญหาย

ไปจากสวนและแผ่นดินของโมอับ

เราได้ทำให้เหล้าองุ่นหมดจากถัง

ผู้ย่ำองุ่นไม่ย่ำอีกแล้ว

เสียงโห่ร้องด้วยความยินดีไม่มีอีกต่อไปm

34เสียงร้องขอความช่วยเหลือของเมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์ ได้ยินไปจนถึงเมืองยาฮัส เขาทั้งหลายส่งเสียงดังจากเมืองโศอาร์ถึงเมืองโคโรนาอิมและเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะน้ำของนิมริมกลายเป็นที่ดินแห้งแล้งn

35“เราจะทำลายล้างทุกคนในแคว้นโมอับ พระยาห์เวห์ตรัส ทุกคนที่ถวายเครื่องบูชาในสักการสถานบนที่สูง และเผาเครื่องหอมถวายเทพเจ้าของตน”

36“ดังนั้น ใจของเราจึงสะอึกสะอื้นถึงโมอับเหมือนเสียงปี่ ใจของเราสะอึกสะอื้นเหมือนเสียงปี่ถึงชาวเมืองคีร์เคเรส เพราะเขาสูญเสียทรัพย์สมบัติที่ได้มาไปแล้ว 37ใช่แล้ว ทุกคนโกนศีรษะและทุกคนขริบเครา ทุกคนเชือดเฉือนมือและสวมผ้ากระสอบที่สะเอว 38บนหลังคาบ้านทุกหลังในแคว้นโมอับและตามลานเมืองมีแต่เสียงคร่ำครวญ เพราะเราทุบโมอับเหมือนทุบภาชนะที่ใช้ไม่ได้แล้ว พระยาห์เวห์ตรัส 39โมอับแตกสลายแล้วจริงๆ เขาทั้งหลายร้องคร่ำครวญ โมอับหันหลังกลับอย่างน่าอับอายเพียงใด โมอับกลายเป็นที่เยาะเย้ย และเป็นที่น่าสยดสยองแก่ทุกคนที่อยู่โดยรอบ”

40เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า

“ดูซิ ศัตรูโฉบลงมาเหมือนนกอินทรี

และกางปีกออกเหนือโมอับ

41เขาได้ยึดเมืองไป

และยึดครองป้อมปราการต่างๆ

วันนั้น ใจของบรรดาชายฉกรรจ์แห่งโมอับ

จะเป็นเหมือนใจของหญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์จะคลอดบุตร

42โมอับจะถูกทำลายและไม่เป็นประชากรชาติหนึ่งอีกต่อไป

เพราะเขาหยิ่งผยองขึ้นต่อสู้กับพระยาห์เวห์

43ผู้อาศัยในแคว้นโมอับเอ๋ย

ความหวาดกลัว หลุมพราง และกับดัก ตกอยู่เหนือท่าน”

พระยาห์เวห์ตรัส

44“ผู้ที่หนีพ้นความหวาดกลัวจะตกในหลุมพราง

ผู้ที่ปีนขึ้นมาจากหลุมพรางก็จะติดกับดัก

เพราะเราจะให้ทุกสิ่งเหล่านี้oเกิดขึ้นแก่โมอับ

ในปีที่เราจะลงโทษเขา”

พระยาห์เวห์ตรัส        

          45“ผู้ลี้ภัยหมดแรงยืนอยู่ใต้เงาของเมืองเฮชโบน

แต่ไฟจะออกมาจากเมืองเฮชโบน

เปลวไฟออกมาจากพระราชวังpของกษัตริย์สิโหน

เผาผลาญหน้าผากของโมอับ

และกระหม่อมของผู้ก่อความวุ่นวาย

46โมอับเอ๋ย วิบัติจงเกิดแก่เจ้า

ประชากรของเทพเคโมชกำลังพินาศ

เพราะบรรดาบุตรชายของเจ้าถูกจับเป็นเชลย

และบุตรหญิงของเจ้าก็ถูกกวาดต้อนไปในแดนเนรเทศ

47แต่เราจะนำโมอับที่เป็นเชลย

กลับคืนมาในอนาคต”

พระยาห์เวห์ตรัส

คำตัดสินลงโทษโมอับจบเพียงนี้q

 

48 a เป็นการยากที่จะบอกว่าคำประกาศพระวาจาตอนนี้แต่เดิมมีเนื้อหาแท้ๆ อย่างไร ตัวบทของเนื้อหาตอนนี้ได้รวบรวมข้อความจากพระคัมภีร์หลายตอนที่มีอยู่ก่อนหน้านั้นเข้าด้วยกัน (กดว 21:27-30; 24:17; อสย 15-16) ประกาศกอาจประกาศพระวาจานี้ไม่นานหลังปี 605 ก่อน ค.ศ. (ดู 25:21) หรือหลังปี 593 ก่อน ค.ศ. (ดู 27:3) หรือหลังปี 587 ก่อน ค.ศ. (ดู อสค 25:8-11 ด้วย)

b แคว้นโมอับอยู่ทางทิศใต้ของแคว้นอัมโมนทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน สถานที่ซึ่งถูกกล่าวถึงที่นี่คือ “ภูเขาเนโบ” (ฉธบ 34:1) “เมืองคีริยาธาอิม” ซึ่งตรงกับ Khirbet al-Quraiyat ในปัจจุบัน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเมเดบา “เมืองเฮชโบน” ในปัจจุบันนี้ชื่อ “เฮชบาน” 12 กิโลเมตร ทางทิศเหนือของเมืองเมเดบา และเป็นการเล่นคำกับคำ “hashab” ซึ่งแปลว่า “วางแผน” “เมืองมัดเมน” ในปัจจุบันคือ Khirbet Dimna 12 กิโลเมตร ทางเหนือของเมืองเครัก เป็นการเล่นคำกับคำ “daman” ซึ่งแปลว่า “ถูกทำให้เงียบ” หรือ “ถูกทำลาย” “เมืองโคโรนาอิม” น่าจะเป็นภาคตะวันออกของแคว้นโมอับติดกับทะเลทราย เราไม่รู้ว่า “เมืองลูคิท” อยู่ที่ไหน ดูเหมือนว่าจะอยู่ทางตะวันตก ยิ่งกว่านั้น ถ้าเราอ่านข้อ 4ข ตามต้นฉบับภาษากรีกว่า “ได้ยินไปถึงเมืองโศอาร์” (ทางทิศใต้ของทะเลตาย ดู ปฐก 14:2, 8) ก็จะเห็นได้ชัดว่าความกลัวการบุกรุกของศัตรูแผ่ไปทั่วแคว้นโมอับทีเดียว จากตะวันออกถึงตะวันตก จากเหนือจรดใต้

c “ขึ้นไป” แปลโดยคาดคะเน (เทียบ อสย 15:5) ต้นฉบับภาษาฮีบรูซ้ำคำ “ร้องไห้” 2 ครั้ง

d “ลาป่า” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เมืองอาโรเออร์”

e “เทพเคโมช” เป็นเทพเจ้าประจำชาติของชาวโมอับ (ข้อ 13, 46 เทียบ กดว 21:29; 1 พกษ 11:7, 33)

f “ปีก” คำภาษาฮีบรูคำนี้ (ziz) ตามปกติแปลว่า “ดอกไม้” ที่นี่อาจมีความหมายพิเศษ หรืออาจต้องแก้เป็น “nosah” = “ขนนก” หรือ “ปีก” (ดู โยบ 39:13; อสค 17:3)

g แคว้นโมอับเป็นพื้นที่ที่มีสวนองุ่นจำนวนมาก (ดู ข้อ 32-33) มีชื่อเสียงในเรื่องเหล้าองุ่น จึงมีการเปรียบเทียบโมอับกับเหล้าองุ่นในข้อ 11-12

h “เบธเอล” เป็นที่ตั้งของสักการสถานสำคัญของอาณาจักรเหนือ เป็นคู่แข่งของกรุงเยรูซาเล็มหลังอาณาจักรแตกแยก (ดู 1 พกษ 12:29; อมส 7:13) “เบธเอล” ยังเป็นชื่อของเทพเจ้าในศาสนาที่เพี้ยนไปของอาณานิคมชาวยิวบนเกาะเอเลฟันไตน์ในแม่น้ำไนล์ด้วย

i “นั่งบนพื้นดินที่แห้งแล้ง” ตามตัวอักษรว่า “นั่งลงในความกระหาย” *** “เมืองดีโบน” ในปัจจุบันนี้คือ Diban ราว 5 กิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองอาโรเออร์ (ข้อ 19) ซึ่งได้แก่เมือง Arair ในปัจจุบันบนฝั่งแม่น้ำอารโนน เมือง Diban เป็นที่ค้นพบ “เสาหินของเมชา กษัตริย์แห่งโมอับ” ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า “ศิลาจารึกของชาวโมอับ” (Moabite Stone) (2 พกษ 3:4 เชิงอรรถ b)

j “หญิงที่หนีรอด” คำนี้ในสำนวนแปลโบราณต่างๆ อยู่ในเพศชายเหมือนวลี “ที่หนีมา” ก่อนหน้านั้น *** คำตอบคำถามนี้อยู่ในข้อ 20, 25 (ซึ่งวลี “พระยาห์เวห์ตรัส” ไม่มีในต้นฉบับภาษากรีก อาจเป็นวลีที่เสริมเข้ามาในภายหลัง) และในข้อ 28 ส่วนข้อความร้อยแก้วเป็นคำอธิบาย

k เมืองที่มีชื่อที่นี่หลายเมืองไม่อาจบอกได้แน่ชัดว่าเป็นเมืองใด แต่ในใจความรวม ต้องการเน้นว่าหายนะเกิดขึ้นทั่วแผ่นดินโมอับ

l “เมืองคีร์เคเรส” (แปลว่า “กำแพงเศษกระเบื้อง”) ถูกใช้ที่นี่เป็นสมญาของเมือง “คีร์โมอับ” ซึ่งเป็นราชธานีเก่าของแคว้นโมอับ ในปัจจุบันคือเมืองเครัก “เมืองยาเซอร์” อาจได้แก่ Khirbet Yazzir ทางเหนือของแคว้นโมอับ “เมืองสิบนาห์” อยู่ระหว่างเมืองเฮชโบน (ข้อ 2) กับเนโบ “ทะเล” ที่เถาองุ่นแผ่กิ่งก้านไปถึงคือ “ทะเลตาย” ทางทิศตะวันตกของแคว้นโมอับ

m “ผู้ย่ำองุ่น” ตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ (ดู อสย 16:10) *** “ไม่มีอีกต่อไป” ตามตัวอักษรว่า “ไม่ส่งเสียงอีก” ตัวบทภาษาฮีบรูที่ตรงนี้ออกจะสับสน

n “เสียงร้องขอความช่วยเหลือ” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เพราะเสียงร้อง” *** “และเมืองเอเลอาเลห์” แปลโดยคาดคะเน (ดู อสย 15:4) ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จนถึงเมืองเอเลอาเลห์” *** เราชี้ตำแหน่งของเมืองต่างๆ ได้แน่นอนเพียงแต่เมืองโศอาร์ทางใต้ เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ซึ่งอยู่ห่างกันไม่กี่กิโลเมตรทางเหนือ (ดู ข้อ 1 เชิงอรรถ b) เท่านั้น “น้ำของนิมริม” อาจอยู่ทางเหนือของทะเลตาย บางคนเสนอว่าอาจเป็นห้วย Nameira ทางตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลตาย

o “ทุกสิ่งเหล่านี้” ตามต้นฉบับภาษากรีกและซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “แก่เขา(เพศหญิง)”

p “จากพระราชวัง” ตามต้นฉบับคัดลอกภาษาฮีบรู 3 ฉบับ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ในหมู่” *** กษัตริย์สิโหนเป็นกษัตริย์ของชาวอาโมไรต์ ซึ่งมีเมืองเฮชโบนเป็นราชธานี (กดว 21:27-28; ฉธบ 2:26-37)

q “การตัดสิน...จบเพียงนี้” เป็นข้อความที่ผู้คัดลอกเสริมเข้ามา (เทียบ 51:64)

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก