มนุษย์แผ่ขยายทั่วแผ่นดิน^a

10 ¹ต่อไปนี้เป็นลำดับวงศ์ตระกูลของบรรดาบุตรของโนอาห์ คือเชม คามและยาเฟท ทั้งสามมีบุตรสืบมาหลังจากน้ำวินาศ

          ²ยาเฟทมีบุตรชื่อโกเมอร์ มาโกก มาดาย ยาวาน ทูบัล เมเชคและทิราส ³โกเมอร์มีบุตรชื่ออัชเคนัส รีฟาท และโทการมาห์ ⁴ยาวานมีบุตรชื่อเอลีชาห์ ทารชิช คิทธิม โรดานิม ⁵คนเหล่านี้เป็นบรรพบุรุษของชนชาติที่กระจายอยู่ตามเกาะต่างๆ^b

          คนทั้งหมดนี้เป็นบุตรของยาเฟท^c ซึ่งต่างก็มีดินแดน ภาษา เผ่า และชนชาติของตน

          ⁶คามมีบุตรชื่อคูช อียิปต์ พูต และคานาอัน ⁷คูชมีบุตรชื่อเสบา ฮาวิลาห์ สับทาห์ ราอามาห์ และสับเทคา ราอามาห์มีบุตรชื่อเชบา และเดดาน

          ⁸คูชมีบุตรชื่อนิมโรด^d ซึ่งเป็นผู้มีอำนาจปกครองแผ่นดินคนแรก ⁹เขายังเป็นนายพรานผู้ยิ่งใหญ่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ จนมีคำพูดว่า “เป็นพรานเก่งกาจเหมือนนิมโรด เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์” ¹⁰เมืองสำคัญในอาณาจักรของเขาคือบาเบล เอเรกและอัคคัด^e ทั้งหมดนี้อยู่ในดินแดนชินาร์^{f 11}จากดินแดนนี้เขาไปยังอัสชูร์ และสร้างเมืองนีนะเวห์ เรโหโบทอีร์ คาลาห์ ¹²และเรเสนที่ตั้งอยู่ระหว่างเมืองนีนะเวห์และคาลาห์ ซึ่งเป็นนครใหญ่^g

          ¹³อียิปต์มีบุตรชื่อ ลูดิม อานามิน เกหะนิม นัฟทูฮิม ¹⁴ปัทรุริม คัสลูซิม และคัฟโทริม ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวฟีลิสเตีย^h

          ¹⁵คานาอันมีบุตรชื่อไซดอน ซึ่งเป็นบุตรคนแรก และเฮท ¹⁶แล้วยังเป็นบรรพบุรุษของชาวเยบุส ชาวอาโมไรต์ ชาวเกอร์กาชี ¹⁷ชาวฮีไวต์ ชาวอารคา ชาวสินี ¹⁸ชาวอารวัด ชาวเศเมอร์ และชาวฮามัท หลังจากนี้ชาวคานาอันเผ่าต่างๆ ได้แผ่ขยายออกไป ¹⁹เขตแดนของชาวคานาอันเริ่มตั้งแต่เมืองไซดอนไปทางเมืองเกราร์จนถึงเมืองกาซา และไปทางเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิมจนถึงเมืองลาชา

          ²⁰คนทั้งหมดนี้เป็นบุตรของคาม ซึ่งต่างก็มีเผ่าภาษา ดินแดนและชนชาติของตน

          ²¹เชมก็มีลูกหลานด้วย เขาเป็นต้นตระกูลของลูกหลานทั้งหลายของเอเบอร์ และเป็นพี่ชายของยาเฟท

          ²²เชมมีบุตรชื่อเอลาม อัสชูร์ อารปัคชาด ลูด และอารัม ²³อารัมมีบุตรชื่ออูส ฮูล เกเธอร์และมัช

          ²⁴อารปัคชัดมีบุตรชื่อเชลาห์ และเชลาห์มีบุตรชื่อเอเบอร์ ²⁵เอเบอร์มีบุตรสองคน คนแรกชื่อเปเลก เพราะในช่วงเวลานั้นมนุษย์บนแผ่นดินแตกแยกกัน และน้องชายของเขาชื่อโยกทาน ²⁶โยกทานมีบุตรชื่ออัลโมดัด เชเลฟ ฮาซารมาเวท เยราห์ ²⁷ฮาโดรัม อูซาล ดิคลาห์ ²⁸โอบาล อาบีมาเอล เชบา ²⁹โอฟีร์ ฮาวิลาห์ โยบับ ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นบุตรของโยกทาน ³⁰ดินแดนของเขาเริ่มจากเมืองเมซาไปจนถึงเทือกเขาเสฟาร์ทางตะวันออก

          ³¹คนเหล่านี้เป็นบุตรของเชม ซึ่งต่างก็มีเผ่า ภาษา ดินแดนและชนชาติของตน

          ³²ทั้งหมดนี้เป็นเชื้อสายของบรรดาบุตรของโนอาห์ ตามตระกูลและเชื้อชาติต่างๆ จากชนชาติเหล่านี้ ชาติอื่นๆ กระจายอยู่บนแผ่นดินหลังจากน้ำวินาศ

10 a บทนี้บันทึกรายชื่อประชาชาติต่างๆ ในรูปของผังวงศ์ตระกูล หลักการเบื้องหลังการจัดระเบียบในที่นี้คือความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์และทางภูมิศาสตร์มากกว่าความสัมพันธ์ทางเชื้อชาติ บรรดาบุตรของยาเฟทอาศัยอยู่ในเอเชียน้อยและเกาะในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน บรรดาบุตรของฮามอยู่ในดินแดนทิศใต้ คือประเทศอียิปต์ เอธิโอเปียและอาราเบียใต้ รวมทั้งดินแดนคานาอันเพราะระลึกถึงสมัยที่อียิปต์ปกครองดินแดนนั้นอยู่ บริเวณที่อยู่ระหว่างสองกลุ่มนี้จะเป็นที่อยู่อาศัยของบรรดาบุตรของเชม ได้แก่ชาวเอลาม อัสซีเรีย อารัมและบรรพบุรุษของชาวฮีบรู ผังวงศ์ตระกูลของมนุษยชาตินี้มาจากตำนานสงฆ์ ยกเว้นข้อความบางข้อซึ่งมาจากตำนานยาห์วิสต์ (ข้อ 8-19, 21, 24-30) ซึ่งทำให้ข้อมูลสับสนไปบ้าง บัญชีรายชื่อนี้สรุปความรู้เกี่ยวกับมนุษยชาติตามที่ชาวอิสราเอลมีในศตวรรษที่แปดถึงเจ็ดก่อนคริสตกาล และยืนยันเอกภาพของมนุษยชาติซึ่งแตกแขนงออกเป็นกลุ่มต่างๆ จากต้นตอเดียวกัน การกระจายเช่นนี้ (10:32) ตำนานสงฆ์ถือว่าเป็นผลของการอวยพระพรใน 9:1 แต่ตำนานยาห์วิสต์มองว่าการกระจายนี้เป็นผลของบาปในเรื่องหอบาเบล (11:1-9) ทัศนะทั้งสองเป็นการมองมนุษยชาติในแง่ต่างกัน ประวัติศาสตร์ของโลกมีทั้งพระอานุภาพของพระเจ้าและมีความชั่วร้ายของมนุษย์เป็นองค์ประกอบ

^b หมายถึง เกาะต่างๆ และชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

^c ถ้อยคำเหล่านี้ไม่พบในต้นฉบับภาษาฮีบรู เราคิดว่าน่าจะมีอยู่เพื่อให้สอดคล้องกับข้อ 20 และ 31

^d นิมโรดเป็นชื่อของพระเอกในนิทานพื้นบ้าน (ข้อ 9 เป็นคำพังเพย) เป็นวีรบุรุษของชาวเมโสโปเตเมีย

^e อัคคัด เป็นเมืองใกล้กับสถานที่ตั้งเมืองบาบิโลน ชื่อนี้ถูกใช้ที่นี่เพื่อหมายถึงอาณาเขตทางใต้ของเมโสโปเตเมียตอนล่าง ตรงข้ามกับดินแดนซูเมอร์ ซึ่งอยู่ถัดลงไปทางใต้ โดยปกติ อักคาดหมายถึง ภาษาและชนชาวเซมิติกที่อาศัยในเขตแดนทางใต้ แตกต่างจากชาวสุเมเรียน

^f “ทั้งหมดนี้” เป็นการแปลคาดคะเน เพราะต้นฉบับภาษาฮีบรูมีว่า “และคัลเนต์” ซึ่งเป็นเมืองที่ไม่รู้จัก

^g ไม่ชัดว่า “ซึ่งเป็นนครใหญ่” หมายถึง เมืองใด ถ้าหมายถึงเมืองคาลาห์ ข้อความนี้อาจเขียนในศตวรรษที่ 9 ก่อน ค.ศ. เมื่อเมืองคาลาห์ (นิมรูดในปัจจุบัน) เป็นเมืองหลวงของประเทศอัสซีเรีย แต่ถ้าหมายถึงเมืองนีนะเวห์ ก็คงจะเขียนหลังรัชสมัยกษัตริย์เซนนาเคริบ ซึ่งทรงย้ายเมืองหลวงไปที่เมืองนีนะเวห์

^h ต้นฉบับภาษาฮีบรู สลับคำ “คัฟโทร์” ไว้หลังชาว “ฟีลิสเตีย”  แต่เรารู้ว่า ชาวฟีลิสเตียมีต้นกำเนิดมาจากคัฟโทร์  (ยชว 13:2 เชิงอรรถ b)