ข. พระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของชาวอิสราเอล

คำยกย่องบรรพบุรุษ^a

44 ¹เราจงสรรเสริญบุคคลเรืองนาม^bเถิด

                    คือบรรพบุรุษของเราตามลำดับชั่วอายุคน

          ²องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานเกียรติยศ^cมากมายแก่เขา

                    ทรงสำแดงความยิ่งใหญ่ของพระองค์ตั้งแต่โบราณกาล

          ³บางคนเป็นกษัตริย์ปกครองอาณาจักรของตน

                    เป็นคนเรืองนามเพราะอานุภาพ

          บางคนให้คำปรึกษาที่ชาญฉลาด

                    และประกาศพระวาจาของพระเจ้า

          ⁴บางคนให้คำปรึกษา เป็นผู้นำประชากร

                    อบรมสั่งสอนประชากรด้วยถ้อยคำที่มีปรีชา^d

          ⁵บางคนแต่งทำนองเพลงไพเราะ

                    และเขียนบทประพันธ์เล่าเรื่องต่างๆ

          ⁶บางคนเป็นเศรษฐีมีอำนาจ

                    ดำเนินชีวิตอยู่ในบ้านอย่างสงบ

          ⁷คนเหล่านี้ทุกคนได้รับเกียรติจากผู้คนร่วมสมัย

                    เป็นความภูมิใจในสมัยของตน

          ⁸เขาบางคนทิ้งชื่อเสียงไว้ให้ชนรุ่นหลังคิดถึง

                    และสรรเสริญเขาจนถึงวันนี้

          ⁹แต่บางคนไม่มีผู้ใดระลึกถึงเลย

                    เขาสูญไปเหมือนไม่เคยเกิดมา

          เหมือนไม่เคยมีชีวิต

                    ทั้งตัวเขาและบุตรหลานต่อจากเขา

          ¹⁰แต่บรรพบุรุษของเราเป็นผู้มีเมตตา

                    คุณงามความดีของเขาไม่มีวันถูกลืม^e

          ¹¹มรดกมีค่ายังคงอยู่กับเชื้อสายของเขา

                    คืออยู่กับลูกหลาน

          ¹²เชื้อสายของเขาซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญา

                    ลูกหลานต่อมาก็ซื่อสัตย์ตามแบบเขาด้วย

          ¹³เชื้อสายของเขาจะดำรงอยู่ตลอดไป

                    ความรุ่งเรืองจะไม่ถูกลบล้างเลย

          ¹⁴ศพของเขาถูกฝังไว้อย่างสงบ

                     แต่ชื่อเสียงจะคงอยู่ตลอดไป

          ¹⁵ชุมชนต่างๆ จะประกาศปรีชาญาณของเขา

                     ที่ประชุมจะสรรเสริญเขา

เอโนค

            ¹⁶เอโนคเป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า

พระองค์จึงทรงรับเขาไปอยู่กับพระองค์

          เป็นแบบอย่างให้ชนรุ่นหลังได้กลับใจ^f

โนอาห์

            ¹⁷พระเจ้าทรงพบว่าโนอาห์เป็นคนชอบธรรมและดีพร้อม

                    เมื่อพระองค์ทรงลงโทษมนุษยชาติ ก็ทรงใช้เขารักษามนุษยชาติไว้

          เพราะเห็นแก่เขา คนกลุ่มหนึ่งจึงรอดชีวิตอยู่บนแผ่นดิน^g

ในสมัยที่เกิดน้ำวินาศ^h

          ¹⁸พระเจ้าทรงทำพันธสัญญานิรันดรⁱกับเขา

                    เพื่อมิให้น้ำวินาศทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งหลายอีก

อับราฮัม

            ¹⁹อับราฮัมเป็นบรรพบุรุษยิ่งใหญ่ของชนหลายชาติ

                    ไม่มีผู้ใดได้รับเกียรติเท่ากับเขา^j

          ²⁰เขาปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของพระผู้สูงสุด

                    และทำพันธสัญญากับพระองค์

          เขามีเครื่องหมายแห่งพันธสัญญาในร่างกายของตน

                    และเมื่อพระองค์ทรงทดสอบ ก็ทรงพบว่าเขามีความซื่อสัตย์^k

          ²¹พระองค์จึงทรงปฏิญาณสัญญาว่า

                   จะทรงอวยพระพรชนชาติต่างๆ ทางเชื้อสายของเขา

          จะทรงเพิ่มพูนเขาให้มากดุจฝุ่นผงบนแผ่นดิน

                    และจะทรงยกเชื้อสายให้สูงเหมือนดวงดาว

          จะประทานแผ่นดินให้เป็นมรดก

                    จากทะเลหนึ่งถึงอีกทะเลหนึ่ง

          จากแม่น้ำยูเฟรติสไปจนสุดปลายแผ่นดิน

อิสอัคและยาโคบ

            ²²พระองค์ทรงรับรองพระสัญญาแก่อิสอัคด้วย

                    เพราะเห็นแก่อับราฮัมบิดาของเขา

          ²³พระองค์ทรงวางพระพรสำหรับมนุษย์ทุกคน

และพันธสัญญาไว้บนศีรษะของยาโคบ

          ทรงรับรองจะทรงอวยพระพรเขา^l

                    และประทานแผ่นดินให้เป็นมรดกแก่เขา

          ทรงแบ่งแผ่นดินเป็นหลายส่วน

                    มอบให้ลูกหลานทั้งสิบสองเผ่า

44 a คำยกย่องบรรพบุรุษในบทนี้สะท้อนความคิดของชาวยิวใจศรัทธาคนหนึ่งในศตวรรษที่ 2 ก่อน ค.ศ. เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประชากรของตน (เทียบ 1 มคบ 2:51-64)

^b “บุคคลเรืองนาม” คำในต้นฉบับภาษาฮีบรูที่นี่ (hesed) เป็นคำเดียวกันกับที่ใช้ในข้อ 10 ซึ่งในภาษากรีกแปลโดยใช้คำว่า “มีคุณธรรม” “บรรดาผู้มีคุณธรรม” (‘hasidim’ ในภาษาฮีบรู ดู 1 มคบ 2:42; 7:13) หมายถึงชาวยิวที่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าและธรรมบัญญัติในสมัยที่ถูกราชวงศ์เซเลวซิดเบียดเบียน และพวกมัคคาบีก่อการกบฏต่อต้าน

^c “เกียรติยศ” ข้อ 2-9 อาจหมายถึง “เกียรติยศ” ประสามนุษย์ที่เข้าใจกันโดยทั่วไป แม้นอกแวดวงของชาวอิสราเอล คือผู้ที่เคยบำเพ็ญความดีในชีวิตจะมีผู้ระลึกถึงตลอดไป ส่วนตั้งแต่ข้อ 10 ผู้เขียนคิดถึง “เกียรติยศ” ที่แตกต่างออกไปของบรรพบุรุษชาวอิสราเอลเท่านั้น แต่บางคนคิดว่าข้อ 2-9 หมายถึงเกียรติยศของชาวยิวบางคนด้วยโดยไม่เจาะจง และตั้งแต่ข้อ 10 จะยกย่องเจาะจงเพียงบางคนโดยละเอียด

^d ข้อ 4 ของต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “บางคนปกครองนานาชาติโดยวางแผน บางคนเป็นข้าราชการมีความคิดลึกซึ้ง บางคนเป็นนักประพันธ์ที่เชี่ยวชาญ เป็นผู้สั่งสอนตามธรรมประเพณี”

^e “คุณงามความดีของเขาไม่มีวันถูกลืม” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ความหวังของเขาไม่มีสิ้นสุด” ซึ่งสะท้อนความหวังจะมีชีวิตอมตะ แต่ต้นฉบับภาษากรีกไม่มีความคิดนี้เลย

^f “เป็นแบบอย่างให้ชนรุ่นหลังได้กลับใจ” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เป็นตัวอย่างของความเข้าใจ” ซึ่งอาจเป็นการพาดพิงถึงหนังสือนอกสารบบพระคัมภีร์ที่ชื่อว่า “ความลับของเอโนค” ซึ่งกล่าวว่าเอโนคเป็นพยานถึงความรู้ลึกล้ำที่เขาเปิดเผยให้มนุษย์ได้รู้ ต้นฉบับภาษาละตินว่า “เพื่อนำนานาชาติให้กลับใจ”

^g “คนกลุ่มหนึ่งจึงรอดชีวิตอยู่บนแผ่นดิน” แปลโดยคาดคะเน บุตรสิรานำคำสอนของประกาศกเรื่อง “คนที่เหลือรอดชีวิต” (the ramnant) ซึ่งจะเป็นผู้นำความรอดพ้นมาให้เพื่อนร่วมชาติหลังภัยพิบัติ (ดู อสย 4:3 เชิงอรรถ c) มาใช้กับเรื่องของโนอาห์

^h “ในสมัยที่เกิดน้ำวินาศ” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “น้ำวินาศจบลงเพราะพันธสัญญาของเขา”

ⁱ “พันธสัญญานิรันดร” เอกสาร P (ตำนานสงฆ์) กล่าวถึง “พันธสัญญาหลายครั้ง(ในรูปพหูพจน์)กับโนอาห์” แต่ต้นฉบับภาษาฮีบรูกล่าวถึง “พันธสัญญา” เพียงครั้งเดียว (ในรูปเอกพจน์) คือพันธสัญญาที่มี “สายรุ้ง” เป็นเครื่องหมาย ใน ปฐก 9:12-13

^j “ไม่มีผู้ใดได้รับเกียรติเท่ากับเขา” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ไม่มีใครจะทำให้ความรุ่งโรจน์ของเขาด่างพร้อย”

^k เกี่ยวกับความเชื่อของอับราฮัม ดู ปฐก 12:1; 15:6 เชิงอรรถ c; 22:1; รม 4:1-25; กท 3:6-14

^l “ทรงรับรองจะทรงอวยพระพรเขา” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เหนือศีรษะของอิสราเอล” (ดู ปฐก 32:28) คำอธิบายที่เขียนเพิ่มไว้นอกตัวบท (marginal gloss) เขียนคำว่า “สิทธิบุตรคนแรก” (b^ekorah) แทนคำว่า “พระพร” (b^erakah) (ดู ปฐก 25:29ฯ; 1 พศด 5:1) ซึ่งแปลคำ “สิทธิบุตรคนแรก” ในภาษาฮีบรูเป็นภาษากรีกว่า “พระพร”