วันศุกร์ที่ 16 กันยายน 2016
ระลึกถึง น.คอร์เนเลียส พระสันตะปาปา และ
น.ชีเปรียน พระสังฆราช มรณสักขี
1คร 15: 12-20 / ลก 8: 1-3
บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญลูกา
เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จไปตามเมืองและหมู่บ้านต่างๆ ทรงเทศน์สอนและประกาศข่าวดีถึงพระอาณาจักรของพระเจ้า อัครสาวกทั้งสิบสองคนอยู่กับพระองค์ รวมทั้งสตรีบางคนที่พระองค์ทรงรักษาให้พ้นจากปิศาจร้าย และหายจากโรคภัย เช่น มารีย์ที่เรียกว่าชาวมักดาลา ซึ่งปิศาจเจ็ดตนได้ออกไปจากนาง โยอันนา ภรรยาของคูซาข้าราชบริพารของกษัตริย์เฮโรด นางสุสันนา และคนอื่นอีกหลายคน หญิงเหล่านี้สละทรัพย์ของตนมาช่วยเหลือพระองค์และบรรดาอัครสาวก
(พระวาจาของพระเจ้า)
——————
ในเวลาที่เราคิดถึงผู้ที่ล่วงหลับ ไปก่อนหน้าเรา เราก็มีความหวัง เรียกว่า “เกิดใหม่ในพระเจ้า” “พบกับใหม่สวรรค์นิรันดร” เรามีความหวัง ดังนั้น การจากกันยังมีสายสัมพันธ์ การล้มหายตายจากไม่ได้พรากเราจนตัดขาด แต่เราหวังว่า เมื่อเราเรียนรู้ ดำรงชีวิต “ด้วยความสัมพันธ์และความรักต่อกัน” เรากำลังต่อเติม ถักถอ สายสัมพันธ์โยงยาวไปในชีวิตหน้า
ดังคำกล่าวของนักบุญเปาโล เรื่องชีวิตในภายภาคหน้าว่า
“พระคริสตเจ้าได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย เป็นผลแรกของบรรดาผู้ล่วงหลับไปแล้ว”
เราจึงไม่ควรอยู่อย่างสิ้นหวัง อาดูรเสียนำ้ตาเมื่อมีใครจากไป
แต่เราควรเสียใจ ถ้าวันนี้ เราไม่ได้ถักถอสายใยผูกพันรักใคร วันนี้ไม่ได้สร้างความสัมพันธ์แน่นแฟ้นเป็นพี่น้องเกื้อกูลทำดีเพื่อผูกพันเป็นคนใกล้กันตลอดไป เราจะสูญเสียโอกาสโยงใยชีวิตต่อเนื่องไปในชีวิตหน้า เพราะเส้นสายความผูกพันที่ขาดตอนไป
การประกาศข่าวดีของพระเยซูเจ้าในพระวรสาร จึงมีความหมายเกี่ยวกับอาณาจักรสวรรค์ เพราะการเยียวยารักษาให้พ้นอำนาจปีศาจ การรักษาให้หายโรคภัย ก็คือ เส้นสายทำดีกับพี่น้อง เพื่อต่อสายใย เพิ่มสายสัมพันธ์กับพี่น้องต่อกัน เป็นภาพของความสัมพันธ์ในประชากรของพระในพระอาณาจักรสวรรค์
(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)