ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันศุกร์ที่ 30 กันยายน 2016

สัปดาห์ที่ 26 เทศกาลธรรมดา
ระลึกถึงนักบุญเยโรม พระสงฆ์และนักปราชญ์ของพระศาสนจักร

บทอ่าน โยบ 38:1,12-21,40:3-5 / ลก 10:13-16

 บทอ่านที่หนึ่งในมิสซาวันนี้ ได้เล่าเกี่ยวกับการโต้ตอบระหว่างโยบและเพื่อนทั้งสามคน เกี่ยวกับปัญหาเรื่องความชั่วร้าย แม้ว่าพระเป็นเจ้าจะมิได้แก้ปัญหาเรื่องความชั่วร้าย อย่างที่ผู้ชำนาญพระคัมภีร์ได้พยายายจะอธิบาย


ก่อนอื่นพระองค์ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องความรุ่งเรื่อง ความสลับซับซ้อน และความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ถ้าเรายังไม่สามารถเข้าใจสิ่งสร้างที่พระเป็นเจ้าทรงสร้างขึ้นมา เราจะเข้าใจองค์พระเป็นเจ้า ที่เป็นพระผู้สร้างมันได้อย่างไร? มีสิ่งเดียวที่เราทำได้ คือ ความไว้วางใจในพระองค์ จึงมีนักหนังสือพิมพ์คาทอลิกคนหนึ่งได้พยายามอธิบายเรื่องนี้ว่า “พระเป็นเจ้ามิได้ตอบปัญหาเรื่องความทุกข์ทรมานและความไม่ยุติธรรมของพระองค์แก่โยบ ทีละจุดและทีละเรื่อง” บางคนจึงถามต่อไปว่า แล้วอย่างนั้นพระองค์ต้องการอะไรจากโยบ?  ตำตอบคือ พระองค์ต้องการให้โยบมีความวางใจในพระองค์ โดยให้เหตุผลว่าโลกที่เรามองเห็นและสัมผัสได้  เราเองยังไม่เข้าใจความอัศจรรย์ของมัน แล้วเราจะบังอาจไปตัดสินพระเป็นเจ้า ที่เป็นผู้ปกครองโลกนี้ได้อย่างไร  ที่สุดโยบเองจึงได้ยอมรับว่า
“ดูเถิด ข้าพเจ้าเล็กนิดเดียว จะทูลตอบพระองค์ว่ากระไรได้ ข้าพเจ้าเอามือปิดปาก ข้าพเจ้าได้กราบทูลครั้งหนึ่งแล้ว จะไม่กราบทูลครั้งที่สอง และจะไม่กราบทูลอีกต่อไป”

ในหนังสือโยบจึงมีข้อสรุปดังนี้ :
พระเป็นเจ้ามิได้อธิบายให้โยบเข้าใจเรื่องความทุกข์ทรมาน และความชั่วร้าย ผ่านทางคำพูด แต่ได้อธิบายผ่านทางหัวใจ เพราะการเผชิญหน้ากับพระองค์ด้วยหัวใจเท่านั้น ที่จะทำให้โยบมีความวางใจในพระองค์
แม้จะยังไม่มีคำตอบที่น่าพอใจก็ตาม เช่นเดียวกับเรื่องปัญหาความทุกข์ทรมานของมนุษย์บนโลกนี้
พระเป็นเจ้าจะไม่มีคำอธิบายที่เป็นคำพูด แต่จะมีคำอธิบายที่เป็นกิจการของหัวใจ และกิจการของหัวใจนั้น คือ พระองค์ได้ส่งพระบุตรของพระองค์ลงมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เหมือนเราทุกอย่าง ยกเว้น บาป พระองค์ได้ทนรับทรมานพร้อมกับเรา จึงมีแต่การมองดูไม้กางเขนด้วยหัวใจที่เปิดกว้างเท่านั้น
ที่เราจะได้รับคำตอบว่าทำไมพระองค์จึงต้องตาย เพื่อไถ่กู้มนุษยชาติ ที่มีแต่ความทุกข์ทรมาน และ ต้องเผชิญกับความชั่วร้ายทั้งในอดีต ในปัจจุบัน และในอนาคต.