วันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม 2016

น.กัลลิสตัสที่ 1 พระสันตะปาปาและมรณสักขี

อฟ 1:11-14 / ลก 12:1-7

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                      

เวลานั้น ขณะที่ประชาชนนับพันๆ คนพากันเบียดเสียดจนเกือบจะเหยียบกัน พระเยซูเจ้าทรงเริ่มตรัสกับบรรดาศิษย์ก่อนว่า “จงระวังเชื้อแป้งของบรรดาชาวฟาริสี คือความหน้าซื่อใจคดของเขา ไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังไว้จะไม่ถูกเปิดเผย ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนเร้นจะไม่มีใครรู้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ท่านกล่าวในที่มืดจะมีผู้ได้ยินในที่แจ้ง สิ่งที่ท่านกระซิบที่หูภายในห้องจะถูกประกาศบนดาดฟ้าของบ้าน

     เรากล่าวแก่ท่านที่เป็นมิตรของเราว่า อย่าเกรงกลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กายและหลังจากนั้นก็ไม่อาจทำอะไรได้อีก เราจะชี้ให้ท่านเห็นว่าท่านต้องเกรงกลัวผู้ใด จงเกรงกลัวผู้ที่ฆ่าแล้วยังมีอำนาจโยนท่านลงไปในนรกด้วย ใช่แล้ว เราบอกท่านทั้งหลาย จงเกรงกลัวผู้นี้เถิด นกกระจอกห้าตัวราคาขายสองบาทมิใช่หรือ แม้กระนั้นไม่มีนกสักตัวเดียวที่พระเจ้าทรงลืม ผมทุกเส้นบนศีรษะของท่านถูกนับไว้หมดแล้ว อย่าเกรงกลัวเลย ท่านมีค่ามากกว่านกกระจอกจำนวนมาก”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

----------

 เชื้อแป้ง ไม่ใช่ แป้ง
 แต่เป็นส่วนผสมในแป้ง ที่ทำให้แป้งหมักฟูขึ้น ทำให้สิ่งที่ทำจากแป้งหมักนี้ มีคุณภาพ สมควรแก่การเป็นขนมปัง ขนมแป้ง ขนมทำจากแป้ง ไม่ใช่เป็นสิ่งที่สุด ที่แข็งเป็นไต เป็นก้อนไม่ควรกิน ที่ไม่ใช่ผลลัพธ์ของการหมักแป้ง
 การดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อในพระเจ้าก็เช่นกัน เหมือนดัง เมล็ดเล็กๆ เหมือนมัสตาส หรือ เมล็ดข้าวที่หว่านลงไปในดิน หรือ เชื้อแป้งที่ใส่ลงไปแป้งถัง     

  "ในองค์พระคริสตเจ้านี้ ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกันได้ฟังพระวาจาแห่งความจริง คือข่าวดีอันนำความรอดพ้นมาให้ ท่านได้เชื่อแล้ว จึงได้รับพระจิตเจ้า ซึ่งพระเจ้าทรงสัญญาจะประทานให้นั้น เป็นตราประทับ และเป็นประกันของมรดกที่เราจะได้รับเพื่อปลดปล่อยเราให้เป็นกรรมสิทธิ์ของพระเจ้า เป็นการสรรเสริญพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์"

 เชื้อแป้งในชีวิตฝ่ายวิญญาณของเรา ผลักดัน เป็นแรงบันดาลใจ เป็นการใฝ่ดีใฝ่หา ทีทำให้เรา ฟูขึ้น งอกงามขึ้น เจริญขึ้น ไม่ใช่ แป้งล้วนๆ แป้งเพียวๆ

 เราควรสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้า ที่ถูกเล่า เป็นเชื้อแป้ง ที่ชีวิตของเรา จะ ฟูขึ้น งอกงามขึ้น เจริญขึ้น ที่ไม่ใช่
กำลัง แรงบันดาลใจ ลำแข้งลำขา ของตัวเองล้วนๆ
 ชีวิตเราจึงต้องมีชีวิตพระ เป็นชีวิตภายใน