(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
จดหมายของนักบุญยากอบ
คำขึ้นต้น
1 1ยากอบ ผู้รับใช้ของพระเจ้าและของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอส่งความคิดถึงaตระกูลทั้งสิบสองตระกูลที่กระจัดกระจายอยู่b
ความทุกข์ยากเป็นสิทธิพิเศษ
2พี่น้องทั้งหลาย จงคิดว่าเป็นที่น่ายินดีเมื่อประสบความยากลำบากต่างๆ 3เพราะท่านรู้อยู่แล้วว่าการที่ความเชื่อของท่านถูกทดสอบก่อให้เกิดความพากเพียร 4จงให้ความพากเพียรบังเกิดผลถึงที่สุดc เพื่อท่านจะได้เป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ ไม่มีที่ตำหนิ และไม่ขาดสิ่งใด
การอธิษฐานภาวนาด้วยความเชื่อมั่น
5ท่านใดขาดปรีชาญาณ จงขอปรีชาญาณนั้นจากพระเจ้าเถิด พระองค์ประทานให้ทุกคนด้วยพระทัยกว้างdโดยไม่ทรงตำหนิเลย แล้วเขาจะได้รับปรีชาญาณตามที่ขอ 6แต่เขาต้องขอด้วยความเชื่อโดยไม่สงสัย เพราะผู้ที่สงสัยนั้นเปรียบเสมือนคลื่นในทะเลที่ถูกลมพัดซัดไปมา 7คนเช่นนี้จะไม่ได้รับอะไรจากองค์พระผู้เป็นเจ้า 8เขาเป็นคนจิตใจโลเล ไม่มั่นคงในกิจการทั้งหลายของเขาe
ชะตากรรมของคนมั่งมี
9พี่น้องผู้ต่ำต้อยจงภูมิใจเมื่อได้รับการเชิดชูf 10ส่วนคนมั่งมีก็จงภูมิใจเมื่อถูกกดให้ต่ำต้อย เพราะเขาจะต้องล่วงพ้นไปดุจดอกหญ้า 11เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น แดดร้อนระอุแล้วg หญ้าก็เหี่ยวแห้งไป ดอกหญ้าจะร่วงโรยและความงดงามจะสูญสิ้นไป คนมั่งมีจะร่วงโรยขณะที่กำลังทำธุรกิจของตนเช่นเดียวกัน
การถูกผจญ
12ผู้ที่มีมานะอดทนต่อการถูกผจญย่อมเป็นสุข เพราะเมื่อเขาผ่านการผจญนั้น เขาจะได้รับมงกุฎแห่งชีวิตซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าhทรงสัญญาจะประทานให้ผู้ที่รักพระองค์i
13อย่าให้ผู้ใดที่ถูกผจญjพูดว่า “ข้าพเจ้าถูกพระเจ้าผจญ” เพราะความชั่วไม่อาจผจญพระเจ้าได้ และพระองค์ไม่ทรงผจญผู้ใด 14แต่เราทุกคนถูกกิเลสตัณหาผจญ ดึงดูด และหลอกลวง 15กิเลสตัณหาก่อตัวขึ้นทำให้เกิดบาป และเมื่อมีบาปมาก บาปก็จะทำให้เกิดความตาย
การรับฟังพระวาจาและนำไปปฏิบัติ
16พี่น้องที่รัก อย่าหลงผิด 17ของประทานทุกอย่างที่ดีและบริบูรณ์ย่อมมาจากเบื้องบนk ลงมาจากพระบิดาผู้ทรงสร้างความสว่างl พระองค์ไม่ทรงเปลี่ยนแปลง ไม่ทรงมีแม้แต่เงาแห่งความแปรปรวนใดๆ
18พระองค์พอพระทัยให้เราบังเกิดโดยพระวาจาแห่งความจริงm เพื่อให้เราเป็นดุจผลแรกในสรรพสิ่งที่ทรงสร้างn
ความเลื่อมใสแท้จริง
19พี่น้องที่รัก พึงตระหนักว่า ทุกคนจงฉับไวที่จะฟัง แต่ช้าที่จะพูด และช้าที่จะโกรธ 20คนที่โกรธย่อมไม่ปฏิบัติตนชอบธรรมตามพระประสงค์ของพระเจ้า 21ดังนั้น จงละทิ้งความโสมมทั้งหลาย และความชั่วร้ายที่ยังตกค้างอยู่ จงน้อมรับพระวาจาที่ทรงปลูกฝังไว้ในท่าน พระวาจานั้นช่วยวิญญาณท่านให้รอดพ้นได้
22จงปฏิบัติตามพระวาจา มิใช่เพียงแต่ฟัง ซึ่งเท่ากับหลอกตนเอง 23เพราะถ้าผู้ใดฟังพระวาจาแล้วไม่ปฏิบัติตาม ก็เหมือนคนที่มองใบหน้าของตนในกระจกเงา 24เมื่อมองตนเอง และจากไปแล้ว ก็ลืมทันทีว่าตนเป็นอย่างไร 25ส่วนผู้ที่พิจารณาบัญญัติแห่งอิสรภาพo และยึดมั่นในบัญญัตินั้น มิใช่ฟังแล้วลืม แต่ฟังแล้วนำไปปฏิบัติตาม ผู้นั้นย่อมประสบความสุขในการปฏิบัตินั้น
26ผู้ใดคิดว่าตนปฏิบัติศาสนกิจ แต่ไม่ควบคุมลิ้นของตน ผู้นั้นย่อมหลอกลวงตนเอง การปฏิบัติศาสนกิจของเขาย่อมไร้ค่า 27การปฏิบัติศาสนกิจบริสุทธิ์และไร้มลทินเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าพระบิดาp คือการเยี่ยมเด็กกำพร้าและหญิงม่ายที่มีความทุกข์ร้อน และการรักษาตนให้พ้นจากมลทินของโลก
1 a “ขอส่งความคิดถึง” แปลตามตัวอักษรได้ว่า “จงชื่นชมยินดี” หรือ “จงยินดีเถิด” ซึ่งเป็นวิธีการทักทายแบบกรีกที่ใช้กันทั่วไป
b ในสมัยพันธสัญญาเดิม “ผู้ที่กระจัดกระจายอยู่” (diaspora) เป็นคำที่ใช้หมายถึงชาวยิวซึ่งอพยพออกจากแผ่นดินปาเลสไตน์ (เทียบ ยดธ 5:19; สดด 147:2; ดู ยน 7:35) แต่ในที่นี้ คำนี้หมายถึงคริสตชนชาวยิวที่อาศัยอยู่ในอาณาจักรกรีก-โรมัน (ดู กจ 2:5-11) ตระกูลทั้งสิบสองเป็นสัญลักษณ์ของประชากรใหม่ของพระเจ้า (กจ 26:7; วว 7:4 เชิงอรรถ b)
c สำหรับยากอบและชาวยิวโดยทั่วไป ความเชื่อจะสมบูรณ์ได้ก็ต้องมีการกระทำตามมา (2:14 เชิงอรรถ f; เทียบ 1 ธส 1:3) ข้อความนี้จึงเกริ่นถึงสาระสำคัญของ 2:14-26 แล้ว
d “ด้วยพระทัยกว้าง” แปลตามตัวอักษร “อย่างง่ายๆ ไม่สลับซับซ้อน”
e ความไม่มั่นคงนี้ตรงข้ามกับความมีใจซื่อ (ปฐก 8:21 เชิงอรรถ c) และกับความมีใจหนักแน่นซึ่งเป็นผลตามมา
f คนมั่งมีจะมีส่วนร่วมในการรับตำแหน่งสูงพร้อมกับคนยากจน (1 ซมอ 2:7-8; สดด 72:4, 12; 113:7-9; ลก 1:52; ดู ศฟย 2:3 เชิงอรรถ d) ถ้าพวกเขาถ่อมตนลงให้เหมือนกับคนยากจน
g หรือ “ดวงอาทิตย์ขึ้นพร้อมกับมีลมร้อนพัดผ่าน”
h สำเนาโบราณบางฉบับละ “องค์พระผู้เป็นเจ้า”
i เมื่อผ่านการทดลองแล้ว (ข้อ 2-4) ผู้ที่รักพระเจ้าก็จะได้รับรางวัล (1 คร 9:25; 1 ปต 5:4; วว 2:10)
j ดู 1 คร 10:13 เชิงอรรถ f ผู้ที่ยอมทำความชั่วต้องไม่โทษพระเจ้า พระองค์ไม่ทรงปรารถนาให้ใครทำความชั่ว บาปมาจากภายในของมนุษย์เอง (รม 7:8) บาปจะขยายตัวเต็มที่นำไปสู่ความพินาศ อันเป็นสภาพตรงข้ามกับมงกุฎแห่งชีวิต (ข้อ 12; รม 6:23)
k สำเนาโบราณบางฉบับ เช่น Vet. Lat. ละ “จากเบื้องบน”
l นั่นคือผู้ทรงสร้างดวงดาว (ปฐก 1:14-18) พระองค์ยังทรงเป็นแหล่งกำเนิดของแสงสว่างฝ่ายจิต (เทียบ 1 ปต 2:9; 1 ยน 1:5) ภาพที่ใช้ในประโยคนี้มาจากดาราศาสตร์ สำเนาโบราณบางฉบับว่า “ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ที่มาจากการเคลื่อนที่ของเงา”
m “พระวาจาแห่งความจริง” ในที่นี้หมายถึงทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงเปิดเผยให้แก่มนุษย์ ยังเรียกได้อีกว่า “กฎแห่งอิสรภาพ” หรือ “กฎสูงสุด” (ดู 1:21-25; 2:8)
n ยากอบพูดถึง “พระหรรษทาน” เฉพาะใน 4:6 ในที่นี้เขาพูดถึงบทบาทของ “พระหรรษทาน” ในการบังเกิดใหม่ของคริสตชนโดยทางพระวาจาของพระเจ้า (ยน 1:12 เชิงอรรถ j; 3:3; 1 ปต 1:23) พระวาจาของพระเจ้าสร้างประชากรของพระเจ้าในฐานะบุตรคนแรก (เทียบ ฉธบ 18:4; 1 คร 15:20; วว 8:23; 16:5) พระวาจานี้ถูกปลูกฝังลงในดวงใจของมนุษย์โดยการประกาศสอนข่าวดี (ข้อ 21) และโดยความเชื่อซึ่งเป็นการยอมรับการประกาศสอนนี้ (ดู 1 ธส 2:13 เชิงอรรถ d) ในที่นี้ดูเหมือนว่าเราพบหัวข้อคำสอนเตรียมผู้รับศีลล้างบาปอยู่บ้าง
o บัญญัตินี้เช่นเดียวกับ “พระวาจาแห่งความจริง” ในข้อ 18 หมายถึง ความจริงที่พระเจ้าทรงเปิดเผย คริสตชนได้ยอมรับและนำไปปฏิบัติ (ดู มธ 5:17-19 เชิงอรรถ h; 7:24-27; ยน 13:17) บัญญัติปลดปล่อยประชากรให้เป็นอิสระ (2:12) เมื่อพวกเขาถือตามบทบัญญัติ เปาโลจะเห็นว่าอิสรภาพของคริสตชนเป็นสิทธิพิเศษที่ธรรมบัญญัติใหม่และความเชื่อนำมาให้ (รม 3:27; 6:15 เชิงอรรถ g; 7:1; กท 4:21ฯ)
p เทียบ มธ 6:9; 1 คร 15:24; อฟ 5:20 พันธสัญญาเดิมใช้วลีนี้ใน ฉธบ 32:6; เทียบ ปชญ 2:16; บสร 23:1,4; อสย 63:16 คารวกิจในองค์พระจิตเจ้าที่พระเจ้าทรงโปรดปรานแสดงออกเป็นรูปธรรมในความประพฤติที่ถูกต้อง และในการรับใช้ผู้อ่อนแอ (ดู ฉธบ 27:19; อสย 11:17; ยรม 5:28)
