(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
บทเสริม
คำแนะนำสุดท้าย
13 1ท่านทั้งหลายจงรักกันฉันพี่น้องaต่อไป 2อย่าละเลยที่จะต้อนรับแขกแปลกหน้า เพราะเมื่อต้อนรับแขกแปลกหน้า บางคนได้ต้อนรับทูตสวรรค์โดยไม่รู้ตัว 3จงระลึกถึงผู้ที่ถูกจองจำประหนึ่งว่าท่านกำลังถูกจองจำร่วมกับเขาด้วย จงระลึกถึงผู้ที่ถูกข่มเหงเพราะท่านก็มีร่างกายเช่นเดียวกัน 4จงให้การสมรสเป็นที่นับถือจากทุกคน สามีภรรยาจงซื่อสัตย์ต่อกัน เพราะพระเจ้าจะทรงตัดสินลงโทษผู้ผิดประเวณีและผู้เป็นชู้ 5อย่าให้ความโลภทรัพย์สินเงินทองครอบงำชีวิตของท่าน จงพอใจในสิ่งที่ท่านมี พระเจ้าตรัสว่า “เราจะไม่ละเลยหรือทอดทิ้งเจ้า” 6โดยเหตุนี้ เราจึงพูดด้วยความมั่นใจได้ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นผู้ช่วยเหลือข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่กลัว มนุษย์จะทำอะไรข้าพเจ้าได้”
ความซื่อสัตย์
7จงระลึกถึงผู้นำbของท่าน ซึ่งประกาศพระวาจาของพระเจ้าแก่ท่าน จงพิจารณาว่าเขาเหล่านั้นดำเนินชีวิตและตายอย่างไร จงประพฤติตามอย่างความเชื่อของเขา 8พระเยซูคริสตเจ้าทรงเหมือนเดิมเสมอ ทั้งอดีต ปัจจุบันและตลอดไปc 9อย่าปล่อยให้คำสอนแปลกๆ นานาชนิดมาหลอกลวงท่าน การที่ดวงใจของท่านมั่นคงเดชะพระหรรษทาน ไม่ใช่เพราะกฎเกณฑ์เรื่องอาหารนั้นเป็นการดีแล้ว ผู้ที่ปฏิบัติตามกฎเหล่านี้ไม่ได้รับประโยชน์แต่ประการใด 10พวกเรามีแท่นบูชาแท่นหนึ่งdและสมณะชาวยิวที่ถวายคารวกิจรับใช้ในพระวิหารไม่มีสิทธิ์จะกินของถวายบนแท่นบูชานี้ 11มหาสมณะนำเลือดของสัตว์เข้าไปในสถานศักดิ์สิทธิ์เป็นเครื่องบูชาชดเชยบาป ส่วนซากสัตว์นั้นถูกนำไปเผานอกค่าย 12ดังนั้น พระเยซูเจ้าก็ทรงรับการทรมานนอกประตูเมือง เพื่อจะทำให้ประชากรศักดิ์สิทธิ์ด้วยพระโลหิตของพระองค์e 13เราจงออกไปหาพระองค์ที่นอกค่าย และยอมรับการถูกสบประมาทเช่นเดียวกับพระองค์ 14เราไม่มีนครถาวรอยู่ที่นี่ แต่กำลังแสวงหานครที่จะมาถึง 15เดชะพระคริสตเจ้าเราจงถวายคำสรรเสริญเป็นบูชาแด่พระเจ้าเสมอไป เป็นถ้อยคำจากปากถวายพระเกียรติแด่พระนามพระองค์ 16fอย่าละเลยที่จะทำกิจการที่ดีและจงรู้จักแบ่งปัน เกื้อกูลกัน เพราะนี่คือเครื่องบูชาที่พระเจ้าพอพระทัย
การเชื่อฟังผู้นำ
17จงเชื่อฟังและอยู่ใต้อำนาจผู้นำของท่าน เพราะเขาเหล่านั้นคอยเอาใจใส่ดูแลวิญญาณของท่านเสมือนผู้ที่ต้องเสนอรายงาน เพื่อให้เขาทำงานนี้ด้วยความยินดี มิใช่ด้วยความเศร้า ซึ่งจะไม่เป็นประโยชน์อะไรสำหรับท่านเลย 18จงอธิษฐานภาวนาเพื่อเรา เรามั่นใจว่าเรามีมโนธรรมบริสุทธิ์ เพราะเราปรารถนาที่จะประพฤติดีทุกโอกาส 19ข้าพเจ้าขอร้องท่านเป็นพิเศษให้อธิษฐานภาวนา เพื่อข้าพเจ้าจะได้กลับมาอยู่กับท่านโดยเร็วที่สุด
บทส่งท้าย
ข่าวสาร ความปรารถนาดีและความคิดถึง
20พระเจ้าแห่งสันติทรงนำพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ผู้เลี้ยงแกะผู้ยิ่งใหญ่ ให้กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายg เพราะทรงหลั่งพระโลหิตแห่งพันธสัญญานิรันดร 21ขอพระองค์โปรดให้ท่านพร้อมสรรพที่จะทำตามพระประสงค์ในกิจการที่ดีทุกชนิด และขอพระองค์ทรงทำสิ่งที่พอพระทัยในเรา เดชะพระเยซูคริสตเจ้า ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระองค์ตลอดนิรันดร อาเมน
22พี่น้องทั้งหลายh ข้าพเจ้าขอร้องท่าน จงอดทนฟังคำตักเตือนเหล่านี้ อันที่จริงแล้ว ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านเพียงสั้นๆ
23ขอให้ท่านรู้ว่า ทิโมธีน้องของเราได้รับอิสรภาพแล้ว ถ้าเขามาถึงในเร็ววันนี้ ข้าพเจ้าก็จะมาเยี่ยมท่านพร้อมกับเขาด้วย 24ขอฝากความคิดถึงผู้นำของท่านและผู้ศักดิ์สิทธิ์ทุกคน พี่น้องจากอิตาลีขอฝากความคิดถึงท่านด้วย 25ขอพระหรรษทานสถิตกับท่านทั้งหลายเทอญ
13 a เกี่ยวกับความรักฉันพี่น้อง ดู รม 12:10; 1 ทธ 4:9; 1 ปต 1:22; 2 ปต 1:7; 1 ยน 3:14-18
b ผู้นำหมายถึงผู้นำพระศาสนจักรในสมัยแรก ซึ่งมีหน้าที่ประกาศพระวาจาของพระเจ้า (ข้อ 7) และดูแลความประพฤติของคริสตชนในกลุ่ม (ข้อ 17)
c การกล่าวถึงพระวาจาของพระเจ้าและความเชื่อ (ข้อ 7) เตรียมทางให้ยืนยันข้อความที่เป็นคำสอนหลักที่ผู้นำเหล่านี้เทศน์สอน ผู้นำเหล่านี้อาจเปลี่ยนแปลงหรือตายจากไป แต่พระคริสตเจ้ายังคงดำรงอยู่เสมอ และคริสตชนจะต้องมีความจงรักภักดีต่อพระองค์เท่านั้น คำแนะนำที่ตามมาเป็นการกล่าวถึงสาระสำคัญของจดหมายอีกครั้งหนึ่ง โดยเน้นถึงการประทับอยู่ของพระเยซูเจ้าและความวางไว้ใจที่แน่วแน่ของผู้มีความเชื่อ
d แท่นบูชานี้ไม่ใช่แท่นที่ใช้ถวายบูชามิสซา แต่อาจหมายถึงไม้กางเขนที่พระคริสตเจ้าทรงถวายองค์เป็นบูชา หรือหมายถึงพระคริสตเจ้าเอง เพราะเราถวายการภาวนาเป็นเครื่องบูชาแด่พระเจ้าทางพระองค์ ชาวยิวที่ไม่ได้กลับใจเป็นคริสตชน ซึ่งยังคง “ถวายคารวกิจรับใช้พระเจ้าในกระโจมหรือในพระวิหาร” ไม่อาจเข้ามามีส่วนร่วมได้
e ในวันชดเชยบาป มหาสมณะได้เข้าไปในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่ง และเอาเลือดสัตว์ประพรมสถานที่นั้น ส่วนซากสัตว์เหล่านี้ถูกนำไปเผาที่นอกค่าย การกระทำเช่นนี้เป็นภาพที่บอกล่วงหน้าว่าพระเยซูเจ้าในฐานะเครื่องบูชาชดเชยบาปจะถูกฆ่านอกกำแพงกรุงเยรูซาเล็ม คำสอนที่ได้จากเรื่องนี้คือ คริสตชนต้องแยกตัวออกจากลัทธิยิว
f สำเนาโบราณบางฉบับเติมคำว่า “ดังนั้น”
g ผู้เขียนพูดถึง “การกลับคืนพระชนมชีพ” โดยตรงที่นี่ แต่ในจดหมายฉบับนี้ทุกครั้งที่กล่าวถึงพระคริสตเจ้าทรงรับพระสิริรุ่งโรจน์ (1:3) ก็เป็นการพูดเป็นนัยถึงการกลับคืนพระชนมชีพด้วย
h บรรทัดท้ายๆ เหล่านี้เขียนตามรูปแบบของคำลงท้ายในจดหมายทั่วๆ ไป
