(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
เจตนาของผู้เขียน
6 1เราจงก้าวข้ามคำสอนเบื้องต้นaเกี่ยวกับพระคริสตเจ้าไปสู่คำสอนที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นโดยไม่ต้องย้ำคำสอนเบื้องต้นอีก คือเรื่องการกลับใจละทิ้งกิจการที่นำไปสู่ความตายb เรื่องความเชื่อในพระเจ้า 2คำสอนเรื่องพิธีล้างc เรื่องการปกมือ เรื่องการกลับคืนชีพของผู้ตายและเรื่องการพิพากษานิรันดร 3เราจะทำเช่นนี้ ถ้าพระเจ้ามีพระประสงค์
4ผู้ที่เคยได้รับแสงสว่าง ได้ลิ้มรสพระพรจากสวรรค์ ได้รับพระจิตเจ้า 5ได้สัมผัสความดีงามแห่งพระวาจาของพระเจ้า และอานุภาพของโลกหน้าครั้งหนึ่งแล้ว 6หากยังคงทำผิดอีกdก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นทุกข์กลับใจใหม่อีกครั้งหนึ่ง เพราะเขาเหล่านั้นกำลังตรึงพระบุตรของพระเจ้าบนไม้กางเขน และประจานพระองค์อีกครั้งหนึ่ง 7แผ่นดินที่ชุ่มฉ่ำด้วยน้ำฝนที่ตกลงมาเสมอและบังเกิดพืชผลเป็นประโยชน์แก่ผู้ปลูกจะได้รับพระพรจากพระเจ้า 8ส่วนแผ่นดินที่บังเกิดต้นหนามและพุ่มหนามย่อมไม่มีค่า จะถูกสาปแช่งในไม่ช้าและจะจบลงด้วยการถูกไฟเผา
ถ้อยคำปลุกความหวังและกำลังใจ
9พี่น้องที่รักยิ่ง เราพูดเช่นนี้เราก็ยังแน่ใจว่าท่านอยู่ในสภาพดีกว่าและกำลังมุ่งไปสู่ความรอดพ้น 10พระเจ้าไม่ทรงอยุติธรรมถึงกับจะทรงลืมกิจการที่ท่านได้ทำ และทรงลืมความรักที่ท่านได้แสดงต่อพระนามพระองค์ โดยรับใช้บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์eและยังคงรับใช้อยู่ต่อไป 11เราปรารถนาให้ท่านแต่ละคนแสดงความกระตือรือร้นต่อไปจนกว่าความหวังของท่านจะสำเร็จบริบูรณ์ในวาระสุดท้าย 12ทั้งนี้เพื่อมิให้ท่านเฉื่อยชา แต่เพื่อจะทำตามอย่างผู้ที่มีความเชื่อและมีความมานะพากเพียร จึงจะเป็นทายาทแห่งพระสัญญาได้
13เมื่อพระเจ้าทรงสัญญากับอับราฮัมนั้น พระองค์ไม่มีผู้ใดเหนือกว่าที่จะทรงนำมาอ้างยืนยันคำปฏิญาณได้ จึงทรงอ้างพระองค์ปฏิญาณว่า 14“เราจะอวยพรเจ้าอย่างมากและจะทวีพงศ์พันธุ์ของเจ้าอย่างมากด้วย” 15ดังนี้ อับราฮัมได้พากเพียรรอคอยและได้รับทุกอย่างตามพระสัญญา 16มนุษย์ย่อมปฏิญาณโดยอ้างผู้เหนือกว่าตน และสำหรับเขาเหล่านั้นการยืนยันด้วยคำปฏิญาณเป็นการยุติข้อโต้แย้งทั้งปวง 17ดังนั้น เมื่อพระเจ้าทรงปรารถนาจะแสดงให้บรรดาทายาทแห่งพระสัญญาเห็นชัดเจนยิ่งขึ้นอีกว่า แผนการของพระองค์ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง จึงทรงผูกมัดพระองค์ด้วยคำปฏิญาณ 18เพื่อให้เราซึ่งหนีทุกข์ภัย มีกำลังใจอย่างแรงกล้าที่จะยึดมั่นในความหวังเบื้องหน้า พระสัญญาและคำปฏิญาณจะไม่เปลี่ยนแปลงf เพราะพระเจ้าทรงมุสาไม่ได้ 19เรามีความหวังนี้เป็นดังสมอเรือที่มั่นคงปลอดภัยสำหรับชีวิตg ความหวังดังกล่าวผ่านม่านเข้าไปถึงห้องภายในพระวิหาร 20ที่พระเยซูเจ้าเสด็จล่วงหน้าเข้าไปก่อนแล้วเพื่อเรา ในฐานะที่ทรงเป็นมหาสมณะนิรันดร ตามแบบอย่างเมลคีเซเดค
6 a แม้ผู้เขียนตระหนักว่า ผู้อ่านเข้าใจได้ช้า เขาก็ยังท้าทายผู้อ่านโดยเขียนหลักคำสอนยากๆ ที่ได้กล่าวไว้ใน 5:11
b กิจการใดๆ ที่ทำลงไปโดยขาดความเชื่อและชีวิตพระเจ้า เรียกว่า “กิจการที่นำไปสู่ความตาย” ทั้งสิ้น เพราะได้ทำในสภาพบาป (รม 1:18-3:20) ซึ่งนำไปสู่ความตาย (รม 5:12, 21; 6:23; 7:5; 1 คร 15:56; อฟ 2:1; คส 2:13; ยก 1:15; เทียบ ยน 5:24; 1 ยน 3:14)
c พิธีล้างที่กล่าวถึงนี้ มิได้หมายถึงเพียงศีลล้างบาปของคริสตชนเท่านั้น (ดู กจ 1:5 เชิงอรรถ f; รม 6:4 เชิงอรรถ a) แต่ยังหมายถึงการล้างทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นการกรวดน้ำ พิธีล้างต่างๆ ที่ถือปฏิบัติกันอยู่ในสมัยนั้น รวมทั้ง “พิธีล้างของยอห์นผู้ทำพิธีล้าง” ด้วย (กจ 18:25; 19:1-5)
d การละทิ้งพระคริสตเจ้าและเลิกเชื่อว่าการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ช่วยให้รอดพ้นได้ เป็นการสูญเสียความเชื่อโดยไม่มีทางแก้ไข
e สำนวนเดียวกันนี้มีใช้ใน รม 15:25,31; 2 คร 8:4; 9:1, 12 เมื่อพูดถึงการเรี่ยไรสำหรับพระศาสนจักรที่กรุงเยรูซาเล็ม ผู้ศักดิ์สิทธิ์หมายถึงคริสตชนทุกคน โดยเฉพาะหมายถึงสมาชิกของพระศาสนจักรแม่ที่กรุงเยรูซาเล็ม และยังหมายถึงบรรดาอัครสาวกอีกด้วย (ดู กจ 9:13 เชิงอรรถ g)
f หมายถึง พระสัญญาของพระเจ้าและคำสาบานที่รวมเข้ากับพระสัญญา (ดู ปฐก 12:1 เชิงอรรถ a; รม 4:11 เชิงอรรถ e) เพราะพระเจ้าไม่ทรงหลอกลวง (10:23; 11:11; 2 ทธ 2:13; ทต 1:2)
g สมอเรือเป็นสัญลักษณ์ของความมั่นคงสำหรับคนในสมัยโบราณ คริสตชนนำสัญลักษณ์นี้มาใช้ในภาพวาดตั้งแต่ศตวรรษที่ 2 เป็นสัญลักษณ์ของความหวัง
