(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
ประกาศกและอัครสาวกกล่าวถึงวันขององค์พระผู้เป็นเจ้า
3 1ท่านที่รักทั้งหลาย นี่เป็นจดหมายฉบับที่สองaที่ข้าพเจ้าเขียนถึงท่าน จดหมายทั้งสองฉบับนี้ข้าพเจ้าพยายามเตือนความทรงจำให้ท่านคิดอย่างถูกต้อง 2จงระลึกถึงคำพูดซึ่งบรรดาประกาศกผู้ศักดิ์สิทธิ์กล่าวไว้แล้ว และจงระลึกถึงบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ไถ่ที่บรรดาอัครสาวกเทศน์สอนไว้
ผู้สอนผิด
3จงรู้เถิดว่าbเรื่องสำคัญที่สุดคือ ในยุคสุดท้ายc จะมีผู้เยาะเย้ยที่ใช้คำพูดถากถางตามกิเลสตัณหาของตนพูดว่า 4“พระสัญญาว่าจะเสด็จมานั้นอยู่ที่ไหน ตั้งแต่เวลาที่บรรพบุรุษของเราdล่วงหลับไปแล้ว ทุกสิ่งยังคงเป็นอยู่เหมือนเดิมดังเมื่อทรงสร้างโลก” 5เขาเหล่านี้แสร้งลืมไปว่า พระวาจาของพระเจ้าeสร้างสวรรค์มานานแล้ว และทรงแยกแผ่นดินจากน้ำและให้น้ำล้อมแผ่นดินไว้ 6ต่อมาพระองค์ทรงทำลายโลกด้วยน้ำ คือน้ำวินาศ 7บัดนี้ก็เช่นเดียวกัน พระวาจาเดียวกันนี้รักษาสวรรค์และแผ่นดินไว้เพื่อให้ไฟเผาผลาญ คือเก็บไว้จนกว่าจะถึงวันพิพากษาและทำลายคนบาป
8ท่านที่รักทั้งหลาย สิ่งหนึ่งที่ท่านต้องไม่ลืมคือ สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า เพียงหนึ่งวันก็เหมือนกับหนึ่งพันปี และหนึ่งพันปีก็เหมือนกับหนึ่งวัน 9องค์พระผู้เป็นเจ้ามิได้ทรงรีรอที่จะปฏิบัติตามพระสัญญาดังที่บางคนคิด แต่พระองค์ทรงอดกลั้นต่อท่านทั้งหลาย ไม่ทรงประสงค์ให้ผู้ใดต้องพินาศ แต่ทรงประสงค์ให้ทุกคนกลับใจfเปลี่ยนวิถีชีวิต 10วันขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึงอย่างไม่รู้ตัวเหมือนขโมย วันนั้นท้องฟ้าจะอันตรธานสูญสิ้นไปด้วยเสียงกึกก้อง โลกธาตุจะลุกเป็นไฟแตกแยกจากกัน แผ่นดินและสรรพสิ่งที่อยู่บนแผ่นดินจะมอดไหม้สูญสิ้นไปg
การเชิญชวนให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ บทถวายพระพร
11เมื่อทุกสิ่งจะต้องสลายไปเช่นนี้ ท่านจงตระหนักว่าจะต้องประพฤติตนอย่างไร จะต้องดำเนินชีวิตให้ศักดิ์สิทธิ์และมีความเลื่อมใสศรัทธา 12รอคอยวันของพระเจ้าและพยายามเร่งให้วันนั้นมาถึง ในวันนั้นท้องฟ้าจะถูกไฟเผาผลาญ และโลกธาตุจะถูกไฟเผาละลายไป 13เรากำลังรอคอยฟ้าใหม่และแผ่นดินใหม่ ซึ่งเป็นที่อยู่ถาวรของความชอบธรรมตามพระสัญญา 14ดังนั้น ท่านที่รักทั้งหลาย ขณะที่ท่านกำลังรอคอยเหตุการณ์เหล่านี้ จงพยายามให้พระเจ้าทรงพบท่านดำเนินชีวิตอย่างสันติ ปราศจากมลทินและไร้ข้อตำหนิ 15จงคิดเถิดว่า ความอดกลั้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือความรอดพ้นของเรา ดังที่เปาโลน้องที่รักของเราเคยเขียนถึงท่านตามปรีชาญาณที่พระเจ้าประทานให้ 16เปาโลกล่าวถึงเรื่องเหล่านี้ในจดหมายทุกฉบับของเขา อาจมีบางข้อที่เข้าใจยากh คนโง่และใจโลเลจึงบิดเบือนข้อความนั้น เหมือนอย่างที่เขาบิดเบือนข้อความอื่นๆ ในพระคัมภีร์i เป็นเหตุให้ตนเองพินาศ 17ท่านที่รักทั้งหลาย เมื่อท่านรู้ล่วงหน้าเช่นนี้แล้ว จงระมัดระวังอย่าปล่อยตัวไปตามความหลงผิดของคนอธรรม และสูญเสียความมั่นคงของท่านไป 18จงเจริญขึ้นในพระหรรษทานและในความรู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ไถ่ของเรา ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระองค์ทั้งในปัจจุบันและตลอดนิรันดร อาเมน
3 a อาจเป็นการกล่าวพาดพิง 1 ปต
b การกล่าวถึงอนาคตในข้อความต่อไป น่าจะมีพื้นฐานในคำสอนของบรรดาอัครสาวกมากกว่าในคำสอนของบรรดาประกาศกในพันธสัญญาเดิม (เทียบ กจ 20:29; 2 ทธ 3:1-5) ข้อความนี้ดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีกับ ยด 18 มากกว่าที่นี่
c การที่มีพวกมิจฉาทิฐิเป็นข้อพิสูจน์ว่ายุคสุดท้ายใกล้เข้ามาแล้ว (มธ 24:24; กจ 20:29-31; 2 ธส 2:3-4:9; 1 ทธ 4:1)
d “บรรพบุรุษ” หมายถึง คริสตชนรุ่นแรก
e พระเจ้าทรงสร้างโลกด้วยพระวาจาของพระองค์ พระวาจาของพระองค์จะมีบทบาทเดียวกันในภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นในวันสุดท้าย พระเจ้าไม่จำเป็นต้องอยู่ภายใต้กฎของจักรวาล
f พระกรุณาของพระเจ้าเป็นเหตุผลอีกประการหนึ่งที่อธิบายว่า ทำไมพระองค์จึงยังไม่เสด็จมาอย่างรุ่งโรจน์ (เทียบ ปชญ 11:23ฯ; 12:8 เชิงอรรถ d)
g สำเนาโบราณบางฉบับว่า “จะถูกเปิดออก” นักปรัชญากรีก-โรมันมักกล่าวถึงการทำลายโลกด้วยไฟ เช่นเดียวกับนักเขียนวรรณกรรมประเภทวิวรณ์ของชาวยิวและในเอกสารของคุมราน คริสตชนได้ใช้สำนวนที่กล่าวถึงการทำลายล้างเช่นเดียวกัน เพื่อบรรยายถึงวันขององค์พระผู้เป็นเจ้า (ดู 1 คร 1:8 เชิงอรรถ e)
h คงจะหมายถึงการเสด็จมาอย่างรุ่งโรจน์ของพระคริสตเจ้า เพราะเป็นเรื่องที่กล่าวถึงในจดหมายฉบับนี้ อย่างไรก็ตาม จดหมายของเปาโลยังกล่าวถึงปัญหาอื่นซึ่งยังเป็นที่ถกเถียงกันในพระศาสนจักรด้วย
i การเปรียบเทียบจดหมายของเปาโลที่เก็บรวบรวมไว้และเป็นที่รู้จักกันแล้ว กับหนังสือพระคัมภีร์ในพันธสัญญาเดิม แสดงว่า ข้อเขียนของเปาโลมีความสำคัญเท่ากับหนังสือในพันธสัญญาเดิม (ดู 1 มคบ 12:9 เชิงอรรถ c; 1 ธส 5:27 เชิงอรรถ i)
