(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
งานอภิบาล
5 1อย่าว่ากล่าวผู้อาวุโสอย่างรุนแรง แต่จงบอกกล่าวอย่างที่กระทำต่อบิดา จงปฏิบัติต่อผู้ที่อ่อนวัยอย่างน้องชาย 2จงปฏิบัติต่อสตรีอาวุโสอย่างมารดา และปฏิบัติต่อสตรีที่อ่อนวัยอย่างน้องสาวด้วยใจบริสุทธิ์แท้จริง
หญิงม่าย
3จงเอาใจใส่ดูแลหญิงม่ายที่ไร้ญาติa 4ถ้าหญิงม่ายคนใดมีบุตรหลาน ก็ให้บรรดาบุตรหลานเหล่านั้นเรียนรู้หน้าที่ต่อครอบครัวเสียก่อน และทดแทนบุญคุณบิดามารดาของตน เพราะนี่เป็นสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัย 5หญิงม่ายไร้ญาติที่ถูกทิ้งไว้ตามลำพัง ตั้งความหวังไว้ในพระเจ้าและพร่ำวอนขออธิษฐานภาวนาต่อพระเจ้าทั้งกลางวันกลางคืน 6ส่วนหญิงม่ายที่คิดหาแต่ความสุขความสบาย ก็เป็นคนที่ตายทั้งเป็น 7จงกำชับเรื่องนี้เพื่อว่าหญิงม่ายจะได้ไม่ถูกตำหนิ 8ถ้าผู้ใดไม่เอาใจใส่ดูแลญาติพี่น้องของตน โดยเฉพาะคนที่อยู่ในบ้านเดียวกัน ก็เท่ากับว่าได้ปฏิเสธความเชื่อ และเลวยิ่งกว่าผู้ไม่มีความเชื่อเสียอีก
9ให้หญิงม่ายที่มีอายุไม่ต่ำกว่าหกสิบปี เคยแต่งงานเพียงครั้งเดียว ลงชื่อในทะเบียนหญิงม่าย 10นางจะต้องเป็นที่ยอมรับว่าทำกิจการดีงาม ทั้งเรื่องการเลี้ยงดูบุตร การรู้จักต้อนรับแขกแปลกหน้า การล้างเท้าให้ประชากรศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าb การบรรเทาทุกข์ผู้เดือดร้อน และการร่วมทำกิจการดีอื่นๆ 11อย่ารับหญิงม่ายที่ยังสาว เพราะถ้านางคล้อยตามความปรารถนาตามธรรมชาติมากกว่าศรัทธาในพระคริสตเจ้า นางย่อมต้องการแต่งงานใหม่ 12แล้วผู้คนจะประณามได้ว่านางไม่ซื่อสัตย์ต่อคำสัญญาที่ให้ไว้แต่เดิมc 13นอกจากนั้น เมื่อหญิงม่ายที่ยังสาวเหล่านี้อยู่ว่างเปล่าก็จะเริ่มเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น พวกนางไม่เพียงจะอยู่ว่างเปล่าเท่านั้น แต่จะเริ่มซุบซิบนินทา เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้อื่น และพูดเรื่องที่ไม่ควรจะพูด 14ดังนั้น ข้าพเจ้าอยากให้หญิงม่ายที่ยังสาวแต่งงานใหม่d มีบุตรและดูแลครอบครัว เพื่อไม่ให้โอกาสฝ่ายตรงข้ามeยกมาเป็นข้อตำหนิได้ 15หญิงม่ายบางคนเปลี่ยนไปติดตามซาตานแล้ว 16ถ้าหญิงผู้มีความเชื่อคนใดมีญาติเป็นม่ายก็ให้ช่วยอุปถัมภ์เลี้ยงดูหญิงม่ายเหล่านี้ อย่าปล่อยให้พระศาสนจักรต้องรับภาระ เพื่อพระศาสนจักรจะได้ช่วยเหลือหญิงม่ายที่ไร้ญาติ
ผู้อาวุโส
17ผู้อาวุโสที่ปฏิบัติหน้าที่อย่างดีควรได้รับรางวัลเป็นสองเท่าf โดยเฉพาะผู้ที่ทำงานหนักในการเทศน์และการสอน 18ดังที่พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่า อย่าเอาตะกร้อสวมปากวัวขณะมันกำลังนวดข้าว และอีกตอนหนึ่งกล่าวว่า คนงานย่อมมีสิทธิ์ในค่าจ้างของตนg 19อย่ารับฟังคำกล่าวหาผู้อาวุโส ถ้าหากไม่มีหลักฐานยืนยันจากพยานสองหรือสามคน 20ถ้าผู้ใดทำผิด จงว่ากล่าวเขาต่อหน้าทุกคน เพื่อคนอื่นจะได้เกรงกลัว 21ข้าพเจ้าขอกำชับท่านเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าและเฉพาะพระพักตร์พระคริสตเยซู และต่อหน้าบรรดาทูตสวรรค์ที่ทรงเลือกสรร ให้ถือตามกฎเหล่านี้โดยไม่เห็นแก่หน้าผู้ใด และอย่าทำการใดๆ ด้วยใจลำเอียง 22อย่ารีบร้อนปกมือเหนือผู้ใดh และอย่าสมรู้ร่วมคิดในการทำบาปของผู้อื่น แต่จงรักษาตนไว้ให้บริสุทธิ์
23อย่าดื่มแต่น้ำ จงดื่มเหล้าองุ่นเพื่อช่วยย่อยอาหาร และบรรเทาอาการป่วยของท่านที่เกิดขึ้นเสมอ
24บาปของบางคนปรากฏก่อนจะมีการตัดสิน แต่บาปของบางคนถูกค้นพบภายหลัง 25เช่นเดียวกัน การกระทำที่ดีย่อมปรากฏให้เห็นได้ชัด การกระทำที่ไม่ดีก็ไม่อาจปิดซ่อนไว้ได้เช่นเดียวกัน
5 a แปลตามตัวอักษรว่า “ที่เป็นม่ายจริงๆ” ข้อความตอนนี้ พูดถึงกลุ่มหญิงม่ายสามกลุ่มด้วยกัน คือ (1) กลุ่มหญิงม่ายที่ไม่จำเป็นต้องได้รับการช่วยเหลือจากพระศาสนจักร เนื่องจากมีญาติพี่น้องดูแลอยู่แล้ว (ข้อ 4) (2) กลุ่มที่เป็น “หญิงม่ายไร้ญาติ” เพราะไม่มีใครดูแลเอาใจใส่ พระศาสนจักรมีพันธะต้องให้การช่วยเหลือ (ข้อ 3-5, 16) และ (3) กลุ่มหญิงม่ายที่ได้รับเรียกจากพระศาสนจักรให้มาทำหน้าที่บางประการอย่างเป็นทางการ ไม่ว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากพระศาสนจักรหรือไม่ หญิงม่ายกลุ่มที่สามนี้จะต้องถือตามกฎระเบียบที่ค่อนข้างเคร่งครัด (ข้อ 9-15)
b การล้างเท้าเป็นการแสดงมารยาทตามปกติที่ให้กับผู้มาเยือน
c นั่นคือคำปฏิญาณหรือคำสัญญาที่จะอุทิศตนถวายแด่พระเจ้า
d คำแนะนำที่เปาโลให้ไว้แก่หญิงม่ายที่ยังสาวในข้อนี้ ดูเหมือนจะขัดกับอุดมการณ์สูงส่งที่เคยเสนอไว้ใน 1 คร 7:8
e ฝ่ายตรงข้าม คงหมายถึงคนที่มีเจตนาร้ายและเป็นศัตรูกับคริสตชน บางคนคิดว่าหมายถึงซาตาน แต่ไม่น่าที่จะเป็นเช่นนั้น
f หรือ “เกียรติเป็นสองเท่า”
g หรือ “มีสิทธิได้อาหารกิน” (ดู มธ 10:10) ข้อ 18 นี้ยกข้อความจาก ฉธบ 25:4 มารวมกับพระวาจาของพระเยซูเจ้าดังที่เราพบใน ลก 10:7 แต่มิได้หมายความว่า ในขณะที่เขียน 1 ทธ นี้ พระวรสารลูกาเขียนเสร็จและเป็นที่ยอมรับเป็นพระคัมภีร์แล้ว (ดู 2 ทธ 3:15 เชิงอรรถ d)
h นั่นคือ เพื่อมอบตำแหน่งหน้าที่ที่จะต้องทำในพระศาสนจักร (ดู 4:14 เชิงอรรถ e) ผู้อธิบายพระคัมภีร์บางคนเสนอแนะว่า การปกมือนี้หมายถึงการอภัยบาปแก่คนบาป
