วันศุกร์ที่ 15 มิถุนายน 2012
สมโภชพระหฤทัยพระเยซูเจ้า (ปี B)
บทอ่าน : ฮชย 11: 3-4, 8ค-9 ; อฟ 3: 8-12, 14-19 ; ยน 19: 31-37
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 478, 608, 641, 694, 1225, 1432
จุดเน้น เรารู้ว่าพระเจ้าทรงรักเรา โดยอาศัยพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า
สมโภชพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า เป็นพระพรยิ่งใหญ่สำหรับพระศาสนจักรและสำหรับเราแต่ละคน เป็นโอกาสให้เราไตร่ตรองแก่นความเชื่อของเรา ที่แสดงออกโดยพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า บทอ่านที่สองบอกเราว่าอะไรเป็นแก่นแท้สำหรับทุกคนที่มีความเชื่อ (ในศาสนาคริสต์คาทอลิก) กล่าวคือ รู้ว่าความรักของพระเยซูเจ้าสุดที่จะหยั่งรู้ได้... “เพื่อท่านจะได้รับความไพบูลย์ทั้งปวงของพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม” (อฟ 3:19)
นักบุญออกัสตินสอนว่า “พระเจ้าทรงรักเราแต่ละคน ราวกับว่ามีเพียงเราที่พระองค์ทรงรัก”
เพื่อรู้จักความรักของพระคริสตเจ้าที่มีต่อเรา คือเราต้องเชื่อ ดังที่บรรยายในพระวรสารวันนี้ ที่กลโกธา สถานที่พระเยซูเจ้าถูกตรึงกางเขน พระวรสารบอกเราว่า “ทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงด้านข้างพระวรกายของพระองค์ โลหิตและน้ำก็ไหลออกมาทันที” จากพระหฤทัยพระเยซูเจ้า เราสามารถเข้าใจว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งการเกิด การเกิดในพระศาสนจักรจากพระหฤทัยพระเยซูเจ้า ในการเกิดนี้พระศาสนจักรได้รับพระพรแห่งศีลมหาสนิทและศีลล้างบาป ดังที่กล่าวว่าโลหิตและน้ำ
ในพิธีมิสซา เป็นการดีสำหรับเราที่จะระลึกถึงคำสอนของนักบุญโทมัส อไควนัส ที่ว่า “ศีลมหาสนิทเป็นศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งความรัก ศีลมหาสนิทหมายถึง ความรัก และผลิตความรัก ศีลมหาสนิทเป็นอุปกรณ์สำคัญที่สุดของชีวิตจิต” ทุกครั้งที่เรารวมกันในพิธีศีลมหาสนิท ทำให้เราระลึกถึงความรักยิ่งใหญ่ของพระคริสตเจ้าต่อเรา ทุกครั้งที่เราถือไม้กางเขน เราเห็นความรักลึกซึ้งที่พระองค์สละชีวิตเพื่อเรา
ความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อเรา ดังที่มอบศีลมหาสนิทแก่เรา มิใช่หมายความให้เก็บเงียบภายในตัวเรา จำเป็นต้องแสดงออก ในบทภาวนาหลังรับศีลวันนี้ พี่น้องจะได้ยินว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอศีลศักดิ์สิทธิ์บ่อเกิดแห่งความรักนี้ บันดาลให้ข้าพเจ้าทั้งหลายลุกร้อนด้วยไฟรัก ข้าพเจ้าทั้งหลายรักพระบุตรของพระองค์แล้ว โปรดให้จำพระองค์ท่านได้ ในบรรดาพี่น้องของข้าพเจ้าทั้งหลายด้วยเถิด” นี่เป็นคำภาวนามิใช่ช่วยเราให้คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในพิธีที่เรากำลังฉลอง แต่ส่งเราออกไปด้วย ให้ปฏิบัติความรักแบบที่พระคริสตเจ้าทรงรักเรา และเราต้องรักพี่น้องอื่นด้วย
หลายคนได้พยายามบรรยายเรื่องความรัก และสิ่งที่หมายถึงความรักลงในภาคปฏิบัติ บางครั้งความรักจบลงในทางอารมณ์หวานซึ้ง เรามาฟังนักบุญออกัสตินสอน “ความรักเหมือนอะไร?” ความรักมีมือคอยช่วยผู้อื่น มีเท้าสำหรับรีบไปช่วยคนยากจน ขัดสน ความรักมีตาเพื่อมองเห็นความน่าเวทนาสงสาร และความต้องการ ความรักมีหูเพื่อฟังเสียงถอนหายใจ และความเศร้าของมนุษย์ นี่แหละคือความรัก
หัวใจเป็นกล้ามเนื้อที่สูบฉีดโลหิตไปหล่อเลี้ยงร่างกาย เพื่อทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้ และปฏิบัติหน้าที่ได้ วันนี้สมโภชพระหฤทัยพระเยซูเจ้า ขอให้ความรักในพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า หลั่งไหลมาสู่สมาชิกของพระศาสนจักร เพื่อเราจะได้ดำเนินชีวิตเพื่อรัก ด้วยมือทั้งสอง ด้วยสมอง ด้วยหู ด้วยสายตา และด้วยทุกสิ่งที่พระเจ้าประทานพระพรให้เรา
พระสังฆราชวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(เมษายน – มิถุนายน 2012 Vol. 45 No. 2), หน้า 272-274.