สัปดาห์ที่ 16 เทศกาลธรรมดา
วันอาทิตย์ที่ 17 กรกฎาคม 2011
บทอ่าน : ปชญ. 12 : 13 , 16 – 19 ; รม. 8 : 26-27 ; มธ. 13 : 24-43
จุดเน้น พระเป็นเจ้าทรงอดทน พระองค์เท่านั้นสามารถตัดสินชีวิตเรา
เรายังคงฟังคำอธิบายอุปมาเรื่องอาณาจักรสวรรค์ ในพระวรสารนักบุญมัทธิว บทที่ 13 อาทิตย์ที่แล้ว เราได้ฟังอุปมาเรื่องผู้หว่าน(เมล็ดพืช) มีบางคนปฏิเสธการเชิญ แต่มีบางคนยอมรับ และนำไปปฏิบัติจนบังเกิดผล
วันนี้ เราฟังอุปมา 3 เรื่อง เรื่องข้าวละมาน เรื่องเมล็ดมัสตาร์ด และเรื่องเชื้อแป้ง ทั้งสามต้องเติบโตในอาณาจักรสวรรค์ ในหัวใจมนุษย์แต่ละคน และในสังคมส่วนรวม
บทเรียนสอนใจจากอุปมาทั้ง 3 สรุปได้ดังนี้
1. เมื่อได้ประกาศข่าวดีและมีประชาชนยอมรับ อาณาจักรสวรรค์ที่ดูเหมือนเป็นสิ่งที่ความสำคัญเล็กน้อย ไม่สามารถไปเปรียบกับการลงทุนของมนุษย์ ซึ่งเห็นผลข้างหน้าชัดเจน แต่ในที่สุด อาณาจักรของพระเจ้าก็ต้องมีผล โดยอาศัยความร่วมมือของมนุษย์ (อุปมาเรื่องเมล็ดมัสตาร์ด)
2. อาณาจักรสวรรค์ได้เริ่มในใจมนุษย์ มีอิทธิพลยิ่งใหญ่ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากภายใน มีอิทธิพลเปลี่ยนโลก(สังคม)ทั่วไป โดยอาศัยชีวิตแบบอย่างของผู้ที่อุทิศตนสิ้นสุดจิตใจเพื่ออาณาจักรสวรรค์(อุปมาเรื่องเชื้อแป้ง)
3. แต่อาณาจักรของพระเจ้าถูกคุกคามด้วยศัตรูคือปีศาจ พระองค์ไม่ยอมให้ศัตรูมาแย่งชิงหัวใจมนุษย์ พระองค์มีผู้ติดตามมากมายที่ต่อสู้ศัตรูเพื่อพระองค์ พระเจ้าสามารถชนะการต่อสู้ด้วยการทำลายศัตรูทันที ที่ต่อต้านอาณาจักรสวรรค์ แต่พระองค์ไม่ทำ ทรงมีเหตุผลที่ดีที่จะรอให้โอกาส กล่าวคือ การต่อต้านที่บุตรแห่งอาณาจักรสวรรค์พบ ช่วยให้ชีวิตเกิดผลยิ่งขึ้น ขณะที่คนชั่วก็ได้โอกาสเปลี่ยนใจ จากข้าวละมานมาเป็นข้าวสาลี พระปรีชาญาณและความรักของพระเจ้าได้รับการเผยแสดง(อุปมาเรื่องข้าวละมาน)
ข้อสังเกตุ
บ่อยครั้งเราตั้งคำถาม หากอาณาจักรสวรรค์อยู่ท่ามกลางเราแล้ว ทำไมยังมีความชั่วในโลกอีกมาก หากพระเจ้าทรงจัดการกับคนชั่วจากสังคมทันที เพื่อคนอื่น คนดี จะได้มีสันติสุข มีความยินดี ไม่ดีกว่าหรือ
นักบุญเปโตรได้ตอบคริสตชนในสมัยของท่าน เป็นคำตอบที่ดีสำหรับเราด้วยคือ
“พระองค์ทรงอดกลั้นต่อท่านทั้งหลาย ไม่ทรงประสงค์ให้ผู้ใดต้องพินาศ
แต่ทรงประสงค์ให้ทุกคนกลับใจ เปลี่ยนวิถีชีวิต” (2 ปต 3: 9)
บทอ่านที่ 1 ให้เหตุผลแก่เราว่า พระเป็นเจ้าทรงปรานี อดทนต่อทุกคน และพระเป็นเจ้าเชิญเราให้ใจดีต่อเพื่อนมนุษย์ ในพระวรสาร (มธ. 18 : 23-25) พระองค์มิได้แค่เชื้อเชิญเท่านั้น แต่สั่งเราให้กระทำด้วย
สรุป พระเยซูเจ้าทรงสถาปนาอาณาจักรสวรรค์บนโลกนี้ด้วยวิธีการที่สุภาพ ทรงเชิญทุกคนให้เข้าอาณาจักรสวรรค์ อาณาจักรนี้เติบโตอย่างมั่นคงในสมาชิก ในหัวใจของเรา ทุกวันเราต้องยอมรับกฎแห่งความรัก ความเมตตาของพระเจ้า ด้วยความปิติยินดี
เราต้องช่วยชุมชนคริสตชนในเขตวัด ให้สัมผัสกับความปิติยินดีนี้ พระเจ้าทรงอดทนต่อความชั่ว เราต้องไตร่ตรองพระเมตตา และพยายามช่วยนำเขาให้มาร่วมยินดีในพระเมตตาของพระองค์