หนังสือเพลงซาโลมอน
ชื่อหนังสือและอารัมภบท
1 1เพลงไพเราะที่สุด ซึ่งเป็นของกษัตริย์ซาโลมอนa
สาวคู่รักb 2ขอให้เขาจุมพิตดิฉันด้วยการจุมพิตจากปาก
เพราะความรักของเธอหวานกว่าเหล้าองุ่น
3น้ำมันหอมของเธอมีกลิ่นหอมฟุ้ง
ร่างcของเธอหอมกรุ่นเหมือนน้ำมันหอม
หญิงสาวทั้งหลายจึงรักเธอ
เพลงบทที่หนึ่ง
4จงจูงดิฉันตามเธอไป ให้เรารีบไป
พระราชาdได้นำดิฉันเข้าไปในห้องของพระองค์
เราจะร่าเริงและยินดีด้วยกัน
เราจะชื่นชมความรักของเธอยิ่งกว่าเหล้าองุ่น
ที่เขาทั้งหลายรักเธอนั้นก็ชอบแล้ว
คู่รักสนทนากัน
สาวคู่รัก 5ธิดาแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ยf
ดิฉันผิวคล้ำe แต่สวยงาม
คล้ำเหมือนกระโจมของชาวเคดาร์
และเหมือนผ้าม่านของซาโลมอนg
6อย่าจ้องมองดิฉันที่มีผิวคล้ำ
เพราะแสงแดดเผาดิฉัน
บรรดาบุตรชายร่วมมารดากับดิฉันโกรธดิฉัน
ใช้ดิฉันไปดูแลสวนองุ่น
แต่สวนของตนเอง ดิฉันไม่ได้ดูแลh
7หวานใจของดิฉันเอ๋ย จงบอกดิฉันซิว่า
เธอต้อนฝูงสัตว์ไปเลี้ยงอยู่ที่ไหนi
เวลาเที่ยงวันเธอให้ฝูงสัตว์นอนพักที่ใด
ดิฉันจะได้ไม่ต้องเป็นเหมือนหญิงเร่ร่อน
เที่ยวตามหาฝูงสัตว์ของบรรดาเพื่อนของเธอ
ลูกคู่ 8เธอที่งามกว่าหญิงใดๆ
ถ้าเธอไม่รู้ ก็จงเดินตามรอยฝูงแพะแกะไป
จงเลี้ยงฝูงลูกแพะของเธอ
ใกล้ๆ กระโจมของบรรดาผู้เลี้ยงแกะเถิด
หนุ่มคู่รัก 9ที่รักของฉันเอ๋ย เธอสง่างาม
เหมือนอาชาเทียมราชรถของกษัตริย์ฟาโรห์j
10แก้มของเธองดงามระหว่างต่างหูทั้งสองข้าง
ลำคอของเธอก็ประดับสร้อยเพชร
11พวกเราจะทำต่างหูทองคำ
มีลูกปัดเงินประดับ
สาวคู่รักk 12ขณะที่พระราชาประทับบนพระแท่นl
น้ำมันหอมสมุนไพรของดิฉันก็ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง
13ที่รักของดิฉันเป็นเหมือนถุงมดยอบ
ห้อยอยู่ระหว่างทรวงอกของดิฉัน
14ที่รักของดิฉันเป็นเหมือนช่อดอกเทียนขาว
ในสวนองุ่นแห่งเอนเกดีm
หนุ่มคู่รัก 15ที่รักของฉัน เธอสวยงาม เธอช่างงดงามจริง
ดวงตาของเธอเป็นเหมือนนกพิราบ
สาวคู่รัก 16ที่รักของดิฉัน เธอช่างงดงาม
จริงทีเดียว เธอช่างน่ารักจริงๆ
ที่นอนของเราเขียวชอุ่ม
หนุ่มคู่รัก 17ต้นสนสีดาร์เป็นขื่อบ้านของเรา
ต้นสนไซเปรสเป็นเพดาน
1 a “ของกษัตริย์ซาโลมอน” การกล่าวว่าหนังสือฉบับนี้เป็นผลงานของกษัตริย์ซาโลมอน ดู “ความรู้เกี่ยวกับหนังสือเพลงซาโลมอน”
b ข้อ 2-4 ทำหน้าที่เหมือน “อารัมภบท” บอกให้รู้กว้างๆ ว่าบทประพันธ์ต่างๆ ที่จะตามมานั้นเกี่ยวกับเรื่องอะไร และกล่าวเจาะจงลงไปถึงอารมณ์รักรุนแรงซึ่งเป็นความคิดหลักของบทประพันธ์ชุดนี้ การสับเปลี่ยนอย่างฉับพลันจากการใช้สรรพนามในบุรุษที่สามเป็นบุรุษที่สองยังเป็นลักษณะพิเศษของเพลงรักของชาวอียิปต์อีกด้วย “หนุ่มคู่รัก” ไม่อยู่ต่อหน้า แต่อยู่ในใจของ “สาวคู่รัก” ของเขา สาวเจ้ายังมีหญิงสาวอีกหลายคนอยู่เคียงข้างเป็นเพื่อนอีกด้วย (ข้อ 4ข) เพื่อนหญิงเหล่านี้คือ “ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม” ซึ่งกล่าวถึงในข้อ 5 อารัมภบทนี้มีข้อความบางตอนคล้ายกับบทเพลงในงานราชาภิเษกสมรสที่ปรากฏใน สดด 45:8-9, 15-16
c “ร่าง” แปลตามตัวอักษรว่า “นาม” เป็นการเล่นคำในภาษาฮีบรูของคำว่า “นาม” (shem) กับคำว่า “น้ำมัน” (shemen) ในบรรทัดก่อน
d “พระราชา” ที่ตรงนี้ไม่ใช่ “พระยาห์เวห์” ดังที่ผู้อธิบายพระคัมภีร์ในแบบ “อุปมานิทัศน์” (= allegory หรือ “อุปมาในรายละเอียด”) มักจะเข้าใจ และไม่ใช่ “กษัตริย์ซาโลมอน” ในบทประพันธ์ดั้งเดิมด้วย ในบทเพลงงานแต่งงานของชาวซีเรีย หนุ่มสาวคู่รักที่หมั้นหมายจะแต่งงานด้วยกันมักถูกเรียกว่า “พระราชา” และ “พระราชินี” ข้อความในบรรทัดนี้อาจเป็นเพียงการกล่าวพาดพิงถึง สดด 45:15
e ผิวคล้ำของหญิงสาวอาจเนื่องมาจากการทำงานในทุ่งนาที่เธอจำเป็นต้องทำ (ข้อ 6) เธอเปรียบเทียบตนเองกับกระโจมสีดำ ซึ่งทอจากขนแพะ (สีดำ) ของชนเผ่าเบดูอินชาวอาหรับ กวีชาวอาหรับมักเปรียบเทียบผิวขาวๆ ของสาวผู้ดีที่อยู่แต่ในบ้าน (“ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม”) กับผิวคล้ำของหญิงทาสหรือหญิงรับใช้ ซึ่งต้องทำงานกลางแจ้ง
f “ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม” หรือ “ธิดาแห่งศิโยน” (3:11) หมายถึง “ลูกคู่” ซึ่งหนุ่มสาวคู่รักเรียกหาที่นี่และใน 2:7; 3:5.11; 5:8,16; 8:4 หรือที่เข้ามาร่วมวงเพื่อนำความคิดใหม่เข้ามา หรือทำให้ความคิดของบทประพันธ์ดำเนินไปรวดเร็วขึ้น (ข้อ 8; 5:9; 6:1; 7:1)
g “ซาโลมอน” บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “ซัลมาห์” ซึ่งเป็นชนเผ่าเร่ร่อนชาวอาหรับเช่นเดียวกับชาวเคดาห์
h “แต่สวนของตนเอง ดิฉันไม่ได้ดูแล” หมายความว่าเธอได้มอบดวงใจของเธอทั้งหมดให้หนุ่มที่เธอรักไปแล้ว
i “ต้อนฝูงสัตว์ไปเลี้ยงอยู่ที่ไหน” อาจชวนให้คิดถึง ปฐก 37:36 ในวรรณกรรมเรื่องความรัก ความคิดเรื่องการพลัดพรากจากกันและการแสวงหากันดูเหมือนจะพบได้บ่อยกว่าความคิดเรื่องการอยู่ด้วยกันและการเป็นเจ้าของ ใน พซม ความคิดเรื่องนี้ยังพบได้อีกที่ 3:1-4; 4:8; 5:2-8; 6:1 ที่ตรงนี้ ฉากเหตุการณ์เป็นภาพชีวิตของคนเลี้ยงแพะแกะในทุ่ง (เทียบ เรื่องยาโคบกับนางราเคลใน ปฐก 29:1-12) แต่ใน พซม 5:2 ฉากหลังของเหตุการณ์จะเปลี่ยนไปไม่เหมือนกัน สถานการณ์ที่กล่าวถึงนี้ไม่ใช่สถานการณ์จริง เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น
j “อาชาเทียมราชรถของกษัตริย์ฟาโรห์” แปลตามตัวอักษรว่า “เหมือนม้าเพศเมียเทียมราชรถของกษัตริย์ฟาโรห์” การเปรียบเทียบสาวคู่รักกับม้าเพศเมียเทียมราชรถดูออกจะแปลกอยู่มาก แต่การเปรียบเทียบเช่นนี้เป็นการชมความสง่างามของสตรีอย่างมากๆ ในหมู่กวีชาวอาหรับโบราณ และ Theocritus (กวีชาวกรีก ราว 310-250 ก่อน ค.ศ.) ก็ยังใช้ภาพเปรียบเทียบนี้ด้วย
k ข้อความตั้งแต่ 1:12 จนถึง 2:7 กล่าวถึงการที่หนุ่มสาวคู่รักทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน บรรยากาศอบอวลไปด้วยเครื่องหอมต่างๆ น้ำมันหอมสมุนไพร มดยอบ ดอกเทียนขาว ล้วนเป็นสัญลักษณ์หมายถึงความสุขของการอยู่ด้วยกัน (ข้อ 12-14) ต่อจากนั้นมีการชมเชยโต้ตอบกัน (ข้อ 15-16; 2:1-3) แต่เราไม่รู้ว่าสถานที่ที่ทั้งสองคนพบกันนั้นเป็นอะไรแน่ เป็นทุ่งหญ้าเขียวชอุ่ม (ข้อ 16) เป็นบ้าน (ข้อ 17) เป็นห้องเก็บเหล้าองุ่น (2:4) (แต่ ดูเชิงอรรถ b ของบทที่ 2 ด้วย) อย่างไรก็ตาม ทุกคนเห็นได้ชัดเจนว่าผลของการพบปะกันนี้เป็นอย่างไร คู่รักทั้งสองคนสวมกอดอยู่ด้วยกัน (2:6) และหนุ่มคู่รักขอร้องอย่าให้ผู้ใดมารบกวนสาวคู่รักของตน (2:7) ข้อความนี้จะถูกนำมาใช้เป็นบทสร้อยร้องรับอีกใน 3:5 และ 8:3-4 การอธิบายความหมายเช่นนี้เข้ากันได้ดีที่สุด ถ้าเราคิดว่า พซม เป็นการรวบรวมเพลงรักสำหรับพิธีแต่งงาน โดยไม่ต้องพยายามแสวงหาการพัฒนาความคิดต่อเนื่องจากเพลงบทหนึ่งถึงอีกบทหนึ่ง (ดู “ความรู้เกี่ยวกับหนังสือเพลงซาโลมอน”)
l “พระราชาประทับบนพระแท่น” ดู ข้อ 4
m “เอนเกดี” แปลว่า “พุน้ำแพะ” อยู่บนฝั่งตะวันตกของทะเลตาย เป็นโอเอซิสที่ร่มรื่น มีต้นปาล์มและต้นไม้หอมหลายชนิดขึ้นอยู่