เพลงสดุดีที่ 130

การรอคอยให้พระเจ้าทรงไถ่กู้^a

สดด ประเภท “คำอ้อนวอน” บทนี้เป็นหนึ่งในจำนวน “เพลงสดุดีขอสมาโทษ” 7 บท (ได้แก่ สดด 6; 12; 38; 51; 102; 130; 143) สดด 130 นี้เป็นบทที่ใช้บ่อยที่สุดทั้งในพิธีกรรมและในการภาวนาส่วนตัวควบคู่กับ สดด 51 เพลงสดุดีบทนี้สอนเรื่องชีวิตภายในอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับผลร้ายของบาป และยังสอนด้วยว่าพระเจ้าทรงพระกรุณาและทรงความรักใหญ่หลวง ทรงพร้อมเสมอที่จะให้อภัย สำหรับคริสตชน ไม้กางเขนของพระเยซูเจ้าแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพระเจ้าทรงถือว่าบาปเป็นเรื่องหนัก แต่ความรักยิ่งใหญ่ของพระองค์ก็พร้อมเสมอจะให้อภัย

บทเพลงของผู้แสวงบุญ

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าร้องหาพระองค์จากเหวลึก

²ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงฟังเสียงของข้าพเจ้า

        โปรดเงี่ยพระกรรณฟังเสียงวอนขอของข้าพเจ้า

³ข้าแต่พระยาห์เวห์ หากพระองค์ทรงเก็บรักษาความผิดไว้

        ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ใดจะยืนหยัดอยู่ได้

⁴แต่พระองค์ประทานอภัย

        จึงได้รับความเคารพยำเกรง^b

⁵ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าวางใจ

        จิตใจข้าพเจ้ามีความหวัง ข้าพเจ้ารอคอยพระวาจาของพระองค์

⁶จิตใจข้าพเจ้ารอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้า

        ยิ่งกว่าคนยามเฝ้ารอแสงอรุณ

ยิ่งกว่าคนยามเฝ้ารอแสงอรุณ^c

⁷อิสราเอลจงหวังในพระยาห์เวห์เถิด

        เพราะพระยาห์เวห์ทรงความรักมั่นคง

ทรงพร้อมเสมอที่จะช่วยให้รอดพ้น

⁸พระองค์จะทรงไถ่อิสราเอล

        ให้พ้นจากความผิดทั้งมวล

130 a เพลงสดุดีบทนี้เป็นบทหนึ่งในชุด “เพลงสดุดีขอสมาโทษ” แต่เนื้อหา (ดู ข้อ 6) ยังชวนให้คิดว่าเป็นเพลงสดุดีแสดงความหวังด้วย

^b “จึงได้รับความเคารพยำเกรง” ต้นฉบับภาษากรีกแปลว่า “เพราะธรรมบัญญัติของพระองค์”

^c “ยิ่งกว่าคนยามเฝ้ารอแสงอรุณ” การซ้ำประโยคนี้เป็นวิธีเขียนเพื่อย้ำการรอคอยพระกรุณาจากพระเจ้าด้วยความหวัง