เพลงสดุดีที่ 95
คำเชิญชวนให้สรรเสริญพระเจ้าa
สดด บทนี้เป็นคำเชิญชวนประชาชนให้มาร่วมพิธีกรรมเพื่อสรรเสริญและถวายนมัสการแด่พระเจ้า ผู้ทรงเป็นกษัตริย์และพระผู้สร้างสรรพสิ่ง และยังทรงเป็นผู้เลี้ยงดูประชากรของพระองค์อีกด้วย ผู้นำขับร้องเตือนประชาชนให้เชื่อฟังพระเจ้า อย่าไปเอาอย่างบรรดาบรรพบุรุษที่เคยมีใจแข็งกระด้างถึงกับทดลองพระเจ้า พระศาสนจักรใช้ สดด บทนี้เป็นบทนำพิธีทำวัตรประจำวัน เพื่อเชิญชวนทุกคนให้ถวายคารวกิจต่อพระเจ้าจากใจจริง
1มาเถิด เราจงสรรเสริญพระยาห์เวห์ด้วยความยินดี
เราจงโห่ร้องสรรเสริญพระองค์ผู้ทรงเป็นหลักศิลาbที่ช่วยเราให้รอดพ้น
2เราจงเข้ามาเฝ้าเฉพาะพระพักตร์เพื่อขอบพระคุณ
เราจงโห่ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์ด้วยความยินดี
3เพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่กว่าเทพเจ้าใดๆ
4ส่วนลึกสุดของแผ่นดินอยู่ในพระหัตถ์พระองค์
ยอดภูเขาสูงสุดก็เป็นของพระองค์
5ทะเลเป็นของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้าง
พระหัตถ์พระองค์ปั้นแผ่นดินแห้ง
6มาเถิด เราจงกราบนมัสการพระองค์
เราจงคุกเข่าลงเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ผู้ทรงสร้างเรา
7เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเรา
และเราเป็นประชากรที่ทรงเลี้ยงดูดุจฝูงแกะที่ทรงนำไปยังทุ่งหญ้า
ท่านทั้งหลายจงฟังพระสุรเสียงของพระองค์ในวันนี้เถิด
8“ท่านอย่าทำใจให้แข็งกระด้างเหมือนกับที่เกิดขึ้นที่เมรีบาห์
เหมือนในวันนั้นที่มัสสาห์ในถิ่นทุรกันดารc
9เมื่อบรรพบุรุษของท่านทดลองเรา
เขาทดสอบเรา แม้ได้เห็นการกระทำของเราแล้ว”
10เราเอือมระอาคนรุ่นนั้นdเป็นเวลานานสี่สิบปี
และพูดว่า “เขาทั้งหลายเป็นประชาชนที่มีใจไม่เที่ยงตรง
เขาไม่ยอมรู้จักทางของเรา
11ดังนั้น เราจึงปฏิญาณด้วยความโกรธ
ว่าเขาทั้งหลายจะไม่มีวันได้เข้าในที่พักผ่อนของเราeเลย”
95 a เพลงสดุดีบทนี้เป็นเพลงสรรเสริญพระเจ้า ใช้ในขบวนแห่ อาจเป็นในเทศกาลอยู่เพิง (เทียบ ฉธบ 31:11)
b “หลักศิลา” อาจเท้าความถึงก้อนหินที่โมเสสตีแล้วมีน้ำไหลออกมาในถิ่นทุรกันดาร (อพย 17:1ฯ) หรืออาจหมายถึงพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็ม (2 ซมอ 24:18)
c “เมรีบาห์” แปลว่า “การโต้เถียง” ส่วน “มัสสาห์” แปลว่า “การทดลอง”
d “คนรุ่นนั้น” แปลตามสำนวนแปลโบราณหลายฉบับ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “คนรุ่นหนึ่ง”
e “ที่พักผ่อนของเรา” หมายถึงแผ่นดินแห่งพระสัญญา (แผ่นดินคานาอัน) และยังหมายถึงพระวิหารที่ประทับของพระเจ้าอีกด้วย