เพลงสดุดีที่ 93
พระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์a
สดด บทนี้เป็นบทหนึ่งในบรรดาเพลงสรรเสริญที่เกี่ยวข้องกับพิธีราชาภิเษก เฉลิมฉลองอำนาจปกครองของพระเจ้าเหนือชนชาติต่างๆ ทั่วโลก สดด 93 เฉลิมฉลองชัยชนะของพระเจ้าเหนืออำนาจความปั่นป่วนวุ่นวายยิ่งใหญ่ของน้ำ เมื่อทรงเนรมิตสร้างโลก (เทียบ ปฐก 1) สดด บทนี้ยืมภาษาและสำนวนตำนานเทพจากศาสนาของชาวคานาอันมาใช้เช่นเดียวกับ สดด 29 ทำให้หลายคนคิดว่า สดด บทนี้เป็นบทเพลงที่โบราณที่สุดบทหนึ่งในหนังสือเพลงสดุดี คริสตชนอาจขับร้องเพลงสดุดีบทนี้เพื่อสรรเสริญพระคริสตเจ้า ที่ทรงเป็นกษัตริย์ปกครองจักรวาลทั้งสิ้น พระองค์ทรงรับอำนาจปกครองยิ่งใหญ่นี้มาจากชัยชนะที่ทรงมีต่อบาปและผลร้ายทั้งสิ้นของมัน
1พระยาห์เวห์ทรงเป็นกษัตริย์ ทรงความรุ่งเรืองเป็นอาภรณ์
พระยาห์เวห์ทรงพระอานุภาพห้อมล้อมเป็นอาภรณ์
โลกตั้งอยู่อย่างมั่นคง จะไม่มีวันสั่นสะเทือน
2พระบัลลังก์ของพระองค์ตั้งมั่นอยู่ตั้งแต่แรกเริ่มb
พระองค์ทรงดำรงอยู่ตลอดมา
3ข้าแต่พระยาห์เวห์ สายน้ำทั้งหลายส่งเสียงขึ้นมา
สายน้ำทั้งหลายส่งเสียงขึ้นมา
สายน้ำทั้งหลายส่งเสียงกึกก้องดังเสียงฟ้าคะนอง
4แต่ยิ่งใหญ่กว่าเสียงของน้ำมากมาย
ยิ่งใหญ่กว่าเสียงคลื่นcในท้องทะเล
พระยาห์เวห์ทรงความยิ่งใหญ่ในสวรรค์
5กฤษฎีกาdของพระองค์มั่นคงอย่างยิ่ง
ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความศักดิ์สิทธิ์คู่ควรกับบ้านของพระองค์e วันนี้และตลอดไป
ในอนาคต
93 a เพลงสดุดีบทนี้กล่าวถึงการที่พระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ปกครองสากลโลก พระองค์ทรงกำหนดกฎเกณฑ์สำหรับธรรมชาติ และประทานธรรมบัญญัติแก่มนุษย์ สำนวนแปลภาษากรีกและคำอธิบายของบรรดาธรรมาจารย์ในหนังสือตัลมุดกำหนดให้เพลงสดุดีบทนี้ใช้ขับร้องในเย็นวันศุกร์ ซึ่งเป็นวันที่หกที่พระเจ้าทรงเนรมิตสร้างสัตว์บกและมนุษย์ให้อาศัยอยู่บนแผ่นดิน (เทียบ ปฐก 1:24-31)
b สวรรค์เป็นที่ประทับของพระเจ้า (สดด 8:2) น่านน้ำทั้งหลาย (ข้อ 3-4) อาจเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจที่ต่อต้านทั้งพระเจ้า และประชากรของพระองค์ (ดู สดด 18:4 เชิงอรรถ e; โยบ 7:12 เชิงอรรถ f; อสย 8:7; 17:12; ดนล 7:2; วว 17:15)
c “ยิ่งใหญ่กว่าเสียงคลื่น” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ยิ่งใหญ่ คลื่นทะเล”
d “กฤษฎีกา” หมายถึงธรรมบัญญัติที่พระเจ้าทรงเปิดเผยแก่อิสราเอล และมีความมั่นคงเช่นเดียวกับโลกจักรวาล เป็นพื้นฐานของอำนาจปกครองของพระเจ้าเหนือชนชาติอิสราเอล เช่นเดียวกับที่ทรงปกครองสิ่งสร้างทั้งมวล
e “บ้านของพระองค์” หมายถึงพระวิหารซึ่งได้รับการมอบถวายให้ศักดิ์สิทธิ์ตลอดไป (1 พกษ 8:13; 9:3) และใครก็ตามที่เข้าเฝ้าพระเจ้าในพระวิหารก็จะได้รับความศักดิ์สิทธิ์ด้วย (อพย 19:6; ลนต 10:3; 19:2; อสค 42:14)