เพลงสดุดีที่ 36
ความชั่วร้ายของคนบาปและพระทัยอารีของพระเจ้าa
สดด บทนี้แต่เดิมอาจเป็นบทประพันธ์ 2 บทที่ถูกนำมารวมกัน (ข้อ 1-4 และข้อ 5-12) ภาคแรกกล่าวถึงท่าทีผิดๆ ของคนบาปซึ่งคิดว่าพระเจ้าจะไม่ทรงลงโทษความผิดของตน ส่วนภาคที่สองกล่าวถึงพระเจ้าผู้ทรงพระกรุณา และจะทรงอวยพรทุกคน โดยเฉพาะผู้ที่มีความซื่อสัตย์ต่อพระองค์ สำหรับคริสตชนที่มีความเชื่อ ความชั่วช้ามากมายที่มีอยู่ในโลกต้องไม่ทำให้เขาหมดหวัง ความดีของพระเจ้าและความรักที่ทรงมีต่อสิ่งสร้างของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่และมีพลังมากกว่าความชั่ว ความคิดเช่นนี้ต้องให้กำลังใจและความบรรเทาใจแก่ทุกคน
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ของกษัตริย์ดาวิด ผู้รับใช้พระยาห์เวห์
1บาปพูดในใจของคนอธรรมb
ความยำเกรงพระเจ้าไม่อยู่ต่อหน้าเขา
2เขายกย่องตนเอง
จนไม่เห็นความผิดและเกลียดชังความผิดนั้นc
3ทุกสิ่งที่เขาพูดล้วนชั่วร้ายและหลอกลวง
เขาเลิกประพฤติตนเฉลียวฉลาดและเลิกทำความดี
4แม้บนเตียงนอน เขาก็ยังวางแผนชั่วร้าย
เขาตั้งตนอยู่ในหนทางที่ไม่ดี
ไม่ยอมละทิ้งความชั่วร้าย
5ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความรักมั่นคงของพระองค์ยิ่งใหญ่ถึงท้องฟ้า
ความซื่อสัตย์ของพระองค์กว้างใหญ่ถึงหมู่เมฆ
6ความเที่ยงธรรมของพระองค์เป็นเสมือนภูเขาสูงสุดd
วิจารณญาณของพระองค์ล้ำลึกประดุจมหาสมุทร
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงช่วยทั้งมนุษย์และสัตว์ให้รอดพ้น
7ข้าแต่พระเจ้า ความรักมั่นคงของพระองค์ประเสริฐยิ่งนัก
บุตรแห่งมนุษย์จึงเข้ามาลี้ภัยอยู่ใต้ร่มปีกของพระองค์
8พระองค์ประทานอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์จากพระวิหารเลี้ยงดูเขา
ให้เขาดื่มน้ำชื่นใจจากกระแสธารของพระองค์
9ในพระองค์มีต้นธารแห่งชีวิตe
เมื่อพระองค์ทรงส่องแสงf ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงแลเห็นความสว่าง
10ขอพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงของพระองค์ต่อไปแก่ผู้ที่รู้จักพระองค์
ทรงแสดงความเที่ยงธรรมของพระองค์แก่ผู้มีใจซื่อตรง
11ขออย่าให้เท้าของคนยโสเหยียบย่ำข้าพเจ้า
หรือมือของคนอธรรมผลักไสข้าพเจ้า
12ดูซิ เขาทั้งหลายผู้ทำความชั่วล้มลงแล้ว
เขาถูกโยนลงบนพื้น ลุกขึ้นอีกไม่ได้
36 a เพลงสดุดีบทนี้แบ่งได้เป็นสองภาค คือ ข้อ 1-4 และ 5-12
b ผู้ประพันธ์คิดว่าบาปเป็นบุคคลที่พูดได้ เสียงของบาปในใจของคนอธรรมจึงมีบทบาทเหมือนกับพระวาจาของพระเจ้าในใจของผู้ชอบธรรม
c ต้นฉบับไม่ชัดเจน แปลโดยคาดคะเน
d “ภูเขาสูงสุด” แปลตามตัวอักษรว่า “ภูเขาของพระเจ้า” (เทียบ สดด 68:15; 80:10)
e “ชีวิต” หมายถึงความเจริญ สันติภาพ ความสุข (เทียบ สดด 133:3) “ต้นธารแห่งชีวิต” ใน สภษ หมายถึงปรีชาญาณ (สภษ 13:14; 16:22; 18:4) และยังหมายถึง “ความยำเกรงพระเจ้า” อีกด้วย (สภษ 14:27) พันธสัญญาใหม่ โดยเฉพาะ ยน นำข้อความนี้มาประยุกต์ใช้กับพระคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นชีวิตและแสงสว่างสำหรับมนุษย์ทุกคน
f “เมื่อพระองค์ทรงส่องแสง” แปลตามตัวอักษรว่า “ในแสงสว่างของพระองค์” แสงสว่างจากพระพักตร์พระเจ้าหมายถึงพระทัยดีของพระองค์ด้วย(สดด 27:1; 89:15; โยบ 29:3 ดู สดด 4:6 เชิงอรรถ d) เมื่อพระเจ้าทรงพระทัยดี มนุษย์ก็มีความสุข (ความสว่าง)