เพลงสดุดีที่ 31

คำภาวนาในยามถูกทดลองa

สดด บทนี้เป็นบทเพลงที่แสดงทั้งความวางใจในพระเจ้า เป็นการร้องหาพระองค์ของผู้ที่กำลังทนทุกข์อย่างหมดหวัง ทั้งยังเป็นการที่ผู้ภาวนาได้พบความหวัง และขอบพระคุณพระเจ้า ความรู้สึกต่างๆ เหล่านี้มักจะมีผสมผสานกันอยู่ในชีวิตจริงของเราด้วย เราพบข้อความเช่นนี้ใน “คำสารภาพของประกาศกเยเรมีย์” (ยรม 17:14-18; 20:7-18) พระเยซูเจ้าเมื่อทรงถูกตรึงบนไม้กางเขนก็ใช้ข้อความจาก สดด บทนี้ (ข้อ 6) ทูลพระบิดาเมื่อทรงมอบชีวิตของพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระบิดาด้วย (ลก 23:46)

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง เพลงสดุดีของกษัตริย์ดาวิด

1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าลี้ภัยมาพึ่งพระองค์

        ขออย่าให้ข้าพเจ้าต้องอับอายเลย

ขอทรงช่วยให้ข้าพเจ้ารอดพ้นเถิด

        เพราะพระองค์ทรงความเที่ยงธรรม

2โปรดทรงเอียงพระกรรณมาทางข้าพเจ้า

        ขอทรงปลดปล่อยข้าพเจ้าbโดยเร็วเถิด

พระองค์ทรงเป็นหลักศิลาที่หลบภัยสำหรับข้าพเจ้า

        ทรงเป็นป้อมปราการแข็งแกร่งที่ช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น

3พระองค์ทรงเป็นหลักศิลาและป้อมปราการของข้าพเจ้า

        ขอพระองค์ทรงนำและชี้ทางให้ข้าพเจ้าเถิด เพราะทรงซื่อสัตย์ต่อพระนามพระองค์

4โปรดทรงปลดข้าพเจ้าออกจากบ่วงแร้วที่บรรดาศัตรูวางดักไว้

        เพราะพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพเจ้า

5ข้าพเจ้ามอบจิตใจไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์

        ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ พระองค์ทรงไถ่กู้ข้าพเจ้า

6พระองค์ทรงเกลียดชังcผู้กราบไหว้รูปเคารพที่ไร้ค่า

        แต่ข้าพเจ้าวางใจในพระยาห์เวห์

7ข้าพเจ้าจะชื่นชมยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์

        เพราะพระองค์ทอดพระเนตรเห็นความทุกข์ยากของข้าพเจ้า

และทรงรู้ความคับใจของข้าพเจ้า

8พระองค์ไม่ทรงมอบข้าพเจ้าไว้ในเงื้อมมือของศัตรู

        แต่ทรงเบิกทางปลอดภัยให้ข้าพเจ้าเดิน

9ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงพระกรุณาข้าพเจ้าด้วย

        เพราะข้าพเจ้ากำลังเดือดร้อน

ความทุกข์ระทมทำให้ตาของข้าพเจ้ามืดบอด

        วิญญาณและร่างกายก็อ่อนกำลังลงด้วย

10ชีวิตข้าพเจ้าอ่อนล้าด้วยความทุกข์โศก

        แต่ละปีผ่านไปด้วยเสียงคร่ำครวญ

กำลังก็ถดถอยลงไปเพราะความทุกข์ร้อนd

        กระดูกก็ผุกร่อนไปสิ้น

11ข้าพเจ้าเป็นที่เยาะเย้ยของบรรดาศัตรู

        เป็นที่รังเกียจeของเพื่อนบ้าน

เป็นสิ่งน่ากลัวต่อผู้คุ้นเคย

        ผู้ที่เห็นข้าพเจ้าตามถนนก็หลบหนีไป

12ข้าพเจ้าถูกลืมเหมือนคนตาย

        ถูกทอดทิ้งเหมือนภาชนะดินเผาที่แตกแล้ว

13ข้าพเจ้าได้ยินหลายคนใส่ความข้าพเจ้า

        มีความน่าสะพรึงกลัวอยู่รอบด้าน

เขาคบคิดกันทำร้ายข้าพเจ้า

        วางแผนจะเอาชีวิตของข้าพเจ้า

14แต่ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์

        ข้าพเจ้ากล่าวว่า "พระองค์คือพระเจ้าของข้าพเจ้า"

15วันเวลาของข้าพเจ้าอยู่ในพระหัตถ์พระองค์

        ขอพระองค์ทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากเงื้อมมือของศัตรู

และจากผู้ที่เบียดเบียนข้าพเจ้าเถิด

16ขอพระพักตร์พระองค์ฉายแสงลงมาเหนือข้ารับใช้ของพระองค์

        โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นเพราะเห็นแก่ความรักมั่นคงของพระองค์

17ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าเรียกหาพระองค์ ขออย่าให้ข้าพเจ้าต้องอับอาย

        ขอให้คนชั่วร้ายต้องอับอาย

ให้เขาถูกโยนลงไปในแดนมรณะเถิด

18โปรดทรงปิดปากของคนพูดเท็จ

        เขาหยิ่งยโสและดูถูกผู้อื่น

พูดจาก้าวร้าวต่อผู้ชอบธรรม

19ข้าแต่พระยาห์เวห์f พระพรที่พระองค์ทรงสงวนไว้สำหรับผู้ยำเกรงพระองค์นั้นใหญ่หลวง

        พระองค์ทรงสะสมพระพรไว้สำหรับผู้ที่ลี้ภัยมาพึ่งพระองค์

ให้เป็นที่ประจักษ์แก่ตามนุษย์ทั้งมวล

20พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้เฉพาะพระพักตร์

        ห่างไกลจากการปองร้ายของมนุษย์

ทรงปกป้องเขาไว้ในกระโจมที่ประทับของพระองค์

        ห่างไกลจากผู้ชอบใส่ร้ายg

21ขอถวายพระพรแด่พระยาห์เวห์ เพราะพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงอย่างน่าพิศวงแก่ข้าพเจ้า

        ในนครที่มีกำแพงล้อม

22ข้าพเจ้าตกใจกลัวคิดว่า

        “พระองค์ทรงทอดทิ้ง ไม่ทรงเหลียวแลข้าพเจ้าแล้ว”h

แต่พระองค์ทรงฟังเสียงวอนขอของข้าพเจ้า

        เมื่อข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์

23ท่านทั้งหลายที่จงรักภักดีต่อพระยาห์เวห์ จงรักพระองค์เถิด

        พระยาห์เวห์ทรงปกป้องผู้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์

แต่ทรงตอบสนองผู้หยิ่งยโสอย่างสาสม

24ท่านทั้งหลายที่มีความหวังในพระยาห์เวห์

        จงเข้มแข็งและมั่นคงเถิด

 

31 a บทภาวนานี้ได้รับแรงบันดาลใจจากข้อเขียนของประกาศกเยเรมีย์ถึงชีวิตของตน (ยรม 20) คำภาวนาใน ยนา 2 ก็มีข้อความคล้ายกัน

b ต้นฉบับภาษากรีกเสริมว่า “และทรงช่วยให้รอดพ้น” ตาม สดด 71:2

c “พระองค์ทรงเกลียดชัง” แปลตามฉบับแปลโบราณ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ข้าพเจ้าเกลียดชัง”

d “ความทุกข์ร้อน” แปลตามฉบับแปลโบราณ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ความชั่วร้าย”

e “เป็นที่รังเกียจ” แปลโดยคาดคะเน

f “ข้าแต่พระยาห์เวห์” ตามต้นฉบับภาษาฮีบรู 3 ฉบับ และฉบับแปลโบราณ คำนี้ไม่มีใน MT.

g “ผู้ชอบใส่ร้าย” แปลตามตัวอักษรว่า “การวิวาทของลิ้น” หมายถึงคำสบประมาท คำติฉินนินทา คำใส่ร้าย (เทียบ สดด 55:9; 109:3; 120:2ฯ; 1 พกษ 21:10,13; โยบ 5:21; อสย 54:17; ยรม 18:18)

h “พระองค์ทรงทอดทิ้ง ไม่ทรงเหลียวแลข้าพเจ้าแล้ว” ตามตัวอักษรว่า “พระองค์ทรงตัดข้าพเจ้าออกจากพระพักตร์”