เพลงสดุดีที่ 15
คุณสมบัติของผู้นมัสการพระเจ้าa
สดด บทนี้เป็นเพลงแห่เข้าพระวิหารเพื่อประกอบศาสนพิธี สมณะเตือนประชาชนให้รู้ว่าผู้ที่จะเข้าภายในบริเวณพระวิหารได้นั้นจำเป็นต้องมีคุณสมบัติเช่นไร เขาต้องมีความประพฤติดีงามตามศีลธรรม และมีความสัมพันธ์อันดีกับเพื่อนบ้านในสังคม พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องคุณสมบัติเช่นเดียวกัน ในการถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้า (เทียบ มธ 5:23-24)
เพลงสดุดีของกษัตริย์ดาวิด
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ผู้ใดจะอาศัยในกระโจมของพระองค์bได้
ผู้ใดจะพำนักบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
2ผู้นั้นคือผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างไม่มีที่ติ
ปฏิบัติความชอบธรรม
พูดความจริงจากใจของตน
3ผู้ที่บังคับลิ้นของตนไว้ ไม่ใส่ความ
ไม่ทำร้ายผู้อื่น ไม่ใส่ร้ายเพื่อนบ้าน
4ผู้ที่เหยียดหยามคนเลวทราม
แต่ให้เกียรติผู้ยำเกรงพระยาห์เวห์c
ยืนยันคำสาบานแม้จะต้องเสียหาย
5ผู้ที่ให้ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ย
ไม่รับสินบนปรักปรำผู้บริสุทธิ์
ผู้ใดประพฤติเช่นนี้จะไม่หวั่นไหวตลอดไป
15 a เพลงสดุดีบทนี้สรุปกฎศีลธรรมของชาวอิสราเอล เทียบได้กับบทบัญญัติสิบประการ (อพย 20:1 เชิงอรรถ a)
b “กระโจม” พระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็มบางครั้งได้ชื่อว่า “กระโจม” (ของพระยาห์เวห์) เพื่อรักษาภาพของ “กระโจมที่ประทับ” ของพระยาห์เวห์ เมื่อชาวอิสราเอลเดินทางในถิ่นทุรกันดาร ชาวยิวระลึกถึงเหตุการณ์นี้ในเทศกาลอยู่เพิง (อพย 23:14 เชิงอรรถ d)
c “ผู้ยำเกรงพระยาห์เวห์” เป็นสำนวนที่พบบ่อยๆ ใน สดด หมายถึงชาวอิสราเอลที่มีความเชื่อ หรือเลื่อมใสในพระยาห์เวห์ แต่ในภายหลังวลีนี้ใช้สำหรับคนต่างชาติที่เลื่อมใสในศาสนายูดาย (ดู กจ 2:11 เชิงอรรถ g; 10:2 เชิงอรรถ b)