เพลงสดุดีที่ 5
บทภาวนาเวลาเช้า
ชนเลวีผู้นี้ถูกใส่ความกล่าวหา จึงลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อขอความยุติธรรมจากพระเจ้าในพระวิหาร เขารู้ว่าพระเจ้าทรงเกลียดชังความชั่วทั้งหลาย แต่ทรงอวยพรผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างดี ในฐานะคริสตชน เราไม่อาจมีความเคียดแค้นอย่างที่กล่าวไว้ใน สดด บทนี้ได้ แต่เราเรียนรู้ได้ว่าเราต้องไม่ยอมประนีประนอมเลยกับสิ่งที่เรารู้ว่าเป็นสิ่งไม่ดีไม่ว่าในกรณีใดๆ พระศาสนจักรหรือคริสตชนแต่ละคนอาจใช้เพลงสดุดีที่ “กล่าวถึงการแก้แค้น” เพื่อแสดงถึงความปรารถนาของเราที่จะเห็นความถูกต้อง และความยุติธรรมเกิดขึ้นในสังคมมนุษย์
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ใช้ขลุ่ยประกอบ เพลงสดุดีของกษัตริย์ดาวิด
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงฟังถ้อยคำของข้าพเจ้า
โปรดทรงรับฟังเสียงคร่ำครวญของข้าพเจ้า
2ข้าแต่พระราชาและพระเจ้าของข้าพเจ้า
โปรดทรงฟังเสียงขอร้องของข้าพเจ้า
ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าอธิษฐานภาวนาต่อพระองค์
3ในเวลาเช้าa พระองค์ทรงฟังเสียงของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าทูลเสนอคดีของข้าพเจ้าต่อพระองค์bตั้งแต่เช้าตรู่
และคอยพระดำรัสตอบ
4พระองค์มิใช่พระเจ้าซึ่งพอพระทัยในความชั่ว
คนชั่วจะอยู่กับพระองค์ไม่ได้
5คนโอ้อวดจะเฝ้าอยู่เฉพาะพระพักตร์ไม่ได้
พระองค์ทรงเกลียดผู้ทำความชั่ว
6พระองค์ทรงทำลายคนพูดเท็จ
พระยาห์เวห์ทรงรังเกียจผู้กระหายเลือดและคนหลอกลวง
7แต่ความรักมั่นคงของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่
ข้าพเจ้าจึงเข้าไปในบ้านของพระองค์
ข้าพเจ้าจะกราบนมัสการในพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ด้วยความยำเกรง
8ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอให้ความเที่ยงธรรมของพระองค์นำข้าพเจ้า
เพราะศัตรูกำลังจ้องทำร้ายข้าพเจ้า
โปรดดลให้ทางของพระองค์ราบเรียบต่อหน้าข้าพเจ้าเถิด
9คำพูดจากปากของเขาไม่มีความจริงใจเลย
ใจของเขาคิดแต่จะทำลายล้าง
ลำคอของเขาประดุจหลุมศพที่เปิดกว้าง
ลิ้นของเขามีแต่พูดประจบสอพลอ
10ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงลงโทษเขาเถิดc
ให้เขาล้มลงด้วยกลอุบายของตน
โปรดทรงผลักไสเขาออกไป
เพราะความผิดมากมายที่เขากบฏต่อพระองค์
11แต่ขอให้ผู้ที่ลี้ภัยมาพึ่งพระองค์มีความยินดี
เขาจะร้องเพลงด้วยความเบิกบานตลอดไป
พระองค์ทรงปกป้องคุ้มครองเขา
ผู้ที่รักพระนามพระองค์จะมีความสุข เดชะพระองค์
12ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงอวยพรผู้ชอบธรรม
ความโปรดปรานของพระองค์เป็นเสมือนโล่คุ้มครองเขา
5 a เวลาเช้าตรู่เป็นเวลาที่พระเจ้าประทานพระพรต่างๆ (17:15 เชิงอรรถ d)
b “เสนอคดี” เป็นการแปลโดยคาดคะเน บางคนแปลว่า “ข้าพเจ้าเสนอความต้องการ” “ข้าพเจ้าถวายคำภาวนา” หรือ “ข้าพเจ้าเตรียมเครื่องบูชา”
c ในหนังสือเพลงสดุดีเราพบบ่อยๆว่า ผู้นิพนธ์ขอร้องให้พระเจ้าทรงลงโทษศัตรู เช่น 10:15; 31:17; 54:5; 58:6ฯ; 59:11ฯ; 69:22-28; 79:12; 83:9-18; 104:35; 109:6-20; 125:5; 137:7-9; 139:19-22; 140:9-11 พันธสัญญาเดิมคิดว่าการตอบแทนความดีความชั่วต้องสำเร็จในชีวิตนี้เท่านั้น ดังนั้น การเรียกร้องให้พระเจ้าทรงลงโทษศัตรูและแก้แค้นแทนเช่นนี้จึงเป็นเพียงการแสดงความต้องการความยุติธรรมจากพระเจ้าเท่านั้น ประสบการณ์ส่วนตัวและความเข้าใจจากการเปิดเผยของพระเจ้าในภายหลังจะแสดงว่าความคิดเช่นนี้ไม่เพียงพอ วิธีการที่พระเจ้าทรงสำแดงความยุติธรรมยังเป็นความลึกลับอยู่เสมอ (ดู โยบ) พันธสัญญาใหม่จะพัฒนาความคิดนี้มากขึ้น “ความยุติธรรมต้องยอมเปิดทางให้ความรัก” (มธ 5:43-48) เมื่อเข้าใจเช่นนี้ เพลงสดุดีจึงไม่ใช่การแสดงความต้องการให้พระเจ้าทรงแก้แค้นเป็นการส่วนตัว แต่เป็นการแสดงความกระหายหาความยุติธรรม พระศาสนจักรจึงยังใช้เพลงสดุดีเหล่านี้ต่อมาเพื่อแสดงความกระหายหาความยุติธรรม เมื่อต้องเผชิญกับความชั่วร้ายที่มีอยู่เสมอในโลก
