“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

รำพึงพระวาจาประจำวัน โดยคุณพ่อสมเกียรติ  ตรีนิกร
วันพฤหัสบดีที่ 20 เมษายน 2017
วันพฤหัสบดีในอัฐมวารปัสกา
ลก 24:35-48….
35ศิษย์ทั้งสองคนจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตามทางและเล่าว่าตนจำพระองค์ได้เมื่อทรงบิขนมปัง 36ขณะที่บรรดาศิษย์กำลังสนทนากันอยู่นั้น พระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่ในหมู่เขา ตรัสว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด” 37เขาต่างตกใจกลัว คิดว่าได้เห็นผี

38แต่พระองค์ตรัสว่า “ท่านวุ่นวายใจทำไม เพราะเหตุใดท่านจึงมีความสงสัยในใจ 39จงดูมือและเท้าของเราซิ เป็นเราเองจริงๆ จงคลำตัวเราดูเถิด ผีไม่มีเนื้อ ไม่มีกระดูกอย่างที่ท่านเห็นว่าเรามี” 40ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงให้เขาดูพระหัตถ์และพระบาท 41เขายินดีและแปลกใจจนไม่อยากเชื่อ พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “ท่านมีอะไรกินบ้าง” 42เขาถวายปลาย่างชิ้นหนึ่งแด่พระองค์ 43พระองค์ทรงรับมาเสวยต่อหน้าเขา

44หลังจากนั้น พระองค์ตรัสกับเขาว่า “นี่คือความหมายของถ้อยคำที่เรากล่าวไว้ขณะที่ยังอยู่กับท่าน ทุกสิ่งที่เขียนไว้เกี่ยวกับเราในธรรมบัญญัติของโมเสส บรรดาประกาศกและเพลงสดุดีจะต้องเป็นความจริง” 45แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเกิดปัญญาเข้าใจพระคัมภีร์ 46ตรัสว่า “มีเขียนไว้ดังนี้ว่า พระคริสตเจ้าจะต้องทนทุกข์ทรมานและจะกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายในวันที่สาม 47จะต้องประกาศในพระนามพระองค์ให้นานาชาติกลับใจเพื่อรับอภัยบาปโดยเริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม 48ท่านทั้งหลายเป็นพยานถึงเรื่องทั้งหมดนี้”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พระวรสารนักบุญลูกาให้รายละเอียดที่งดงามเกี่ยวกับพระเยซูเจ้าบางประการที่พ่อเองขอนำเสนอและเน้นในวันนี้ คือ

• พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามาท่ามกลางพวกเขา และพระดำรัสของพระองค์ ก็ คงเป็นหัวใจสำคัญของการเสด็จเข้ามาของพระผู้ทรงคืนพระชนม์... “ขณะที่บรรดาศิษย์กำลังสนทนากันอยู่นั้น พระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่ในหมู่เขา ตรัสว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด””
o “สันติสุข” Shalom อ่านว่า “ชาโลม” ในภาษาฮีบรู ออกเสียงเป็นคำทักทายที่ใช้กันเหมือนกันคำว่า “สวัสดี” แต่ความหมายของคำ “ชาโลม” คือ “สันติสุข” นั่นหมายถึงภาวะแห่งความสงบ ปราศจากสงคราม เต็มไปด้วยความสุขและความยินดี เป็นสภาพที่มีความสงบ ภาษาลาตินใช้คำว่า “Pax” อ่าน “ปักส์” คือ สภาพที่มีผู้ปกครองที่ให้ความสุขสันติ ไม่มีสงคราม มีการกินดีอยู่ดี ทุกคนได้รับศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์ (Human Dignity) และที่สำคัญเป็นสภาพที่มีความเป็นหนึ่งเดียวในความเป็นพี่น้องต่อกันและกัน...
o พระองค์เสด็จเข้ามาท่ามกลางพวกเขา ขณะที่ทุกคนกำลังยินดี สองคนกลับมาจากเอมมาอูสและยืนยันว่า “พระองค์กลับคืนชีพแล้ว และพวกเขาจำพระองค์ได้ตอนบิขนมปัง” นี่คือนัยยะที่น่าสนใจมาก การเลี้ยงอาหาร การอยู่ด้วยกันที่โต๊ะอาหารและ ณ เวลาของการบิขนมปัง พวกเขาจำพระองค์ได้ และพวกเขาก็กำลังยินดีที่อยู่ด้วยกัน.. แบ่งอาหารกัน (พ่อมั่นใจว่า พวกเขากำลังกินอาหารกันอยู่แน่ ขณะที่พระวรสารตอนนี้นำเสนอ) ถ้าอ่านต่อไปพระองค์จะถามว่า “มีอะไรกินกันบ้าง” ชัดเจนว่า พวกเขาควรจะอยู่ร่วมกันด้วยความยินดีที่โต๊ะอาหาร
o พี่น้องที่รัก... ปัสกา เราเน้นเสมอว่า คือ “การผ่านจากความตายไปสู่ชีวิต” แต่เราต้องไม่ลืมจริงๆว่า... “ปัสกา คือ งานเลี้ยงฉลอง ณ โต๊ะอาหาร” ตั้งแต่สมัยโมเสส พวกเขากินปัสกาแรกกันก่อนออกจากอียิปต์ พวกเขากินด้วยความยินดีที่จะพ้นจากแดนทาส... พระเยซูเองก็กินปัสกากับบรรดาศิษย์ และทรงมอบพระองค์เองแทนลูกแกะปัสกา เครื่องหมายแห่งการสละชีวิตเพื่อความรอดพ้นจากบรรดาศิษย์..

• วันนี้ พ่อขอเรียนย้ำว่า...
o ปัสกาคืองานเลี้ยง คือ ความสุข คือสันติสุข.. พ่ออยากให้เราได้ทานอาหารด้วยกัน พี่น้องครอบครัวพ่อแม่ลูกๆทานอาหารด้วยกัน มีความสุขด้วยกัน โดยมี “พระเยซูเสด็จมาอยู่ท่ามกลางพวกเรา” คือ มี “สันติสุข” ครับ หลายครั้ง โต๊ะอาหารนี่แหละที่ฟ้องความจริง...
o พี่น้องหลายคนทานข้าวร่วมกันไม่ได้ เพราะไม่มีสันติสุขหรือความรักระหว่างกัน เกลียดกัน โกรธกัน เคืองกัน... แตกแยกกัน ที่โต๊ะอาหารนี่แหละคือสถานที่ประกาศความจริงๆ รักหรือเกลียดโกรธกัน เมื่อรับเชิญหรือเดินไปที่โต๊ะ คนเราจะมองผู้ร่วมโต๊ะก่อนเสมอจริงไหมครับ... ถ้าเลือกได้ เลือกไม่นั่งกับคนนี้ แต่นั่งกับคนนั้น บางทีมองไปทุกโต๊ะก็ไม่สะดวกสักโต๊ะ มีคนที่เรารู้สึกไม่สะดวกไม่สบายใจ ไม่ชอบ (Uncomfortable) ไปหมด.. เห็นคำภาษาอังกฤษไหมครับพ่อจับมาเล่นคำสนุกๆชวนคิด อาจจะไม่ได้แต่วิชาการแท้จริงนะครับ (Un+ComforTable) คือ โต๊ะที่นั่งแล้วไม่สบาย.. ไม่ใช่โต๊ะไม่ดี นั่งแล้วแข็งเกินไป นั่นเพียงกายภาพ.. แต่ Uncomfortable จริง คือความคับแคบหัวใจ ลำบากใจ ไม่สะดวกใจ...

• ความจริงพ่อก็ยอมรับว่า บางทีพวกเราก็เป็นคริสตชน เราเชื่อในสันติ
o แต่เราก็มีภาวะสงครามในหมู่เราเสมอ วัด ชุมชนวัด ก็อยู่ในภาวะแตกแยก สงครามและการเมืองในหมู่เราก็หนักหน่วง... สัตบุรุษผู้ศรัทธาแต่ก็ว่ากันไม่รู้จบ พระสงฆ์กับสัตบุรุษ กับนักบวช ก็หนักหนานัก...น่าเห็นใจและน่าตำหนิ... น่าเห็นใจเพราะเราเป็นมนุษย์ แต่น่าตำหนิเพราะเราเป็นพระสงฆ์ นักบวช และเป็นคริสตชน... พ่อคิดว่าปัสกาแล้ว... “กลับใจกันเถอะ”
o ประโยคต่อไปนี้อ่านดี พ่อจะเขียนโดยไม่เว้นวรรคเพื่อให้ไม่มีรอยแยกแตกระหว่างเราเลยครับ เพราะจำเป็นต้องมีสันติในหมู่เรา ไม่มีความแตกแยกระหว่างเรา เพื่อร่วมฉลองปัสกาได้อย่างแท้จริง พ่อเน้นว่าพวกเราทุกคนต้อง ต้อง ต้อง “กลับใจ” พวกเราทุกคน คือ...
o “พ่อเจ้าวัดกับปลัดกับซิสเตอร์ใหญ่กับซิสเตอร์เล็กกับครูใหญ่กับผู้จัดการกับผู้อำนวยการกับสภาอภิบาลกับผู้อำนวยการนั่นนี่โน่นโน้นกับเยาวชนกับพลมารีย์กับพลศีลกับกลุ่มโน่นนี่นั่นกับพระสังฆราช(อันนี้แทรกเข้ามาเพราะจำเป็นสำคัญมากจุดเริ่มต้นของความเป็นหนึ่งเดียวในพระศาสนจักรเลย)กับเจ้าคณะกับที่ปรึกษากับกรรมการบริหารกับหัวหน้าฝ่ายหัวหน้าแผนกกับเจ้าหน้าที่กับพนักงานกับลูกๆหลานๆกับพ่อๆแม่ๆปู่ย่าตายายพี่ป้าน้าอาอากงอาม่าอาปาอาแนอาเตียวอันฮายจีบาจีนำเซ้าใบ๋อุ๊กเจ๊ตั่วตั่วเฮียหมวยใหญ่หมวยเล็กตี๋เล็กตี๋น้อยองต๊ามองเบี่ยง...” หมดทุกคนถ้าไม่หมดไปเติมกันเองครับ
o สำคัญคือร่วมเป็นหนี่งเดียวกัน ทานอาหารด้วยกัน กินปัสกาด้วยกัน กินข้าวแต่ละวันด้วยกันด้วยรอยยิ้ม มีความสุข มีความเชื่อ ความรักรวมเราเป็นหนึ่งเดียวกันนะครับ

• สำหรับบรรดาศิษย์ “พระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่ในหมู่เขา ตรัสว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด” เขาต่างตกใจกลัว คิดว่าได้เห็นผี แต่พระองค์ตรัสว่า “ท่านวุ่นวายใจทำไม เพราะเหตุใดท่านจึงมีความสงสัยในใจ จงดูมือและเท้าของเราซิ เป็นเราเองจริงๆ จงคลำตัวเราดูเถิด ผีไม่มีเนื้อ ไม่มีกระดูกอย่างที่ท่านเห็นว่าเรามี”
o พระเยซูให้พวกเขาชัดเจน พระองค์ไม่ใช่ผี ผีไม่มีเนื้อไม่มีกระดูก..
o พ่อเห็นคำสอน ข้อคิด... พี่น้องที่รัก พี่น้องของเราที่พ่อเขียนไม่เว้นวรรคเลยข้างบนนั้น ทุกคน ไม่ใช่ผี ทุกคนเหมือนพระเยซู มีเนื้อมีกระดูกแม้ทรงกลับคืนชีพแล้ว... พ่อยากให้พวกเรายอมรับความจริง เราทุกคนได้เกิดใหม่ด้วยน้ำและศีลล้างบาป และเป็นพระสงฆ์ นักบวช สัตบุรุษ มีชีวิตพระทุกคน และเราก็มีเนื้อมีกระดูก มีหัวใจ ด้วยกันทุกคน... อย่าให้เราได้เห็นหรือทำกับใครอย่างไม่ใช่คน หรือทำอย่างผีต่อกันเลย... เราลูกพระ ไม่ใช่ลูกผีแน่นอน...
o อย่าสงสัยและวุ่นวายใจต่อกันเลยนะครับ... ปัสกาแล้ว ดี ดีๆ ดีๆๆ กันเถอะครับ รักกันเถอะครับ...
o พระเยซูยังรับประทานปลาย่างกับเขา กินอาหารกับเขา... พี่น้องที่ไม่กินข้าวด้วยกันมานาน เพราะเกลียด โกรธ ชั่ง เหยียด หยาม... หันกลับ กลับใจ ดีกันเถอะนะครับ... พ่อรู้ว่า เราเป็นมนุษย์พ่อรู้ครับ... แต่พ่อรู้และเชื่อรักและหวังว่า เราเป็นลูกพระเจ้าแน่นอนเช่นกัน...

• อ่านพระวรสารของวันนี้ช่วงสุดท้าย... และรับรู้ความจริงแห่งปัสกาที่นักบุญลูกาต้องการถ่ายทอดให้เราครับ
o “นี่คือความหมายของถ้อยคำที่เรากล่าวไว้ขณะที่ยังอยู่กับท่าน ทุกสิ่งที่เขียนไว้เกี่ยวกับเราในธรรมบัญญัติของโมเสส บรรดาประกาศกและเพลงสดุดีจะต้องเป็นความจริง”
o “มีเขียนไว้ดังนี้ว่า พระคริสตเจ้าจะต้องทนทุกข์ทรมานและจะกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายในวันที่สาม”
o จะต้องประกาศในพระนามพระองค์ให้นานาชาติกลับใจเพื่อรับอภัยบาป โดยเริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม
o ท่านทั้งหลายเป็นพยานถึงเรื่องทั้งหมดนี้”

• พยานชีวิตที่แสนดีของเรา ชีวิตแสนน่ารักของเรา เท่านั้น คือ การประกาศข่าวดีของพระคริสตเจ้าได้อย่างแท้จริง... น่ารักกันมากๆนะครับเป็นคริสตชนนะครับ ขอ “สันติจงอยู่กับทุกท่านและกับพ่อด้วย” ครับ

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก