15 1คำตอบอ่อนโยนทำให้ความโกรธสงบลง

แต่คำพูดทิ่มแทงก่อให้เกิดความโกรธ

2ลิ้นของผู้มีปรีชาเพิ่มพูนความรู้

แต่ปากของคนเขลาพ่นความโง่ออกมา

3พระยาห์เวห์ทรงเห็นทุกแห่ง

ทรงเฝ้าดูคนชั่วและคนดี

4คำพูดอ่อนหวานเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

แต่คำพูดตลบตะแลงทำให้จิตใจแตกสลายa

5คนโง่เขลาดูหมิ่นคำตักเตือนของบิดา

แต่ผู้ปฏิบัติตามคำตักเตือนย่อมรอบคอบ

6ในบ้านของผู้ชอบธรรมมีทรัพย์สมบัติมาก

แต่รายได้ของคนชั่วร้ายไม่แน่นอน

7ปากของผู้มีปรีชากระจายความรู้

แต่ความคิดของคนโง่เขลาไม่เป็นเช่นนั้น

8การถวายบูชาของคนชั่วร้ายเป็นที่น่ารังเกียจสำหรับพระยาห์เวห์

แต่คำอธิษฐานของคนเที่ยงตรงเป็นที่พอพระทัย

9ความประพฤติของคนชั่วร้ายเป็นที่น่ารังเกียจของพระยาห์เวห์

แต่พระองค์ทรงรักผู้ปฏิบัติความชอบธรรม

10ผู้ละทิ้งความประพฤติดีจะถูกตำหนิอย่างรุนแรง

ผู้เกลียดคำตักเตือนจะตาย

11แดนผู้ตายและผู้ทำลายล้างอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์

ใจของมนุษย์จะปรากฏแจ้งแก่พระองค์ยิ่งกว่านั้นสักเพียงใด

12คนชอบเยาะเย้ยรังเกียจที่จะรับการตักเตือน

เขาจะไม่คบหาผู้มีปรีชา

13ใจยินดีทำให้ใบหน้าเบิกบาน

แต่ความเสียใจทำให้จิตซึมเศร้า

14ความคิดของผู้มีความเข้าใจแสวงหาความรู้

แต่ปากของคนเขลากินความโง่เป็นอาหาร

15ทุกวันของคนยากจนเป็นวันร้าย

แต่ผู้มีใจร่าเริงมีวันฉลองเสมอ

16มีทรัพย์น้อยแต่มีความยำเกรงพระยาห์เวห์

ย่อมดีกว่ามีทรัพย์สมบัติมาก แต่มีความกังวลใจ

17กินแต่ผักเมื่อมีความรัก

ย่อมดีกว่ากินเนื้อโคขุนเมื่อมีความเกลียดชัง

18คนใจร้อนก่อการทะเลาะวิวาท

แต่ผู้โกรธช้าย่อมทำให้ความขัดแย้งสงบลง

19ทางของคนเกียจคร้านเป็นเหมือนรั้วต้นหนาม

แต่วิถีทางของคนซื่อตรงเป็นทางราบเรียบ

20บุตรที่มีปรีชาทำให้บิดายินดี

แต่คนโง่เขลาดูหมิ่นมารดาของตน

21ความโง่เขลาเป็นความยินดีสำหรับผู้ไร้สามัญสำนึก

แต่ผู้มีความเข้าใจย่อมเดินตรงไป

22ถ้าไม่มีการปรึกษา แผนงานก็ล้มเหลว

แต่แผนงานย่อมสำเร็จเมื่อมีผู้แนะนำหลายคน

23ผู้รู้จักให้คำตอบย่อมยินดี

คำพูดที่ถูกกาลเทศะย่อมดีมาก

24ทางของผู้รอบคอบนำขึ้นไปสู่ชีวิต

เพื่อเขาจะได้หลีกเลี่ยงแดนผู้ตายที่อยู่เบื้องล่างb

25พระยาห์เวห์ทรงรื้อบ้านของคนเย่อหยิ่ง

แต่ทรงปกป้องเขตที่ดินของหญิงม่าย

26แผนการของคนชั่วร้ายเป็นที่น่ารังเกียจของพระยาห์เวห์

แต่พระองค์พอพระทัยถ้อยคำอ่อนโยน

27คนโลภหากำไรทุจริตนำความวุ่นวายมาสู่บ้านของตน

แต่ผู้เกลียดสินบนจะมีชีวิต

28ใจของผู้ชอบธรรมคิดก่อนจะตอบ

แต่ปากของคนชั่วร้ายเทสิ่งชั่วออกมา

29พระยาห์เวห์ทรงอยู่ห่างจากคนชั่วร้าย

แต่ทรงฟังคำอธิษฐานของผู้ชอบธรรม

30ดวงตาสุกใสทำให้ใจเปรมปรีดิ์

ข่าวดีทำให้กระดูกมีกำลัง

31หูที่ฟังคำตักเตือนที่ให้ชีวิต

จะอยู่ในหมู่ผู้มีปรีชา

32ผู้ไม่ยอมรับคำตักเตือนก็ดูหมิ่นตนเอง

แต่ผู้ยอมฟังคำตำหนิจะได้ความเข้าใจ

33ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นการสอนให้เกิดปรีชาญาณ

ก่อนจะมีเกียรติต้องมีความถ่อมตน

15 a “คำพูดตลบตะแลงทำให้จิตใจแตกสลาย” แปลตามตัวอักษรว่า “ความคดโกงที่ลิ้นเป็นการทำให้จิตใจแตกสลาย”

b วลี “ขึ้นไป” และ “ที่อยู่เบื้องล่าง” ไม่มีในต้นฉบับภาษากรีก จึงอาจเป็นวลีที่ผู้คัดลอกเสริมเข้ามาในภายหลัง “ทางนำไปสู่ชีวิต” แต่เดิมอาจหมายถึงการมีชีวิตยืนยาวในโลกนี้ (ตรงข้ามกับ “ความตาย” หรือ “การลงไปสู่แดนผู้ตาย”) แล้วต่อมาในภายหลังจึงเข้าใจว่าเป็น “ทางที่นำไปสู่ความสุขในสวรรค์” แต่คนในสมัยนั้นคงยังไม่เข้าใจเช่นนี้