“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

หนังสือประกาศกโอบาดีย์

 

ชื่อหนังสือ

            1นิมิตของประกาศกโอบาดีย์a

อารัมภบท

พวกเราได้ยินข่าวbจากพระยาห์เวห์

1คผู้ถือสารคนหนึ่งถูกส่งไปในหมู่นานาชาติcให้พูดว่า

“จงลุกขึ้น พวกเราจงลุกขึ้นเดิน

ไปทำสงครามกับเอโดมเถิด”

คำตัดสินลงโทษเอโดมd

1พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเอโดมดังนี้

          2“ดูซิ เราจะทำให้เจ้าเล็กที่สุดในหมู่นานาชาติ

เจ้าน่าถูกเหยียดหยามอย่างมาก

3ใจหยิ่งยโสของเจ้าได้หลอกลวงเจ้า

เจ้าผู้อาศัยอยู่ในซอกหินe

ทำที่อาศัยอยู่บนที่สูงต่างๆf

เจ้าคิดในใจว่า

‘ใครจะทำให้ข้าลงมายังพื้นดินได้’

4แม้เจ้ายกตนขึ้นไปสูงเหมือนนกอินทรี

และสร้างgรังของเจ้าอยู่ในหมู่ดวงดาว

เราก็จะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น”

พระยาห์เวห์ตรัส

การทำลายล้างเอโดม

            5ถ้าขโมยมาหาเจ้า

หรือโจรเข้ามาเวลากลางคืน

เขาจะขโมยตามใจชอบมิใช่หรือ

ถ้าคนเก็บองุ่นมาหาเจ้า

เขาจะไม่ทิ้งผลองุ่นตกค้างไว้บ้างหรือ

เจ้าจะถูกทำลายเพียงใดh

6เอซาวถูกปล้นอย่างมากเพียงไร

ทรัพย์สมบัติที่ซ่อนไว้ก็ถูกค้น

7พันธมิตรทุกคนได้ขับไล่เจ้าไปถึงชายแดน

ทุกคนที่อยู่กับเจ้าอย่างสันติหลอกลวงเจ้า

เพื่อนของเจ้าได้ชนะเจ้า

ผู้ที่กินอาหารร่วมกับเจ้าก็วางกับดักเจ้า

พูดว่า “เขาเสียสติไปแล้ว”i

8วันนั้นj พระยาห์เวห์ตรัส

เราจะไม่ทำลายผู้มีปรีชาจากเอโดม

และทำลายความเข้าใจจากภูเขาเอซาวkหรือ

9เทมานlเอ๋ย ชายฉกรรจ์ของเจ้าจะตกใจกลัว

ทุกคนจากภูเขาเอซาวจะถูกฆ่าตาย

ความผิดของเอโดมm

          10ความอับอายจะปกคลุมเจ้า

และเจ้าจะถูกทำลายล้างตลอดไป

เพราะความทารุณที่เจ้าได้ทำแก่ยาโคบn

น้องชายของเจ้า

11วันนั้นoเจ้ายืนอยู่เฉยๆ

เมื่อคนแปลกหน้ามานำทรัพย์สมบัติของเขาไป

และคนต่างชาติเข้ามาทางประตูเมือง

และจับสลากแบ่งกรุงเยรูซาเล็มกัน

เจ้าก็ประพฤติเหมือนคนเหล่านั้นด้วย

12เจ้าไม่ควรยืนอยู่ด้วยความพอใจ

เมื่อน้องชายของเจ้าpรับเคราะห์ในครั้งนั้น

เจ้าไม่ควรยินดีเมื่อพงศ์พันธุ์ยูดาห์ถูกทำลาย

เจ้าไม่ควรโอ้อวดในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก

13เจ้าไม่ควรเข้าประตูเมืองของประชากรของเรา

ในวันที่เขาได้รับภัยพิบัติ

ถูกแล้ว เจ้าไม่ควรสะใจในความทุกข์ที่เขาได้รับ

ในวันที่เขาได้รับภัยพิบัติ

เจ้าไม่ควรเข้ายึดทรัพย์สมบัติของเขา

ในวันที่เขาได้รับภัยพิบัติ

14เจ้าไม่ควรดักซุ่มอยู่ที่ทางแยกของเขา

เพื่อทำลายล้างผู้ที่หลบหนี

เจ้าไม่ควรมอบผู้รอดชีวิตให้แก่ศัตรู

ในวันที่เขาได้รับความทุกข์

15เพราะวันของพระยาห์เวห์ใกล้เข้ามาแล้ว

สำหรับชนชาติทั้งปวง

เจ้าเคยทำแก่เขาอย่างไร เจ้าก็จะถูกทำอย่างนั้นด้วย

การกระทำของเจ้าจะกลับมาตกบนหัวของเจ้าq

วันของพระยาห์เวห์ - อิสราเอลแก้แค้นเอโดมr

          16เจ้าได้ดื่มบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราฉันใด

ชนชาติทั้งหลายก็จะดื่มsตลอดไปฉันนั้น

เขาทั้งหลายจะดื่มจนล้น

เขาจะเป็นเหมือนกับว่าไม่เคยมีตัวตน

17แต่ผู้ที่รอดชีวิตจะอยู่บนภูเขาศิโยนt

ที่นั่นจะเป็นสักการสถานอีก

พงศ์พันธุ์ยาโคบจะได้กรรมสิทธิ์ของตนคืนมา

18พงศ์พันธุ์ยาโคบจะเป็นไฟ

พงศ์พันธุ์โยเซฟuจะเป็นเปลวไฟ

และพงศ์พันธุ์เอซาวจะเป็นซังข้าว

ไฟและเปลวไฟจะเผาผลาญจนหมด

พงศ์พันธุ์เอซาวจะไม่มีผู้ใดรอดชีวิตเลย

เพราะพระยาห์เวห์ตรัส

อิสราเอลใหม่

            19ประชาชนจากแคว้นเนเกบจะยึดภูเขาเอซาวเป็นกรรมสิทธิ์

ประชาชนจากลาดเขาเชเฟลาห์จะยึดแผ่นดินของชาวฟีลิสเตียv

ชาวอิสราเอลจะยึดแผ่นดินเอฟราอิมและสะมาเรียเป็นกรรมสิทธิ์

เบนยามินจะยึดแคว้นกิเลอาดเป็นกรรมสิทธิ์

20กำลังพลของอิสราเอลที่เคยเป็นเชลย

จะยึดแผ่นดินฟีนีเซียwไปจนถึงเมืองศาเรฟัทเป็นกรรมสิทธิ์

ส่วนชาวเยรูซาเล็มที่เคยเป็นเชลยอยู่ที่เมืองเสฟาราด

จะได้ยึดครองเมืองต่างๆ ในแคว้นเนเกบเป็นกรรมสิทธิ์

21ผู้มีชัยชนะxจะขึ้นไปบนภูเขาศิโยน

เพื่อปกครองภูเขาเอซาว

และอาณาจักรจะเป็นของพระยาห์เวห์y

 

a บางคนนำวลี “(เกี่ยว)กับเอโดม” มาใส่ไว้ที่นี่ **** เราย้ายข้อ 1ข ไปไว้ก่อนข้อ 2 เพื่อให้ต่อเนื่องกับพระดำรัสของพระยาห์เวห์

b “พวกเราได้ยินข่าว” ต้นฉบับภาษากรีกว่า “ข้าพเจ้าได้ยิน” (ยรม 49:14)

c “ผู้ถือสาร...นานาชาติ” เป็นการกล่าวเปรียบเทียบถึงการที่ชนชาติต่างๆ กำลังรวมตัวกันต่อสู้กับเอโดม (เทียบ ยรม 4:5; 50:2)

d จะถึงเวลาที่เอโดมเองถูกเหยียดหยาม (ข้อ 2 และ 10) เพราะได้ดีใจที่อิสราเอลล่มจม (ข้อ 12) การล่มจมจะเป็นการลงโทษความหยิ่งยโสนี้ คำสอนเรื่องความหยิ่งยโสและความตกต่ำ ดู สภษ 16:18; 29:23 และ (ใช้กับนานาชาติ) อสย 14; ยรม 50-51; อสค 26-28; 29-32; ศคย 10:11

e “ซอกหิน” (ภาษาฮีบรูว่า sela’) ซึ่งเป็นที่ซ่อนของเอโดม เป็นคำที่ถูกเลือกเพื่อชวนให้คิดถึงราชธานีของแคว้นเอโดม Ha-Sela (= ก้อนหิน) (ดู 2 พกษ 14:7) ซึ่งมีชื่อเป็นภาษากรีกว่า Petra ที่มีความหมายเดียวกัน

f “ที่สูงต่างๆ” แปลตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ที่สูง” (เอกพจน์)

g “(เจ้า)สร้าง” ตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ผู้สร้าง”

h “เจ้าจะถูกทำลายเพียงใด” คำถามนี้จะได้รับคำตอบในข้อ 6-7 เอโดมถูกปล้นจนหมดมากกว่าจากโจรทั่วไป ซึ่งมักจะทิ้งอะไรเหลือไว้บ้าง หรือมากกว่า “คนเก็บองุ่น” ซึ่งมักเหลือผลองุ่นไว้บ้างให้คนยากจนมาเก็บเอาไปกิน (ดู ฉธบ 24:21)

i แม้เอโดมจะเป็นที่เลื่องลือในเรื่องปรีชาญาณ มิตรจอมปลอมของเขาก็ยังให้ข้อสังเกตประชดประชันนี้หลังจากที่เอโดมแพ้สงครามแล้ว **** “ผู้ที่กินอาหารร่วมกับเจ้า” ไม่มีในตัวบทภาษาฮีบรู แต่ถูกเสริมเข้ามาให้เข้ากับ สดด 41:9 **** “กับดัก” เป็นคำแปลโดยคาดคะเน ไม่แน่ว่าจะถูกต้อง เพราะคำภาษาฮีบรู (mazor) พบได้ที่นี่เท่านั้นในพระคัมภีร์ บางคนแก้เป็นคำฮีบรูอีกคำหนึ่งที่แปลว่า “บ่วงแร้ว(ของนายพราน)” (= matzod)

j วันตัดสินลงโทษสำหรับเอโดมเป็นลักษณะหนึ่งของ “วันของพระยาห์เวห์” (ข้อ 15; ดู อมส 5:18 เชิงอรรถ m) เมื่อพระเจ้าจะทรงลงโทษเอโดมและชนชาติอื่นๆ (ข้อ 16-17) แต่ทรงช่วยและฟื้นฟูอิสราเอลขึ้นใหม่ (ข้อ 17-21)

k “ภูเขาเอซาว” ที่นี่และในข้อ 9,19,21 คำนี้ใช้เรียกดินแดนที่เป็นภูเขาของเอโดม ซึ่งยังมีชื่ออีกว่า “ภูเขาเสอีร์” (เทียบ ปฐก 32:4; 33:14, 16; 36:8-9; ฉธบ 2:4, 5, 12) ดินแดนที่กล่าวถึงนี้อยู่ทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนทางใต้

l “เทมาน” เป็นภาคเหนือของแคว้นเอโดม แต่ที่นี่และอีกหลายแห่งหมายถึงแคว้นเอโดมทั้งหมด

m ความประพฤติของเอโดมเมื่อกรุงเยรูซาเล็มถูกทำลายฝังลึกอยู่ในธรรมประเพณีของพระคัมภีร์ (สดด 137:7; พคค 4:21-22; อสค 25:12-14) จาก อสค 35:5-12 และ 36:2,5 ดูเหมือนว่าในเวลานั้นเอโดมเข้ายึดครองดินแดนของเผ่ายูดาห์อย่างน้อยบางส่วน เรื่องการกล่าวหาคล้ายๆ กันถึงชาวอัมโมนที่มายึดครอง ดู อสค 25:1-7 (เทียบ 21:23-27) คำกล่าวหาชาวฟีลิสเตียในเรื่องเดียวกัน ดู อสค 25:15-17

n เรื่องความสัมพันธ์และความขัดแย้งระหว่างเอโดมและอิสราเอล ดู ปฐก 25:22-28; 27:27-29; 32:4–33:16; กดว 20:22 เชิงอรรถ f, 23; ฉธบ 23:8 “ยาโคบ” ที่นี่หมายถึงดินแดนของเผ่ายูดาห์ (ดู ข้อ 18; เชิงอรรถ u; ยอล 4:19)

o “วันนั้น” หรือ “วันของกรุงเยรูซาเล็ม” (สดด 137:7) เป็นวันที่ชาวเคลเดียเข้ายึดกรุงเยรูซาเล็ม (2 พกษ 25:3-4) หรือมิฉะนั้นก็คือวันที่พระวิหารถูกเผา (2 พกษ 25:8-9) ในปี 587 ก่อน ค.ศ.

p “น้องชายของเจ้า” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรู “ในวันของน้องชายของเจ้า”

q “กลับมาตกบนหัวของเจ้า” เป็นกฎการปรับโทษเท่ากับความผิด หรือ Lex talionis (อพย 21:25 เชิงอรรถ f) กฎนี้ถูกนำมาใช้ที่นี่กับเอโดม การลงโทษถูกเรียกให้ตกเหนือกรุงบาบิโลน (ยรม 50:15, 29; เทียบ วว 18:6-7) เหนือศัตรูของกรุงเยรูซาเล็ม (พคค 3:64) และเหนือเมืองไทระ ไซดอน และชาวฟีลิสเตีย (ยอล 4:4,7)

r มุมมองขยายกว้างขึ้น เกี่ยวกับ “วันของพระยาห์เวห์” ซึ่งจะทรงพิพากษานานาชาติ (ดู อมส 5:18 เชิงอรรถ m) เนินศิโยนซึ่งจนถึงบัดนี้ถูกเบียดเบียน จะกลายเป็นสถานที่ของความรอดพ้นและเป็นศูนย์กลางของอำนาจทางการเมือง ชนชาติที่เป็นศัตรูจะถูกพิชิต และในหมู่ชนชาติเหล่านี้ เอโดมจะถูกทำลายตลอดไป ตั้งแต่นี้ไป ประกาศกพูดกับชาวอิสราเอล

s “ดื่ม” จากถ้วยพระพิโรธของพระเจ้า (ดู อสย 51:17 เชิงอรรถ h) **** “ดื่มจนล้น” ความหมายไม่ชัดเจน บางคนแก้เป็น “จนโซเซ” (เทียบ อสย 24:20; 29:9)

t “ผู้ที่รอดชีวิตจะอยู่บนภูเขาศิโยน” เป็นข้อความที่ถูกอ้างถึงใน ยอล 2:32 ในฐานะ “พระวาจาของพระยาห์เวห์” สำหรับ “ผู้รอดชีวิตที่เหลืออยู่ของยูดาห์” ดู อสย 4:3 เชิงอรรถ c วันของพระยาห์เวห์ไม่ทำให้เกิดความกลัวอีกต่อไป แต่ให้ความมั่นใจว่าจะเกิดความรอดพ้นบนภูเขาศิโยนซึ่งเป็นสักการสถานที่ล่วงละเมิดไม่ได้ ซึ่ง “คนต่างด้าวจะไม่เดินผ่านอีกเลย” (ยอล 3:17)

u “พงศ์พันธุ์ยาโคบ” (ดูข้อ 10 เชิงอรรถ n) คือชนเผ่ายูดาห์ ส่วน “พงศ์พันธุ์โยเซฟ” คืออาณาจักรเหนือ (ดู อมส 5:6; ศคย 10:6) ซึ่งจะรวมกับยูดาห์ในยุคความรอดพ้นสุดท้าย (ดู ยรม 3:18 เชิงอรรถ h) อาณาจักรทั้งสองจะต้องยึด (ข้อ 19-20) จักรวรรดิของกษัตริย์ดาวิดคืนมา จักรวรรดินี้ที่นี่มีความหมายทางอุดมการณ์มากกว่าทางภูมิศาสตร์ (เทียบ 1 พกษ 8:65; 2 พกษ 14:25)

v คำแปลนี้ได้รับการสนับสนุนจากต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูยังอาจเข้าใจได้อีกว่า “เขาทั้งหลายจะยึดครองแคว้นเนเกบ ภูเขาเอซาว และที่ราบต่ำฟีลิสเตียเป็นกรรมสิทธิ์”

w “แผ่นดินฟีนีเซีย” ตามตัวอักษรว่า “แผ่นดินของชาวคานาอัน” เมืองศาเรฟัท ซึ่งอยู่ระหว่างเมืองไทระและไซดอน จะต้องเป็นเครื่องหมายกำหนดเขตแดนเหนือสุดของอาณาจักรใหม่ **** เมืองเสฟาราด ไม่มีใครรู้จัก

x “ผู้มีชัยชนะ” ตามตัวอักษรว่า “ผู้รอดพ้น” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “บรรดาผู้ช่วยให้รอด”

y “อาณาจักรจะเป็นของพระยาห์เวห์” เป็นสำนวนฉลองชัยใน “อันตวิทยา” (eschatology) ของชาวอิสราเอล (สดด 22:27; 103:19; 145:11-13; เทียบ สดด 10:16; 47:7; 93:1; 97:1; 99:1) อำนาจปกครองของอิสราเอลคืออำนาจปกครองของพระยาห์เวห์ และการทำให้ประวัติศาสตร์สมบูรณ์ไป

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก