ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันศุกร์ที่ 20 มกราคม 2017
น.เฟเบียน พระสันตะปาปาและมรณสักขี
น.เซบัสเตียน มรณสักขี
ฮบ 8:6-13 / มก 3:13-19
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก             

               เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นไปบนภูเขา ทรงเรียกผู้ที่พระองค์ทรงต้องการให้มาพบ เขาเหล่านั้นก็มาเฝ้าพระองค์ พระองค์จึงทรงแต่งตั้งอัครสาวกสิบสองคนให้อยู่กับพระองค์ และเพื่อจะทรงส่งเขาออกไปเทศน์สอน โดยให้มีอำนาจขับไล่ปีศาจด้วย อัครสาวกสิบสองคนที่ทรงแต่งตั้ง คือ ซีโมน พระองค์ทรงตั้งชื่อใหม่ให้เขาว่า “เปโตร” ยากอบบุตรของเศเบดี และยอห์น น้องชายของยากอบ พระองค์ทรงตั้งชื่อให้สองพี่น้องนี้ว่า “โบอาแนรเกส” ซึ่งแปลว่า “ลูกฟ้าร้อง” อันดรูว์ ฟีลิป บาร์โธโลมิว มัทธิว โทมัส ยากอบบุตรของอัลเฟอัส ธัดเดอัส ซีโมนจากกลุ่มชาตินิยม และยูดาสอิสคาริโอท ต่อมายูดาสผู้นี้ได้ทรยศต่อพระองค์



(พระวาจาของพระเจ้า)
-------

 พระเจ้าของเรา "ปรากฎ" พระองค์เสมอ
 ไม่ใช่ ปรากฎหน้าตา ปรากฎร่างกาย แต่พระองค์ปรากฎพระองค์ใน "พี่น้อง"
 ความเป็นพี่น้อง การนับเนื่องเกี่ยวข้องเป็นพี่น้อง เป็นสัญญลักษณ์ของคริสตชน เพราะว่าเราจะช่วยเหลือเกื้อกูลเพราะว่าเขาเป็นพี่น้อง เราจะรักใคร่ยกย่องเอาใจใส่เพราะเขาเป็นพี่น้อง เราจะไม่ปล่อยมือช่วยเหลือจนสุดมือ เพราะเขาเป็นพี่น้อง

ดังนั้น จดหมายถึงชาวฮีบรูจึงบอกว่า "เราจะใส่บทบัญญัติของเราในจิตใจของเขา เราจะจารึกไว้ในดวงใจของเขา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นประชากรของเรา"

 การถือว่าเป็นพี่น้อง การนับเนื่องว่าเป็นพี่น้อง เป็นหัวใจสำคัญของความรักแบบคริสตชน ที่สร้าง "กลุ่มคริสตชน" หรือ "สร้างอัครสาวก" ที่เป็น "พันธกิจ" สำคัญของการประกาศข่าวดี