การสงครามกับอาณาจักรอิสราเอลa
16 1ปีที่สามสิบหกในรัชกาลของกษัตริย์อาสา กษัตริย์บาอาชาแห่งอิสราเอลทรงยกทัพขึ้นมาต่อสู้กับยูดาห์ และทรงสร้างป้อมปราการที่เมืองรามาห์ เพื่อตัดทางสัญจรของกษัตริย์อาสาแห่งยูดาห์
2กษัตริย์อาสาจึงทรงนำเงินและทองคำจากคลังพระวิหารของพระยาห์เวห์ และคลังของพระราชวัง ส่งไปถวายกษัตริย์เบนฮาดัดแห่งอารัม ซึ่งประทับอยู่ที่กรุงดามัสกัส ทูลว่า 3“ให้ข้าพเจ้ากับพระองค์เป็นพันธมิตรกันเถิด ดังที่พระบิดาของข้าพเจ้าและของพระองค์เคยทรงเป็นพันธมิตรกัน ข้าพเจ้าส่งเงินและทองคำมาถวาย โปรดทรงตัดสัมพันธไมตรีกับบาอาชากษัตริย์แห่งอิสราเอล เพื่อเขาจะได้ถอยทัพออกไปจากเขตแดนของข้าพเจ้า” 4กษัตริย์เบนฮาดัดทรงเห็นด้วย ทรงส่งผู้บัญชาการกองทัพเข้าโจมตีเมืองต่างๆ ของอิสราเอล ตีได้เมืองอิโยน ดาน อาเบลมายิม และเมืองสะสมเสบียงของเผ่านัฟทาลีทั้งหมด 5เมื่อกษัตริย์บาอาชาทรงทราบข่าวก็ทรงเลิกสร้างป้อมปราการที่เมืองรามาห์ และทรงละทิ้งงานนั้น 6กษัตริย์อาสาทรงระดมพลของยูดาห์ทั้งหมดให้ไปที่เมืองรามาห์ ขนหินและไม้ที่กษัตริย์บาอาชาทรงใช้สร้างป้อมปราการมา กษัตริย์อาสาทรงใช้หินและไม้เหล่านี้สร้างป้อมปราการที่เมืองเกบาและเมืองมิสปาห์
7ครั้งนั้น คานานีผู้ทำนายมาเฝ้ากษัตริย์อาสาแห่งยูดาห์ ทูลว่า “พระองค์ทรงพึ่งกษัตริย์แห่งอารัมแทนที่จะพึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ กองทัพของกษัตริย์แห่งอารัมจึงหนีพ้นอำนาจของพระองค์ 8ชาวเอธิโอเปียและชาวลิเบียมีกองทัพใหญ่โต มีรถศึกและทหารม้าจำนวนมากมิใช่หรือ แต่เพราะพระองค์ทรงพึ่งพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์จึงทรงมอบเขาทั้งหลายไว้ในอำนาจของพระองค์ 9พระยาห์เวห์ทอดพระเนตรไปทั่วแผ่นดินเพื่อสำแดงพระอานุภาพแก่ผู้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์ด้วยใจจริง กษัตริย์ทรงกระทำการครั้งนี้อย่างโง่เขลา ตั้งแต่นี้ไป พระองค์จะต้องทรงทำสงครามอยู่เสมอ” 10กษัตริย์อาสากริ้วผู้ทำนาย ทรงพระพิโรธมาก ทรงสั่งให้จองจำเขาไว้ในคุก ตั้งแต่นั้นมา กษัตริย์อาสาทรงเริ่มข่มเหงประชาชนบางคนด้วย
รัชสมัยของกษัตริย์อาสาสิ้นสุด
11เหตุการณ์อื่นๆ ในรัชสมัยกษัตริย์อาสาตั้งแต่ต้นจนจบ มีบันทึกไว้ในหนังสือพงศ์กษัตริย์แห่งยูดาห์และอิสราเอล 12กษัตริย์อาสาประชวรหนักด้วยพระโรคที่พระบาทในปีที่สามสิบเก้าแห่งรัชกาลของพระองค์ แม้ประชวรหนักเช่นนี้ พระองค์ก็มิได้ทรงแสวงหาความช่วยเหลือจากพระยาห์เวห์ แต่กลับไปแสวงหาความช่วยเหลือจากแพทย์เท่านั้นb 13กษัตริย์อาสาสิ้นพระชนม์ในปีที่สี่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลของพระองค์ 14พระศพถูกฝังไว้ในพระคูหาcที่ทรงให้สกัดไว้สำหรับพระองค์ในนครของกษัตริย์ดาวิด เขาวางพระศพไว้บนพระแท่น ซึ่งมีเครื่องหอมและน้ำมันหอมที่ปรุงแต่งไว้อย่างดี แล้วก่อกองไฟเผาเครื่องหอมจำนวนมากถวายพระเกียรติแด่พระองค์d
16 a ผู้เขียนพงศาวดารเพิ่มรายละเอียดเกี่ยวกับวันเวลาของเหตุการณ์ (ข้อ 1) เข้าไปในเรื่องเดียวกันกับที่เล่าอยู่ใน 1 พกษ 15:16-24 เขาอาจได้รายละเอียดนี้มาจากแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ และยังกล่าวถึงการที่ประกาศกเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยในข้อ 7-10 ซึ่งประณามการที่กษัตริย์อาสาทรงขอความช่วยเหลือจากชนต่างชาติ เทียบเรื่องราวของประกาศกอิสยาห์ในกรณีกับอียิปต์ (อสย 30:1-7; 31:1-3 และ ฮชย 5:13; 7:11; 12:2)
b “แสวงหาความช่วยเหลือจากแพทย์เท่านั้น” ในสมัยโบราณ หลายครั้ง ยารักษาโรคมักจะมีไสยศาสตร์เข้ามาผสมด้วย แต่ข้อความนี้หมายความโดยเฉพาะว่า กษัตริย์อาสาทรงขอความช่วยเหลือจากแพทย์มารักษาความเจ็บป่วยซึ่งเป็นการลงโทษจากพระเจ้า (เทียบข้อ 10)
c “พระคูหา” ในต้นฉบับภาษาฮีบรู คำนี้อยู่ในรูปพหูพจน์
d การก่อกองไฟในที่นี้ไม่ใช่เป็นการถวายพระเพลิงพระศพ ซึ่งขัดกับธรรมเนียมของชาวยิว แต่เป็นการเผาเครื่องหอมในพิธีฝังพระศพของบรรดากษัตริย์ที่สิ้นพระชนม์ในสันติกับพระเจ้า (ยรม 34:5) และเป็นที่รักของประชาชน เช่นในกรณีที่กล่าวถึงนี้ เทียบเรื่องของกษัตริย์เยโฮรัม ที่หนังสือพงศาวดารกล่าวประณามไม่ยอมให้ได้รับเกียรติดังกล่าว (21:19-20)
